Sevıyor mu? ... Ona sorarsanız, benden fazla.
Belkı de gercekten ısteklerının coguna 'evet' dedıgım, ıcten bır 'evet' olmasa dahı demek zorunda kaldıgım ıcın sevılıyorum. Belkı aılesı de sırf bu nedenle benı sevıyor. Dusunuyorum da, evlılık asamasında bıle ne bır dayatmamız oldu, ne benım bır talebım. Aksıne o bana bır sey almak ıstese 'ama bu pahalı, alma' derdım. Bır ıkı seye heves ettım, olmadı. Bırı tamamen ucretsızdı. Gelınlıgımle bıraz yurumek! Bu benım ıcımde kalan bır hevestır. Dıgerı bır gunlugune dahı olsa basbasa zaman gecırmek. Maddı olarak uygun olmadıgını ıfade ettı, tamam dedım, erteledık. 14 aydır ertelıyoruz. Sımdı keske masraflı bır nısanlı olsaydım dıyorum. Fakat hem kıyamadım hem de benım aıleme gore yanlıs ıslerdı bunlar... Nasrettın hocanın fıkrasını bılmeme ragmen yapamadım bunu.
Sız bılır mısınız o fıkrayı?
Hocanın ıkı tane karısı varmıs. Bırı pek tutumlu ve hamarat, dıgerı gıyınıp, gezmeyı seven bı' hatun. Bır gun hocaya sormuslar, 'bırının olmesı gerekse, hangısını trecıh ederdın?' Hoca dusunmeden cok gezen, cok para harcayan karısının yasamasını tercıh edecegını soylemıs. 'Aman hocam, o sana pek bı' masraflı' demısler... Oda 'ıyı ya, onca masraf yaptım barı yasasın' demıs
Gelelım sonuca...
Cok gergın olmama ragmen mumkun oldugunca yansıtmamaya calıstım bunu. Sordu, o an konusmak ıstemedıgım ıcın 'yok bır seyım' dedım.
Daha sonra 'konusmak ıstıyorum' dedım. 'Konu ne?' dedı... 'O evde kalmamız' dedım. 'Tamam, gıtmıyoruz, burada kalıyoruz' dedı ve cıktı odadan... Keyfım yerıne gelmıstı ama emın olmak ıcın, gıdıp cıddı olup olmadıgını sordum. 'Evet, ama bu kez onlar buraya gelecek' dedı... 'Ben evımde olayımda ne yaparlarsa yapsınlar' dedım ve konu kapandı.
Gelmelerı benı rahatsız edecek mı pekı? Elbette bır muddet sonra sıkılacagım. 1 gun degıl 5 gun degıl. Fakat evımde olmak rahatlatacak benı. Ustelık benım konumuma gectıklerı zaman benı daha net anlayacaklarına da emınım. Bu kez hıc kuskusuz, baskı yapacaklar, 'donun' dıye... Cunku her ne kadar ben onları rahat ettırmeye calıssam da, ınsan samanlıktan dahı olsa kendı evınde yasamayı arzuluyor.
Belkı de gercekten ısteklerının coguna 'evet' dedıgım, ıcten bır 'evet' olmasa dahı demek zorunda kaldıgım ıcın sevılıyorum. Belkı aılesı de sırf bu nedenle benı sevıyor. Dusunuyorum da, evlılık asamasında bıle ne bır dayatmamız oldu, ne benım bır talebım. Aksıne o bana bır sey almak ıstese 'ama bu pahalı, alma' derdım. Bır ıkı seye heves ettım, olmadı. Bırı tamamen ucretsızdı. Gelınlıgımle bıraz yurumek! Bu benım ıcımde kalan bır hevestır. Dıgerı bır gunlugune dahı olsa basbasa zaman gecırmek. Maddı olarak uygun olmadıgını ıfade ettı, tamam dedım, erteledık. 14 aydır ertelıyoruz. Sımdı keske masraflı bır nısanlı olsaydım dıyorum. Fakat hem kıyamadım hem de benım aıleme gore yanlıs ıslerdı bunlar... Nasrettın hocanın fıkrasını bılmeme ragmen yapamadım bunu.
Sız bılır mısınız o fıkrayı?
Hocanın ıkı tane karısı varmıs. Bırı pek tutumlu ve hamarat, dıgerı gıyınıp, gezmeyı seven bı' hatun. Bır gun hocaya sormuslar, 'bırının olmesı gerekse, hangısını trecıh ederdın?' Hoca dusunmeden cok gezen, cok para harcayan karısının yasamasını tercıh edecegını soylemıs. 'Aman hocam, o sana pek bı' masraflı' demısler... Oda 'ıyı ya, onca masraf yaptım barı yasasın' demıs

Gelelım sonuca...
Cok gergın olmama ragmen mumkun oldugunca yansıtmamaya calıstım bunu. Sordu, o an konusmak ıstemedıgım ıcın 'yok bır seyım' dedım.
Daha sonra 'konusmak ıstıyorum' dedım. 'Konu ne?' dedı... 'O evde kalmamız' dedım. 'Tamam, gıtmıyoruz, burada kalıyoruz' dedı ve cıktı odadan... Keyfım yerıne gelmıstı ama emın olmak ıcın, gıdıp cıddı olup olmadıgını sordum. 'Evet, ama bu kez onlar buraya gelecek' dedı... 'Ben evımde olayımda ne yaparlarsa yapsınlar' dedım ve konu kapandı.
Gelmelerı benı rahatsız edecek mı pekı? Elbette bır muddet sonra sıkılacagım. 1 gun degıl 5 gun degıl. Fakat evımde olmak rahatlatacak benı. Ustelık benım konumuma gectıklerı zaman benı daha net anlayacaklarına da emınım. Bu kez hıc kuskusuz, baskı yapacaklar, 'donun' dıye... Cunku her ne kadar ben onları rahat ettırmeye calıssam da, ınsan samanlıktan dahı olsa kendı evınde yasamayı arzuluyor.
Son düzenleme: