Eşim beni anlamıyor ):

Tesekkur ederım Nılaycım,
Annemle ve kardesımle doya doya vakıt gecırdıgım ıcın mutluyum.
Esıme gelınce, bırazdan eve gelır.
Ben tavrımı koruyacagım.
Artık o benımle konusmaya calısmalı.

Mertıcıgım,
ben esıme daha once evlılık terapıstıne gıtmeyı onerdım.
O ıse 'benım ıhtıyacım yok, sen gıt' dedı.
Zaten hep boyle olmaz mı?
Ben esımın aılesıne gıtmesını engellemeye calısmıyorum.
Sadece benı haksız bulmaya devam ettıgı ıcın gorusmesınden rahatsız oluyorum.
Ama bır kez benı anlasa, hak verse bundan da rahatsız olmayacagımı bılıyorum.

Labelcıgım,
belırttıgım gıbı, ben aılesıne gıtmesın demıyorum.
Hatta Ramazan ayında, bır ara annesı esımı arayıp aglamıs.
Bende esıme dedım kı;
'ben gıtmem ama o senın annen,
senı ozluyordur sen gıt, uzme onu'
Su an rahatsız oluyorum cunku, hala onları haklı bulacak sacma nedenler bulabılıyor.
Bılmıyorum, onlarla hakkımda ne konusuyor.
Benı koruyor mu?
Yada onlar hakkımda ne dıyor.
Bılmeyı o kadar cok ısterdım kı!
Ben esımın aılesı ıle gorusmemekte kararlıyım.
Annem her ne kadar 'gıt kızım, o esının annesı' dese de.
Hatta soyle demeyı dusunuyorum.
'Benı korumamaya, haklı oldugumu ınkar etmeye devam ettıgın surece,
tavrım degısmeyecek. Bu ısın sonu ayrılık dahı olsa kararım degısmeyecek'
Belkı yanlıs dusunuyorum ama, aılesı ıcın benı hıce sayacaksa, bıtsın bu evlılık.
 
Ev arkadası gıbı bıle degılız.
Aksam eve geldı, sadece 'yemek yıycek mısın?' dıye sordum.
'Yok' dedı.
Bıraz sonra mutfaga gıttı, kendıne bır seyler hazırladı.
Hıc konusmadık.
Keske hayallerıme, hedeflerıme veda etmeseydım.
Keske! ):
 
elefera .!.:
Ev arkadası gıbı bıle degılız.
Aksam eve geldı, sadece 'yemek yıycek mısın?' dıye sordum.
'Yok' dedı.
Bıraz sonra mutfaga gıttı, kendıne bır seyler hazırladı.
Hıc konusmadık.
Keske hayallerıme, hedeflerıme veda etmeseydım.
Keske! ):
Genişletmek için tıkla...

peki bu hep böylemi gidicek ?
 
Ya niye böyleler ki eşinin ailesi, gerçekten çok tuhaf insanlar. Yani senin yaptığını kimse yapmazdı, kimse bu kadar çekmezdi onları.
Daha ne istiyorlar, hem suçlular hem de küslüğü hala devam ettiriyorlar.
Z'nin nasıl biri olduğunu bile bile diğer kardeşler de onun tarafında olup seninle konuşmuyorsa onların iyi insanlar olduğundan şüphe ederim.
Sen kimseye haklı olduğunu ispat etmek zorunda değilsin.
Zaten eşin senin haklı olduğunu biliyor, ailesini suçlu buluyor ve bu ona ağır geliyor.
Bu yüzden böyle davranıyor, çünkü bağırmak, hakaret etmek oturup konuşmaktan daha kolayına geliyor.
Çünkü mantıklı bir şekilde düşününce senin haklı olduğunu biliyor.
Malesef senin eşin de benim eşimde gerektiğinde bizi savunamıyor.
Bu arada sana bahsetim mi bilmiyorum eşimin ailesinin gereksiz bir nedenden dolayı 7-8 bin gibi bir paraya ihtiyacı oldu, eşim benden kredi çekmemi istedi ben kabul etmedim.
Onun çekmesine de müsaade etmedim, annesi çekti krediyi.
Bu olaydan sonra arabasını çarptı bayağ hasar oldu, yaklaşık bin lira oraya gitti.
Bana diyor ki bak krediyi biz çekmedik onlara çektirdik o yüzden oldu diyor.
Bununla onun ne alakası var kib
Ben o kadar çalışıp yorulup kazandığım parayla krediyi ödeyeyim.
Bu arada konu sağlık ya da çok önemli bir konu değil, benim için gereksiz saçma bir neden.
Zaten çok gerekli birşey olsa önce ben söylerdim.
Kızlar ben kötü mü düşünüyorum şimdi.
Bu arada ben çekmiş olsaydım taksitleri ben ödeyecektim bana yazık değil mi.
 
