Ne yapmanız gerektiği konusunda ahkam kesemem kesinlikle ama şunu hissediyorum, boşanırsanız kendinizi yenilmiş, mutsuz, hayatla daha çok mücadele etmesi gereken biri; eşinizi de mutlu, belki de o kadınla ya da başka kadınla evli biri olarak hayal ediyorsunuz, bu da size acı veriyor, kabullenemiyorsunuz..
evet belki de haklısınız, belki aynen bu şekilde olacak..
Yorumunuza katıldıgım yerler var fakat şu kısma cevap yazmak istedim.
Konu sahibi ya da aldatılan herhangi bir kadın boşandıgında yenilmiş sayılmaz bence.
O çocukları ile bir yaşam mucadelesi verirken eşi zaten günügün ediyormuş... Ayrılmaması durumunda değişen birşey olmayacak ki ilişkilerinde.
Aksine öfkeyle doldugu, sürekli tartışmaların oldugu, her baktıgında hem ona hem de ayrılamadıgı için kendisine kızdıgı, mutsuz, şüpheci bir hayat geçirecegini düşünüyorum.
Asıl mücadele ayrılmayla başlıyor bence.
Hatta çoğu kadın kendi ayakları üzerinde durmaya cesareti olmadıgı icin aldatan, şiddet uygulayan, hakaret eden eşleriyle olmayı tercih ediyorlar.
İki ayak üzerinde yürümeye zorlanmasaydık/teşvik edilmeseydik bebeklikten itibaren 4 ayak üstünde yürüyen insanlar olarak devam ederdik.
cok afedersiniz aama iki ucu seyli deynek meselesi, size affetmeyin desem iki cocugunuz yikilan yuvaniz ve koca bi hayat mücadelisi var.. affedin desem asla bu olayi unutmuycaksiniz, her sorunda tekrar tekrar gündeme gelcegi gibi, hep tetikte acaba hala aldatiliyormuyum kaygisi stersi sizi siz olmaktan cikarcak, iliskiniz cok ama cok daha kötü yerlere gitcez ama cok zor bi durum. allah size hayirlisi neyse onu secmeyi nasip etsin canim
Hayat mücadelesi dediginiz için aynı yorumda sizin mesajınızı da alıntıladım.
Eşi o yuvayı yıkalı 1,5 yıl olmuş... yani önümüzde duran şey yuva değil sadece bir enkaz.
Kadın zaten bu mücadelenin içinde yalnız bırakılmış.
Bundan sonra tek başına mücadeleye devam etmesinin kayıptan ziyade ona kazanç saglayacagını düşünüyorum.