• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşim bana ne yaşatıyor anlayamıyorum?

Doktor ile ilerledim travma taciz teşhisi ile tedavi oldu. Zaten kendisinin herhangi bir erkeğe ilgi duymadığı ortaya çıktı tedavide
Bir yıl yaşatılan taciz bastırılmış zihin bunu anlamlandırma çabası olarak erkek bedenine bakmak istemiş
Bu tanı doktor tarafindan konup taciz tedavisi aldı.
Cinsel olarak da herhangi bir sorunu yoktu zaten.
Erkek bedenime bakmak mi istemis yoksa birbirini nasıl yaptıklarınımı görmek istemiş yani öyle film izler gibi izlemiş 🤣 trol müsün nesin anlamadım ki
 
anlattıklarınız gerçeçi değil.
PTSD tedavileri psikiyatr ve psikolog eşliğinde devam eder ve yıllar alır. hiçbir tedavinin sonucunda da hastanın tam olarka iyileşeceğini garantisi yoktur. PTSD'den muzdarip insanlar da bir yıllık süreçte zihinlerinde bastırmazlar. bir ömür boyu süren mücadeledir bu.
Mayıs ayından beri tek tek açığa çıkamrış olması da ilginç çünkü bir psikolog bir hastanın bilinçaltında çalışmadan önce aylar boyunca hastayı tanımaya zaman ayırır. öyle ilk seanstan hastanın bilinçaltına inilmaz.
siz bizimle dalga mı geçmeye çalışıyorsunuz?
Hayır gerçekten olanı anlatıyorum
Ben Mayıs ayında sordum ama sürecin öncesi de vardı tabi
Bunlar da doktorun açıklamaları
Amacım gerçekten eşimi aklamak değil
Travmatik bir geçmişi var ve bunun farkındayım
Fakat kimi zaman beni dahil etmeden benden habersiz çabamış
Şimdi de benimle birlikte çabalıyor
Geçmişi kolay geçmemiş ama varsa hatası elbette kabul ederim
 
Erkek bedenime bakmak mi istemis yoksa birbirini nasıl yaptıklarınımı görmek istemiş yani öyle film izler gibi izlemiş 🤣 trol müsün nesin anlamadım ki
Hayır trol değilim elbette
Sorunlarımı danışıyorum sizlere
Yorumlara guveniyorum
Ama farkındayım biraz farklı bir sorun bu
Ben de işin içinde olmasam doktorla konusuyor olmasam tuhaf gelirdi
Çok iyi anlıyorum tepkinizi
 
Doktor ile ilerledim travma taciz teşhisi ile tedavi oldu. Zaten kendisinin herhangi bir erkeğe ilgi duymadığı ortaya çıktı tedavide
Bir yıl yaşatılan taciz bastırılmış zihin bunu anlamlandırma çabası olarak erkek bedenine bakmak istemiş
Bu tanı doktor tarafindan konup taciz tedavisi aldı.
Cinsel olarak da herhangi bir sorunu yoktu zaten.
Siz çok makale tez psikolog yorumu vs okudum yazdınız ya bence oradaki bilgileri buraya yazıyorsunuz. İnternette araştırıp okuyup bize dönüp aslında şöyleymiş böyleymiş diyip kendinizi kandırıyorsunuz. Kendi kendinize içinde bulunduğunuz durumu normalleştirmeye çalışıyorsunuz. Erkeğin erkek bedenine erkek cinsel organına duyduğu ilgi yani gay veya biseksüel olma durumu doktorun tedavi edebileceği bir şey mi? Tacize uğrar travma yaşar atlatamaz, doktor ve tedavi terapi yöntemiyle iyileşir ama fiziksel olarak kendi cinsine ilgi duymak tedavilik bir durum değil, sadece bastırır ve sayabildiği kadar yok sayar.