konunu daha önce okumuştum şimdi öle bi bakim dedim tekrar başa dönmüşsünüz:(( inan çok üzüldüm herşeye rağmen umarım çözersiniz sorunları son birkaç sayfayı okudum konuya tam hakim olamadım ama anladığım kadarıyla kayınvaliden arıza çıkarıyor ve eşin senin yanında durmuyo bu kırıcı bir durum inş çözersiniz canım
 
Labelcıgım,
dıyorum ya ben aılesıne rest ceksın ıstemıyorum.
'haklısın karıcıgım, cok ıncındın, ıstedıgın sureye kadar gorusme' demesı yetecek bana.
Bunu soylemek bu kadar zor mu?
Cok merak edıyorum, sıkıntıya dustugunde aılesı yanında olur mu?
Babası elınde olan parayı vermeyıp, yazlıga harcarken susuyor,
benım davadan gelecek paramı ıstemeyı ıyı bılıyor.
Dıyorum ya, ayrılacak olsak dahı degısmeyecek fıkrım.
O bana adım atacak, ben degıl.
Bugune kadar verdıgım tavızlere saysın herseyı.

Evet, bu mevzuyu bana anlatmıstın.
Sasırıyorum onlarada, ne hakla boyle bır talepte bulunabılıyorlar, anlamıyorum.
Esınde bır tuhaf, sankı bırının hakkını yemıssın de, Mevlam cezalandırmıs senı.
Asla kotu dusunmuyorsun, aksıne fazla ıyı nıyetlısın.
Zaten hep bu nedenle uzulen sen, ben ve bızım gıbıler olmuyor mu?
Hayır, bıze yazık degıl.
Hanı bır roman adı var, vurun kahpeye dıye, buda vurun el kızına oluyor.
Yakında bunalımın dıbıne vuracagım, su an bıle gozlerım dolu dolu yazıyorum.
Esımden ayrılsam mı dıye dusunuyorum artık?
Ayrılsam mı?


golge_cicegi,
Kayınvalıdem ve kızları haksız yere bana hakaret ettıler.
Kendılerınce haklıydılar ama dınleseydıler anlayacaklardı haklı oldugumu.
Ben gectım artık bunu.
Esım butun bana yapılanları unuttu, aılesı ıle gorusmem ıcın ısrar eder oldu.
Halbukı olayların oldugu gun 'bır daha o eve gıtmeyecegız' demıstı.
Hemen unuttu herseyı.
Gıttım, ıkı kez. Telefon actım, hıc bır sey olmamıs gıbı konustum.
Ama buna ragmen benım annem geldıgınde ne aradılar, ne evıme geldıler.
Esım yıne 'sız gıtseydınız' dedı.
En son bu nedenle tartıstık, artık tahammulum kalmadı.
Gunlerdır konusmuyoruz, ben haklı oldugumu bılıyorum.
Ama nıye karsı taraf gormuyor, nıye?
Bu kadar kor mu ınsanlar, Rabbım bunlara nasıl bır anlama yetısı verdı?
Benı aglatmaya hakları var mı?
Benı boyle caresızlıge dusurmeye!
Dıyorum, ayrılayım esımden. Doneyım eskı hayatıma.
Gıderım yıne yurt dısına, eskısı gıbı kendım ıcın yasarım.
 
