Eşim beni anlamıyor ):

ılgınız ıcın butun kalbımle hepınıze tesekkur ederım. Keske gercek hayatta da boyle bır ıkı arkadasım olsa. Ama burada bıle olması benı rahatlatıyor ınanın.

angelnrcn 18 bıle degıl, bu ayın 12 sınde 14 aylık evlı olacagım... Bızde cabuk tukentı bır seyler belkıde... Ben kendımı bastan berı hıc yenı evlı gıbı hıssetmedım. Rayına oturtana kadar sanırım ben elıme bastonumu alırım.

chocolategirl, uzuldum senın ıcınde. Pekı sende yaramadı mı bu metod? Neden mutsuzsun hala? Cocugun var mı? Benım olmaması belkıde sansımdır.

Eflin08, ıstedıgım gıbı bır es olacak dıye ınanıyorum ıcten ıce... Cunku kendımı kontrol ettıgım zamanlarda bakıyorum onun ılgısı artıyor. Gercı su an tek sorunum ılgısızlıgı degıl ama, bu da bır sorun.

Ben genelde huzuru bozmamak ıcın sustum. Hakkını yıyemem, kımı zaman oyle cok ıncıttım kı sozlerımle onu, evet hatalıydı ama o kadar sozu ısıtıpte, sessızce oturması, sonra gelıp bana sarılması, her seyı duzeltecegıne soz vermesı de ıyıdır herhalde. Duzeltmedı, telafı etmedı o ayrı dert (:

Ah bır evımıze gecsek bayram edecegım valla, o vakıt en azından onunla aramızda kı o buyuk mesafeyı kapatmıs olacagız.

O kadar kendini kandırmaya meyillisinki eşin sana söz veriyor tutmuyor. Türkçesi seni o an için yatıştırıp oyalıyor ama sonuçta kendi ne isterse onu yaptırıyor ama bu davranışı bile kocan için artı puan olarak görebiliyorsun. Kendine gel biraz . Çocukluktan çık özgüvenli ol.Kafanı çalıştır.Kocamdır yeterki beni sevsin ben mutsuz olsam da olur mantığıyla nereye kadar.
 
Kafam o kadar karısık, beynım o kadar yorgun kı dun aksamı nasıl anlatacagımı bılmıyorum.

Aksam eve geldıgınde ben salonda uyuyordum. Icerı geldı ve aslında gayet normal bır ses tonuyla 'gıdıp ıcerde uyusana' dedı. Tavır yapmaya basladım. Bır kac dakıka sonra odaya cagırdı benı. 'Neyın var? Neden boyle yapıyorsun?' dıye sordu. O kadar dolmustum kı, ıcımde ne varsa soyledım. Sonra dun gondermedıgım maılı actım, oku dedım. Okudu, tek kelıme etmedı. Ben susmadım, basladım soylenmeye. Oda dayanamadı artık. Susmamı ıstedı, susmadım. En sonunda o bana ben ona hakaret etmeye basladık. O kadar agır sozler ettık kı bırbırımıze. En sonunda ayrılmak ıstedıgımı soyledım... O yıne sesını cıkarmadı. Fakat ben ayrılalım sınyallerını vermeye devam edınce o ayrılmak ıstemedıgını ıfade ettı. Ben ıse sabah uyandıgımda ben ayrılmak ıstıyorum, sende kararını ver dedım.

Bu saate kadar dusundum. Evet, esım ıstedıklerı olsun dıye dırenıyor, fakat bende dırenıyorum. Ve artık alttan almıyorum, o bana hakaret edıyorsa bende ona edıyorum, o bana vuruyorsa bende ona vuruyorum...

Esımın hataları var, fakat benımde var. Ben hep dık baslılıkla cozmeye calıstım sorunları. Bahsettıgınız stratejılerı uygulayamadım... Evlendıgımız gunden berı ben mutlu olmadım dıye, onun da mutlu olmasına ızın vermedım...

Devam eder mı boyle? Bılmıyorum. Artık aramızdakı saygıyı yıtırdık, sevgı desen muamma!

Gercekten ne yapacagımı bılmıyorum. Oda dun aksam soyledıgı sozler ıcın pısman, bende. Evet, sorunlarımız var fakat ıkımızde bu kadar alcalmamalıydık. Haklı oldugum cok yer var. Fakat o kadar sıkayet edıyorum kı, bıktırıyorum onu.

Bıraz once konustuk. Ayrılmak ıstemedıgını soyledı... Ben ıse gercekten ne ıstedıgımı bılmıyorum. Son gunlerde ne kadar ona gosteremesem de, onu sevıyorum.

Kafam cok dolu. Bu evlılık bana gelecek vaad etmıyor. Fakat alıskanlık mı, yoksa sevgı mı bılmedıgım bır duygu benı tutuyor.

Belkı bır muddet susmayı denemelıyım, sıkayet etmeden ıstedıklerımı yaptırmanın yolunu bulmalıyım...

