Eşim ayağıma dolanıyor

Annesinin evden gizli çıkmaması gerek.

Gizli çıktığı için annesi onu bırakıp gitti sanıyor ve size de güvenmiyor.

Annesi evden çıkmadan önce sakince konuşmalı, hatta size getirmeden öncede işe gittiğini, nasıl bir yer olduğunu, para kazandığını, bu parayı onun için harcadıklarını, işten eve kaçta geleceğini vs hepsini çocuğuna açıklamalı. Hatta saati gösterip bak saat buraya gelince geliyorum ben demeli ve bu sözü olabildince de tutmalı
Kapıdan çıktığında da çocuğuyla vedalaşmalı, öpmeli.
Çocuk kendisi el sallayarak annesini göndermeli
 
Elim ayağıma.. 2 yaşında ve uyurken gizli çıkıyor
Hata olan burası.
Benim çocuklarım, ben yan odaya geçsem ağlar.
Bir başkasına bırakmam ya da bakması daha yeni yeni makul oldu ama bu tutum çok hatalı.
Çocuğa onun anlayacağı şekilde işinin olduğunu, yine anlayacağı şekilde zaman kavramıyla geleceği saati belirtmesi lazım.
Örneğin ‘ anne işe gidecek, çalışacak, para kazanıp, sana yiyecekler alması lazım. Sen öğlen uykundan uyandığında annenin işi bitmiş olacak’ gibi.
Güvenli bağlanmayı zedeliyor anne, bir anda uyanınca anne kaçmış oluyor, aşırı aşırı yanlış.
 
Bu çocuk için çok korkunç terk edildiğini yabancı kişinin yanında yalnız kaldığını düşünüyor olabilir. Bence annesine anlat. Annesi gitmeden önce belki konuşur. Dediğin gibi onun evinde bakmak işe yarar. Çocuk yabancı yerde çekinip korkuyordur. Kıyamam ya..
 
Gizli çıkmaya devam ettikçe çocuk ona daha da yapışacak, ilkokul ogretmeniymis bi de bu devirde açıp okumayan anneler de varmış demek bu ne cahillik ya yazık çocuğa 😡
 
Elim ayağıma.. 2 yaşında ve uyurken gizli çıkıyor

Terk edilmiş hissi yaşıyor. Ortam değişikliği için çok küçük. Çocuğun evinde bakın ve lütfen anne gizlice gitmesin. El sallasın, ağlasa da sakinleştirsin, öğlen geleceğini söylesin öyle gitsin. Bir süre sonra alışacaktır. Ancak kaçarak giderse alışmayacak ve terk edilme hissini hep yaşayacak.
 
Maşallah annesi sınıf öğretmeni bilmesi lazım ne bilim ben çıktıktan sonra uyanınca al diyor

çocuğu kime bırakıyor da siz uyanınca alıyorsunuz

çocuk evde yatakta uyanıyor siz onu alıp evinize mi geliyorsunuz babası falan mı getiriyor

eğer siz onu alıp geliyorsanız iş iyice travmatik

bir de evinden bilmediği bir kadın tarafından koparılıyor

aman bu çocuk psikolojisi bu kadar kırılgan değil diye ben de çok yorum yaparım da bazı konularda da dikkat etmek önemli
 
çocuğu kime bırakıyor da siz uyanınca alıyorsunuz

çocuk evde yatakta uyanıyor siz onu alıp evinize mi geliyorsunuz babası falan mı getiriyor

eğer siz onu alıp geliyorsanız iş iyice travmatik

bir de evinden bilmediği bir kadın tarafından koparılıyor

aman bu çocuk psikolojisi bu kadar kırılgan değil diye ben de çok yorum yaparım da bazı konularda da dikkat etmek önemli
Ben uyanmadan gidiyorum annesi hazırlanıyor çıkıyor
 
