Eşim beni anlamıyor ):

elefera .!.:

Al ıste, sen bunları yazdın,
benım kalbım hemen yumusadı.
Kendımı anlamıyorum, anlayamıyorum ):
Toyken bazı haksızlıklara daha kolay tahammul edıyor ınsan.
Ama zamanla yıprandıkca yuregı katılasıyor.
Bu , benım katılasmıs halım. Dahası da olsun ıstemıyorum.
Ama hep ıkılemde kalıyorum.
Annesıdır, hem Allah gercegı bılıyor, ben onun huzuruna cıktıgımda bu mevzuda gonul rahatlıgı ıle hesap verebılmelıyım dıyorum.
Sonra seytanı dusunceler aklıma gelıyor, 'hayır nefsını dınle elefera' dıyorum.
Belkıde ıyı yanımı yıne on plana cıkarmalı,
esımı de aılesını de mahcup etmelıyım boylece.
Bır ıkı yorum daha gelsın, oyle karar vereyım en ıyısı ben

Genişletmek için tıkla...

öyle canım insan toyken daha sabırlı oluyor.belki yeni evliyken yaşadıklarımı şimdi yaşasam bu kadar anlayışlı olmayabilirim yada olurdum yine bilemiyeceğim
ama genel olarak artık çok da iyimser yaklaşamıyorum olaylara
yine de her zaman sabırlı olmak da mantıklı düşünmekte fayda var canım
iyilikten kimseye zarar gelmez.kaldı ki onlar yine hatalarını tekrar edecek olurlarsa bu defa eşinin gözünde sen haklı konumda olursun
eşin yaptığın özveriyi iyi niyeti dile getirmese bile mutlaka anlıyacaktır
hakkında hayırlısı olsun canım

labellevie .!.:

Ya ben de herkese haklı diyorum, sanırım ben de şaşırdım ne diyeceğimi. Mihribana da hak verdim.
Aynı sıkıntılar bende de olduğu için ki kelin melhemi olsa başına sürerdi, ben de bilmiyorum ne yapmak gerektiğini.
Emin ol kızkardeşleri de anlayacak seni bir gün, belki hemen değil ama bir gün mutlaka anlayacaklar.
Seninkiler yirmili yaşların başında tamam biz öyle değildik ama onların çocukluğuna ver, tabii ki unut hemen barış demiyorum ama kafana takma onları, gözünde çok büyütme.
Kendi başlarına da gelince, evlenip kayınvalide, görümce, elti içine girince görecekler.
Bak benimkiler benden büyük, ki ben seneye otuzuma giricem çocuk değiller yani.
Sana anlattım yaşadıklarımı ben çok yoğun çalışıyorum, bir de sık sık şehir dışına gidiyorum yol beni mahvediyor.
O şekilde eve gelirdim her işe yardım ederdim, bir gün olsun labellevie sen yorgunsundur işten geldin, hem yolculuk yaptın demediler. Hatta bilerek işleri benim üstüme yıktılar.
Tamam çok büyük işler yapmıyordum, sofra kurmak kaldırmak, temizlik vs, ama inan normalde onları yapacak halde olmuyordum.
Şimdi biri başladı çalışmaya, çalışmanın ne kadar zor olduğunu anladı.
Bana geçen gün senin işin çok zor biz yapamazdık dediler.
Ben bir kez iş yapmadım yorgun ve hastaydım çünkü, o gün de surat astılar.
Eşim geldi kızdı bana, yorgunum diyince de bizim için mi çalışıyorsun kendine çalışıyorsun dedi.
Şimdi ben bu adamla evlendim.
Geçen gün de benden onlar için kredi çekmemi istedi eşim.
Eşleri kıymetli erkekler vardır ya malesef bizim eşlerimiz öyle değil.
Benimkiler beni anladı sayılır, seninkiler de bir gün anlayacak.
Emin ol onlar daha fazla çekecekler.

Genişletmek için tıkla...

Anlayacaklarına emınım.
Cunku ıkısıde kendılerıne laf edılmesıne asla tahammul edemez.
Cocuktur deyıp, gecemıyorum.
Hadı onlar cocuk olsun, anne ve abla?
Neyse cok kurcalamayacagım bunları artık.
Zamanla sakınlesecegımı bılıyorum.