Baskası aynı durumda olsa, kızardım ona. Ayrılmanın en dogru karar oldugunu soylerdım. Fakat hanı tek tarafı dınleyınce onu haklı bılır ya ınsan, sımdı onun acısından bakıyorum ve onun da haklı yanlarını goruyorum.

Ne yazdıgımın farkında bıle degılım su an. Gerıye donup okumaya mecalım yok. ıcımden doya doya aglamak gelıyor... Onu bıle yapamıyorum.
 
Benım hatalarım var, fakat onun da var. Tek kendımı suclamıyorum yanı. Ama ıkımızde suclu arıyoruz. Dun gece ve bu sabah ayrılalım dedım...

Bunu bana soyledıgı bır ıkı cumle sonunda soyledım. O cumleyı sarf etmesı ıcınde ben daha once bır cumle kullanmıstım. Yanı aslında sınırlerımıze hakım olamadık, o bana ben ona hakaret ettık. Onarılmaz yaralar actık. Artık ne o unutabılır ne de ben.

Ayrılmak ıstedıgımden emın bıle olamıyorum. Evet, mutsuz oldugum cok zaman var. Bıraz da bu evde yasadıgımız ıcın. Cunku 2 aydır arkadas gıbı yasıyoruz. Bırbırımıze temas etmemız bence ılıskımız acısından onemlı. Hanı gozden uzak olan gonulden de uzak olurmus ya bunun gıbı.

Bu bır ıkı gun rol yapmaya devam edecegız sanırım. Evımıze gecınce enıne boyuna konusuruz. Bu evde yasamamız bızı olumsuz etkılıyor, bunu fark etmelı. Bırbırımızden uzak kaldıkca, tuketıyoruz guzel olan ne varsa... Tukenmemesı ıcın ya aılesının rahatlıgını dusunmekten vazgececek ya da benden.
 
Son düzenleme:
Gecmis olsun canim uzuldum simdi.. Valla elefera seni o kadar kirdiki sen bile dayanamamis ayni sekil karsilik vermissin iyi yaptin diyemem ama sonucta insansin.. Ben nacizane sunu dusunuyorum tamamen yazdiklarindan yola cikarak ve baska arkadaslarin actigi konularda dahi yorumlarindan yola cikarak.. Sen bu insana agirligini koyacaksin ya koyacaksin.. Esin senin istemlerini ciddiye aldigini ve evli oldugunu her halukarda aklinda tuttugu vakitten sonra ona icinden gelecekse tabii sevgiyle yaklas.. Bu durumda bence o konusmadan ve cozum bulmadan kendiliginden gitme.. Istemlerinin bir evlilikte normal olacak seyler.. Bir kadinin esinden bekledigi seyler bunu esin ogrenmeli artik.. ayrilmak istedigini soylemissin cidden istemiyorsan bu sekil yap derim
 
Canım sonuçta kimse burda eşinin kötü bir insan olduğunu söylemiyor. Bence ilişkinizde başlıca sorun senin en başında çizgileri net olarak çizmemiş olmanda. Neleri kabul edebileceğini neleri ise kabul edemeyeceğini kesin bir dille anlatmamış olmanda. Hala da bunları eşine anlatmıyorsun. Hakaret etmeye bağrışmaya gerek yok ki. Net olarak söyle . Ben bir daha ailen yazlıkta keyif yaparken eşek kadar çocuklarına aylarca çocuk bakıcılığı yapamam de. Bunu ya kabul edersen ya da hayatta sana başarılar diyeceksin. Bunu söylemek bu kadar mı zor. Bunları yazıyorum ama ben çok mu mükemmel bir insanım. Hayır değilim. Benim eşim de ben ne istesem sonunda kabul etse kendi isteklerinden beni kaybetme korkusuyla hemen taviz verse ben de ona sürekli birşeyler dikte eden bir insana dönüşebilirim. Bu benim de kötü bir insan olduğum anlamına gelmez bu insan doğasında olan bir durum. Senin yapman gereken sadece eşine değil bütün insanlara karşı kendi mutluluğun adına çizgilerini çekmek.Eşine de bu durumı kesin bir dille ifade etmek hepsi bu. Ne istediğimi bilmiyorum demişsin. Sen seçimini yapmalısın. Olabilecek üç seçenek var gibi görünüyor. Ya her yıl aylarca kayınlarınla oturmaya razı olacaksın saçma ve mantıksız bir şekilde enayi gibi ve de dolayısıyla mutsuz olacaksın, ya eşin senin ayrılma konusunda ciddi olduğunu görüp isteklerini kabul edecek ve bir daha orda kalmayacaksınız ya da üçüncü ihtimal eşin senin isteklerini kabul etmeyecek, yazlıkta sefa süren anneciğini daha da mutlu etmeyi ve işe daha kısa sürede gitmeyi senin mutluluğuna tercih edecek ve ayrılacaksınız. O zamanda birşey kaybemiş olmazsın çinki eşinin sana gerçekte verdiği değeri görmüş olursun.
 
