- 11 Mart 2013
- 33.684
- En iyi cevaplar
- 1
- 54.069
- 798
- 33
- Konu Sahibi Kafanfilm000
-
- #21
Ahh keşke sadece mutlu olduğum yerlerde olabilsem. Zamanında sevmediğim bir ortamda 3 sene çalıştım. Sonra atandim.Ama o bahsettiğim ortamda nasıl çalıştım bir de bana sorun, dişimi sıka sıka... Stresi yönetmeyi eş ailesinin yanında başaramıyorum. 3 sene olacak ama öğreneceğim inşallahGittiğinizde memnun olmadığınız başka yerler olunca da mı böyle yaparsınız. Yani hayatınızda sadece sizi mutlu eden yerlerde bulunma imkanına sahip biriyseniz ne mutlu size .
Eşiniz aynı şekilde davransa nasıl hissedersiniz
Bende sevmediğim iş yerinde üç sene çalıştım malesef . Eş ailesi ile sıkıntılarım da oldu sizi çok iyi anlıyorum . Ama artık size saygı duyuyorlarsa size herhangi psikolojik şiddet uygulanmıyorsa normal bir şekilde gidip geliyorsanız bence ortama bir tık ayak uydurmalisiniz . Çünkü onlar da eşinizin ailesi onların kanı canı eşiyle ve ailesiyle mutlu vakit geçirmeye hakkı var .Ahh keşke sadece mutlu olduğum yerlerde olabilsem. Zamanında sevmediğim bir ortamda 3 sene çalıştım. Sonra atandim.Ama o bahsettiğim ortamda nasıl çalıştım bir de bana sorun, dişimi sıka sıka... Stresi yönetmeyi eş ailesinin yanında başaramıyorum. 3 sene olacak ama öğreneceğim inşallah
Siz yapiyorsunuz demedim, zaten karşılıklı yapilmamasi gerekiyor. Aslında onların da polítik olması lazim ama nedense geline dusuyor bu görev. Takmamaya calisinSaygısızlık yapmıyorum. Kötü niyetli de değilim. Politik olamıyorum sadece ama deneyeceğim
Orada geçen bir dk dünyada geçen 15 saate eşit.Hoslanmiyorusnuz çünkü sizin tarzınızda insan değiller muhbbetleri sarmiyor minimum görüşün başka çaresi yokMerhabalar,
Eş ailesinin yanında bir türlü rahat olamıyorum. Normalde arkadaş ortamında neşeli, uyumlu ve konuşkanım. Kayınvalidemle kötü bir yaşantimiz yok ama ben konuşurken yüzünü hemen döner, dinlemez gibi yapar. Bazı insanlar bu şekildedir ama bu tarz şeylere tahammülüm yok.
Eltilerle zamanında laf sokma gibi şeyler yaşadım. Şu an için bir sıkıntı yok ama onların yanında ruh gibi oluyorum. Aklıma önceden yasananlar geliyor.Eşim hatrina mecburen görüşüyoruz. Millet şen şakrak konuşurken ben kendimi bir kenarda somurturken görüyorum.
Eş ailesiyle görüştüğümde en azında yapmacık da olsa iyi vakit geçirmek ıstiyorum hep huzursuzum. İçim daralıyor, vakit geçmiyor. Eve geldiğimizde o neşesizlik devam ediyor. Benim gibi olan var mı aranızda?
Kesinlikle katılıyorum. Onlar sık görüşüyor. Ben başka bir ilde çalışıyorum. Seneye eş durumu yapıp eşimin yanına geleceğim. İşte o zaman beni zor günler bekliyor. Eş ailesi her hafta sonu görüşüyor hiç bana göre değilOrada geçen bir dk dünyada geçen 15 saate eşit.Hoslanmiyorusnuz çünkü sizin tarzınızda insan değiller muhbbetleri sarmiyor minimum görüşün başka çaresi yok
Bende böyleyim. Enerjimi sömürüyorlar.Merhabalar,
Eş ailesinin yanında bir türlü rahat olamıyorum. Normalde arkadaş ortamında neşeli, uyumlu ve konuşkanım. Kayınvalidemle kötü bir yaşantimiz yok ama ben konuşurken yüzünü hemen döner, dinlemez gibi yapar. Bazı insanlar bu şekildedir ama bu tarz şeylere tahammülüm yok.