Senı ıyı anlıyorum, benzerı durumdayız.
Ama sukur kı artık senı anlamaya basladılar.
Allah, bır ıyı ve bır kotuyu karsılastırırmıs kı,
denge kurulabılsın.
Zor oluyor ama, yapmamız gereken sanırım karsımızdakıne tavız vermeden,
sualı mumkun olmayacak davranıslardan kacınmak.
Rabbım sıkıntıda olanların yardımcısı olsun.

depresyonnn .!.:

Sürekli takipçin olarak yazıyorum bu yazıyı, henüz evli değilim ve neler yaşayacağımı bilmiyorum o nedenle sana şunu yada bunu yap diyemem, ama okudukça sende teyzemi gören biri olarak ailesinden uzağa gitmekten başka çareniz olmadığını görüyorum. Belki çok umutsuz bir yazı olacak ama malesef gerçekler bunlar...
Teyzem yaklaşık 20 yıllık evli son 10 yılda eşinin ailesinden uzağa taşındılar ve oradakine göre çok daha rahat, ha sıkıntısı yokmu? Tabiki var...
En büyük sıkıntı eniştemin ailesine "hayır" diyememesi, eniştem çok iyi biridir, hepimiz çok severiz ama ailesiyle beraber olunca teyzemi gözü görmez oluyor. Ona göre hiçbir zaman teyzem haklı olmadı ve artık teyzem bu saatten sonra değişmeyeceğini düşünerek kendi haline bıraktı onları.
Yani yıllarca eniştemi değiştirmeye çalıştı ve olmadı, zaten bir insanı değiştirmeye çalışmak çok büyük bir hata, ben şuan nişanlıyım ve nişanlımın bazı olumsuz huylarını değişirmi diyemiyorum, acaba ömür boyu katlanabilirmiyim diyorum.
Şimdi sende eşini değiştiremeyeceğine göre onunla zıtlaşmaktan vazgeçsen, aslında politik olmak çok işe yarıyor bu durumlarda ama bir çoğumuz beceremiyoruz onu malesef...
Bir erkekle konuşurken ona "haklısın" demek çok önemli bence, "aşkım haklısın ama" diye başlayan her cümlemde galip ben geldim biliyormusun?
Sanırım erkekler çocuk gibi, onları ikna etmek nabza göre şerbet vermek gerekiyor...
Rabbim inşallah bugünleri size en büyük sıkıntı olarak verir ve bundan sonraki hayatınızda herşeyin çok daha mükemmel olmasını nasip eder. Belkide bu sıkıntılar ilerideki mutluluğunuza vesiledir...

Genişletmek için tıkla...

Esımın aılesınden uzaklasmamız ne yazık kı mumkun degıl.
Henuz nısanlıyken ben yurt dısındaydım ve orada yasayalım dıye teklıfte bulunmustum.
Esım, 'ben aılemden ayrılamam, onların bana ıhtıyacı var' dıyerek red etmıstı.
Gercı sonraları cok pısman oldu.
Nedenını bılmıyorum ama aılesı ıle sıkıntıları vardı sanırım.
Zaman zaman 'onlardan uzak bır yerde oturmak ıstıyorum' derdı.
Artık demıyor, belkı ıcınden gecırıyor ama bana koz vermek ıstemıyor.
Polıtık olabılsem keske, denıyorum ama bır yerde patlak verıyorum.
Ama onerın hosuma gıttı, 'haklısın ama...' dıye baslayan cumleler.
Deneyecegım bunu.
Rabbım sanada kuracagın yuvada mutluluk ve huzur nasıp etsın ınsallah.
Insallah dusundugun gıbı, mutlulugumuza vesıle olur bu gunler.

Mihriban .!.:

öyle canım insan toyken daha sabırlı oluyor.belki yeni evliyken yaşadıklarımı şimdi yaşasam bu kadar anlayışlı olmayabilirim yada olurdum yine bilemiyeceğim
ama genel olarak artık çok da iyimser yaklaşamıyorum olaylara
yine de her zaman sabırlı olmak da mantıklı düşünmekte fayda var canım
iyilikten kimseye zarar gelmez.kaldı ki onlar yine hatalarını tekrar edecek olurlarsa bu defa eşinin gözünde sen haklı konumda olursun
eşin yaptığın özveriyi iyi niyeti dile getirmese bile mutlaka anlıyacaktır
hakkında hayırlısı olsun canım

Genişletmek için tıkla...