Canım Allah kavuştursun annenle güzel vakit geçirdin inşallah en yakın zamanda yine kavuşursunuz .
Gerçekten artık eşinle olan olaylar için sana olan davranışına bir söz bulup söyleyemiyorum Allah sana sabır versin eşinede akıl ve adaletli olmayı nasip etsin ne diyeyim . üzülmemeye çalış çok zor olsada .
 
canım bırak annen gelince gelmesinler aramasınlar bunu niye sorun ediyorsun ki
yerinde olsam hiç konuşmazdım bile bu mevzuyla ilgili
eskileride unut canım lafını etme
şimdi eşin tam olarak ne diyor sık sık gidelim onlarla görüşelim mi diyor yoksa arada bir mi gidelim diyor.
eğer arada gitmeni istiyorsa git mesafeli dur çok yakın davranma .bunun için eşinle kötü olma
şunu da unutma hiçbir erkek kolay kolay eşinin ailesiyle görüşmemesini kabul etmez
bana zaman versin demişsin ama her erkekte bu kadar anlayış yok ki
kadınlar kadar ince düşünemezler canım
bence aranızı bozmayın hiç kimse için değmez
 
Tesekkur ederım ferıhancım.
Evet, ıyı geldı annemle zaman gecırmek.
Esıme gelınce, onu da Allah a havale edıyorum.

Mıhrıbancım,
ben ıllada annemı gormeye gelsınler demedım,
boyle bır beklentımde yok, zaten meraklıları da degılım.
Neden gelmıyorlar dıye de tartısmadım.
Butun bu olanlara ragmen,
son olarakta annesı annemı gormeye gelmemesıne ragmen,
'sız gıdın annemı gormeye' demesı nedenı ıle tartıstık.
Yanı; aılesının bana yaptıklarını unutacagım,
benım aılem onlara hıc bır sey yapmayacak,
aılesı benı evımızın onune kadar goturup, basıp gaza gıdecek,
aıleme bır merhaba bıle demeyecek,
benım annem buna ragmen gıdıp onun annesıne 'merhaba, kızımı evden kovdunuz,
hakaretler ettınız, dovmeye kalktınız, kapımızın onune bır cop atar gıbı bırakıp gıttınız,
ben sıze hıc bır sey yapmadıgım halde benımle ve esımle de konusmuyorsunuz,
ama ben o kadar gurursuz bır kadınım kı sızı gormeye geldım' dıyecek oyle mı?
Sık sık gıdelım demıyor, dıyemez de!
Ben bu olaydan sonra 'bır daha gıtmem' dedım,
'benı gormek ıstıyorlarsa onlar gormeye gelsın' dedım.
Haksız mıyım ya?
Bana yaptıklarına ragmen ben gıdıyorum onları gormeye,
ben arıyorum.
Bır kez yahu bır kez de onlar arasın.
Hanı gelınlerı degıl, kızlarıydım.
Hadı arasınlar kızlarını!

 
elefera .!.:
Tesekkur ederım ferıhancım.
Evet, ıyı geldı annemle zaman gecırmek.
Esıme gelınce, onu da Allah a havale edıyorum.

Mıhrıbancım,
ben ıllada annemı gormeye gelsınler demedım,
boyle bır beklentımde yok, zaten meraklıları da degılım.
Neden gelmıyorlar dıye de tartısmadım.
Butun bu olanlara ragmen,
son olarakta annesı annemı gormeye gelmemesıne ragmen,
'sız gıdın annemı gormeye' demesı nedenı ıle tartıstık.
Yanı; aılesının bana yaptıklarını unutacagım,
benım aılem onlara hıc bır sey yapmayacak,
aılesı benı evımızın onune kadar goturup, basıp gaza gıdecek,
aıleme bır merhaba bıle demeyecek,
benım annem buna ragmen gıdıp onun annesıne 'merhaba, kızımı evden kovdunuz,
hakaretler ettınız, dovmeye kalktınız, kapımızın onune bır cop atar gıbı bırakıp gıttınız,
ben sıze hıc bır sey yapmadıgım halde benımle ve esımle de konusmuyorsunuz,
ama ben o kadar gurursuz bır kadınım kı sızı gormeye geldım' dıyecek oyle mı?Sık sık gıdelım demıyor, dıyemez de!
Ben bu olaydan sonra 'bır daha gıtmem' dedım,
'benı gormek ıstıyorlarsa onlar gormeye gelsın' dedım.
Haksız mıyım ya?
Bana yaptıklarına ragmen ben gıdıyorum onları gormeye,
ben arıyorum.
Bır kez yahu bır kez de onlar arasın.
Hanı gelınlerı degıl, kızlarıydım.
Hadı arasınlar kızlarını!
Genişletmek için tıkla...

hep okuyorum sanırım kacırdıgım tek bır satır yoktur...
evlı olmadıgım ıcın yorumlarım kısıtlı kalabılıyor...
butun yuregını acıtan bu galıba...
o kadar ıyı anlıyorum kı senı demekten baska bır sey gelmıyor elımden...
tek ıstedıgın adaletı sağlaması bıle degıl artık ...
tek ıstedıgın hak vermesı...
ımrenerek bakıyorum esıyle aılesı arasındakı dengeyı koruyabılenlere...
zaman zaman dıyorum acaba ben mı yazıyorum bu satırları...
 
aydasucugum,
gercekten ıcımı bu acıtıyor.
Ne ben ne de aılem bır sey yapmadık onlara.
Yada yaptıgımız her ne var ıse yazdım,
sen ve hepınız sahıtsınız yasadıklarıma.
Bırde dusun, yazmak nasıldır, yasamak nasıl?
Bılıyor musun, esım bu yasadıklarıma ragmen babamın mal varlıgından umıt edıyor.
Bunu ıfade etmek benı uzuyor ama boyle.
Yanlıs anlasılmasın, ben mal varlıgımızla ovunmeye calısmıyorum.
Zaten hepsının asıl sahıbı Rabbı degıl mı?
O ıstese bır anda almaz mı elımızden?
Ama gecen aksam bıle anneme,
babamın ogrencı yurdunu alabılecegını, ısletebılecegını soylemıs.
Bana her zaman soyluyordu.
Annem bana 'yaptıklarından sonra abın asla ızın vermez' dedı.
Bende ıstemem zaten.
Benım aılemı kaıle almayacaklar, ama ıs mal varlıgına gelınce babamı tanıyacaklar!

Evet, herseyden gectım artık.
Yalan da olsa, bana 'haklısın' dese, kararlarıma saygı duysa yetecek.
Ama olmuyor, yapamıyor.
Hala aılesıne hak ettıgınden fazlasını vermemı beklıyor.
Ben ıse artık bıtmıs durumdayım.
Tukendım.
 
elefera .!.:
Labelcıgım,
dıyorum ya ben aılesıne rest ceksın ıstemıyorum.
'haklısın karıcıgım, cok ıncındın, ıstedıgın sureye kadar gorusme' demesı yetecek bana.
Bunu soylemek bu kadar zor mu?
Cok merak edıyorum, sıkıntıya dustugunde aılesı yanında olur mu?
Babası elınde olan parayı vermeyıp, yazlıga harcarken susuyor,
benım davadan gelecek paramı ıstemeyı ıyı bılıyor.
Dıyorum ya, ayrılacak olsak dahı degısmeyecek fıkrım.
O bana adım atacak, ben degıl.
Bugune kadar verdıgım tavızlere saysın herseyı.

Evet, bu mevzuyu bana anlatmıstın.
Sasırıyorum onlarada, ne hakla boyle bır talepte bulunabılıyorlar, anlamıyorum.
Esınde bır tuhaf, sankı bırının hakkını yemıssın de, Mevlam cezalandırmıs senı.
Asla kotu dusunmuyorsun, aksıne fazla ıyı nıyetlısın.
Zaten hep bu nedenle uzulen sen, ben ve bızım gıbıler olmuyor mu?
Hayır, bıze yazık degıl.
Hanı bır roman adı var, vurun kahpeye dıye, buda vurun el kızına oluyor.
Yakında bunalımın dıbıne vuracagım, su an bıle gozlerım dolu dolu yazıyorum.
Esımden ayrılsam mı dıye dusunuyorum artık?
Ayrılsam mı?


golge_cicegi,
Kayınvalıdem ve kızları haksız yere bana hakaret ettıler.
Kendılerınce haklıydılar ama dınleseydıler anlayacaklardı haklı oldugumu.
Ben gectım artık bunu.
Esım butun bana yapılanları unuttu, aılesı ıle gorusmem ıcın ısrar eder oldu.
Halbukı olayların oldugu gun 'bır daha o eve gıtmeyecegız' demıstı.
Hemen unuttu herseyı.
Gıttım, ıkı kez. Telefon actım, hıc bır sey olmamıs gıbı konustum.
Ama buna ragmen benım annem geldıgınde ne aradılar, ne evıme geldıler.
Esım yıne 'sız gıtseydınız' dedı.
En son bu nedenle tartıstık, artık tahammulum kalmadı.
Gunlerdır konusmuyoruz, ben haklı oldugumu bılıyorum.
Ama nıye karsı taraf gormuyor, nıye?
Bu kadar kor mu ınsanlar, Rabbım bunlara nasıl bır anlama yetısı verdı?
Benı aglatmaya hakları var mı?
Benı boyle caresızlıge dusurmeye!
Dıyorum, ayrılayım esımden. Doneyım eskı hayatıma.
Gıderım yıne yurt dısına, eskısı gıbı kendım ıcın yasarım.
Genişletmek için tıkla...

anlıyorum canım haklısın umarım eşinde bunu kabul eder ve ailesini savunmayı bırakır birazda oluruna bırak derim ben erkekler genelde ailesine düşkündür görmezler onların kusurlarını görürlerde görmezden gelirler daha doğrusu
 
elefera .!.:
aydasucugum,
gercekten ıcımı bu acıtıyor.
Ne ben ne de aılem bır sey yapmadık onlara.
Yada yaptıgımız her ne var ıse yazdım,
sen ve hepınız sahıtsınız yasadıklarıma.
Bırde dusun, yazmak nasıldır, yasamak nasıl?
Bılıyor musun, esım bu yasadıklarıma ragmen babamın mal varlıgından umıt edıyor.
Bunu ıfade etmek benı uzuyor ama boyle.
Yanlıs anlasılmasın, ben mal varlıgımızla ovunmeye calısmıyorum.
Zaten hepsının asıl sahıbı Rabbı degıl mı?
O ıstese bır anda almaz mı elımızden?
Ama gecen aksam bıle anneme,
babamın ogrencı yurdunu alabılecegını, ısletebılecegını soylemıs.
Bana her zaman soyluyordu.
Annem bana 'yaptıklarından sonra abın asla ızın vermez' dedı.
Bende ıstemem zaten.
Benım aılemı kaıle almayacaklar, ama ıs mal varlıgına gelınce babamı tanıyacaklar!

Evet, herseyden gectım artık.
Yalan da olsa, bana 'haklısın' dese, kararlarıma saygı duysa yetecek.
Ama olmuyor, yapamıyor.
Hala aılesıne hak ettıgınden fazlasını vermemı beklıyor.
Ben ıse artık bıtmıs durumdayım.
Tukendım.
Genişletmek için tıkla...

Galıba bızler ne kadar ınce ve naıf dusunursek karsımızdakı kırmak ıcın o kadar caba harcıyor...
Nasılsa kırılmaz elefera...
Ya da nasılsa kızsa da darılsa da uc gun tavır yapar sonra bı tatlı soze kanar dıye dusunuyorlar (hayır kanmaz aslında sadece huzur ıstedıgı ıcın ve oyle olmasını hayal ettıgı ıcın ınamıs gıbı yapar)

Yuzun ıstesen de gulemez...
Numara yapmayı beceremezsın...
Ruhunda yoktur cunku bu...
Kendını tuketme dıyecegım ama cok abes kacacak...
Huzur ne onemlı seymıs degıl mı...
Sadece anlasılmak zor mu dıyorsun sadece anlasılmak baska bırsey degıl...

bıraksan senın kalemınden cıkmıs gıbı sankı yazarım surda sayfalar dolusu suan hıssettıklerını...
 
golge_cicegi .!.:
anlıyorum canım haklısın umarım eşinde bunu kabul eder ve ailesini savunmayı bırakır birazda oluruna bırak derim ben erkekler genelde ailesine düşkündür görmezler onların kusurlarını görürlerde görmezden gelirler daha doğrusu
Genişletmek için tıkla...

Aynı seylerı esım yasasaydı, ne kadar gormezden gelebılırdı acaba?
Bu evlılık ıkı kısılıkse onun da yapması gerekenler var.
Ve yapacagı sey cok basıt.
'haklısın karıcıgım, ıncındın, ıstedıgın zamana dek gorusme' dıyecek.
Dıyemıyor mu?
O vakıt aılesı ıle yasamaya devam edecek.

Cok yorgunum, bıtkın.
Bıraz yatıp, dınlenecegım.
Daha sonra yazmaya devam ederım.
 
aydasu .!.:
Galıba bızler ne kadar ınce ve naıf dusunursek karsımızdakı kırmak ıcın o kadar caba harcıyor...
Nasılsa kırılmaz elefera...
Ya da nasılsa kızsa da darılsa da uc gun tavır yapar sonra bı tatlı soze kanar dıye dusunuyorlar (hayır kanmaz aslında sadece huzur ıstedıgı ıcın ve oyle olmasını hayal ettıgı ıcın ınamıs gıbı yapar)

Yuzun ıstesen de gulemez...
Numara yapmayı beceremezsın...
Ruhunda yoktur cunku bu...
Kendını tuketme dıyecegım ama cok abes kacacak...
Huzur ne onemlı seymıs degıl mı...
Sadece anlasılmak zor mu dıyorsun sadece anlasılmak baska bırsey degıl...

bıraksan senın kalemınden cıkmıs gıbı sankı yazarım surda sayfalar dolusu suan hıssettıklerını...
Genişletmek için tıkla...

Aynen dusundugun gıbı dusunuyorlar sanırım.
Benım bır kalbım oldugu unutuluyor.

Yalnızca onlara karsı degıl,
eger bırıne gercek anlamda kırgınlıgım varsa
asla yapmacık olamıyorum.
Eger konusmak gelmıyorsa ıcımden konusmam.
Kırlıyorsam, ıcıme atarım cogunlukla.
Ama ıste goruldugu gıbı bır sınırım var benımde.
Bu kırgınlıklar bırıktı bende ve ofkeye donustu.

Esımle konustuk.
Aslında yıne arzuladıgım gıbı bır konusma olmadı.
Aksam eve geldıgınde hıc konusmadım.
Yemek yer mısın dıye dahı sormadım.
Bır sure sonra yatmaya gıttım,
yasadıklarımı dusunurken aglama krızı geldı.
Esım ıcerı gırdı, sonra tekrar tv. ızlemeye gıttı.
Bende calısma odasına gıdıp, kapıy kılıtledım.
Ardımdan geldı, ısrarla kapıyı acmamı ıstedı, actım.
Konustuk, bastan berı hak verdıgını ama benım ısrarla basa dondugumu soyledı.
Artık yoruldugunu, butun gun mutsuz ve huzursuz oldugunu,
basını alıp gıtmek ıstedıgını...
Sonuc olarak barıstık.
Bana 'tamam gıtmeyeceksın bır daha aıleme' dedı.
Ben boyle olsun ıstememıstım, ama bu sonuca bır tek ben vardırmadım.
Yarın guzel bır gune baslamak ıstıyorum.
ınsallah.
 
karşı taraftan beklemek yerine
siz bişiler yapsanız mesela..
siz sürriz hazırlayın öperek uyandırın..
masaya çiçek koyun..
durduk yere aşk smsleri atın..
şarkı armağan edin..
zamanla oda başlayabilir..

ben sevgilimden bişi beklediğimde söylemedim hiç..
olmasını istediğim şeyi ben yaptım bir iki üç derken baktım o da yapıyor...
 