Eltilerle zamanında laf sokma gibi şeyler yaşadım. Şu an için bir sıkıntı yok ama onların yanında ruh gibi oluyorum. Aklıma önceden yasananlar geliyor.Eşim hatrina mecburen görüşüyoruz. Millet şen şakrak konuşurken ben kendimi bir kenarda somurturken görüyorum.
Eş ailesiyle görüştüğümde en azında yapmacık da olsa iyi vakit geçirmek ıstiyorum hep huzursuzum. İçim daralıyor, vakit geçmiyor. Eve geldiğimizde o neşesizlik devam ediyor. Benim gibi olan var mı aranızda?
Benim ailemin evinde kahkahalar havada uçuşur. Herkes hos sohbettir, samimidir. Kkey masasi, oyun masasi kurulur esim kardeslerim kuzenlerim otururuz dolusuruz. Kimse kimsenin yanında kasilmaz. Yasli genc bir arada kafa dengi takilir. Kimse icinden geceni soylemeye cekinmez. Eşim de bu ortamdan cok cok mutlu. Ama esimin ailesi hala ortacagda yaşayan, ne bileyim , tesettürlü oldugum halde bile kayinpederin yaninda kılığıma kiyafetime laf edilen, herkesin kaislmaktan ortamin korku filmlerindeki gerilime eşdeğer olduğu, herkesin, bunu dersem ne olur, boyle yapsam ne derler diye her hareketini kolladigi korkunc bir yer. Eee boyle olunca nolacakti yaniBende böyleyim. Enerjimi sömürüyorlar.
Eskiden sorun degildi anlaşabiliyorduk şimdi ben mesafeliyim evlendigimden beri sürekli sorun yaşadigimiz icin ama oraya gitmek eziyet benim icin.
Ama eşim benim ailemin yaninda cok mutlu kimse huzursuzluk cikarmiyor keyifli zaman geciriyoruz. Sorun erkek tarafinda hep
Einstein'ın görelilik teorisinin kanıtı gibiOrada geçen bir dk dünyada geçen 15 saate eşit.Hoslanmiyorusnuz çünkü sizin tarzınızda insan değiller muhbbetleri sarmiyor minimum görüşün başka çaresi yok
Ben konuşurken bir anda gözlerini çeviriyor. Aramızda olumsuz bir şey geçmedi ama Sanırım benden hoşlanmıyor. İster istemez geriliyorumGitmeyin kadin size suratını dönüyor siz gidiyorsunuz anneniz ayni şeyi yapsa kocaniz gitmez bile.kendizi ezdirmeyin
Gitme bacim gitme bahane bul ne kadar uzak o kdr iyiBen konuşurken bir anda gözlerini çeviriyor. Aramızda olumsuz bir şey geçmedi ama Sanırım benden hoşlanmıyor. İster istemez geriliyorum
Öyle valla ben şey dua ediyordum Allah'ım ne olur kendimi kapatabileyim duymayayim şunun bed sesiniEinstein'ın görelilik teorisinin kanıtı gibi
Valla ne yap et yolunu bul insanin iyice nefreti dönüyor iyi bir şey dese bile batıyor artikKesinlikle katılıyorum. Onlar sık görüşüyor. Ben başka bir ilde çalışıyorum. Seneye eş durumu yapıp eşimin yanına geleceğim. İşte o zaman beni zor günler bekliyor. Eş ailesi her hafta sonu görüşüyor hiç bana göre değil
Beni anlatmışsın bacımMerhabalar,
Eş ailesinin yanında bir türlü rahat olamıyorum. Normalde arkadaş ortamında neşeli, uyumlu ve konuşkanım. Kayınvalidemle kötü bir yaşantimiz yok ama ben konuşurken yüzünü hemen döner, dinlemez gibi yapar. Bazı insanlar bu şekildedir ama bu tarz şeylere tahammülüm yok.
Eltilerle zamanında laf sokma gibi şeyler yaşadım. Şu an için bir sıkıntı yok ama onların yanında ruh gibi oluyorum. Aklıma önceden yasananlar geliyor.Eşim hatrina mecburen görüşüyoruz. Millet şen şakrak konuşurken ben kendimi bir kenarda somurturken görüyorum.