Ayda 1 kez ilişkiyi bile her evlilik böyledir sanıyordum yazmışsınız. Her şeyi geçtim psikolojik sıkıntıları olan, iç dünyası belirsiz karanlık bir adama bir çocuğun daha sorumluluğunu yüklüyorsunuz. Savunmanız da çocukları ona değil kendime yapıyorum. Adam belki de boşanacaksınız diye korktu ve bir çocuk daha yaparsak bırakmaz gidemez diye düşündü. Yani eğer dedikleriniz gibiyse o adamın da psikolojisi düzgün değil. Evim param annemden miras kalacak başka evlerim de var. Her şey para maddiyat mı? 26 yaşında Polyanna gibiydim her şeye inandım sorgulamadım yazdınız. Sizin umursamaz ilgilenmez önünü ardını sormaz sorgulamaz ... halleriniz sayesinde bugünlere gelinmiş. Bence sorunun kaynağı sadece kocanız değil. Adam kendini kabul ettirmiş benimsetmiş aile kurmuş ve ona tutunmuş. Her dediğine her yaptığına he demişsiniz kabul etmişsiniz. Oyun başladıktan sonra kuralları değiştiriyorsunuz.
 
Hayır gerçekten olanı anlatıyorum
Ben Mayıs ayında sordum ama sürecin öncesi de vardı tabi
Bunlar da doktorun açıklamaları
Amacım gerçekten eşimi aklamak değil
Travmatik bir geçmişi var ve bunun farkındayım
Fakat kimi zaman beni dahil etmeden benden habersiz çabamış
Şimdi de benimle birlikte çabalıyor
Geçmişi kolay geçmemiş ama varsa hatası elbette kabul ederim

Bakın ben sizi hiç anlamadım. Adam hiç değişmemiş evlenirken evine eşya bile almamış. Siz hiçbirini onemsememissiniz. Şimdi 3.cocuktan sonra birdenbire ben değiştim diyorsunuz. Kaldı ki bunca zaman içinde ayrı evler falan alınmış belli ki zaten güvenmiyormussunuz buna rağmen 3.cocuga karar vermişsiniz. Şimdi eşim çabalıyor yazmışsınız ama açtığınız konuda yakindiginiz yine eşinizin cabasizligi. Yani bizden tam olarak nasıl bir fikir bekliyorsunuz?
 
Merhaba hanımlar
Kafam çok karışık size danışmak istiyorum
eşim Homeofis çalışıyordu. Hep rahat ve az kazançlı bir işi olmuştu. Fazla çalışmayı sevmezdi. Ben de kendimce kazancı olan biriyim. bağımsız çalıştım arada hep gelirim oldu. Babamın vefaatıyla da bir ev kaldı. Yıllarca onun kirasını ve büyük küçük her kazancımı eve verdim, eşimin kazancı düşük diye. Eşim evlenirken eşya alamamıştı, umurumda olmamıştı. Edindiğim birikim ve mehrim ile birkaç yıl sonra evi sıfırdan ben güzelce döşedim. Sonra babamdan kalan evi satıp bir ödemeli eve girdik epey güzel bir ev. Aidatları bir yıl ben ödedim eşim sadece üstüne azıcık koydu. Derken ben artık rahatsız olmaya başladım. Çünkü eşim sanki ona sürekli bakmamı ister gibiydi. Kenara para koysam hemen eriyordu. Ben kazandıkça daha az çalışıyordu. Ama iyi anlaştığımız için sorun etmemiştim. Derken bir gün artık böyle olmaz sen daha çok çalış ve eve bak, ben üstlenmeyeceğim deyip kazancımı ayırdım, altın yapıp kenara attım. Sonunda annemle ortak bir ev aldım. Evi aldıktan sonra kendimi kullanılıyormuş gibi hissettim bir de yoruldum ve çalışmayı bıraktım. Üçüncü çocuğu istedik ve şuan da hamileyim. Sorun bundan sonra başladı. Benim aktif olmam, ailemden miras gelmesi vs falan eşim o kadar alışmış ki, afalladı. Meğer arka planda pekte çalışmıyor ve kazanmıyormuş. Sonra birden işten çıkarıldı. Aslında işten çıkarılacağı bariz gibiydi ama eşim kafaya takmamıştı. Şimdi asla işleri beğenip bir işe girmiyor. Bir taraftan iş arıyor gibi görünüyor yani anlayamıyorum. Çalışma dünyası ona ağır geliyor gibi. Ben artık hiçbir şey yapmayacağımı net olarak ilan ettim ki, kesin kararlı olduğumu anlayınca epey üzüldü ama bana asla çalış diyecek değil. Benim evin yükünü kendiliğimden üstleneceğimi sanmıştı çünkü ben aşırı işgüzar biriyim. Ama artık bu rol değişimden bıktım. Kendimi ve çocuklarımı geliştirecek bir hayata geçtiğimi ilan ettim. Yazarlık falan yapıyorum ki bunlar para getirmiyor. Kişisel hayatımda aşırı mutluyum şuanda adeta yaşadığımı hissediyorum ilk defa. Ama o epeydir boşta olduğu için evin aidatları, birikti borçlar arttı. İşi gücü çocukların dersleri, çocuklara kitap okuyup ufuklarını geliştirmeye çalışmak, onlara yabancı dil öğretmek, onlarla pasta yapmak, eğitim seminerlerine katılıp iyi bir baba olmaya çalısmak falan vs hep bizimle birşeyler yapmaktan keyif alıyor ne yapacağımı bilemiyorum. Çalışması için resti çekemiyorum. Onu dinleyince hemen hak veriyorum. Nasıl rest çekilir bilmiyorum. Kavga etmeyi bilmem, parasız da yaşarım ama böyle bir yapıda olmam onu buna mı itiyor acaba? Sorun benim beklentisizliğim mi, başka bir kadın olsa ne yapardı? Lütfen bana bir akıl verin kendi alttan alıcı huyumda kayboldum sanırım.
Kendinizle o kdr celisen ifadeler var ki.. Adam zaten calismayi cok sevmiyormus bunu biliyorsunuz ve arka planda benim paramla bu is donuyormus anladik diyorsunuz borclar birikince. Yahu bunu anlamak icin borc birikmesi gerekmiyor ki matematik var sonucta gelir gider dengesi en basindan belli. 3.cocugu zaten bile isteye yapmissiniz Allah saglik versin ona da lakin onun masrafları da epeyce olacak. Yani bastan belli olan seyler niye simdi dert oldu size muhtemelen 2 cocuk 1 hamilelik ustune calismayan es agir geldi ondan
 
