Erkeklerin körlüğü

elfois

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
27 Kasım 2009
636
3
96
Ankara
Biraz önce "varlık içinde yokluk" konusunu okurken bir şey dikkatimi çekti.
Kadınlar yapılan haksızlığı haksızlığı yapan aileleri bile olsa görebiliyorlar.
Ama erkekler niye bu kadar kör???
Keşke erkekler de biraz görebilselerdi olup bitenleri.
Söz konusu aileleri bile olsa çıkarabilselerdi o at gözlüklerini.
Ben herhangi bir konuda eşimin gözündeki perdeyi ne kadar açmaya çalışırsam çalışayım olmuyor.
En sonunda kavga ediyoruz. Bir türlü kabullenmiyor bir şeyleri görmeyi.
Olup biteni gözünün içine soksan bile almıyor, anlamıyor.
Bulan oldu mu eşine gerçekleri göstermenin yolunu?
 
hangi konuda anlamadim...
ama dogrulari haksizliklari görmeyene kör degil isine gelmiyor denir..

herkes istedigini görmek ister, isinede hangisi geliyorsa öyle davranir...
bir insan dürüstse zaten dogruyu hakliyi görür. yapabilecegin bi tek sey aynisini seninde yapman olur, bakalim nasil oluyomus.
 
Her konuda...
En basitinden bir kere kayınvalidem bana "senin annen seni sevmiyor, pek özlemiyor
ben çocuklarımı çok seviyorum" gibi saçma sapan bir laf etmişti.
Eşim de yanımda, duyuyor annesinin ne dediğini.
Ne zaman bu olayın konusu açılsa (tabi ben açıyorum çünkü hala geçmedi kızgınlığım)
"öyle bir şey demedi sadece senin annen benim kadar evhamlı değil dedi" diyor.
On kere söylüyorum sen de yanımdaydın duydun diyorum.
Kabul ediyor.
Sonra konu tekrar açılınca "yok öyle bir şey demedi" diyor.

İşine geldiği gibi davranmaktan daha öte adeta kendini inandırıyor öyle bir şey demediğine.

Bu şu an aklıma gelen en basit konu. Başka olaylar da var. Ben de o kadar sinirleniyorum ki bu haline.
Bazen o kadar kör oluyor ki...
 
Son düzenleme:
valla canım erkeklerin yapısı bir tuhaf bende anlamadım gitti gerçekleri görmek istemiyorlar hele kendi ailelerine asla toz kondurmazlar belkide gerçeklerin onlarda farkında ama işlerine gelmiyor kabul etmek
 
Her konuda...
En basitinden bir kere kayınvalidem bana "senin annen seni sevmiyor, pek özlemiyor
ben çocuklarımı çok seviyorum" gibi saçma sapan bir laf etmişti.
Eşim de yanımda, duyuyor annesinin ne dediğini.
Ne zaman bu olayın konusu açılsa (tabi ben açıyorum çünkü hala geçmedi kızgınlığım)
"öyle bir şey demedi sadece senin annen benim kadar evhamlı değil dedi" diyor.
On kere söylüyorum sen de yanımdaydın duydun diyorum.
Kabul ediyor.
Sonra konu tekrar açılınca "yok öyle bir şey demedi" diyor.

İşine geldiği gibi davranmaktan daha öte adeta kendini inandırıyor öyle bir şey demediğine.

Bu şu an aklıma gelen en basit konu. Başka olaylarda var. Ben de o kadar sinirleniyorum ki bu haline.
Bazen o kadar kör oluyor ki...


Annesinin öyle demesi düşüncesizce tabiki ama işte erkekler görmek istemiyorlar onlara göre anneleri birer melek. Ne demek annen seni sevmiyor hangi anne evladını sevmez kaç yaşında kadının dediğine bak aslında erkekler biraz eşlerine düşkün olup laf söyletmese bütün bunlar olmayacakda öyle erkekde kaç tane var bilmem.. :S
 
valla canım erkeklerin yapısı bir tuhaf bende anlamadım gitti gerçekleri görmek istemiyorlar hele kendi ailelerine asla toz kondurmazlar belkide gerçeklerin onlarda farkında ama işlerine gelmiyor kabul etmek

Canım tamam bizimle olan konularda toz kondurmuyorlar. Anladım.
Ama kendileri haksızlığa uğradığında da görmezden geliyorlar.
Gerçekten beyinleri farklı çalışıyor.
Bahsettiğim konuda (varlık içinde yokluk) hanımlar ailelerinden haksızlık görmüşler ve buna içerlemişler.
Gördükleri haksızlığın farkındalar bundan dert yanıyorlar.
Ama erkek olsa hiç bir şeyin farkında olmaz.
 
Son düzenleme:
Annesinin öyle demesi düşüncesizce tabiki ama işte erkekler görmek istemiyorlar onlara göre anneleri birer melek. Ne demek annen seni sevmiyor hangi anne evladını sevmez kaç yaşında kadının dediğine bak aslında erkekler biraz eşlerine düşkün olup laf söyletmese bütün bunlar olmayacakda öyle erkekde kaç tane var bilmem.. :S

Ya evet o da ayrı bir konu.
Bana gelip söylediği lafa bakar mısın?
Benim annem beni sevmiyormuş.
Öyle olsa bile insan söylemez.
Bak yine aklıma geldi sinir oldum...
 
Ya evet o da ayrı bir konu.
Bana gelip söylediği lafa bakar mısın?
Benim annem beni sevmiyormuş.
Öyle olsa bile insan söylemez.
Bak yine aklıma geldi sinir oldum...


arkadaşlar erkeler bizim kadar dikkatli değiller ve dediğiniz gibi hep işine geleni duyar ve anlarlar bende nişanlıyım bendede sorun tlf ile konuşurken tartışıyorsak ben hiç bir şekilde hatasını kabul ettiremiyorum ve bana hep sende diyo "sende ...... sende....... "vs vs bende diyorum ki canım hatam varsa oturalım konuşalım kabul ama kendi suçlu olduğu zaman hep benim suçlarımı öne sürüyo anlam veremiyorum bu konuda ne yapacagım bilemiyorum
 
Yok güzelim yok,ne yapsanda gerçeği gösteremezsin...Ben kaç yıldır uğraşıyorum yok yani...Eşimin ailesinin durumunun iyi olmasına rağmen,ilk evlendiğimiz zaman bize 2.evlerinde oturmamızı söylediler tabii ki 750 tl karşılığında...Eşime verdikleri bir malı kendileri haberimiz olmadan sattılar,üstüne üstlük kefen param olsun dedim oğlum dedi kayınvalidem. eşime çıkarıp 1500 tl gibi komik bir para verdi..Benim haberim olsaydı hayatta almazdım o parayı ya....Biz zar zor ev almaya çalışırken,onlar bize yardım edecekleri yere 400 bin tl ye ev aldı,biz hala alamadık tabii..Bizim oturduğumuz yer daha uygun olmasına rağmen ,kayınvalidemlere burdan alın dedik,bana dediği şey sizin orayı beğenmiyorum oldu..Bunun gibi bir çok şey,bunun yanında yanlış anlaşılmasın onlardan birşey beklediğim için yazmıyorum bunları,ama benim ailem her fırsatta destek çıkmaya çalışırken bunlar böyle çıktı işte....Buda benim şansım...Ama eşim hala annesine inanılmaz bağlı ve bunların hiçbiri ona anormal gelmiyor...
 
Biraz önce "varlık içinde yokluk" konusunu okurken bir şey dikkatimi çekti.
Kadınlar yapılan haksızlığı haksızlığı yapan aileleri bile olsa görebiliyorlar.
Ama erkekler niye bu kadar kör???
Keşke erkekler de biraz görebilselerdi olup bitenleri.
Söz konusu aileleri bile olsa çıkarabilselerdi o at gözlüklerini.
Ben herhangi bir konuda eşimin gözündeki perdeyi ne kadar açmaya çalışırsam çalışayım olmuyor.
En sonunda kavga ediyoruz. Bir türlü kabullenmiyor bir şeyleri görmeyi.
Olup biteni gözünün içine soksan bile almıyor, anlamıyor.
Bulan oldu mu eşine gerçekleri göstermenin yolunu?


Benim eşimin gerçekten iğrenç ötesi bir ailesi var, muhtelif başlıklar altında bahsetmiştim.
Sorumsuz bir baba, üvey anne, sürekli "seni biz büyüttük" diye başa kakan bir dede ve b.anne..
Öyle ki balayına bile gidemiyorduk dedesi küsmüştü, ben hastayken nasıl gidersin balayına demişti.
Baktım eşim de dedesine hak veriyor..
"Deden bu saatten sonra gençleşmeyecek, giderek yaşlanacak ve hastalanacak, her dakika hayatını dedene endeksli yaşayacak ve hatta balayına bile gidemeyeceksen, beni dedenin üstüne kuma alma boşuna, size mutluluklar dilerim" dedim ve nişanı bozdum.
Tabi hemen balayı organizasyonları yapıldı, yalvarmalar, yakarmalar..
Ama blöf yapmıyordum, gerçekten ileride başıma gelecekleri tahmin etmiştim ve radikal bir karar almıştım.
Geri dönmeseydi, bu iş bitmiş olacaktı.
Sonrasında da dedesi, ninesi, babası hep bela oldu başımıza.
Birkaç defa anlatmaya çalıştım, uzun uzun konuştum, yok, sonuç alamadım..
Erkekler de bir koruma iç güdüsü var, aileleri o içgüdüden yani hassas noktalarından girerlerse başarılı oluyorlar..
Ama benim tavrım nettir böyle durumlarda, devam etmem ben.
Kimseye hayatımı heba ettirmem, çocuklarımdan başka bir Allah kuluna büyük ödünler vermem. Ciddi söylüyorum.
Bunu eşime evliliğimiz boyunca 1 defa ciddi şekilde ispatlamam gerekti, bir gece sabaha kadar gözyaşı döktü beni ikna etmek için.
O gün bugün benden onay almadan ne tek bir kuruş yardımı oldu ailesine, ne de onların bir şekilde hayatımıza müdahale etmelerine izin verdi.

Yani ben çareyi dırdır etmekte değil, çok net olarak başına gelecekleri kendisine göstermekle buldum.
Ama eşim şunu çok iyi bilir, zırt pırt ayrılık lafı etmem, yapamayacağımı birşeyle onu tehdit etmem.
Ben "ya öyle, ya böyle" demişsem, gerçekten enine boyuna düşünüp karar vermişimdir.
 
Son düzenleme:
düzler cnm dümdüzde ondan...söykeyeceklerinide,anlayacaklarınıda,yapacaklarınıda dümüdüz yapılyolar dugusuz lar
 

Benim eşimin gerçekten iğrenç ötesi bir ailesi var, muhtelif başlıklar altında bahsetmiştim.
Sorumsuz bir baba, üvey anne, sürekli "seni biz büyüttük" diye başa kakan bir dede ve b.anne..
Öyle ki balayına bile gidemiyorduk dedesi küsmüştü, ben hastayken nasıl gidersin balayına demişti.
Baktım eşim de dedesine hak veriyor..
"Deden bu saatten sonra gençleşmeyecek, giderek yaşlanacak ve hastalanacak, her dakika hayatını dedene endeksli yaşayacak ve hatta balayına bile gidemeyeceksen, beni dedenin üstüne kuma alma boşuna, size mutluluklar dilerim" dedim ve nişanı bozdum.
Tabi hemen balayı organizasyonları yapıldı, yalvarmalar, yakarmalar..
Ama blöf yapmıyordum, gerçekten ileride başıma gelecekleri tahmin etmiştim ve radikal bir karar almıştım.
Geri dönmeseydi, bu iş bitmiş olacaktı.
Sonrasında da dedesi, ninesi, babası hep bela oldu başımıza.
Birkaç defa anlatmaya çalıştım, uzun uzun konuştum, yok, sonuç alamadım..
Erkekler de bir koruma iç güdüsü var, aileleri o içgüdüden yani hassas noktalarından girerlerse başarılı oluyorlar..
Ama benim tavrım nettir böyle durumlarda, devam etmem ben.
Kimseye hayatımı heba ettirmem, çocuklarımdan başka bir Allah kuluna büyük ödünler vermem. Ciddi söylüyorum.
Bunu eşime evliliğimiz boyunca 1 defa ciddi şekilde ispatlamam gerekti, bir gece sabaha kadar gözyaşı döktü beni ikna etmek için.
O gün bugün benden onay almadan ne tek bir kuruş yardımı oldu ailesine, ne de onların bir şekilde hayatımıza müdahale etmelerine izin verdi.

Yani ben çareyi dırdır etmekte değil, çok net olarak başına gelecekleri kendisine göstermekle buldum.
Ama eşim şunu çok iyi bilir, zırt pırt ayrılık lafı etmem, yapamayacağımı birşeyle onu tehdit etmem.
Ben "ya öyle, ya böyle" demişsem, gerçekten enine boyuna düşünüp karar vermişimdir.

Ne kadar güzel bir tavır almışsın. İnan hayran oldum.
Ama itiraf etmeliyim ki ben senin gibi bir duruş sergileme şansımı çoktan kaybettim.
Çünkü dediğin gibi yapamayacağım şeyleri yaparım diye söyledim ve inandırıcılığımı kaybettim.
Beni üzen konuları defalarca dile getirdim ve "dırdırcı" konumuna düştüm.
Bazı kurallarım var. Bunları çiğnediğinde beni kaybedeceğini biliyor ama genel olarak içinde bana karşı kaybetme korkusu kalmadı.
 
Yok güzelim yok,ne yapsanda gerçeği gösteremezsin...Ben kaç yıldır uğraşıyorum yok yani...Eşimin ailesinin durumunun iyi olmasına rağmen,ilk evlendiğimiz zaman bize 2.evlerinde oturmamızı söylediler tabii ki 750 tl karşılığında...Eşime verdikleri bir malı kendileri haberimiz olmadan sattılar,üstüne üstlük kefen param olsun dedim oğlum dedi kayınvalidem. eşime çıkarıp 1500 tl gibi komik bir para verdi..Benim haberim olsaydı hayatta almazdım o parayı ya....Biz zar zor ev almaya çalışırken,onlar bize yardım edecekleri yere 400 bin tl ye ev aldı,biz hala alamadık tabii..Bizim oturduğumuz yer daha uygun olmasına rağmen ,kayınvalidemlere burdan alın dedik,bana dediği şey sizin orayı beğenmiyorum oldu..Bunun gibi bir çok şey,bunun yanında yanlış anlaşılmasın onlardan birşey beklediğim için yazmıyorum bunları,ama benim ailem her fırsatta destek çıkmaya çalışırken bunlar böyle çıktı işte....Buda benim şansım...Ama eşim hala annesine inanılmaz bağlı ve bunların hiçbiri ona anormal gelmiyor...

İşte tam da bahsetmek istediğim konu bu.
Ailesi eşini düşünmüyor.
Onu umursamıyor.
Ama bu adam ellerini başının arasına alıp bir düşünmüyor. Tamam bunlar benim ailem ama hakkımı yediler diyemiyor. Eşimin ailesi kadar olamadılar diyemiyor.
Sen ne dersen de görmüyor, gösteremiyorsun...
 
Bir de "ailenizin sizin arkanızda olması" çok çok önemli..
Mesela benim ailemle aram pek iyi değildir..
Babam hiç konuşmuyor bir süredir benimle..
Bu durum eşimin ailesinin davranışlarını çok etkiledi bana karşı, hatta kimi zaman eşimin tutumunu da..

Herşeyimi eşimle paylaşayım derken suyunu çıkarttım bir ara..
Babamla olan tüm sorunlarımı ıncık cıncık anlattım..
Sonra hatamı anlayıp çark ettim..
Şimdi babam arada bir arıyormuş gibi, zaman zaman haberleşiyormuşuz gibi davranıyorum.
İçim acıyor..
Ama bunu yapıyorum, faydasını da görüyorum..

elfois, farkında mısın senin eşinin ailesinde de benzer bakış açısı var..
öyle olmasa bile, ailenin sana pek düşkün olmadığı imajı yaratılmaya çalışılıyor..
Sakın yeme bunu, aksini ispatla.
Eşinle "annen şöyle dedi" diye tartışmana gerek yok, aksini ispatlaman daha etkili olacaktır.
Zaman zaman annen sana süprizler yapsın, hediye alsın, seni o kadar ço karasın ki "naıslsın" diye sen bunalmış ol..
Bunalrı annen yapmasa da yaptı göster.
Göreceksin faydasını..
 
Son düzenleme:
erkeklerin hiçbişeyi görmemelerinin sebebi işlerine gelmemesinden değil bence
bizim kadar cin fikirli ve şüpheci değiller.
saflar...
hiçbirşeyi kötüye yormuyorlar..en kötü davranışın en kötü sözün içinde dahi iyi birşeyler arıyorlar.(sadece aileleri için geçerli değiltüm çevresine karşı öyle)
keşke bizde böyle olabilsek
 
Bir de "ailenizin sizin arkanızda olması" çok çok önemli..
Mesela benim ailemle aram pek iyi değildir..
Babam hiç konuşmuyor bir süredir benimle..
Bu durum eşimin ailesinin davranışlarını çok etkiledi bana karşı, hatta kimi zaman eşimin tutumunu da..

Herşeyimi eşimle paylaşayım derken suyunu çıkarttım bir ara..
Babamla olan tüm sorunlarımı ıncık cıncık anlattım..
Sonra hatamı anlayıp çark ettim..
Şimdi babam arada bir arıyormuş gibi, zaman zaman haberleşiyormuşuz gibi davranıyorum.
İçim acıyor..
Ama bunu yapıyorum, faydasını da görüyorum..

elfois, farkında mısın senin eşinin ailesinde de benzer bakış açısı var..
öyle olmasa bile, ailenin sana pek düşkün olmadığı imajı yaratılmaya çalışılıyor..
Sakın yeme bunu, aksini ispatla.
Eşinle "annen şöyle dedi" diye tartışmana gerek yok, aksini ispatlaman daha etkili olacaktır.
Zaman zaman annen sana süprizler yapsın, hediye alsın, seni o kadar ço karasın ki "naıslsın" diye sen bunalmış ol..
Bunalrı annen yapmasa da yaptı göster.
Göreceksin faydasını..