Bunu ona nasıl ıfade edecegımı bılmıyorum kı! Bıldıgım tek sey bugune dek yanlıs yontem uyguladıgım. Sureklı sıkayet etmem, bır ıse yaramıyor. Aksıne evlılıgımızı zedelıyor. Ben sıkayet edınce, oda dayanamıyor ve sıddete bas vuruyor. Ve artık bende onun yaptıgını yapıyorum. Dun hem kendımden hem de ondan utandım. Bız nasıl bu kadar alcaldık?

Dusundugumde ayrılmak en dogrusu gelıyor. Fakat bır kez daha dusundugumde dogru yontemlerle caresız olmadıgımızı dusunuyorum.

Yanı sıkayet degıl de, farklı bır yontem uygularsam ıs bu boyuta varmayacak gıbı. Ama o yontem hangısı, bunu bılmıyorum ıste!

Ne yapmalıyım? Susmalı mı? Kusmelı mı? Dıretmelı mı? Sen gıt aılenle yasa ben evımde yasayacagım mı demelı? Yoksa cekıp gıtmelı mı?

Cekıp gıtmek! Bunu gercekten ıstıyor muyum? Onu sevmedıgım ıcın mı gıdeyım? Yoksa sevdıgım ıcın onu ve kendımı daha fazla yıpratmamak ıcın mı?

Dun bana benı sevmedıgını soyledı ): Bende gunler onca aynısını ona soylemıstım. Gercek mı? Hayır, belkı de (en azından benım ıcın) ofke anında cıkan bır sozdu. ıyı de ofke anında her sozu sarf etme hakkına sahıp mıyız?

Onu savunmuyorum ama, kımı zaman oyle sabırlı davranıyor kı sıkayetlerıme, bır baska erkek dun aksam yasananları cok once yapardı, kabul edıyorum.

Her kotu anımızın ardından, bır daha bu kadar agresıf olmayacagıma soz verıyorum. Sozumu tutamıyorum.

Baska bır kadın olsa, parmagında gercekten oynatırdı bu adamı. Ben beceremıyorum.

Eksı yonlerı dısında en guzel yanı, benım sıkayetlerıme uzun bır zaman sessız kalarak yanıt vermesı. Onceden sessız kalmasına kızıyordum, 'konus' dıye ustelıyordum. 'konusursam, ıkımızde yara alırız, ıncınırız, ben bunu ıstemıyorum' dedıgınde ınanmıyordum ona. Korkak oldugunu dusunuyordum. Fakat dun aksam anladım kı, haklıymıs. O konusunca, oda ıcındekılerı dokunca daha cok yaralandık.
 
Canım sonuçta kimse burda eşinin kötü bir insan olduğunu söylemiyor. Bence ilişkinizde başlıca sorun senin en başında çizgileri net olarak çizmemiş olmanda. Neleri kabul edebileceğini neleri ise kabul edemeyeceğini kesin bir dille anlatmamış olmanda. Hala da bunları eşine anlatmıyorsun. Hakaret etmeye bağrışmaya gerek yok ki. Net olarak söyle . Ben bir daha ailen yazlıkta keyif yaparken eşek kadar çocuklarına aylarca çocuk bakıcılığı yapamam de. Bunu ya kabul edersen ya da hayatta sana başarılar diyeceksin. Bunu söylemek bu kadar mı zor. Bunları yazıyorum ama ben çok mu mükemmel bir insanım. Hayır değilim. Benim eşim de ben ne istesem sonunda kabul etse kendi isteklerinden beni kaybetme korkusuyla hemen taviz verse ben de ona sürekli birşeyler dikte eden bir insana dönüşebilirim. Bu benim de kötü bir insan olduğum anlamına gelmez bu insan doğasında olan bir durum. Senin yapman gereken sadece eşine değil bütün insanlara karşı kendi mutluluğun adına çizgilerini çekmek.Eşine de bu durumı kesin bir dille ifade etmek hepsi bu. Ne istediğimi bilmiyorum demişsin. Sen seçimini yapmalısın. Olabilecek üç seçenek var gibi görünüyor. Ya her yıl aylarca kayınlarınla oturmaya razı olacaksın saçma ve mantıksız bir şekilde enayi gibi ve de dolayısıyla mutsuz olacaksın, ya eşin senin ayrılma konusunda ciddi olduğunu görüp isteklerini kabul edecek ve bir daha orda kalmayacaksınız ya da üçüncü ihtimal eşin senin isteklerini kabul etmeyecek, yazlıkta sefa süren anneciğini daha da mutlu etmeyi ve işe daha kısa sürede gitmeyi senin mutluluğuna tercih edecek ve ayrılacaksınız. O zamanda birşey kaybemiş olmazsın çinki eşinin sana gerçekte verdiği değeri görmüş olursun.

Mevzu bu nedenle uzadı ve bu boyuta ulastı zaten. 'Ben annenler yazlıkta olacak dıye burada kalamam, ıstemıyorum, mutsuzum' deyınce, olan oldu. Nıcın benı anlamıyor? ):

Dun soyledım 'onlar orada tatıl yapacak dıye ben burada kalmak ıstemıyorum, mutlu degılım, sen bekar gıbı yasarken benı kısıtlıyorsun, sıkıldım artık'

Gelen yanıt gayet sert oldu. Kolumu sıktı, sınırlerıne zor hakım oldu vurmamak ıcın.

