Eş ailesi sorunu

Öncelikle kimsenin yan hesabı değilim kızcağıza üzüldüm sadece. Ben de okudum, iyi bir gelirim var, 4 yıllık evlilik sonunda anca 29umda yeni doğurabildim. Sizi anlıyorum mantıklı olan bu ama geçmişe dönemez konu sahibi yada kendi bebeğini reddedemez.
Sizin veya konunun özelinde yazmadım zaten sadece açılan her konuda insanlara ‘sen bunu hakkettin’ manasına gelen yorumlar yapılmasına yazdım.
Boşanmayacağı da boşanamayacağı da zaten ortada elinde sonunda ikinci çocuğu yapacağı da. Benim verebileceğim tek tavsiye kafaya takmaması ve malum şartlar altında boşuna kocasıyla ilişkisindeki zedelememesi.
Bense çok öfkelendim. 2002 doğumlu, milenyumda doğmuş daha dünki çocuk kendine neden bunu hak görür? Yazık değil mi gençliğine, ailesine, çocuğuna, en çok da kendisine? Z kuşağı pek çok yönden avantajlı, kaç yıl ileriden geliyorlar, pek çok imkana sahipler bizlere ve daha eski jenerasyonlara göre, ileri yaşlarda biri olsaydı bu kadar eleştirilmezdi emin olun. Eğitimsizlik de cehalet de artık kader değil.

Bense bir şeylerin değişmeyeceğini düşünüyorum. Böyle de bu bahsettiği aileyle ve kocayla hayat geçmez diyorum. Ailesine o kadar güveniyorsa, onlar çocuğuna bakarken, eğitimine devam etsin ve bir diploması olsun diyorum. Mesleğini de yapabilirse şahane olur, aileye de çok güvenmemek gerek, yarın yedirdiğini içirdiğini bile başa kakabilirler.
 
Öncelikle kimsenin yan hesabı değilim kızcağıza üzüldüm sadece. Ben de okudum, iyi bir gelirim var, 4 yıllık evlilik sonunda anca 29umda yeni doğurabildim. Sizi anlıyorum mantıklı olan bu ama geçmişe dönemez konu sahibi yada kendi bebeğini reddedemez.
Sizin veya konunun özelinde yazmadım zaten sadece açılan her konuda insanlara ‘sen bunu hakkettin’ manasına gelen yorumlar yapılmasına yazdım.
Boşanmayacağı da boşanamayacağı da zaten ortada elinde sonunda ikinci çocuğu yapacağı da. Benim verebileceğim tek tavsiye kafaya takmaması ve malum şartlar altında boşuna kocasıyla ilişkisindeki zedelememesi.

Ya insan biraz ders alır ama. zaten hala böyle bilmiş bilmiş konuşmasına insan sinirleniyor.

18 yaşındaydım aklım başımda değildi diyor. Şimdi 19 yaşında, aklını başında sanıyor.

Ben ailemde hiç böyle şeytanlık görmedim diyor, ama 18 yaşında bir kızı evlendirmenin de kocaya kaçmanın da normal sayıldığı bir aileye sahip. Kusura bakmasın ama karşıdaki aileye b.k atıyor da, kendi ailesi de bir garip.

Gelmiş görümcesinin suratına sen fesatsın demiş, sonra kadın ona carlayınca laf ediyor.

Yani bakış açısı çok garip, birinin bu kızcağızı silkelemesi lazım. Kendi yaptıklarını, davranışlarını doğru sanıyor ama ne yazık ki değil. Karşı taraf ne kadar yanlışsa kendi de bir o kadar yanlış.
 
18 yasinda evlenip hemen ustune cocuk yapmak nedir? kendinize cahilim demeyin. 1970lerde yasamiyorsunuz eminim herseyin farkindasiniz.
gercekten bu yasta hayatini yakan kizlari gordukce cok uzuluyorum.
bu aileden adam olmaz maalesef yarin oburgun kucaginda cocukla kalacaksin ya da esini razi edip mumkunse baska sehire gideceksin (is icin olursa ses cikarmazlar belki)
Allah yardimcin olsun. tum kizlarimiza akil fikir versin
 
Öncelikle kimsenin yan hesabı değilim kızcağıza üzüldüm sadece. Ben de okudum, iyi bir gelirim var, 4 yıllık evlilik sonunda anca 29umda yeni doğurabildim. Sizi anlıyorum mantıklı olan bu ama geçmişe dönemez konu sahibi yada kendi bebeğini reddedemez.
Sizin veya konunun özelinde yazmadım zaten sadece açılan her konuda insanlara ‘sen bunu hakkettin’ manasına gelen yorumlar yapılmasına yazdım.
Boşanmayacağı da boşanamayacağı da zaten ortada elinde sonunda ikinci çocuğu yapacağı da. Benim verebileceğim tek tavsiye kafaya takmaması ve malum şartlar altında boşuna kocasıyla ilişkisindeki zedelememesi.
cunku akiliniz basinizda. o cocuga bir gelecek vermenin ne kadar zor oldugunun farkindasiniz. dikkat ederseniz uni mezunu aileler ancak 1 tane cocuk yapabiliyor ( ben cevremde bunu gordum). herkes hayatin ne kadar pahali oldugundan, cocuk buyutmenin sorumlulugunun ne kadar buyuk oldugundan anca 1 taneyi gozu yiyor.
Ama daha cocuklugu bitmemis insanlar evlenip arka arkaya cok rahat doguruyor. kim ne derse desin benim gozumde insanlar anca 23-24den sonra olgunlasir bundan oncesi cocuktur.

Allah iyi insanlarla karsilastirsin yavrunuzu.
 
Merhaba ilk öncelikle uzun olacak artık içimi dökmek istiyorum. Mart ayında kaçarak evlendim. Şuan 28 haftalık hamileyim ilk başlarda eşimin ailesi çok iyiydi ama öyle böyle değildi yani diyordum ki böyle iyi insanlar yok dünyada, sonra bı baktım iş yapmayınca herşeye sen koşmayınca, yalanlarına tepki gösterince dürüst olunca senden kötüsü yok. Neyse biz aile apartmanın da oturuyoruz en üstte kaynanam ve eltim bir kalıyor ikinci katta görümcem ve en altta biz normalde birlik yiyip içiyorduk bayramdan sonra ayrılacaktık felan kaynanam gil memlekete gitti bizde ayrıldık doğal olarak. Sonra herşey yine iyi felan bir gün Kürtçe konuşuluyor ben gidince Türkçe konuşulmaya başlandı normalde hayatta dönülmez bende üzerime alındım ama hiç bir şey demedim. Parka gidecektik ben ocakta yemeğim var diye bir de eşim işten gelecek diye gitmedim. Eşim geldi ben kendimi iyi hissetmiyordum eczaneye gidip test aldık ve hamile olduğumu öğrendim. Sonra onlar parktan geldi felan bizim eve geldi görümcem ilk önce eşimle konuşuyordu ne olduysa konu bana döndü ve bende herşeyi birbirinize yetiştiriyor sunuz ben kimsenin yüzüne soylemicegim şeyi arkasından konuşmam dedim. Siz fesatsiniz dedim. Sonrasında bana hakaretler etmeye başladı yüzsüz, karaktersiz, bencil, kardeşimle aglayarak onu kandırıp aramı bozmaya çalışıyorsun, okumanla övünüyorsun ( oysaki kendileri bizim gelin bunu okumuş şunu okumuş diyorlar herkese bir kere bile demedim ) sonra ben ağlamaya başladım ve odama gittim kapıyı kilitledim oraya gitmemin sebebide tek kilitli odanın o olması sonra neymiş yatak odama gittim diye terbiyesiz olmuşum eşim hiç bir şekilde ablasını susturmadi sadece bana sarıldı ama ben çok kötüydüm o an bebeğimi ilk öğrendiğim saatlerde bunları yaşadım sonra görümcemle irtibatimi kestim hiç bir şekilde konuşmadık. Bir ay sonrasında ise kapımın önünde görümcemin oğlu, eltimin kızının boğazını sıkıyordu bizde ayırdık neymiş ben oğlunu kapıya atmışım felan dovmusum açmış eşime anlatmış bende eşim açıp bana hesap sorunca dayanamadım ve babami aradım ertesi gününe babamin evine geri döndüm ama barışık bir şekilde gittik ama sonra orda yine sorunlar oldu vs ben boşanma kararı almıştım sonra yine cayildi derken felan ben geri geldim eşim beni aldı geri geldik şuan 8 aylık evliyim ama hiç bir şekilde mutlu değilim daha çok sorunum var ama çok uzun oldu okuması sıkıcı olur ne yapmam gerek kafamı topliyamiyorum eşimi çok seviyorum ama eşim ailesinin yaptıklarını görmüyor 😓
O aileden uzaklaş
 