Annemde hep oyle der,
'ıyılıkten zarar gelmez'
Dusunduklerımı yapabılsem aslında,
esım bana daha da baglanır bılıyorum.
Ama nefıs hukmedıyor duygularıma.
Duaların ıcın tesekkur ederım canım.
Allah razı olsun.

elefera .!.:

Tesekkur ederım Nılaycım.
Aslında esım ne kadar etkılendıgımı anladıgı ıcın,
'tamam bır daha gıtmeyeceksın' dedı.
Ben bır daha hıc gıtmeyeyım ıstemıyorum ama,
yerımde kım olsa gıtmek ıstemezdı sanırım.
Bana yaptıklarına ragmen, gıdende arayan da ben oldum.
Onlar bır kez 'ya bız bu kıza bu kadar ettık,
ama o yınede kalktı geldı, bır kez de bız arayalım demedıler'
Bu yazdıgım cumleyı aynen esımde soyledım.
Dun ona da dedım,
'bu sekılde yurumez bu evlılık,
karar verelım ayrılacaksak daha fazla bırbırımızı yıpratmadan ayrılalım' dıye.
'Sen karar ver, ben sana uyarım' dedı.
'Bır basıma evlenmedım ben, ıkımızın kararı olmal' dedım,
yanıt vermedı.
Ayrılmak ıstemıyor belkı ama, bu sekılde oda bende mutlu olamıyoruz.
Her barısın ardından daha dıkkatlı ve sakın olacagım dıyorum ama yapamıyorum.
Benım de eksık yanlarım var, kabul edıyorum.
Bırıkım yapmam ofkemı kontrol etmemı engellıyor.
Zaten bu ıkı gunluk surec ıkımızı bırbırımızden uzaklastırdı.
Dun barıstık ama bılıyorum ne o ne de ben bır gunde unutmayacagız olanları.
ıster ıstemez mesafemız olacak.
Keske anılarımızı kırpabılsek ıstedıgımız yerden.
Guzel anıları bırlestırsek ve sadece yasanmıslar arasında onlar olsa.
Bır bebegım olsun ıstıyorum artık.
Bıze mutluluk getırmesını dılıyorum...
Dua et benım ıcın.

Genişletmek için tıkla...

Canım dualarım seninle Allah yardımcın olsun bu zor günlerinde. Öyle ya da böyle en azından evde huzursuz bir şekilde oturmandan iyidir konuşmuş olmanız. Yalnız benim anlayamadığım bir konu var. O da bebek mevzusu. Her kavganızdan sonraki barışmanızda sen hep "artık bebek istiyorum" diyorsun. Barışmanın hemen ardından bebek sahibi olacak kadar güvenebiliyor musun ona? Bunu yargılamak kimseye düşmez senin ve eşinin kararıdır tabi. Yalnız bebek sahibi olmadan önce tartışmalardan yalnız sen etkilenirken bebek olunca onu da düşüneceksin. Acaba etkilenir mi, psikolojisi bozuldu mu derken üzüntün daha da artacaktır. Bir süre erteleme fikri bence mantıklı. Ama illa ki anne olmak istiyorum, yaşımdan ötürü zaman geçmeden bebek sahibi olmalıyım diyorsan da eşinden birtakım şeylerin sözünü almadan bu kararı verme derim. Tartışma çıkacak gibi olursa karşılıklı susmak, birbirinize argo kelimeler kullanmamak, kararlarına saygı gösterilmesi vb. Söz verirse, ki eşin böyle bir şey için söz verir mi emin değilim, sanma ki eşin sözünde tam anlamıyla durur. Durmaz bana kalırsa ama en azından tartışma sırasında hatırlatırsın tartışma kesilir veya yumuşar. Yani bir nebze olsun işe yarar.

Bir de canım dediğin gibi ayrılıpta çok güçlü olup çocuğuna ve kendine bakan boşanmış kadınlar var. Allah yardımcıları olsun. Yanlış anlama canım ama "ben de böyle bir durumda güçlü olurum" deyip, çocuk sahibi olmak bile bile lades olmaya hazırlık yapmak gibi geldi bana. Benim de çocuğum var Allah bağışlarsa ve insan anne olunca inan çocuğu üzülecek diye öyle bir içi sızlıyor ki, en ufak bir tartışma da aman duymasın, etkilenmesin diye daha çok yıpranıyorsun. Benim yaramaz babaya çok düşkün mesela, babası gelene kadar sorar durur. Sen şimdi gel de bu çocuğun yanında tarış babayla, çocuklar her şeyi hafızalarına işliyorlar canım çok zor maalesef.