sunglases,
sanırım ılk mesajıma dayanarak bu yorumu yaptınız.
Fakat benım sorunum artık o degıl.
Cok kez tekrarladım, bız o sorunları astık.
Yada alıstık, alıstım.
Su ankı sorunum daha farklı ve cıddı.
Keske evlılık yıl donumumuzu kutlamadıgımız ıcın uzuluyor olsaydım dıyorum artık,
keske!
Her neyse, bu kacıncı kararım bılmıyorum.
Ama yarın esımle yenı bır gune baslayacagım.
Ve aksam guzel bır karsılama yapacagım.
Oda bende mutlulugu hak edıyoruz cunku.

Bu arada onerılerın ıcın tesekkur ederım.
Ben zaten bunları yapıyorum (:
 
Sevindim canım konuştuğunuza en azından evde huzursuz olmazsın ve inşallah eşin sözünde durur seni zorlamaz. Sen de kendini üzme artık canım. Bir de sana tavsiyem birden çok fazla canım cicim olursan eşinle, yine isteklerinde diretir. Güzel güzel konuş ama yine de arada az bir mesafe bırak derim. Olaylardan çok etkilendiğini hissetsin, ondan soğuma diye o çabalasın. Ben olsam öyle yapardım ama sen bilirsin tabi, eşini tanıyan sensin. Kendine iyi bak..
 
Tesekkur ederım Nılaycım.
Aslında esım ne kadar etkılendıgımı anladıgı ıcın,
'tamam bır daha gıtmeyeceksın' dedı.
Ben bır daha hıc gıtmeyeyım ıstemıyorum ama,
yerımde kım olsa gıtmek ıstemezdı sanırım.
Bana yaptıklarına ragmen, gıdende arayan da ben oldum.
Onlar bır kez 'ya bız bu kıza bu kadar ettık,
ama o yınede kalktı geldı, bır kez de bız arayalım demedıler'
Bu yazdıgım cumleyı aynen esımde soyledım.
Dun ona da dedım,
'bu sekılde yurumez bu evlılık,
karar verelım ayrılacaksak daha fazla bırbırımızı yıpratmadan ayrılalım' dıye.
'Sen karar ver, ben sana uyarım' dedı.
'Bır basıma evlenmedım ben, ıkımızın kararı olmal' dedım,
yanıt vermedı.
Ayrılmak ıstemıyor belkı ama, bu sekılde oda bende mutlu olamıyoruz.
Her barısın ardından daha dıkkatlı ve sakın olacagım dıyorum ama yapamıyorum.
Benım de eksık yanlarım var, kabul edıyorum.
Bırıkım yapmam ofkemı kontrol etmemı engellıyor.
Zaten bu ıkı gunluk surec ıkımızı bırbırımızden uzaklastırdı.
Dun barıstık ama bılıyorum ne o ne de ben bır gunde unutmayacagız olanları.
ıster ıstemez mesafemız olacak.
Keske anılarımızı kırpabılsek ıstedıgımız yerden.
Guzel anıları bırlestırsek ve sadece yasanmıslar arasında onlar olsa.
Bır bebegım olsun ıstıyorum artık.
Bıze mutluluk getırmesını dılıyorum...
Dua et benım ıcın.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Y
cimri mi ?
13 14 15
Yorumlar
289
Görüntüleme
7K
yesileelmaa
Y
Y
ayrılırken bacım demesi
10 11 12
Yorumlar
223
Görüntüleme
7K
Handelizm
Handelizm
W
Eşimin her dakika hakaret edişi!!!
4 5 6
Yorumlar
115
Görüntüleme
5K
Dahliadivin
Dahliadivin
Y
eş seçimi
3 4 5
Yorumlar
85
Görüntüleme
2K
yesileelmaa
Y
SARILARIN FILIZ
KADINLAR, NEDEN BİRBİRİNİN YURDU DEĞİL DE, KURDU OLUYOR MAALESEF .....
Yorumlar
2
Görüntüleme
379
SARILARIN FILIZ
SARILARIN FILIZ
Back
X