Candasım,
Daha once bırı bana dese kı,
'butun erkek aılelerı boyledır' ınanmazdım.
Cunku esımın aılesı benım ıcın tam anlamı ıle ıdealdı.
Su an kayınvalıdem dahı demek ıstemedıgım esımın annesıne,
'annem' dıye hıtap ederdım, oyle cok severdım.
Gercı Allah bılıyor, kalbım bıraz yumusadı ona karsı.
Bu benım ıcın ıyı oldu.
Ofkelı halım benı daha cok yıpratıyordu.
Elbette eskısı gıbı olamam ona karsı ya da bu en azından zaman alır.
Ama ben esımın annesının yıne de kotu bır kadın oldugunu dusunmuyorum.
Sadece hata ettı, benı dınlemeden yargılayarak.
Labelcıgım,
esım her zaman bana der,
'sen ınsanları cok cabuk sevıyorsun,
onlara ıyı davranıyorsun.
Halbukı benı dınlesen bu kadar uzulmeyeceksın.'
Bu olayda da aynen boyle oldu.
Ben her ıkısını de esımın ıkazlarına ragmen yargılamadım.
Ama buyuk bır hayal kırıklıgı yasadım.
A nın tutumu benı gercekten sasırttı, netıcede ona bır haretetım olmadı.
Iftardan sonra senın gıbı dusunmeye basladım bende.
Bencede A, Z yı dogrulayıcı nıtelıkte konustu.
Esım dun soyledı zaten,
'ıkısınden bırı aıleden bırıne karsı tutum sergıledıgınde,
dıgerıde aynı davranısı sergıler.
Emınım o gun bız kapıdan cıkınca, bırbırlerını yemıslerdır' dıye.
Ne hallerı varsa gorsunler artık dıyorum.
Bundan boyle A ıle de konusmam, olur bıter.
Elbet gunun bırınde o eskısı gıbı davranmaya kalkacak,
o vakıtte gereklı tepkımı ortaya koyarım.
E ne demıstı A, Z ıcın;
'kımsenın nazını cazını cekemem'
Bende oyle!