çocuğu kime bırakıyor da siz uyanınca alıyorsunuz

çocuk evde yatakta uyanıyor siz onu alıp evinize mi geliyorsunuz babası falan mı getiriyor

eğer siz onu alıp geliyorsanız iş iyice travmatik

bir de evinden bilmediği bir kadın tarafından koparılıyor

aman bu çocuk psikolojisi bu kadar kırılgan değil diye ben de çok yorum yaparım da bazı konularda da dikkat etmek önemli
2-3 yaş arası çocukta güven bağı dönemi.
Bu dönemde zedelenen ilişkileri toparlamak çok çok zor oluyor.
Ben ilk çocuğumda yaşadım bunu, halbuki aynı evdeydik ama 2 yaşından sonra anneanne babaanne ya da babayla olmayı bıraktı.
Bende kardeş ve bakıcı faktörü de vardı, evden ayrıldığında ya da benden her uzaklaştığında yerine başka çocuk aldığımızı düşünüyor, tuvalette bile bana yapışık yaşıyordu.

Bu durumu ancak 4 yaşında biraz biraz aile üyeleri ile aştık.
Okulu kabullense de babayla bile durmayı reddediyordu, benim nerede kimle olduğumu sorguluyordu.

Küçük oğlumda ise zaten o bir yere gidemedi, benim gözetimimde bakıcı ilgilendi hep onunla.
Ama öğrendi, anne işlerini bitirince benimle ilgilenecek kısmını kavrayabildi çünkü gözlemledi.

Çocuklar kırılgan değil evet ama bu gibi önemli konularda aşırı aşırı duyarlı hale geliyorlar, çok haklısınız.
 
Ben uyanmadan gidiyorum annesi hazırlanıyor çıkıyor

Sonra alıp size neden gidiyorsunuz o zaman

En azından evinde alıştığı ortamda olsun

Hiç tanımadığı birisi onu evinden alıp bilmediği bir yere götürüyor annesi de yok

Komşum diğer komşunun çocuğuna baktı

Ancak zaten çocuk hepimizi tanırdı tüm yaz kucağımızda gezdi hatta bir gün annesi yoktu babaannesi vardı ben de aşağıda oturuyordum babaannenin kucağında iken gel yaptım yerleşti kucağıma babaannesi AA dedi tanımadığına gitmezdi dedim beni tanıyor hergün ben bu bankta otururken bir saat benim kucakta takılıyor sesimi vs biliyor

Özetle anne çıktı bebek uyanınca babası giydirdi getirdi diğer komşuyu da tanıyordu sıkıntısız bakıldı

Ama sizi tanımıyor bebek biraz daha annesinin olduğu ortamda zaman geçirin bir de en azından alışıncaya kadar bebeğin evinde kalın bana kalırsa çocuk evinde bakılmalı ama annesi sizin evi kabul etmiş
 
Anne gizli çıkmamalı benim kizimda babasi giderken agliyordu eskiden simdi el sallayip opucuklu bay bay yaparak gonderiyor işe konuşamasa bile cocuklar herseyi anliyor hissediyor
 
Herkese merhaba haftanın 3 yarım günü çocuk bakıyorum kızlar bugün 3. Gün ama çocuk çok ağlıyor anne diye her şeyi yapıyorum oyun oynuyorum parka götürüyorum ama sürekli annesi geliyor aklına ağlıyor benimde oğlum var kreşe gidiyor ama hiç ağlamadı hemen ayak uydurdu ne yapacağım nasıl kendime alıştıracağım şaşırdım annesi 1 gibi geliyor ama sürekli ağlamakla geçiyor her şeyi düzenli veriyorum oysaki birde aynı apartmanda oturuyoruz sizce onun evindemi baksam
Kızlar daha önce açmıştım gün geçtikçe daha çok ağlıyor elimden geleni yapıyorum iyice başıma ağrı girdi ne yapsam şaşırdım valla hiç bir şekilde susmuyor annesine söz verdim başta bakıcam diye böyle olacağını bilsem hiç söz vermezdim birde annesi gizli çıkıyor ondan mı acaba
Annesi gizli çıkmasın. Çocukta korku kalır hep. Mutlaka öpsün sarilsin ben ise gidiyorum ablan seninle ben gelene kadar ilgilencek. Sonra ben gelicem ablaya bay bay dicez desin. Birde çocuk kendi evinde daha huzurlu olur her zaman.annesi haberli çıksın . Ağlasa bile susar çünkü bakar ki annesi sözünde duruyor.
 
