canım tabiki dua kaderi değiştirir.çok doktor değiştirdim ama elhamdüllilah ne inancımı nede duaamı değiştirmedim.şimdiye kadar o kadar sperm çıkacağına inanmıştmki rabbim bunca emeğimizi görüyor en azından bunu hatrına nasip eder dedim.olmadı.yinede umudum var.inancım var.bu kötü günler geçecek diyorum.ama öyle bir haldeyimki süerkli gözümde yaşlar akıyor.ilk tesede bir damla gözyaşım akmadı aksine daha inançla ayağa kalkıp.şükür spermatid var dedim.ama bunda doktor gelip spermatid var.bundan sonrası için gezip tozun hayatınızı yaşayın kök hüreyi bekleyin dediğinde dünya başıma yıkıldı.ne kadar ağladım hiç bilmiyorum.ben haytımı nasıl yaşayacağım hayatım kararmışken.bizim için bütün ışıklar kapatılmış ve bizi dipsiz kuyuda ışık aratır halde bırakmışken bize söylediğine bakarmısın.zaten becerebilseydim ve yaşayabilseydim azospermi kabullenip sizin gibi doktorlara merkezlere para biriktirmek ve szii zengin etmek için hayatımdan ödün vermez yaşardım.demek ki becerememişiz.demek ki biz hayatı yaşamasını bilmemişiz.demek ki biz doktor zengin etmeyi çok sevmişiz.vakti zamanında bir doktor bizi bebek gibi ayağa kaldırıp yürütecekti.ne kadar inanmıştım ben bu söze.
sen kimsin ki haşa allah mısın bu kadar kendine güvenin ne diyemediğime üzülüyorum.burda insan ne doktoru nede tedavisini eleştiremiyor.neymiş vebal olurmuş.bu kadar eminsen tedavinden kafan karışmasın.aklın bulanmasın.