- 18 Şubat 2015
- 224
- 35
- 48
- Konu Sahibi pocahantes89
-
- #21
bilmiyorum cesaretim yok galiba
bilmiyorum cesaretim yok galibaBoşanmamakta neden direniyorsunuz
para,aile çocuk için bile tartışıyoruzNe gibi tartışmalar oluyor da aranızda bu derece nefret ediyorsunuz. Tartışma sebeplerini merak ettim ben
bende biri öldü sandım baş sağlığı dileyip gidecektim
aynı evde yabancı gibi olmak zor devam edecekseniz karşılıklı orta yol bulun
benimde hiç cesaretim yok galiba çocuk varmı sizdeNeden zor geldiği kişinin kendi karakterine bağlı.
Mesela bende ailemi üzerim,utandırırım korkusu vardı.
Çok yanılmışım,neden daha önce boşanmadın diye kızdı benim ailem bana.
Hayır yok.benimde hiç cesaretim yok galiba çocuk varmı sizde
Eşimle sorunlarımız bir önceki konularımda var arkadaşlar.Genede kısaca bahsetmek isterim.Severek evlendik çok da sevdik hatta.4 senedir evliyiz.Bu 4 sene nasıl mı geçti.Her kavgada eşim haklı.Her kavgada ben sorunluyum.Beni hep karşına aldı çocuğu fırçalamış gibi konuştu.Düzelt kendini diye.Ama sorunun kendisinde olduğunu hiç bir zaman kabullenmedi.Çünkü o mükemmeldi. Çünkü o olgun bense küçük kız çocuğuydum ona göre.
Kavgaların sonu gelmiyor.Ben fırçamı yer sonra özür dilerdim.Ama son 6 aydır neredeyse bende onun gibi davranmaya başladım susmadım hiç.Sonuç kavgalar çığ gibi büyüdü.Her kavgadan sonra barışıp bir daha olmasın dedik ertesi gün gene aynı.İkimizde birbirimiz sevmiyoruz artık bence...
Her kavgada çekti gitti.Ben hep aradım aradım aradım Adam canı isterse açtı o telefonu.Bana karışma arama diye bağırdı hep.Bense onun ben terk etmesine hiç dayanamayacağımı düşündüm.Artık umurumda değil...
Evimiz cenaze evi gibi.Kimse kimseyle konuşmuyor.Soğuk rüzgarlar kol geziyor evde. Herkes gergin en çok da oğlum hissediyor bu durumu.Annem bir süre bizde kalıyor çocuğa bakmak adına o da her şeyin farkında.Kapana sıkışmış gibiyim.
Ruhum daralıyor.Eve gitmek gelmiyor içimden eşimi görmek onun o suratını çekmek istemiyorum.Dertleşmek için yazdım....Uzun oldu hakkınızı helal edin.
Öncelikle eşinle BAŞBAŞA olmak şartıyla bir konuşma yap.ama nasıl
bu tip adamlar çok yoruyor insanı ama çocuk olduktan sonra çok zor önümüze bakmak en azından ben öyle hissediyorum çocugum yarım kalacakmış gibiEşin aynı benimki gibi her zaman haklı ve doğru olduğunu düşünüyor. Her kavgada azar yiyip özür dileyen ben oluyorum. Sonra hatam varsa söyle diyor ama adam kendini öyle bir aklıyor ki sen kendinden nefret ediyorsun
2 yıllık evliyiz hala değişen birşey yok değişeceğini de sanmıyorumona göre olgun olmayan evliliği yürütemeyen benim çocuk gibi davranan da ben...
Bir süre sonra sıkıyor böyle hissetmek. Eğer sizin kavgalarınız da çözümsüz kalıyor, günlerce konuşmayıp sorunu unutmaya çalışarak devam ediyorsanız çok yorulursunuz.
Çocuğum doğduktan sonra kendi yolumu çizeceğim size de tavsiye ederim
umarım son bi kez daha konuşmak lazım ama o kesin gene haklı olurbirbirinize tahammülünuz tükenmiş sanirim.araya sogukluk girip her konuda uzaklastikca mesafeniz artmış, iletisimiz kopmus tamamen.bence oturun sakin kafayla bir düşünün.esinizin size karsi olumlu ve olumsuz yönlerini.nelerini sevmiştiniz zamaninda simdi geriye neler kaldi.onsuz bir hayat sizi daha mi cok mutlu eder bu saatten sonra?herseye ragmen kurtarilacak bir durum varsa olumlu yönlerinden yaklasin derim.yok olmuyor diyorsaniz da boşanmak ta bir seçenek.umarim hakkinizda hayirlisi olur..
aynen öyle her durumda beni sömürüyor.Bence çocuk için duruyorum biliyorum yanlış yapıyorum.Hayır yok.
Cesaret toplamak zorundasın arkadaşım.
Aradan yıllar geçtiğinde insan gerçekten boşa vakit kaybettiğini görüp daha çok pişman oluyor.
Karşındaki adam seni maddi manevi sömürüyor,ona hiç bir şey olmuyor ama üzülen ve yıpranan hep kadın.
nasıl yapıcam çok doğru saygı kalmadıYanliş anlama kuzu ama sizin ilişki başindan olmamiş.
Cok sevdik demişsin ama sana karşi SAYGI eksik kalmiş. Demekki o pembe gözlükle görmedin. Görmek istemedin.
Kocan sana saygi duymuyor. Ve bunun sebebini kendin ortaya cikartman lazim.
Boşan demiyorum...ama sana olan saygisini geri kazanman lazim.
Biliyorum kolay değil.aynen öyle her durumda beni sömürüyor.Bence çocuk için duruyorum biliyorum yanlış yapıyorum.
nasıl yapıcam çok doğru saygı kalmadı
fazlasıyla iletişim sorunumuz var.Güzelce de konuştum kavga da ettim ama o hep mükemmeldi zaten eksik olan benim.Kabul etmediği için bi adım bile yol gidemedikBnce iletisim skntisi var aranizda. guzelce konussaniz esinizin sizden tam olarak beklentisi ne, siz ondan ne bekliyorsunuz.
Size boyle davranarak ne yapmak istiyor, bosanma gibi bir dusuncesi var mi.ozelliklede sizin ne hissettiginizi belirtin esinize.
Mesela aradiginizda acmiyorsa o an ne hissettiginizi soyleyin bizde ara ara esimle tartisiyorduk ama artik birbirimizle konusa konusa cozduk sorunlarimizi. Artik o beni tam anlamiyla biliyor bnde onu biliyorum ona gore birbirimizi kirmadan yasiyoruz.darisi sizin basiniza insallah
Yuva kurmak kolay ama yikmak cok zor Allah yardimciniz olsun
olabilir ben sindirmeye çalıştı hep ve başardı eskiden insan canlısı olan ben şimdi içime kapandım.kendi kendimle konuşuyorumKalmadi degil...kesin başindan beri yokdu.
Acaba senmi bunu eşine empoze etdin? Yani belki bilmeden kocaniza "ezik, saf" imaji veriyorsunuz.
Genelde iyi niyetli ve uysal insanlar buna maruz kaliyor. Belki sizde uyumlu oldugunuz icin eşinize yillarca bunu empoze etdiniz.
Kendinizi paspas gibi gösterdikiz belkide.
(Ablam bunlari yillarca yapdi. Kendi okumuş, akilli ve cok güzel bir kadin. Enişde ise tamtersi. Ama nasilsa adam ablami hep salak yerine koyardi...
Ablam KENDI piskologa gitdi ve dişari yansitdigi imaji yeniledi...
Sanada önerim bu olur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?