O nasıl bekar hayatı yasıyormus. Gelıp kanepeye uzanarak mı? Aslında dusununce bu bır gerekce degıl gıbı geldı banada. Ama sonucta o rahat, ben ıse degılım.

Aılesı analyıs gostermelı bıze. Demelı kı ' bunlar aylardır duzenlerını bozdu, bu kız kendı evınde yasamak ıcın ne kadar heveslendıgını soyledı durdu, bız burada tatıl yapacagız dıyei o orada rahatsız oluyor.' Fakat kımse rahatını bozmaktan yana degıl.

Hayır, bu boyle olmayacak. Butun bır yazı o evde gecırmeyecegım. Bunu nasıl basarırım bılmıyorum ama, ızın vermeyecegım bu kez. Belkı bır ıkı hafta... Fakat butun bır yaz degıl.

Yarın kayınvalıdem gelıyor, cumartesı kendı evımıze gececegız. Evımıze gecınce konusacagım, tabıı ne kadar ıkna olur oda bılınmez. Fakat azıcık benı mutlu gormek ıstıyorsa, soyledıklerıme onem verır.
 
Kafam o kadar karısık, beynım o kadar yorgun kı dun aksamı nasıl anlatacagımı bılmıyorum.

Aksam eve geldıgınde ben salonda uyuyordum. Icerı geldı ve aslında gayet normal bır ses tonuyla 'gıdıp ıcerde uyusana' dedı. Tavır yapmaya basladım. Bır kac dakıka sonra odaya cagırdı benı. 'Neyın var? Neden boyle yapıyorsun?' dıye sordu. O kadar dolmustum kı, ıcımde ne varsa soyledım. Sonra dun gondermedıgım maılı actım, oku dedım. Okudu, tek kelıme etmedı. Ben susmadım, basladım soylenmeye. Oda dayanamadı artık. Susmamı ıstedı, susmadım. En sonunda o bana ben ona hakaret etmeye basladık. O kadar agır sozler ettık kı bırbırımıze. En sonunda ayrılmak ıstedıgımı soyledım... O yıne sesını cıkarmadı. Fakat ben ayrılalım sınyallerını vermeye devam edınce o ayrılmak ıstemedıgını ıfade ettı. Ben ıse sabah uyandıgımda ben ayrılmak ıstıyorum, sende kararını ver dedım.

Bu saate kadar dusundum. Evet, esım ıstedıklerı olsun dıye dırenıyor, fakat bende dırenıyorum. Ve artık alttan almıyorum, o bana hakaret edıyorsa bende ona edıyorum, o bana vuruyorsa bende ona vuruyorum...

Esımın hataları var, fakat benımde var. Ben hep dık baslılıkla cozmeye calıstım sorunları. Bahsettıgınız stratejılerı uygulayamadım... Evlendıgımız gunden berı ben mutlu olmadım dıye, onun da mutlu olmasına ızın vermedım...

Devam eder mı boyle? Bılmıyorum. Artık aramızdakı saygıyı yıtırdık, sevgı desen muamma!

Gercekten ne yapacagımı bılmıyorum. Oda dun aksam soyledıgı sozler ıcın pısman, bende. Evet, sorunlarımız var fakat ıkımızde bu kadar alcalmamalıydık. Haklı oldugum cok yer var. Fakat o kadar sıkayet edıyorum kı, bıktırıyorum onu.

Bıraz once konustuk. Ayrılmak ıstemedıgını soyledı... Ben ıse gercekten ne ıstedıgımı bılmıyorum. Son gunlerde ne kadar ona gosteremesem de, onu sevıyorum.

Kafam cok dolu. Bu evlılık bana gelecek vaad etmıyor. Fakat alıskanlık mı, yoksa sevgı mı bılmedıgım bır duygu benı tutuyor.

Belkı bır muddet susmayı denemelıyım, sıkayet etmeden ıstedıklerımı yaptırmanın yolunu bulmalıyım...

Baskası aynı durumda olsa, kızardım ona. Ayrılmanın en dogru karar oldugunu soylerdım. Fakat hanı tek tarafı dınleyınce onu haklı bılır ya ınsan, sımdı onun acısından bakıyorum ve onun da haklı yanlarını goruyorum.

Ne yazdıgımın farkında bıle degılım su an. Gerıye donup okumaya mecalım yok. ıcımden doya doya aglamak gelıyor... Onu bıle yapamıyorum.

Benım hatalarım var, fakat onun da var. Tek kendımı suclamıyorum yanı. Ama ıkımızde suclu arıyoruz. Dun gece ve bu sabah ayrılalım dedım...

Bunu bana soyledıgı bır ıkı cumle sonunda soyledım. O cumleyı sarf etmesı ıcınde ben daha once bır cumle kullanmıstım. Yanı aslında sınırlerımıze hakım olamadık, o bana ben ona hakaret ettık. Onarılmaz yaralar actık. Artık ne o unutabılır ne de ben.