Eş ailesiyle görüştüğümde en azında yapmacık da olsa iyi vakit geçirmek ıstiyorum hep huzursuzum. İçim daralıyor, vakit geçmiyor. Eve geldiğimizde o neşesizlik devam ediyor. Benim gibi olan var mı aranızda?
Aynı evde misinizBu ben yaa cidden. Guya kotu insanlar degiller, her seyi iyi niyetle yapiyolar. Ama kisisel ozgurluklere saygisizlik, her ise burun sokma, cehalet allah ne verdiyse var. O yuzden hic sevemedim, sevemiyorum onlari. Ve kendimi bildim bileli, aile yetistirilme tarzim olarak da dobra ve ozgur fikirli biriyim. Yapmacikliga hic gelemem. Ama evlendiigmden beri, eşimin hatiri icin iyi olmya calistikc kendimi igrenc hissediyorum, surekli yalndan gülüyorum yüzlerine. Kendimi asiri yalancı, yabanci, iki yuzlu hissediyorum ve tahammul edilemez bi ruh hali oluyor bu. Yilda birkc kez 4-5 gun gidiyoruz. Ama yine de o kadar zorlaniyorjm ki. Esim genelde benim yanimdadir ailesine karsi, ama bazi ufak seylere daha dogrusu onun ufak gördüğü şeylere fazla tanıdığımda o da terslenmeye başlıyor, nolur burdayken beni odalara cekip bidi bidi etme huzurum kaciyor diyor. Hak da verjyorum ama cogu zaman dayanamiyorum. O şöyle bi çözüm onerdicozebileegim bir sey , o an degistirilebilecek bir durum varsa soyle hemen yapim, cozulmeyecek bir meseleyse nolur burdayken söyleme, yol boyu otobanda basimin etini yiyebilirsin ne dersen dinlicem diyor eger sabredebilirsem ve icimdekileri yola saklarsam en azindan esimle tersleşmedigimiz o surat asmadigi icin bir nebze daha huzurlu geciyor. Mumkun mertebe evden kacmaya, anannesine falan, koye vs gitmeye her gune bi plan yapmaya calisiyoruz. Evdeyken odaya kacacak bahaneleri kacirmiyorum. Erken yatip gec kalkiyorum. Bir sekilde geciyo napim
Çok görgülü biri değil herhalde. Ben böyle hissedince ama eşimi yetiştirmiş iyi bir insan olmuş diye kendimi rahatlatıyorum, yoksa hayat geçmezEvet çogu ebeveyn sorar. Ama benim kv ninki bambaşka. Geçen yıl kaç gün oruç tuttum takip etmiş, unutmamış, bu sene aynı şekilde.Eşime hediye telefon aldım. Arar aramaz fiyatını soruyor.Bende sanırım artık ne dese ne sorsa batıyor.
Siz sanırım gidince yatılı gidiyorsunuz. Biz aynı şehirde oldugumuz için ev oturmasına gidiyoruz. Kv ile yalnız mutfağa girmeyi hiç istemiyorum. Orada herşeyi soruyor, çok sıkılıyorum.Aşamıyorum.ve onunla çok konuştukça mutsuz oluyorum.Yuvarlak cevaplar versem de yok illaki cevabı ögrenene kadar soruyor.
Merhabalar,
Eş ailesinin yanında bir türlü rahat olamıyorum. Normalde arkadaş ortamında neşeli, uyumlu ve konuşkanım. Kayınvalidemle kötü bir yaşantimiz yok ama ben konuşurken yüzünü hemen döner, dinlemez gibi yapar. Bazı insanlar bu şekildedir ama bu tarz şeylere tahammülüm yok.
Eltilerle zamanında laf sokma gibi şeyler yaşadım. Şu an için bir sıkıntı yok ama onların yanında ruh gibi oluyorum. Aklıma önceden yasananlar geliyor.Eşim hatrina mecburen görüşüyoruz. Millet şen şakrak konuşurken ben kendimi bir kenarda somurturken görüyorum.
Eş ailesiyle görüştüğümde en azında yapmacık da olsa iyi vakit geçirmek ıstiyorum hep huzursuzum. İçim daralıyor, vakit geçmiyor. Eve geldiğimizde o neşesizlik devam ediyor. Benim gibi olan var mı aranızda?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?