İyi de ben anlamadım bu adam en başından beri böyle değil miydi?
Sizin şu an farkına varmanız birşeyi değiştirmez ki adamın fıtratı bu.
İyi, ilgili bir baba diyorsunuz bu bile başlı başına güzel birşey aslında. En azından çocuk bakımı,eğitimi vb konularda destek. Ev işlerine de destek olduğunu düşünüyorum. Öyle olmasa 3 çocuk olmazdı zaten değil mi?
Sizin tam olarak neden birden bire bu durumdan rahatsız olduğunuzu anlamadım inanın.
Sonuçta evlilikte kadın/erkek farketmeksizin eşlerden biri daha yoğun çalışıp daha fazla kazaniyor,diğeri de ev işleri çocuk bakımı vb konularda aktif rol alıyor. Hayat müşterek dendiğinde tam olarak kastedilen bu aslında.
Bilemedim size de hak veriyorum ama eşinizi de suçlu, hatalı bulamadım.
 
Siz çok makale tez psikolog yorumu vs okudum yazdınız ya bence oradaki bilgileri buraya yazıyorsunuz. İnternette araştırıp okuyup bize dönüp aslında şöyleymiş böyleymiş diyip kendinizi kandırıyorsunuz. Kendi kendinize içinde bulunduğunuz durumu normalleştirmeye çalışıyorsunuz. Erkeğin erkek bedenine erkek cinsel organına duyduğu ilgi yani gay veya biseksüel olma durumu doktorun tedavi edebileceği bir şey mi? Tacize uğrar travma yaşar atlatamaz, doktor ve tedavi terapi yöntemiyle iyileşir ama fiziksel olarak kendi cinsine ilgi duymak tedavilik bir durum değil, sadece bastırır ve sayabildiği kadar yok sayar.