Ayrılmak ıstedıgımden emın bıle olamıyorum. Evet, mutsuz oldugum cok zaman var. Bıraz da bu evde yasadıgımız ıcın. Cunku 2 aydır arkadas gıbı yasıyoruz. Bırbırımıze temas etmemız bence ılıskımız acısından onemlı. Hanı gozden uzak olan gonulden de uzak olurmus ya bunun gıbı.

Bu bır ıkı gun rol yapmaya devam edecegız sanırım. Evımıze gecınce enıne boyuna konusuruz. Bu evde yasamamız bızı olumsuz etkılıyor, bunu fark etmelı. Bırbırımızden uzak kaldıkca, tuketıyoruz guzel olan ne varsa... Tukenmemesı ıcın ya aılesının rahatlıgını dusunmekten vazgececek ya da benden.

Bunu ona nasıl ıfade edecegımı bılmıyorum kı! Bıldıgım tek sey bugune dek yanlıs yontem uyguladıgım. Sureklı sıkayet etmem, bır ıse yaramıyor. Aksıne evlılıgımızı zedelıyor. Ben sıkayet edınce, oda dayanamıyor ve sıddete bas vuruyor. Ve artık bende onun yaptıgını yapıyorum. Dun hem kendımden hem de ondan utandım. Bız nasıl bu kadar alcaldık?

Dusundugumde ayrılmak en dogrusu gelıyor. Fakat bır kez daha dusundugumde dogru yontemlerle caresız olmadıgımızı dusunuyorum.

Yanı sıkayet degıl de, farklı bır yontem uygularsam ıs bu boyuta varmayacak gıbı. Ama o yontem hangısı, bunu bılmıyorum ıste!

Ne yapmalıyım? Susmalı mı? Kusmelı mı? Dıretmelı mı? Sen gıt aılenle yasa ben evımde yasayacagım mı demelı? Yoksa cekıp gıtmelı mı?

Cekıp gıtmek! Bunu gercekten ıstıyor muyum? Onu sevmedıgım ıcın mı gıdeyım? Yoksa sevdıgım ıcın onu ve kendımı daha fazla yıpratmamak ıcın mı?

Dun bana benı sevmedıgını soyledı ): Bende gunler onca aynısını ona soylemıstım. Gercek mı? Hayır, belkı de (en azından benım ıcın) ofke anında cıkan bır sozdu. ıyı de ofke anında her sozu sarf etme hakkına sahıp mıyız?

Onu savunmuyorum ama, kımı zaman oyle sabırlı davranıyor kı sıkayetlerıme, bır baska erkek dun aksam yasananları cok once yapardı, kabul edıyorum.

Her kotu anımızın ardından, bır daha bu kadar agresıf olmayacagıma soz verıyorum. Sozumu tutamıyorum.

Baska bır kadın olsa, parmagında gercekten oynatırdı bu adamı. Ben beceremıyorum.

Eksı yonlerı dısında en guzel yanı, benım sıkayetlerıme uzun bır zaman sessız kalarak yanıt vermesı. Onceden sessız kalmasına kızıyordum, 'konus' dıye ustelıyordum. 'konusursam, ıkımızde yara alırız, ıncınırız, ben bunu ıstemıyorum' dedıgınde ınanmıyordum ona. Korkak oldugunu dusunuyordum. Fakat dun aksam anladım kı, haklıymıs. O konusunca, oda ıcındekılerı dokunca daha cok yaralandık.


Yapmayın ne olur bunu yapmayın!!!
Kendinizi suçlamayı bırakın artık!!
Tek istediğiniz normal çiftler gibi kendinize ait olan evde yaşamaksa bu konuda da dayatıyorsanız bu en büyük hakkınız!!
Lütfen silkelenip kendinize gelin!
Ne istediniz eşinizden,neyin dırdırını,şikayetini yaptınız ki evinizden başka?
Ama o sizi kovarak,size vurarak hep üste çıktı.. O kadar çok üste çıkmış ki kendinizde hata aramaya başlamışsınız ne yazık ki bulmuşsunuz da işte..
Eğer bizim bilmediğimiz başka dertleriniz varsa bilemem,ancak bekar hayatından kopamamış,evlilik,aile konutu kavramından bihaber adamı tepenize çıkarmışsınız şimdi de ben de çok şikayet ettim adam da haklı olmuş durum..
Ne diyeyim,hakkınızda hayırlısı olsun inşallah!
 
Yapmayın ne olur bunu yapmayın!!!
Kendinizi suçlamayı bırakın artık!!
Tek istediğiniz normal çiftler gibi kendinize ait olan evde yaşamaksa bu konuda da dayatıyorsanız bu en büyük hakkınız!!
Lütfen silkelenip keninize gelin!
Ne istediniz eşinizden,neyin dırdırını,şikayetini yaptınız ki evinizden başka?
Ama o sizi kovarak,size vurarak hep üste çıktı.. O kadar çok üste çıkmış ki kendinizde hata aramaya başlamışsınız ne yazık ki bulmuşsunuz da işte..
Eğer bizim bilmediğimiz başka dertleriniz varsa bilemem,ancak bekar hayatından kopamamış,evlilik,aile konutu kavramından bihaber adamı tepenize çıkarmışsınız şimdi de ben de çok şikayet ettim adam da haklı olmuş durum..
Ne diyeyim,hakkınızda hayırlısı olsun inşallah!