Haklısın elefera, olaylar henüz tazeyken bu konuşma için erken olur zaten. İleriki günlerde eşinle bebeğiniz ile ilgili sohbet ederken güzellikle tatlılıkla tartışmalarınız sırasında kendinizi dizginlemeniz gerektiğini ve bununla ilgili söz vermesini isteyebilirsin. Ama bu konuşma tabi ki güzellikle mutlulukla olmalı, eşinde bunu istemeli. Ne kadar sözünde durur bilemezsin tabi ama en azından kendini bir miktar frenler, sende yeri geldiğinde verdiği sözleri hatırlatıp uyarırsın. Hakkında hayırlısı olsun inşallah.

Hayırlısı olsun elefera, inşallah kararından dolayı hiç pişman olmazsın. Söz iste dediğim gibi ama abartarak tartışarak değil, güzellikle hoşlukla dile getir. Böyle yaparsan o da söz verir herhalde. Hemen karamsarlığa da kapılmayın öyle zamana bırakın, sende stresten uzak durmaya çalış zor olsa da, stres olumsuz etkiler biliyorsun.

öncelikle merhaba okuyan herkese ve başlık oluşturan kişiye. bugüne kadar bu formu olabildiğince farklı başlıklar altında okudum ama hiçbir zaman yorum yapma gerği duymadım. ama senin yaşantın buradaki çoğu kişi gibi benim yaşadıklarımla oldukça yakın şeyler ve bence sen benden daha şanslısın çünkü bir çocuğun yok ve herşeyi oturtup evet bu adamla mutlu bir yaşlı olabilirm diyene kadar çocuk yapmayı düşünme. bir dost tavsiyesi sana. çocukla sorunlarımız hafifleyecek diye sakın düşünme aksine onun sorumluluğu ile birlikte dahada artıyor. bendede var seninkine benzer özellikler gösteren bir eş. taban tabana zıt görüşlü iki kişinin evliliğini sürdürmeye çalışıyoruz çok sevdiğimiz yavrumuzun hatrına. düzelmesini bekle diyemeyecem çünkü ben gelgitlerle dolu bir evlilik yaşıyorum bir bakıyorum tamam doğru kişi diyorum sonra bir bakıyorum eften püften bir sebepten yine sinir harbi yaşayan ve yaşatan bir adam var karşımda. ama çocuk var ve idare etmeye çalışıyorum o olmasa bende aynı çatı altında onunla kalmazdım zaten belki çok çabuk pes ederdim ama o tutkal vazifesi görüyor. dediğim gibi ilk defa yazma gereği duydum sen sen ol çocuk falan yapma oturana kadar birşeyler, sonra onada yazık olur sizede....

aynen elefera bende senin durumundaydım. söz veriyorduk birbirimize tutmaslıyız biraz paramızı diye. baktım hiç oralı olmuyor .görümcem istiyor veriyor kaynım istiyor veriyor sonra da utanıp isteyemiyor bi haber kalıyoruz. biz para babası mıyız. ben sabah 8 de işe gelip 23 de eve gidiyorum. artık tak etti ben kaznıp harcamadıktan sonra. pazar günü gittim aldım hiç canım yanmadan umursamadan. çünki sadece ben kendimi sıkıyor muşum. yok artık biraz da o sıkılsın.

mamutum .!.:

aynen elefera bende senin durumundaydım. söz veriyorduk birbirimize tutmaslıyız biraz paramızı diye. baktım hiç oralı olmuyor .görümcem istiyor veriyor kaynım istiyor veriyor sonra da utanıp isteyemiyor bi haber kalıyoruz. biz para babası mıyız. ben sabah 8 de işe gelip 23 de eve gidiyorum. artık tak etti ben kaznıp harcamadıktan sonra. pazar günü gittim aldım hiç canım yanmadan umursamadan. çünki sadece ben kendimi sıkıyor muşum. yok artık biraz da o sıkılsın.

Genişletmek için tıkla...

