Eşim bebek istemiyor :(

Biz evlenmeden önce konuşmuştuk çocukları sever hala da sevdiğini biliyorum çok belli ediyor ama 4 buçuk yıl geçmesine rağmen konuyu gecistiriyor biraz daha olgunlaşma lazım şu an konuşmanın sırası değil falan diyor yeterli derecede beni ikna etmiyor gerekçeleri oysaki beni ikna etse bekleyecek kivamdayim çocuk yok diye karalar bağlıyor değilim ama olsa da hayatımız renklenirdi diye düşünüyorum
İyi de bu bencillik.
'şimdi sırası değil' diyerek konuşmayı kestirip atması bile sizi yok saymaktır.
Yaş geçiyor, bakın sıkıntınız varmış, bunları nasıl göz ardı eder?
Oturup konuşmak, iyi kötü bir ortak noktada buluşmak gerekmez mi?
Sadece karar verecek kişi o değilki, bebek iki kişi ile yapılıyor.
Çok yanlış tutumu.
 
Eşimle evlenmeden önce 'ayy çocuğumuz olursa adı şu olsun, 3 tane olsun, 5 olsun' vs konuşmadık hiç.
Ama eğer hiç çocuk istemeyen, düşünmeyen biri olsaydım söylerdim baştan, bilsin tercihini yapsın diye. Aynı tavrı karşıdan da beklerdim.
Doğrusu bu bana göre.
 
adamin istememesi nasil hakkiysa senin istemene en buyuk hak
herkes ayni seyi yazmis gerçi
ya kabul edeceksiniz yada ayrilacaksiniz, ve de zamniniz yok galiba
yani uc bes sene duusnyyum bekleyim belki kocam kendiliginden ikna olur diyemezsiniz

vedd bence evlenmeden once soylemediyse hakkiniza girmis oluyor esiniz
 
belki de ilişkinizden emin değildir... boşanma aşamasına gelmişsiniz sonrasında düzeldik diyosunuz ama acaba adam ne düşünüyo ...çocuk isteyip istemediğinize karar verin önce eşinizle konuşun niye istemiyo belki bidaha çocugunuz olamıcak ... sizi ikna edemiyosa da ona göre yeni bi karar alın çocuksuz bi evlilik ya da boşanma ...
 
Evlenmeden önce böyle şeyler konuşanları anlamıyorum zaten
Yani evlenmeden önceki zamanlarda çocuğumuz olsun pembe panjurlu evimiz olsun diyenler bunu gerçekten yaşadılar mı
Gelecekle ilgili bu konuşmalar tutuyor mu
Bunu bilemezsiniz
Yaşamadan hiçbir şeyi bilemezsin
Bir sürü senaryo olabilir hangisini filme çekeceğini hayat belirler
Şimdi eşime sevgiliyken 5 çocuk yapacaz ha mı deseydim
Sevgiliyken zaten her şey güZel zaten normal gidşatta evlenirsin ve çocuğum olur sonra torunların olur yaşlanırsın vs
Ama yaşarken dediğiniz olmuyor işte
İnsanlar katı veya kararlı oldukları konularda konuşmalı. Ben çocuk sevmem, eşim de sevmezmiş ve biz en başından beri çocuk yapmayacağız diye konuştuk. Bunun yerine köpek ediniriz, evcillerimiz olur, gezeriz şeklinde hayaller kurduk. Hepsi gerçekleşti.
 
Yaşınız 34-35 olmuş. Yumurta rezervlerinize baktırdınız mı hiç? Ben sizin yerinizde olsam şu an yumurta dondurtma işlemi yaptırırdım. Belki 4 yıl sonra istediğinizde olmayacak? Şimdiden siz kendi açınızdan önleminizi alın derim.
 