Ayda 1 kez ilişkiyi bile her evlilik böyledir sanıyordum yazmışsınız. Her şeyi geçtim psikolojik sıkıntıları olan, iç dünyası belirsiz karanlık bir adama bir çocuğun daha sorumluluğunu yüklüyorsunuz. Savunmanız da çocukları ona değil kendime yapıyorum. Adam belki de boşanacaksınız diye korktu ve bir çocuk daha yaparsak bırakmaz gidemez diye düşündü. Yani eğer dedikleriniz gibiyse o adamın da psikolojisi düzgün değil. Evim param annemden miras kalacak başka evlerim de var. Her şey para maddiyat mı? 26 yaşında Polyanna gibiydim her şeye inandım sorgulamadım yazdınız. Sizin umursamaz ilgilenmez önünü ardını sormaz sorgulamaz ... halleriniz sayesinde bugünlere gelinmiş. Bence sorunun kaynağı sadece kocanız değil. Adam kendini kabul ettirmiş benimsetmiş aile kurmuş ve ona tutunmuş. Her dediğine her yaptığına he demişsiniz kabul etmişsiniz. Oyun başladıktan sonra kuralları değiştiriyorsunuz.
Aslında buraya okuduklarımı değil bana yapılan yorum ve yönlendirmeleri yazdım
Ne yazıkki ben evlenirken travmatik bir gecmisi olan ağır şartlar yaşamış birine eşlik edeceğimi asla tahmin etmezdim. Tabi bunu kimse tahmin edemez. Ağır olmayan şeyler meğer bir şekilde aşılırmış ama taciz gibi vakalar zaten hep hayatımızın bir parçası oluyor.
Ya eşinize ben yapamayacağım sen yoluna ben yoluma demeniz gerekiyor ya da onun acılarına eşlik etmeniz gerekiyor.
esimde gay olma durumu ortaya çıksaydı elbette devam edilmez ama doktorun yönlendirmesiyle bir taciz dosyası ile yuzleşince ve mesele başka yöne evrilince süreçte onunla devam etmeyi tercih ettim

Maddiyat konusuna gelince burada ben hata yaptım ne yazikki
 
Homofobik bir insan değilim hiç olmadım olmicamda her türlü pornoda izlerim gay de dahil ama bir kadının izlemesiyle bir erkeğin izlemesi (erkekler cidden iğreniyor bu pornolardan) aynı şey değil eşiniz hetero değil bunu kabul ederek başlayabilirsiniz bide ayda 1 seviştiğiniz adam gay pornosu izlerken hiç mi düşünmediniz noluyor diye
 
Esiniz bastan beri böyleymiş zamanin da öyle kabul ettiniz simdi degisen siz oldunuz esiniz de degissin istiyorsunuz ama zannetmiyorum degissin
 
Evlendiğiniz zamandan bu yana, hiçbir zaman maddi sorumluluğu tam olarak almamış, kendini bu konuda sorumlu hissetmemiş adamdan bile bile üçüncü çocuğu yapıp, birden farklı olmasını beklemeniz hayal ürünü sadece. İşlerin içinden çıkamayıp borç yaptıkça ne olacak sanıyorsunuz?
Biri bebek beş kişilik bir ailenin masraflarını karşılamak için belli bir maaş gerekir, öyle ben küstüm oynamıyorum artık eşim ne yapacaksa yapsın demeyle olmaz.
Aranızda sağlıklı bir iletişim de yok anladığım kadarıyla. Sizi de hiç mantıklı, gerçekçi bulmadım. Kocanızla birbirinize göresiniz tam olarak.
 
Siz 3 çocuğumada yetebilirim yazmışsınız görüyorum ki evler falan yetiyorsunuz da.. Boşverin adamcağız yaşayıp dursun size eşlik etsin (zaten bunu yapıyor) .. Zorunuz olmadığı için idare ettmişsiniz olsa edemezdiniz .. Hala da yok gibi çalışmadan iki kişi yaşam sürdürebiliyorsunuz..
 
Çok merak ediyorum böyle hiçbir şey beceremeyen anca sizin sırtınıza yük olan adamları neden boşamıyorsunuz? İki sevişiyoruz, iki ilgi gösteriyor diye mi?
Bence suyu bulandırmayın siz bu hayatı en başından kabul etmişsiniz. 3 çocukla da yolunuza devam etmişsiniz.
 