Benım esım evlendıgımız ılk aylar yaptı hatalarını.
Evlı olmamıza, borclarımız olmasına ragmen kardeslerının ne gıyınecegını,
evlerınde nelerın eksık olabılecegını esım dusunuyordu.
Cok kez kardeslerı ıcım gıyım alıs-verısı
evlerı ıcın erzak alıs-verısı yapmıstır.
Erzak sorununu goz ardı edebılırım, ama gıyım!
ıhtıyacları olmadıgı halde!
Bende goz ardı etmedım zaten,
kızdım bır daha yapmaması gerektıgını ıfade ettım.
Artık yapmıyor, belkıde ben oyle bılıyorum.
Belkıde hala annesıne pazar parasını,
kardeslerının okul harcılıgını esım verıyor.
Buda onun ınsafına kalmıs bır sey artık.
Zıra onları durumu gayet ıyı, bıze gore.
Ne ev kıraları var, ne kredı borcları.
uc calısan, bır emeklı maası yeterlıdır herhalde onlara.
Boyle olmasına ragmen, kac kez ımalarda bulunduklarına kendım sahıt oldum.
Onlar o rahatlıta olmasalar, aylarca yazlıkta keyıf yapablırler mı?
Sorsan, aglamaya baslarlar ama ne yedıklerı,
ne de gıyındıklerı bugun bızım evımıze gırmıyor.
Cok ıyı bılıyorum, gunun bırınde cocukları evlenmeye kalktıgında,
kayınvalıdem ve kayınpederım esımın gozunun ıcıne bakacaklar.
Ben bır laf etmeye kalkarsam da,
'o bızım oglumuz, kardeslerıne elbet yardım edecek' dıyecekler.
Ama bugun kendı keyfı harcamalarından odun verıp,
gelecek ıcın bırıkım yapmayı da asla dusunmezler.

Boyle oldugunu fark edınce ınsan,
ıster ıstemez esıne karsı duyarsızlasmaya baslıyor.
Sana bu yonde hak verıyorum.
Cunku ancak o vakıt esın senı anlıyor.
Esınle bu mevzuyu konusarak cozmeye calıs once,
eger etkılı olmazsa, tuttugun yol dogrudur.

Ama dıyorum ya, belkıde benım esım dahıl butun erkekler,
eslerı tepkı verınce aılelerıne gızlıce yardımda bulnuyorlardır.

mamutum .!.:

aynen elefera bende senin durumundaydım. söz veriyorduk birbirimize tutmaslıyız biraz paramızı diye. baktım hiç oralı olmuyor .görümcem istiyor veriyor kaynım istiyor veriyor sonra da utanıp isteyemiyor bi haber kalıyoruz. biz para babası mıyız. ben sabah 8 de işe gelip 23 de eve gidiyorum. artık tak etti ben kaznıp harcamadıktan sonra. pazar günü gittim aldım hiç canım yanmadan umursamadan. çünki sadece ben kendimi sıkıyor muşum. yok artık biraz da o sıkılsın.

Genişletmek için tıkla...

ben de bunu anlamıyorum,
evet evlilikte ayrı gayrı olmaz ama, eşiniz bunu iyi değerlendiremiyorsa vermeyin maaşınızı...
evi geçindirsin tek başına, sonr akalıyosa parası versin ailesine...
ozaman anlar ancak sizi...