Tabiki evlenmeden once bu konular konusulmali ,romantiklik degil ,ihtiyac ,
Tabiki cocuk istemeyebilir insan ,ornegin ben istemiyorum ,
Mesela benim kedim var ,ben nasil kedim var ,onunla yasamak ister misin diye evlenmeyi dusundugum kisiye soruyorsam ,cocuk konusunda da fikir danismak normaldir ,
Ask biter ,sevgi biter ,bir suru aldatma, bosanma ve sevgi bitti konusu okuyoruz ,
Asla kendinizi ertelemeyin ,bir baskasi icin isteklerinizden vazgecmeyin ,cunku buyuk pismanlik yasarsiniz o kisi yarin obur gun sizi bosarsa ,
İyice kendinizi tartin ,gercekten cocuk istiyorsaniz ,kocanizla konusun ,tercihinize saygi duymasini isteyin ,sorumlulugunu aliyorum ,bosanirsak senden cocukla ilgili beklentim yok diyin ,
Yok ben tek basima yapamam ,olmasa da olur diyorsaniz ,o zaman sorun yok ,
Bu yorumum tum kadinlara ,kocasi istemedigi icin cocuktan vazgecenlere ozellikle
 
İki tarafta istemiyorsa ok sorun yok.ama bir tarafın istemeyip diğer tarafın anne yada baba olma hakkını elinden alması bencilliğin daniskasıdır. çocuk istemeyen taraf bunu evlenmeden önce kesinlikle paylaşmalı.
 
Ama şunu da ekleyeyim bir kadının ya da erkeğin çocuk istememesi asla bencillik değil doğal normal bir şey
Kimse evlendiği için çocuk yapmak zorunda değil
Hiç istemyen kadınlar da tanıdım
Aile olmak illa çocukla olacak bir şey değil

Kesinlikle çok haklısınız.Ama bu evlenmeden konuşulmalı.İki tarafda onaylamalı.
 
Tabiki evlenmeden once bu konular konusulmali ,romantiklik degil ,ihtiyac ,
Tabiki cocuk istemeyebilir insan ,ornegin ben istemiyorum ,
Mesela benim kedim var ,ben nasil kedim var ,onunla yasamak ister misin diye evlenmeyi dusundugum kisiye soruyorsam ,cocuk konusunda da fikir danismak normaldir ,
Ask biter ,sevgi biter ,bir suru aldatma, bosanma ve sevgi bitti konusu okuyoruz ,
Asla kendinizi ertelemeyin ,bir baskasi icin isteklerinizden vazgecmeyin ,cunku buyuk pismanlik yasarsiniz o kisi yarin obur gun sizi bosarsa ,
İyice kendinizi tartin ,gercekten cocuk istiyorsaniz ,kocanizla konusun ,tercihinize saygi duymasini isteyin ,sorumlulugunu aliyorum ,bosanirsak senden cocukla ilgili beklentim yok diyin ,
Yok ben tek basima yapamam ,olmasa da olur diyorsaniz ,o zaman sorun yok ,
Bu yorumum tum kadinlara ,kocasi istemedigi icin cocuktan vazgecenlere ozellikle
Kesinlikle size katılıyorum oturup konuşmak en mantiklisi lakin her konuşma girişimi kavgayla sonuçlanıyor bı çözüme ulaşamıyor bir türlü
 
Konularına sonra bakacağım cnm
Benim eşimde dışardan çocuk seven biridir ama biZe gelince yok ve ben uzun süre durumun ciddiyetini anlayamadım gerçekten istemediğine inanamadım çok zor bir süreçten geçtik geçtim
Bir de ben 2 sene öncesinde çok haZırdım uygundum
Olmadı o istemeden de asla yapamazdım
Kabullenişe geçtim
Ben eşime aşığım ve elbette kavgalarımıZ oluyor ama onunla mutluyum bir de onun tmm dediği kısa bir dönem oldu adam aşırı stresten çok kötü oldu çok
Bunu ona yapmaya hakkım yok diye düşündüm
Sonra aşık olduğun kişiden olmayacaksa napayım o çocuğu dedim
Sonra başka şeylere verdim kendimi örneğin iş aramak işime gücüme bakmak gibi
Kendime dha çok bakıyorum arkdaşlarımla vakit geçiriyorum kitaplar okuyorum film izliyorum
Akşam sakin bir evde bir şeyler içip kafama göre takılıyorum
Napayım hayat çocuktan ibaret değil
5 yaşına kadar çok tatlılar sonrasında okul büyüme büyütme sorunlarını düşüne düşüne soğuttum kendimi
Siz ne yapmayı düşünüyorsunuZ

Walla ben cocuk fikrinden uzaklastim ama asla kafamdan atmadim atamam.Bu konu bir sekilde cozulecek.Simdilik konu askida.
 
