Eee o zaman bu neyin tantanası?
Adam annesinin yanına taşınmak istiyor, sizde bıçak kemiğe dayanıyor ve "ya git ya da ben giderim" diyorsunuz. Adam da "gitmek isteyen sensin, git ama bil ki dönüşü olmaz" diyor.
Buraya kadar sıkıntı yok.
Sıkıntı, siz gitmiyorsunuz? Gürlüyor ama yağmıyorsunuz? Sabrım taşıp da öyle bir laf etseydim, ben şimdiye vurup kapıyı çıkmıştım. Söz ağızdan çıkar.
Her şeyi göze almışsınız ama adamın size çektiği rest hala zorunuza gidiyor?
Eşiniz tercihini yapmış bu arada, kavga sebebiniz ev meselesi ise, fikrinin değişmeyeceğini, giderseniz dönüşünün olmadığını belirtmiş ve sizi değil annesini seçmiş. Geçmiş olsun.
Haksız değilsiniz davanızda. Ama şu anda çok tuhaf bir şeye takılmışsınız ve bana kalırsa bakış açınız son derece çarpık. "Bana nasıl öyle der?" demeden önce, "Ben bu lafı duyacak ne dedim?" deyin.
Sizin lafınızın üstüne kim olsa o cevabı verirdi. Durmak istemeyeni zorla tutmak manasızdır.
Umarım sizin için en iyisi ne ise o şekilde sonuçlanır bu durum.