Merhaba hanımlar
Kafam çok karışık size danışmak istiyorum
eşim Homeofis çalışıyordu. Hep rahat ve az kazançlı bir işi olmuştu. Fazla çalışmayı sevmezdi. Ben de kendimce kazancı olan biriyim. bağımsız çalıştım arada hep gelirim oldu. Babamın vefaatıyla da bir ev kaldı. Yıllarca onun kirasını ve büyük küçük her kazancımı eve verdim, eşimin kazancı düşük diye. Eşim evlenirken eşya alamamıştı, umurumda olmamıştı. Edindiğim birikim ve mehrim ile birkaç yıl sonra evi sıfırdan ben güzelce döşedim. Sonra babamdan kalan evi satıp bir ödemeli eve girdik epey güzel bir ev. Aidatları bir yıl ben ödedim eşim sadece üstüne azıcık koydu. Derken ben artık rahatsız olmaya başladım. Çünkü eşim sanki ona sürekli bakmamı ister gibiydi. Kenara para koysam hemen eriyordu. Ben kazandıkça daha az çalışıyordu. Ama iyi anlaştığımız için sorun etmemiştim. Derken bir gün artık böyle olmaz sen daha çok çalış ve eve bak, ben üstlenmeyeceğim deyip kazancımı ayırdım, altın yapıp kenara attım. Sonunda annemle ortak bir ev aldım. Evi aldıktan sonra kendimi kullanılıyormuş gibi hissettim bir de yoruldum ve çalışmayı bıraktım. Üçüncü çocuğu istedik ve şuan da hamileyim. Sorun bundan sonra başladı. Benim aktif olmam, ailemden miras gelmesi vs falan eşim o kadar alışmış ki, afalladı. Meğer arka planda pekte çalışmıyor ve kazanmıyormuş. Sonra birden işten çıkarıldı. Aslında işten çıkarılacağı bariz gibiydi ama eşim kafaya takmamıştı. Şimdi asla işleri beğenip bir işe girmiyor. Bir taraftan iş arıyor gibi görünüyor yani anlayamıyorum. Çalışma dünyası ona ağır geliyor gibi. Ben artık hiçbir şey yapmayacağımı net olarak ilan ettim ki, kesin kararlı olduğumu anlayınca epey üzüldü ama bana asla çalış diyecek değil. Benim evin yükünü kendiliğimden üstleneceğimi sanmıştı çünkü ben aşırı işgüzar biriyim. Ama artık bu rol değişimden bıktım. Kendimi ve çocuklarımı geliştirecek bir hayata geçtiğimi ilan ettim. Yazarlık falan yapıyorum ki bunlar para getirmiyor. Kişisel hayatımda aşırı mutluyum şuanda adeta yaşadığımı hissediyorum ilk defa. Ama o epeydir boşta olduğu için evin aidatları, birikti borçlar arttı. İşi gücü çocukların dersleri, çocuklara kitap okuyup ufuklarını geliştirmeye çalışmak, onlara yabancı dil öğretmek, onlarla pasta yapmak, eğitim seminerlerine katılıp iyi bir baba olmaya çalısmak falan vs hep bizimle birşeyler yapmaktan keyif alıyor ne yapacağımı bilemiyorum. Çalışması için resti çekemiyorum. Onu dinleyince hemen hak veriyorum. Nasıl rest çekilir bilmiyorum. Kavga etmeyi bilmem, parasız da yaşarım ama böyle bir yapıda olmam onu buna mı itiyor acaba? Sorun benim beklentisizliğim mi, başka bir kadın olsa ne yapardı? Lütfen bana bir akıl verin kendi alttan alıcı huyumda kayboldum sanırım.
Ee kendin etmiş kendin bulmuşsun. Adama en baştan konfor yaşatan sensin, sonra bu yaşattığın konforu bırakan yine sensin. Adam hep aynıymış. Böyle adama en başından rahat bir ortam sunmayacaktın, böylece şimdi maddi zorluk değil maddi refah yaşardınız.
 
Sizce de biraz fazla hızlı kararlar almıyor musunuz? Ya hu mayıs ayında ciddi bir sıkıntı yaşanmış, hadi diyelim mevzu taciz olsun iddia ettiğiniz gibi, yine de birkaç ay içinde nasıl çocuk yapabildiniz? :110: Ya bir bekleseydiniz, azıcık zaman verseydiniz büyük bir krizin üstüne kocanızın da istediğine inanıp çocuk yapılır mı ya? Hamilelik olmasaydı mesela yavaş yavaş hem mevzuyu anlardınız hem de bu çalışma işini daha rahat çözerdiniz.
 
Sizce de biraz fazla hızlı kararlar almıyor musunuz? Ya hu mayıs ayında ciddi bir sıkıntı yaşanmış, hadi diyelim mevzu taciz olsun iddia ettiğiniz gibi, yine de birkaç ay içinde nasıl çocuk yapabildiniz? :110: Ya bir bekleseydiniz, azıcık zaman verseydiniz büyük bir krizin üstüne kocanızın da istediğine inanıp çocuk yapılır mı ya? Hamilelik olmasaydı mesela yavaş yavaş hem mevzuyu anlardınız hem de bu çalışma işini daha rahat çözerdiniz.
Çocuk biraz da ağza bal çalmak gibi gay değilim
 
Back
X