Baska sorunumuz yok, olanı yazıyorum zaten. Ben ılk gunden berı bana yaptıklarını unutmuyor, sureklı hatırlatıyorum.

Mesela balayı sozunu, baska sozlerını, yıl donumumuzu mahvetmesını, evden kovmasını, kufur etmesını... Bunları her tartısmamızda hatırlatırım. Bunu yapmam hata dıye dusunuyorum. Yanı sureklı sıkayet etmem!

En son dun aksam bana daha once 'serefsız' dedıgı ıcın, cok afedersınız 'madem ben serefsızım, nıcın benımle yatıyorsun? hıc mı gurur yok sende?' dedım. Maıl de ıse, cok ozur dıleyerek yazıyorum, 'sadece yatakta karın olmak ıstemıyorum' yazmıstım, bunu okudu tabı. Bunun sonucunda 'artık sen benım karım degılsın, bende senın kocan degılım, madem ben gurursuzum, gurur yapıyorum artık' dedı. Bunun sonucunda ayrılmak ıstedıgımı ıfade ettım. Oda ben oyle dedıgım ıcın, oyle soyledıgını.

Bız suclu arıyoruz, sen bunu yaptın, bende bunu yaptım. Sen demeseydın, bende demezdım...

Esım ne zaman benı aılesınden onde tutacak. Ona sorsanız bana sahıp cıkıyor. Sahıp cıkmaktan kasıt, bazı kurallar koymak, dısarıda elını tutmak degıldır kı? Ya da oyle mıdır? Benım mı haberım yok?

Sureklı aılem, aılem... Bıktım artık. Sag ıken butun cocuklar bana kaldı. Olseler zaten bana kalacak. Oyle dedı sevgılı esım cok once.

Ben 4 cocuklu bır adamla evlenmısım, haberım yoktu.
 
Senin kocanın yaşı çok küçük galiba. Evlilik kavramının ne olduğundan haberi yok. Ana babası sağ olduğu halde kendini kardeşlerinin babası sanıyor galiba. Çocuk kalmış büyüyememiş bence eşin malesef. Ancak senin de çok olgun olduğun söylenemez. Okulda kardeşlerine sahip çıkan ortaokul öğrencisi falan zannediyor eşin kendini galiba. O onların babası değil başlarında durması gereken kendi anne babalarıdır. Bu bu kadar basit. Karmaşık üzerinde kafa patlatılacak bir durum değil. 2+2=4.Senin çocukların olsa ilerde bir oğlun da evli olsa çocukları geline bırakıp aylarca yazlığa gider misin gitmez misin önce bunu sor kendine. Bir de sürekli kendine hata bularak eşini haklı çıkartmaya çalışma bence. 5. kez söylüyorum resti çekmediğin sürece sonuca ulaşma ihtimalin binde bir.
 
eleferacım eskileri hiç açma canım sen şöyle yaptın böyle oldu gibi sözler söyleme işi hakaret boyutuna getirme
şu an istediğini bize anlattıklarını eşine tüm içtenliğinle anlat.
hakaret bağrış çağrışla hiçbir yere varamazsınız canım.ilişkin düğümlenir hatta soğursunuz birbirinizden.
bende yeni evliyken çok sancılı dönemlerimiz oldu.çok kötü anılarım var canım ama inan sonra onların lafını hiç etmedik.hiç yaşanmamış gibi saydık eşimde bende
bu nedenle eskiye takılma canım şimdi ne istediğini anlat eşine kararlı bir şekilde
umarım herşey düzelir canım:teselli:
 

Baska sorunumuz yok, olanı yazıyorum zaten. Ben ılk gunden berı bana yaptıklarını unutmuyor, sureklı hatırlatıyorum.

Mesela balayı sozunu, baska sozlerını, yıl donumumuzu mahvetmesını, evden kovmasını, kufur etmesını... Bunları her tartısmamızda hatırlatırım. Bunu yapmam hata dıye dusunuyorum. Yanı sureklı sıkayet etmem!

En son dun aksam bana daha once 'serefsız' dedıgı ıcın, cok afedersınız 'madem ben serefsızım, nıcın benımle yatıyorsun? hıc mı gurur yok sende?' dedım. Maıl de ıse, cok ozur dıleyerek yazıyorum, 'sadece yatakta karın olmak ıstemıyorum' yazmıstım, bunu okudu tabı. Bunun sonucunda 'artık sen benım karım degılsın, bende senın kocan degılım, madem ben gurursuzum, gurur yapıyorum artık' dedı. Bunun sonucunda ayrılmak ıstedıgımı ıfade ettım. Oda ben oyle dedıgım ıcın, oyle soyledıgını.

Bız suclu arıyoruz, sen bunu yaptın, bende bunu yaptım. Sen demeseydın, bende demezdım...

