Eşe iş konusunda bişeyler sormak, konuşmak kötü bişey mi? Bayram burnumdan geldi... Siz eşinize sormuyor musunuz?

Eşinizin size saygısı yok. Sevdiğini de düşünmüyorum. Sizi cepte görüyor ve kaybetmekten korkmuyor. Siz kırılsanız da eşiniz bunun farkında bile değil. Sizi parayla susturmaya alışmış belli ki siz de bu sebeple susuyorsunuz. Tercihinizi yapın para mı gurur mu? Şu durumda ikisi bir arada mümkün görünmüyor.
 
vay be adama bak. bence sen eşinden bir beklentiye girme onun biricik eşi olarak aile içerisinde görün. eşinide evden uzaklaştıracak şeyler yapma. gitmeye bahane aramasın. sende eşinin dediği gibi harca paranı bakıma git kilo aldıysan bölgesel incelme yaptır cilt bakımları. tarızını biraz değiştir. makyaj yapmıyorsan yap :) ne biliyim elbet farkına varacaktır üsrtünede düşme
 
Eşiniz başkasını severken, sizinle sadece anne baskısı ile evlenirken, eşinizin ilgi,saygı,sevgi,aşk,tutku,heyecan..vs gibi duygulardan tamamen uzak hatır evliliği yaparken siz de ordaydınız.

Neyin dert yanması bu konu sahibi? Herşeyi bile bile, kedi yumurtlasın istiyorsunuz. Hiç bir zaman olmayacak bu.
 
Arkadaşlar tüm yorumları okuyorum teşekkür ederim ama tek tek cevap vermek yerine şöyle yazayım;
Olay sadece para için bir arada kalmaya çalışmak değil; ailem benim boşanmamı desteklemiyor, arkamda durmuyor.
Bir diğer konu beni kv buldu ama biz görüştüğümüzde beğeni oluştu ve biz uzun süre sevgililik dönemi geçirdik. Öyle bir anda hop evlenmedik o dönem, o adam şuan ki adam değildi. Yani herşey para için değil. Önce bunu söyleyeyim.

İş kurma konusuna gelince; bende çok istiyorum. Bankacılık ve Sigortacılık mezunuyum. Eşimin ailesi Gümrük Müşavirliği, Gemi Acenteliği, Lojistik ve Emtia (Yük) Sigortacılığı yapıyor yani bir ithalat-ihracat işlemini tamamen kendi içlerinde gerçekleştiriyorlar. Görümcem benden küçük ve Emtia Sigortacılığı’nı o yürütüyor ilk evlendiğimizde beni oraya ortak yapacaklardı ki gemi yüklerini sigortalıyorsunuz çok büyük paralar ama sonra sanırım görümcem istemedi rafa kalktı. Şuan böyle bir durum söz konusu değil zaten başımda ki sıkıntılar malum. 4 yıla tamamlamak istedim. DGS’ye girecektim eşim ne gerek var dedi başvuru dönemi aramız bu kadar kötü değildi. Girmedim. Sınav sonrası eşimle konuşunca sanki kendisi ne gerek var dememiş gibi; girip kazansaydın ben mi engelledim dedi. Yani resmen esir alındım her yandan...
 
Daha önce ki konuda bahsettiğim gibi boşanırsam eşimin üzerine bişey olmadığı, resmî olarak aynı şirkette asgari ücretli çalışan görüldüğü için nafaka alamıyacağım;
Ayrıca şuan boşanmak istemiyorum en son çare o.

Nafaka alamayacaksın diye boşanmıyor, bu aşağılanmayı yutuyorsun yani? E o zaman al paranı kır dizini otur evinde kocanıda sıkma,soru sorma... kendinize kuş gözü kadar saygınız yok ki kocadan saygı sevgi bekliyorsunuz
 
Daha önce ki konuda bahsettiğim gibi boşanırsam eşimin üzerine bişey olmadığı, resmî olarak aynı şirkette asgari ücretli çalışan görüldüğü için nafaka alamıyacağım;
Ayrıca şuan boşanmak istemiyorum en son çare o.
o zaman adamın paracıklarıyla banka hesabınızı bir güzel yükleyin alın takı yapın bol bol sonra boşayın.ille boşanmıycam diyorsanız da kendinize dert ettiğiniz tek şey manikürünüzün bozulup bozulmaması olsun.yapacak bir şey yok.adam sizi karısı olarak istemiyor.Gidip kendinize o adamı dahil etmeyen , kağıt üstünde evli olan bir hayat kurun.
 