Herkese merhaba haftanın 3 yarım günü çocuk bakıyorum kızlar bugün 3. Gün ama çocuk çok ağlıyor anne diye her şeyi yapıyorum oyun oynuyorum parka götürüyorum ama sürekli annesi geliyor aklına ağlıyor benimde oğlum var kreşe gidiyor ama hiç ağlamadı hemen ayak uydurdu ne yapacağım nasıl kendime alıştıracağım şaşırdım annesi 1 gibi geliyor ama sürekli ağlamakla geçiyor her şeyi düzenli veriyorum oysaki birde aynı apartmanda oturuyoruz sizce onun evindemi baksam
Kızlar daha önce açmıştım gün geçtikçe daha çok ağlıyor elimden geleni yapıyorum iyice başıma ağrı girdi ne yapsam şaşırdım valla hiç bir şekilde susmuyor annesine söz verdim başta bakıcam diye böyle olacağını bilsem hiç söz vermezdim birde annesi gizli çıkıyor ondan mı acaba
Size daha önceki konunuzda da yazmıştım. Annesiyle konuşmadınız mı? Neden gizli gizli kaçar gibi çıkıp çocuğa travma yaşatıyor? Lütfen çocuğa annesinin geleceğini anlatın. Onun anlayacağı dilde anlatın. Haftanın 3 günü bakıyorsanız diğer günler de annesi konuşarak çocuğu alıştırmaya çalışsın. Çocuk bu, her şeyi anlamaz değil her şeyi çok güzel anlıyor. Öyle kaçar gibi gitmekle güven falan bırakmaz çocukta. Kaygılı bir çocuk olur.
 
Sonra alıp size neden gidiyorsunuz o zaman

En azından evinde alıştığı ortamda olsun

Hiç tanımadığı birisi onu evinden alıp bilmediği bir yere götürüyor annesi de yok

Komşum diğer komşunun çocuğuna baktı

Ancak zaten çocuk hepimizi tanırdı tüm yaz kucağımızda gezdi hatta bir gün annesi yoktu babaannesi vardı ben de aşağıda oturuyordum babaannenin kucağında iken gel yaptım yerleşti kucağıma babaannesi AA dedi tanımadığına gitmezdi dedim beni tanıyor hergün ben bu bankta otururken bir saat benim kucakta takılıyor sesimi vs biliyor

Özetle anne çıktı bebek uyanınca babası giydirdi getirdi diğer komşuyu da tanıyordu sıkıntısız bakıldı

Ama sizi tanımıyor bebek biraz daha annesinin olduğu ortamda zaman geçirin bir de en azından alışıncaya kadar bebeğin evinde kalın bana kalırsa çocuk evinde bakılmalı ama annesi sizin evi kabul etmiş
Benim için farketmez dedim kendisi istedi
 
Size daha önceki konunuzda da yazmıştım. Annesiyle konuşmadınız mı? Neden gizli gizli kaçar gibi çıkıp çocuğa travma yaşatıyor? Lütfen çocuğa annesinin geleceğini anlatın. Onun anlayacağı dilde anlatın. Haftanın 3 günü bakıyorsanız diğer günler de annesi konuşarak çocuğu alıştırmaya çalışsın. Çocuk bu, her şeyi anlamaz değil her şeyi çok güzel anlıyor. Öyle kaçar gibi gitmekle güven falan bırakmaz çocukta. Kaygılı bir çocuk olur.
Ben anlatıyorum herşeyi hatta annesi diyorki beni görürse daha çok ağlayacak
 
Ben anlatıyorum herşeyi hatta annesi diyorki beni görürse daha çok ağlayacak
Bunun doğrusu konuşarak ayrılmak. Yazık çocuğa. 3 yaşından büyükse belki 1saat çizgi film izletseniz? Ya da ağladığında annesini görüntülü arayın annesi gelicem die konuşsun. Saati gösterin akrebi, yelkovanı göstererek şu şuraya gelince gelecek annen gibi onun anlayacağı dilden konuşmayı deneyin.
Bir de ısrar edin kendi evinde bakın çocuğa. En basitinden ben kendi çocukluğumu düşünüyorum, yabancı bilmediğim bir yere annem beni bırakıp gitse korkunç hissederdim. Madem annesi gidiyor bari bildiği yerde olsun çocuk
 
Back
X