Gerçekten söylediğin her sözde çok çok haklısın.

Annem bana normalde düşkündür zaten bunu eşim de bilir, annesi de sonradan öğrendi.
Ama söylediğin gibi başlarda öyle bir imaj çizmeye çalıştı.
Bana bu sözü söylediğinde henüz evli değildik ve annemi de tanımıyordu. Artık nerden çıkardıysa düşkün olmadığını bilemiyorum.
Zaten bunu söyledikten sonra onunla bir kaç ay hiç konuşmadım, darıldım.
O konuşmak istese de cevap vermedim telefonlarına. İyi ki de öyle yapmışım.

Şu an ise kayınvalidem benim onlara kaynaşmama takılmış. Bu şekilde bunaltıyor beni.
Bazen evlilik çok bıktırıyor gerçekten...
 
erkeklerin hiçbişeyi görmemelerinin sebebi işlerine gelmemesinden değil bence
bizim kadar cin fikirli ve şüpheci değiller.
saflar...
hiçbirşeyi kötüye yormuyorlar..en kötü davranışın en kötü sözün içinde dahi iyi birşeyler arıyorlar.(sadece aileleri için geçerli değiltüm çevresine karşı öyle)
keşke bizde böyle olabilsek

Çok saf ve iyi olduklarından değil de.
Sanırım kendilerini üzecek olayları kabullenmiyor beyinleri.
Bir çeşit savunma mekanizması...
 
Gerçekten söylediğin her sözde çok çok haklısın.

Annem bana normalde düşkündür zaten bunu eşim de bilir, annesi de sonradan öğrendi.
Ama söylediğin gibi başlarda öyle bir imaj çizmeye çalıştı.
Bana bu sözü söylediğinde henüz evli değildik ve annemi de tanımıyordu. Artık nerden çıkardıysa düşkün olmadığını bilemiyorum.
Zaten bunu söyledikten sonra onunla bir kaç ay hiç konuşmadım, darıldım.
O konuşmak istese de cevap vermedim telefonlarına. İyi ki de öyle yapmışım.

Şu an ise kayınvalidem benim onlara kaynaşmama takılmış. Bu şekilde bunaltıyor beni.
Bazen evlilik çok bıktırıyor gerçekten...

Yani şu an takıldığı konu senin ailenle ilişkilerinin çok samimi olması mı, doğru mu anladım?
Benim rahmetli anneciğim, babamla evlenirken dedemi dinlememiş, gizlice evlenmişler.
Dedem yıllarca küs kalmış hatta..
Çünkü dedem de benim gibi babamı pek sevmezmiş, haklı adam..:19:
Annem hep söylerdi, ne kadar aşık olursan ol, eğer arkanda ailenin olmadığı biliniyorsa sana duyulan sevgi-saygı o mertebede oluyor diye..
 
Son düzenleme:
Gerçekten söylediğin her sözde çok çok haklısın.

Annem bana normalde düşkündür zaten bunu eşim de bilir, annesi de sonradan öğrendi.
Ama söylediğin gibi başlarda öyle bir imaj çizmeye çalıştı.
Bana bu sözü söylediğinde henüz evli değildik ve annemi de tanımıyordu. Artık nerden çıkardıysa düşkün olmadığını bilemiyorum.
Zaten bunu söyledikten sonra onunla bir kaç ay hiç konuşmadım, darıldım.
O konuşmak istese de cevap vermedim telefonlarına. İyi ki de öyle yapmışım.

Şu an ise kayınvalidem benim onlara kaynaşmama takılmış. Bu şekilde bunaltıyor beni.
Bazen evlilik çok bıktırıyor gerçekten...

Erkek anneleri zannediyorlarki (yani en azından bizimki öyle) ,oğullarını her gün aramak,ikidebir çağırmakla ilgili aile düşkün aile oluyorlar...Bence ilgi ve alaka yakın olmakla,hergün görüşmekle olmuyor...Benim için sevgi,ilgi alaka demek fedakarlık demektir...Çocuğum benden daha iyi olsun demektir...Katılan katılır...
 
Back
X