Çocuğum yok. Ailem desteklemiyor, boşanmamı istemiyor. Bende şu aşamada boşanmak istemiyorum. En son çare o.
Ailenize yaşadıklarınızı net bir şekilde anlattınız mı?Bence tek bildikleri zengin bir aileye gelin gittiğiniz ve rahat bir hayatınızın olduğu.
 
Ailenize yaşadıklarınızı net bir şekilde anlattınız mı?Bence tek bildikleri zengin bir aileye gelin gittiğiniz ve rahat bir hayatınızın olduğu.

Elbette anlattım ama onlar yinede benim şımarıklık yaptığımı düşünüyorlar. Sorunu bende görüyorlar. Bunu açık açık söylemeseler bile anlıyorsunuz.
 
Hayattan ne bekliyorsunuz?
Yani bazı insanlar mantığı ön plana alır sevgi aşk aramaz. Saygının olduğu soğuk bir evlilik ve konfor yeterlidir.
Bazısı aşk insanıdır. Sersefil de olsa aşk ister.
Bazı insanlar hepsinden az az olsun der orta şekerli bir hayat kurar.
Ben orta şekerli bir hayat kurdum. Maddi anlamda orta gelirliyiz. Bazen sıkışırız. Eşimle severek evlendik, çocuk için arada didişen küsüşen genelinde ama orta yolda giden bir evlilik. Bu bana yetiyor. Bazı arkadaslarıma yetmez ama onlar yüksek standartlı bir hayat arıyor olabilirler. Yani benim memnun olduğum onlara yetmeyebilir.
Siz de eğer duygusal açlık çeken, aşk arayan, aşka özlem duyan bir insan değilseniz, maddi konfor yeterli geliyorsa (ki bu kötü bir şey asla değil) kendinize bir dünya kurun.
Yani soru sormayın ilgilenmeyin. Beklentilerinizi minimuma düşürün. Kendinize sevdiğiniz hobiler bulun. Maddi olanağız çok gezip tozabilir, güzel valit geçireceğiniz hobiler bulabilirsiniz.
 
Uzun süredir devam eden dertlerim var burda da paylaşmıştım bu konu ile ilgisi oluğunu düşündüğümden okumayanlar içi alıntı ekliyorum;



İçinde bulunduğum durum böyle devam ederken eşimin ailesinin bir otel alma durumu söz konusu oldu ve bu büyük bir yatırım ve normalde hiç olmadıkları, iş yapmadıkları bir sektör... (Normalde işleri ile ilgili soru sormam ama bu ilk kez girecekleri yüksek meblağlı farklı bir iş olduğundan bir eş olarak sormak gereksinimi duydum.)
Otele bakmaya gitmişlerdi Antalya’ya bende dönerken aradım eşimi sadece noldu oldu mu diye soracaktım evde konuşuruz dedi.

Eve gelince sormadım başta; baktım hiç bahsetmiyor. Bilmiyorum bir eş olarak sorma gereksinimi duydum ne oldu ne yaptınız diye. Eşim öyle bir tepki verdi ki çok gururum kırıldı. Bana diyor ki; “Seni ne ilgilendiriyor sen evinle, arabanla ilgilen; senin ihtiyacın karşılanıyorsa, çıkıp istediğin gibi geziyorsan, para harcıyorsan gerisine karışmayacaksın. Seni ilgilendirmez.” Aynen böyle söyledi. Hangi kadın sinirlenmez buna sonuçta ben ev arkadaşı mıyım? Yoksa hayat arkadaşı mıyım? Bende karşılık verdim, olay büyüdü. İki gündür adam evde yok. Bayramım zehir oldu.

Kayınvalidemden öğrendiğime göre otel işi olmuş yani bayram sonrası sezon sonu işlemleri tamamlayacaklarmış. Sinirinin bozuk olması gibi bir durum da söz konusu değil.Yani adam bu mutluluğunu dahi benimle paylaşmak istemiyor. Bu büyük bir olay yani insan hayatında öyle değil mi?

Tabi ki normal değil,hayatı paylaşmıyorsunuz.
 
Arkadaşlar tüm yorumları okuyorum teşekkür ederim ama tek tek cevap vermek yerine şöyle yazayım;
Olay sadece para için bir arada kalmaya çalışmak değil; ailem benim boşanmamı desteklemiyor, arkamda durmuyor.
Bir diğer konu beni kv buldu ama biz görüştüğümüzde beğeni oluştu ve biz uzun süre sevgililik dönemi geçirdik. Öyle bir anda hop evlenmedik o dönem, o adam şuan ki adam değildi. Yani herşey para için değil. Önce bunu söyleyeyim.