Esım ne zaman benı aılesınden onde tutacak. Ona sorsanız bana sahıp cıkıyor. Sahıp cıkmaktan kasıt, bazı kurallar koymak, dısarıda elını tutmak degıldır kı? Ya da oyle mıdır? Benım mı haberım yok?

Sureklı aılem, aılem... Bıktım artık. Sag ıken butun cocuklar bana kaldı. Olseler zaten bana kalacak. Oyle dedı sevgılı esım cok once.

Ben 4 cocuklu bır adamla evlenmısım, haberım yoktu.

Geçmişte adamın yaptığı hataları neden hatırlatıyorsunuz biliyor musunuz?
Evden kovması,küfür,hakaret etmesi vs...
Çünkü eşiniz bunları hata olarak görmüyor,telafi etmiyor ve bir kavgada yeniden aynı hataları tekrarlıyor di mi?
Peki ya siz;
susacak mısınız hep?
Sırf evden kovulmamak için ne derse "he" mi diyeceksiniz?
Neymiş asıl istediği çok merak ettim doğrusu..
Yine ev konusuna dönecem,bir insan evinde kalmak istediği için küfür yiyorsa ne anlamı kaldı diğer tartışmaların...
Cidden eşinizin derdi nedir?
Kendini padişah mı sanıyor ki her buyruğu ferman sayılsın..
Bu arada,ailenizin ses çıkarmaması da ilginç. Anne baba olarak sizin o evde kalmanıza nasıl susuyorlar,zaten eşiniz sizi sindirmiş bari onlar arkanızda olduklarını hissettirselerdi de azıcık kendinizi güçlü hissetseydiniz..
 
Senin kocanın yaşı çok küçük galiba. Evlilik kavramının ne olduğundan haberi yok. Ana babası sağ olduğu halde kendini kardeşlerinin babası sanıyor galiba. Çocuk kalmış büyüyememiş bence eşin malesef. Ancak senin de çok olgun olduğun söylenemez. Okulda kardeşlerine sahip çıkan ortaokul öğrencisi falan zannediyor eşin kendini galiba. O onların babası değil başlarında durması gereken kendi anne babalarıdır. Bu bu kadar basit. Karmaşık üzerinde kafa patlatılacak bir durum değil. 2+2=4.Senin çocukların olsa ilerde bir oğlun da evli olsa çocukları geline bırakıp aylarca yazlığa gider misin gitmez misin önce bunu sor kendine. Bir de sürekli kendine hata bularak eşini haklı çıkartmaya çalışma bence. 5. kez söylüyorum resti çekmediğin sürece sonuca ulaşma ihtimalin binde bir.

eşi olgunlaşmamış doğru canım ama daha da doğrusu ailesine karşı kendini aşırı sorumlu hisseden bir tip.daha evliliğe alışamamış bu kavramın ne olduğunu çözememiş biri
ben bu konuya sürekli bakıyorum.çünkü burda eşimin eski halini görüyorum bir yerde eski beni görüyorum sankiboshayallersmile
bu nedenle eleferayı mantıklı bir şekilde yönlendirmeye çalışıyorum.mantıklı ve soğukkanlı olursa ne istediğini saygılı ve net bir şekilde eşine söylerse zamanla sonuç alır diye düşünüyorum ama zaman gerekli çünkü erkekler maalesef daha geç olgunlaşıyorlar
yada kısa yolu var senin dediğin gibi resti çeker sonucuna bakar.ben rest çekmedim çok sabırlı bir insan olduğum için ve çocuklarım olduğu için zamana bıraktım herşeyi ve yoluna girdi çok şey
şimdi elefera ya benim gibi sabırlı ve mantıklı olacak yada resti çekecek
kararı kendisi verecek
 
Senin kocanın yaşı çok küçük galiba. Evlilik kavramının ne olduğundan haberi yok. Ana babası sağ olduğu halde kendini kardeşlerinin babası sanıyor galiba. Çocuk kalmış büyüyememiş bence eşin malesef. Ancak senin de çok olgun olduğun söylenemez. Okulda kardeşlerine sahip çıkan ortaokul öğrencisi falan zannediyor eşin kendini galiba. O onların babası değil başlarında durması gereken kendi anne babalarıdır. Bu bu kadar basit. Karmaşık üzerinde kafa patlatılacak bir durum değil. 2+2=4.Senin çocukların olsa ilerde bir oğlun da evli olsa çocukları geline bırakıp aylarca yazlığa gider misin gitmez misin önce bunu sor kendine. Bir de sürekli kendine hata bularak eşini haklı çıkartmaya çalışma bence. 5. kez söylüyorum resti çekmediğin sürece sonuca ulaşma ihtimalin binde bir.

