Merhabalar arkadaşlar ,
Çok problemli nişanlılık sürecinden sonra evlendim Nisan ayında. Ailesinin sıkıntılı ve diğer 2 geliniyle de anlaşamadığını biliyordum (bu yüzden sevgililik ve nişanlılık döneminde çok bitirmek istedim eşim ikna etti bir şekilde, bile bile lades yani ) normalde de mesafeli yapım olduğundan hallederim yüz göz olmam diyordum. Tabi ne kadar olabilirsin. Zaten Saat 18.00'e kadar zaten çalışıyorum gidince yemek v.s 20.30'da işim bitiyor eşim hep gece çalışıyor birbirimize 1,5 saat anca ayırabiliyoruz. Bu yüzden kimse sorun çıkarmaz diye düşünüyordum öyle değilmiş. Henüz 2 aylık evliyim 4 kez gittim eşimin ailesinin yanına. İlk gittiğimizde bana sizi borçsuz evlendirdim bundan sonra karışmam gibi konuştu. Halbuki öyle değil eşim arabasını sattı parasını babasına verdi yeni araba aldı onun kredisini ödüyoruz. Gelen takıları istemedim sadece hiç borcum olmasın diye konuşmuştum o da olmadı yani borçsuz evlendirdim dediği bir tek bilezikleri aldılar. Mobilyadan da kalan borç var onu da ödüyoruz. İkimizde çalıştığımız için sorun değil fakat ilk gittiğimde dile getirmesi beni sinirlendirdi. Yine de bir şey demedim. İkinci kez gittik akşam çayına. Annesi biz çay içtik siz içecek misiniz dedi bizde normal olarak hayır dedik (sorulması bile tuhaf geldi bana) ilgilenmediler sürekli kendilerini övüyorlar, oturup oturup geri geldik. İftara çağırdı gittik, bana çorba oğlum içmez dün akşamdan kalan var canım yeniden yapmak istemedi o da babanla bana yeter dedi. Sende ne yiyeceksen koy dedi. Bilmiyorum ben mi abartıyorum benim çok zoruma gitti çünkü hiç özenmemiş zaten yoğun bir gündü oruçluyuz madem yapmayacaksın çağırma. Ailemi çağırırken eşimin ailesiyle birlikte iftara çağırdım izin günümde. Onda da annesi yemekleri hanginiz yaptıysa eline sağlık dedi annem ve yengemin yanında benim yapamayacağımı ima ederek. Muhabbet ediyorum o çok konuşur diye konuşuyor annesi başkalarına anlatırken , susuyorum ne oldu yine niye susuyorsun diyor. Hep sabrettim (nişanlılıkta çok daha fazlasını yaptılar) fakat sonrasında irtibatı kestim. Sadece anneler gününde arayıp gününü kutladım o kadar. Eşim söylediklerinin arkasında gidelim diye tutturmuyor ve zorlamıyor ama çok sıkıştırdıklarının farkındayım. Bu dönemde ailemle hastalıkla mücadele ediyoruz çok riskli ameliyat sürecimiz var ona ayrı üzülüyorum. En azından hafta sonu dinlenelim diyoruz fakat 2 günde bir olduğu gibi dün kahvaltımızı yaptık eşimin babası arada trip attı kapattı. İşte kayınpederine gitmişsin imasında bulunup. Eşim bu hastalık için çok yanımızda ve desteğini de esirgemiyor, haliyle toplanıp ne yapacağımızı konuşuyoruz. Her gittiğinde dolduruşa getirmeye çalıştıklarını da biliyorum gelince sordum ne söyledi diye. Niye tek geldin , işte gelin aldık ama göremiyoruz , dün de kayınpederindeymişsin bunları söylemiş. Ama ben sana gidelim demiyorum çünkü her şeyin farkındayım dedi. Onlar böyle yaptıkça daha da soğuyorum. Ama çok arada bıraktıklarını onlara da bir şey söyleyemediğini de . Ne yapmalıyım sizce ? Gittiğimde ilgilenilmiyor , gitmesem laf yapıyorlar .. Mesafemi yine korumam da gerekiyor çünkü tahammülüm kalmadı kendilerini övmelerine neyin ne olduğunu zaten gördüm , yaşadım.
Gerçekten anlayışsızlar ve eşimin ailemin yanında olmasını bizim oraya gitmemizi alenen istemiyorlar. Eşim de gelmek istemeyebilir ben zorlamıyorum sonuçta. Bana söylerlerse gayet güzel cevap veririm sonrasında bir daha gitmem. Onlar benim ailem sonuçta.