İş kurma konusuna gelince; bende çok istiyorum. Bankacılık ve Sigortacılık mezunuyum. Eşimin ailesi Gümrük Müşavirliği, Gemi Acenteliği, Lojistik ve Emtia (Yük) Sigortacılığı yapıyor yani bir ithalat-ihracat işlemini tamamen kendi içlerinde gerçekleştiriyorlar. Görümcem benden küçük ve Emtia Sigortacılığı’nı o yürütüyor ilk evlendiğimizde beni oraya ortak yapacaklardı ki gemi yüklerini sigortalıyorsunuz çok büyük paralar ama sonra sanırım görümcem istemedi rafa kalktı. Şuan böyle bir durum söz konusu değil zaten başımda ki sıkıntılar malum. 4 yıla tamamlamak istedim. DGS’ye girecektim eşim ne gerek var dedi başvuru dönemi aramız bu kadar kötü değildi. Girmedim. Sınav sonrası eşimle konuşunca sanki kendisi ne gerek var dememiş gibi; girip kazansaydın ben mi engelledim dedi. Yani resmen esir alındım her yandan...
Mesleğiniz var, çocuğunuz yok. Boşuna esir alındım demeyin. Aileniz evden mi kovacak boşansanız?? Çeken sizsiniz.
 
Mesleğiniz var, çocuğunuz yok. Boşuna esir alındım demeyin. Aileniz evden mi kovacak boşansanız?? Çeken sizsiniz.

Açık özlü olacağım; bunca varlıklı insanlardan beş kuruş dahi alamadan boşanmak istemiyorum.
Benim ilk görüşmeye başladığımız zamandan itibaren alırsak 5 yılımı çaldılar. Tamam bu süreçte rahat bir hayat yaşadım ama anladım ki huzur olmadıktan sonra o rahatlığı yaşayamıyorsunuz.
Benim yaşadıklarımın da bir bedeli olmalı ve bunu bana ödemeliler. Belki beni istemeseler çok daha mutlu hayatım olacaktı? Belki başkasıyla tanışacaktım?
 
Konusahibi hem imkanlardan vazgeçmek istemiyor hem de kıymet görmek istiyor,tabi ki bi arada olabilir ama ne yazık ki yok. Muhtemelen sevilmiyorsunuz ya da enerji emici bi tarafınız var yani neden bu kadar istenmiyorsunuz bi dönüp kendinize bakın.
 
Elbette anlattım ama onlar yinede benim şımarıklık yaptığımı düşünüyorlar. Sorunu bende görüyorlar. Bunu açık açık söylemeseler bile anlıyorsunuz.
Eşinizi sonradan kendinize aşık etmeniz çok zor, anca filmlerde gerçekleşir böyle konular.

Ama çizginizi ve sınırınızı belirleyerek, kendiniz merkezli yaşayarak, kendinizi geliştirmek adına adımlar atarak, kendiniz için kendi kendinize birşeyler başararak "saygı" kazanabilirsiniz.
Ailenizi yargılamak istemiyorum Ama evlat mutsuz olsun önemli değil zengin olsun yeter mantığını doğru bulmuyorum.
 
Daha önce ki konuda bahsettiğim gibi boşanırsam eşimin üzerine bişey olmadığı, resmî olarak aynı şirkette asgari ücretli çalışan görüldüğü için nafaka alamıyacağım;
Ayrıca şuan boşanmak istemiyorum en son çare o.

O zaman katlanacaksiniz, bol bol harcayıp yiyip giyinip gezeceksiniz.. eşinizi görmezden geleceksiniz onu size yaptığı gibi..

Onun dışında terapiye gitmeye falan ikna edebilirsiniz.. ama ben faydası olacağını sanmıyorum sanki eşiniz sizi sevmiyor gibi
 
Elbette anlattım ama onlar yinede benim şımarıklık yaptığımı düşünüyorlar. Sorunu bende görüyorlar. Bunu açık açık söylemeseler bile anlıyorsunuz.
Buraya yazdıklarınızdan hiçbirimiz sizin şımarıklık yaptığınızı düşünmedik. Bence ailenize karşı kendinizi çok iyi ifade ederseniz size hak vereceklerdir.
 
Back
X