Ah bacım ah kaç çocugun var bilmiyorum ama iki diye anımsıyorum. Tekerrürü cok sevmem ama senin icin yazacağım.🕹
Yıllarca evli kaldım. Ona dört evlat verdim. Kızını da oğlunu da... Sonra bir gün hic beklemedigim bir anda sırtımdan vuruldum. Ben ki cok duygusalimdir, sabrı herseyden cok severim, affediciyim. Lakin kırmızı çizgilerim vardır.
Elimin tersiyle ittigim kalemden, erkek gibi ceketimi alarak çıktım. Malmış mülkmüş inan gözüme gelmedi. Ne nafaka ne tazminat isterim, çocuklarim varsa, Allah var gam yok dedim.
Cok direndi. Millet gibi anlasmaliya razı gelmedi. Beş sene çektim. Beş nüfus bir maaş. Sonra turist rehberligini de ekledim mesleğime. Ama pandemi çıktı. Varsın olsun be dedim. Varsın böyle olsun.
O pandemi bana bir kapı daha açtı. Sanırım bu kez açtığım kapı, Bab-i âli kapısı...
Demem o ki güç senin içinde. Ben cocuklarimin yüzlerinin gercekten guldugunu görüyorum ya bu bana en guzel huzur ve mutluluk...