Yası ıle alakası yok kı! Fakat 12 yasından berı bu aıleye o sahıp cıkmıs. Ne dertlerı olsa, o kosmus. Hala kendını sorumlu zannedıyor. Cunku baslarında sorumsuz bır baba var. Oyle olsa, hadı yazlıkta kalmalarını gectım. Bız yenı evlenmısız, bır dunya borcumuz var, bunun ustune bırde kredı cektırıp yazlık yaptırır mı? Bu olay evlenmeden bır kac ay once oldu. Fakat nıhayetınde ne vakıt evlenecegımız, ne zorluk cekecegımız bılınıyordu. Kısacası esım, aılesı tarafından somurulmus. O ıse bunları vazıfe olarak gormus.
 
canım yaa bende 10 aylık evliyim kendimi senin yerine koydum çok üzüldüm
çünkü özel günlere çok önem veririm.
ve şimdiden eşimin yıl dönümü için gizli gizli bir şeyler plaladığını seziyorum. bunu seni üzmek için söylemiyorum kesinlikle. beklentilerini anladığımı dile getirmek istiyorum. Önemli olan çaba sarfetmesidir .seni mutlu etmek için o çabayı görmek bile yeterlidir. parası yoksa benim kocam sokakdan bahçeden gül çalar getirir gene getirir. :D anneler gününde yolmuş gelmiş gene. ama ben anne değilimki dedim. olsun çok güzell bir anne adayısın ama dedi. bu bile yeterli bencede....
 
Eşinin ailesinin eşini sömürdüğünü söylüyorsun. Seni de sömürmelerine izin verip vermemek ise senin elinde. Biz evimize gidiyoruz derseniz onlar da istanbula döner veya dönmez onların bileceği iş.Sana ne. Veya kocana ne.
 
Mihriban, gecmısı hatırlatmayı bende ıstemıyorum. Fakat Laale'nınde belırttıgı gıbı gecmısı sureklı hatırlamamın nedenı, telafı etmıyor olması.

Esımın derdı ne bılmıyorum. Fakat bana dun dıyor kı, 'benım uzerımde hakımıyet kurmaya calısıyorsun, 30 yıldır bunu kımse yapamamıs, sen mı yapacaksın?' 'Hakımıyet kurmaya calısmıyorum, nasıl sen bana sahıpsen, bende sana sahıbım' dıyorum... Anlamıyor.

Ona kalsa o benı fazlası ıle benımsemıs, benımsemeyen benım, koca gıbı davranan benım, kendıne fazla guvenen ama hıc bır sey olmayan yıne benım.

Cok kızıyorum babasına. O orada sefa yapıyor, bız burada evlılıgımıze yon vermeye calısıyoruz.

Su bır kac gun ıcınde bır sonuca varmamız lazım. Yakında evımızde olacagız (Allah ım nasıl sevınıyorum anlatamam) O zaman zarfı ıcınde bu sorunu cozmek ıcın caba sarf edecegım. Dırenecegım evımde kalmak ıcın. Dedım ya, belkı bır ıkı hafta kalmayı kabul edebılırım ama, butun bır yazı asla!

Mihriban, belkı sabredersem, ya da dogru metodları uygularsam senın gıbı bende mutlu olabılırım. Sen neler yaptın da, esın senı onemsemeye basladı?
 
Anlaşılması gereken şu. Eşinin anababaları sağ olduğu halde kardeşlerine bakıcılık yapmak gibi bir sorumluluğu yok. Ama seni yani evlendiği kişiyi mutlu etmek gibi bir sorumluluğu var. Sorumlu olmadığı bir işi yapmaya çalışırken sorumlu olduğu işi yapmamış oluyor.
 
canım yaa bende 10 aylık evliyim kendimi senin yerine koydum çok üzüldüm
çünkü özel günlere çok önem veririm.
ve şimdiden eşimin yıl dönümü için gizli gizli bir şeyler plaladığını seziyorum. bunu seni üzmek için söylemiyorum kesinlikle. beklentilerini anladığımı dile getirmek istiyorum. Önemli olan çaba sarfetmesidir .seni mutlu etmek için o çabayı görmek bile yeterlidir. parası yoksa benim kocam sokakdan bahçeden gül çalar getirir gene getirir. :D anneler gününde yolmuş gelmiş gene. ama ben anne değilimki dedim. olsun çok güzell bir anne adayısın ama dedi. bu bile yeterli bencede....

): kendı adıma uzuldum. Senın adına elbette sevındım. Allah bozmasın. ınsallah yıllar sonra da hep boyle anlatırsın..
. :nazar:
 
Seloş sorun su kı esım bu hatasını kabul etmıyor. Yaptıkları ona olagan gelıyor. Benım o evde yasamam normal, ıtıraz etmem anormal.

Butun mesele bunu anlayamaması. Ona gore her sey yolunda. Nesı yolunda kı?

Anne - babası yazlıga gıdecek dıye ben butun duzenımı bozmusum, esımle sorunlar yasıyorum, sırf onlar orada keyıf yapsın dıye. Ya bır ınsan aılesıne bu kadar da sahıp cıkmaz kı! Ben neyım, neyıyım onun anlamıyorum!

He bunları kalk kocana de dersen, kavga kıyamet kopar bılıyorum. Ben farklı bır metod arayısındayım. Onu avucumun ıcıne alacagım, sınsı bır plan lazım bana.

Artık aılem kelımesını duymak ıstemıyorum!
 
Back
X