Merhaba ilk öncelikle uzun olacak artık içimi dökmek istiyorum. Mart ayında kaçarak evlendim. Şuan 28 haftalık hamileyim ilk başlarda eşimin ailesi çok iyiydi ama öyle böyle değildi yani diyordum ki böyle iyi insanlar yok dünyada, sonra bı baktım iş yapmayınca herşeye sen koşmayınca, yalanlarına tepki gösterince dürüst olunca senden kötüsü yok. Neyse biz aile apartmanın da oturuyoruz en üstte kaynanam ve eltim bir kalıyor ikinci katta görümcem ve en altta biz normalde birlik yiyip içiyorduk bayramdan sonra ayrılacaktık felan kaynanam gil memlekete gitti bizde ayrıldık doğal olarak. Sonra herşey yine iyi felan bir gün Kürtçe konuşuluyor ben gidince Türkçe konuşulmaya başlandı normalde hayatta dönülmez bende üzerime alındım ama hiç bir şey demedim. Parka gidecektik ben ocakta yemeğim var diye bir de eşim işten gelecek diye gitmedim. Eşim geldi ben kendimi iyi hissetmiyordum eczaneye gidip test aldık ve hamile olduğumu öğrendim. Sonra onlar parktan geldi felan bizim eve geldi görümcem ilk önce eşimle konuşuyordu ne olduysa konu bana döndü ve bende herşeyi birbirinize yetiştiriyor sunuz ben kimsenin yüzüne soylemicegim şeyi arkasından konuşmam dedim. Siz fesatsiniz dedim. Sonrasında bana hakaretler etmeye başladı yüzsüz, karaktersiz, bencil, kardeşimle aglayarak onu kandırıp aramı bozmaya çalışıyorsun, okumanla övünüyorsun ( oysaki kendileri bizim gelin bunu okumuş şunu okumuş diyorlar herkese bir kere bile demedim ) sonra ben ağlamaya başladım ve odama gittim kapıyı kilitledim oraya gitmemin sebebide tek kilitli odanın o olması sonra neymiş yatak odama gittim diye terbiyesiz olmuşum eşim hiç bir şekilde ablasını susturmadi sadece bana sarıldı ama ben çok kötüydüm o an bebeğimi ilk öğrendiğim saatlerde bunları yaşadım sonra görümcemle irtibatimi kestim hiç bir şekilde konuşmadık. Bir ay sonrasında ise kapımın önünde görümcemin oğlu, eltimin kızının boğazını sıkıyordu bizde ayırdık neymiş ben oğlunu kapıya atmışım felan dovmusum açmış eşime anlatmış bende eşim açıp bana hesap sorunca dayanamadım ve babami aradım ertesi gününe babamin evine geri döndüm ama barışık bir şekilde gittik ama sonra orda yine sorunlar oldu vs ben boşanma kararı almıştım sonra yine cayildi derken felan ben geri geldim eşim beni aldı geri geldik şuan 8 aylık evliyim ama hiç bir şekilde mutlu değilim daha çok sorunum var ama çok uzun oldu okuması sıkıcı olur ne yapmam gerek kafamı topliyamiyorum eşimi çok seviyorum ama eşim ailesinin yaptıklarını görmüyor 😓
Bence cahil olan burda boşan diye bağıran tipler. Yahu istisnasız hangi sorunu duysalar boşan diyip işin içinden çıkıyorlar. Kendilerini de kessen bosanmazlar kocalarindan eminim. Bekarlar da ustten atıyor tabi bosan diye :) nasil olsa tuzları kuru Bi laf vardır bekara karı boşamak kolay diye. Bu saçmalıkları duya duya boşanmak dünyanın en kolay meselesi gibi geliyor. Halbuki daha 1 yıl evli kalmamışsin yahu. Ne ara tükendin sabredemiyorsun? Ki zaten o kadar büyük bir mesele de yokki. Çözüm odaklı değilsiniz ki söyle yapın böyle yapın diyeyim hemen boşanma meselesini kafaya koymuşsunuz. Ayrıca benim yengem de bana siz fesatsiniz dese onu rezil ederdim burnundan getirirdim ama normal şartlarda asla kalbini kırmam. Hersey karşılıklı o beni kırarsa bende onu kırarım kimse kusura bakmasın. Sizde gorumcenize fesat deyince ne demesini beklersiniz? Kurtce konuşurken ben gelince türkçe konuşmaya başlamışlar diyorsunuz. Ne konuştuklarını bilmeden bu kadar kötü zan beslendiginize göre kalbiniz gerçekten kötü. Belli ki herseye cevap veren, kavga çıkaran bir tipsiniz. Patavatsizlik yapıp ben açık sözlüyüm diye ortaya çıkmayin. Fesat insanlarsa içinizde kalsın, susun. Susmayı öğrenin. Herseye tepki verip herkesin üzerine saldırmak çok çocukça bir hareket. Gorumcen çocuğunu dövdüğünü düşündüyse de arayıp böyle biseyin olmadığını anlatırdin isteyen istediğini anlardı. Sonuçta ona da yanlış iletilmiş demekki. Bence biraz olsun niyetinizi düzeltin ve yumuşak davranın. Bakın o zaman hersey nasil güzelleşiyor
 
X