Canım eşinin senden sakladıgı bi durum olabilir belki..bunu ogrenmeye calıs..çocukken geçirdiği bi rahatsızlık sonucunda azosperm olmus olabilir yani infertilite..boyle durumdaki erkeklerin evlenmeden once soylemesi gerekiyor ama cogunlukta saklıyorlar..sonucta bunu gizlemek gecistirmeye calısmak sizin annelik hakkınızı elinizden almak olur.
 
34 yaşındayım,bu yaşıma kadar yaşadığım en güzel duygu annelik,anne karnındaki bir bebeğe seni dışarda çok güzel bir dünya bekliyor,kuşlar,çiçekler,ırmaklar şelaleler desek ne kadar hayal edebilir?

İşte anneliği daha hiç tatmamış birine anneliğin güzelliğini anlatmak içinde ne desek yetersiz olur.

Bence her kadın bu güzelliği muhakkak yaşamalı,iyiki tatmışım dediğim tek duygu,Allah dileyen herkese tattırsın,gerçekten istiyorsan eşini ikna etmelisin,kabul etmiyorsa boşanmak hakkın..
 
Bir insanın elinden böyle bir hakkı almaya çalışması bence bencillik. Evlenmeden önce iki taraf çocuk sevmiyor istemiyordur ona eyvallah ama sonra ben çocuk istemiyorum ne demek yaw.
 
Ben istememe rağmen hiç deneyemedik yani eşim korundu hep kist çıktığı zaman drlar neden bu kadar bekliyor sinüzit bebek tek çare yaşınız başınızı almisiniz diye kızdı hep ne dycemi bilemedim eşimle de çok konuştuk bu konuyu ama hep gecistirdi konuyu kapatmaya çalıştı falan
Geçmiş olsun canım bazı durumlarda bebek anneye sağlık veriyor. Mutlaka eşini ikna etmelisin sözkonusu sagligin ve hala istemiyorum demesi çok çirkin bir tavır. Biz de ilk sene eşim ailevi sorunlarını ileri sürerek bebek istemediğinden hiç denemedik 1 sene sonunda artık istemeye başladı deniyoruz şimdi de olmuyor bir yıla yakindir. Hiç planladığımız gibi degil hayat. Hatta şimdi eşim kendisi pişman ilk evlendigimiz gun başlasaydık diyor. Senin eşin de başını taşlara vurur. Bir de benim cok sevdigim bir arkadaşım senle aynı durumda ve bekar. 3 senesini yalancı bencil sevgilisinin evlenme teklifini bekleyerek harcadı (sonunda arkadaşım bebek doğurması gerektiğini söylediğinde terk edildi). Şimdi de 37 yasinda ve evlenecek adam bulamiyor. İnan doktoru her gittiğinde "yine mi bekar geldin" diye fircaliyormus :'( çok üzülüyorum
 
Geçmiş olsun canım bazı durumlarda bebek anneye sağlık veriyor. Mutlaka eşini ikna etmelisin sözkonusu sagligin ve hala istemiyorum demesi çok çirkin bir tavır. Biz de ilk sene eşim ailevi sorunlarını ileri sürerek bebek istemediğinden hiç denemedik 1 sene sonunda artık istemeye başladı deniyoruz şimdi de olmuyor bir yıla yakindir. Hiç planladığımız gibi degil hayat. Hatta şimdi eşim kendisi pişman ilk evlendigimiz gun başlasaydık diyor. Senin eşin de başını taşlara vurur. Bir de benim cok sevdigim bir arkadaşım senle aynı durumda ve bekar. 3 senesini yalancı bencil sevgilisinin evlenme teklifini bekleyerek harcadı (sonunda arkadaşım bebek doğurması gerektiğini söylediğinde terk edildi). Şimdi de 37 yasinda ve evlenecek adam bulamiyor. İnan doktoru her gittiğinde "yine mi bekar geldin" diye fircaliyormus :'( çok üzülüyorum
Çok iyi anlayabiliyorum bu durumu yaşamadan anlamak zor gerçekten ben de iki arada bi deredeyim çözüm bulamıyorum boşanmak çözüm değil bence eşimi de seviyorum bu saatten sonra bu daha evlenecegimi de düşünmüyorum hem evlendim diyelim çocuk için yine zaman kaybı olacak inşallah arkadaşınız için de hayırlısı olur
 
X