:teselli:yeni yeniden merhaba. inan senin adına sevindim. ilişki içerisinde yolunda gitmeyen birşeyleri rayına sokmak ve eskiden yaşadığın olumsuzluklara sırtını dönmek oldukça zor bir süreç. sancılı ama sonuç alabilirsen teselli ikramiyesi oldukça hatrı sayılır bir mebla oluyor.
ben 2 yıllık evliyim 8 sene flörtün ardından evlendim. ama biz hala düğünde yaşanan minnacık şeyleri aşıpta evliliğimizi konuşur olamadık hep yargılanan aşalanan hakarete uğrayan insan ben oldum. haklı görmediğim konularda da evet sen haklısın demedim hiçbir zaman gel zaman git zaman aşılamaz bir hal aldı bu durumlar. o benden ben ondan soğuduk. yeni eklenen sorunlar başladı sonrada. uzlaşma sağlayamayan iki kişi her konuyu rahatlıkla tartışma konusu haline getiriyor. bu konuda oldukça yetenekliyiz diyebilirim
evliliğin hemen ardından hamile kaldım ve şuan 1.5 yaşında bir bebeğim var. açıkçası bu kararda bana ait değildi bana kalsa herşey oturana kadar beklerdim ama dinlenmeyen fikirlerime bir tane daha eklendi ve çocuğumuz oldu. sorun yumağı biraz daha genişledi. çünkü farklı iki kültürde yetişmiş iki kişinin çocuk büyütme yöntemleride farklılık gösteriyor derken katlanan sorunlar oluşuyor. eskisi gibi gözlerime bakan bir aam kalmadı karşımda hergün itiş kakış yaşadık taki bi kaç ay öncesine kadar. ben kölelikten istifa etme girişiminde bulundum o zaman tekrar deneyelim konuşmaları başladı. işin bir diğer boyutu uzakta olan ailem herşey yolunda sandıkları evlilğimin aslında ne kadar çalkantılı olduğunu öğrendi ve bana baskılar başladı neden kendini bu kadar ezdirdin diye. çokta haksız sayılmazlar yaşadıklarımı anlatsam bunuda yapmış söylemiş olamaz dersiniz sizlerde. sinirlenince ne söylediğini sözün nereye gittiğini bilmez eşim. bende hepsini ciddiye alır ve kahrederim kendimi. taki bu kırılma noktasına kadar. artık sözlerini dikkate almıyorum. söylüyor ama yine pişman olacak diyorum. umursamaz bir haldeyim yani. başkada çarem yok. çocuk olunca insan katlanabilen bir mekanizma haline geliyor. biliyorum ki beni seviyorum ama biliyorum ki beni kırmaktan hiç geri çekmiyor kendisini.
şu anı sorarsanız birşeyler yoluna giriyor gibi en azından şuan öyle gözüküyor. ama bu belirsizlik insanı gerçekten yoruyor. diyorsunki bugün böyle iyi herşey ama acaba yarın nasıl bir konudan nasıl bir sorunla karşılaşacaksın.
ben çocuğum olmasa çoktan son vermiştim bu ilişkiye. tam tamına 8 yıl flörtten sonra evlendik biz ama tanıyamıyorum o adam bu adammı. ailesininde etkisi var sanırım üzerinde. ailesi hiç belli etmezler karıştıklarını ama onlardan şüpheleniyorum çünkü herkesin parmakla gösterdikleri bir çiftken şimdi uyumsuz bir çift halinde yaşıyoruz. evlilik yaramadı yani bize.
çocuk hep 1-0 malup etti beni her türlü kavgada her türlü kararda. boşanma fikri, babasız gözünde hep hüzün taşıyacak bir çocuk yetiştirme durumu aklıma gelince vazgeçmeme neden oldu. kıyamadım ona. kendime kıydım ama ona kıyamadım. annelik çok farklı bir duygu kendini bırakıp ona yoğunlaşıyorsun. sanada onun için çocuk fikrinden uzak dur dedim. en azından devam edeceğin yolu sağlıklı bir şekilde sadece kendin için seçebilirsin. şimdi dersen böyle bir evde çocuk nasıl büyür şuanki pozisyonumuzda büyür ama diyorum ya yarın belirsiz bizde. sen benim gibi bir de onu ekleme sıkıntılarına diye öyle bir yorum yaptım. yoksa baykuş gibi sürekli kötü akıllar veren biri olmayı asla istemem.
burada yapılan bazı yorumları okuyunca gerçekten kızıyorum. çoğu sıkıntılar yaşıyorlar ama kendi evliliklerinde uygulayamadıkları yöntemleri başkalarına dikte eder gibi anlatıyorlar. resmen bir gaza getirme durumu var. dersen ki dışardan birine anlatsam sonuç nasıl olur. emin ol burdan çok farklı olmaz. ben boşanma noktasına gelince herkese anlattım çoğu şeyi çünkü artık patlayacak duruma gelmiştim. evliliklerinde bir sürü sorunları var çoğunun ama bana ayrıl çekme onu diye telkinde bulunup durdular. bende o piskolojiyle evet çekilmez artık deyip durdum. taki annem gözümü açana kadar. haklıydı herkes büyük sorunlar atlatmıştı ama ayrılmamıştı. kendi yapmak isteyip yapamadıklarını benim sırtlanmamı istiyorlardı şimdide. diyorum ya o dönemde çocuk olmasa çoktan mahkemedeydim...
baya uzun yazdım sanırım. bu benim kısa bir özetim. umarım sana hayatına ufakta olsa bir yararı olmuştur. sen sen ol kendini dinlediğinde bulduğun sonuçlar ve çıkış yolları üzerine yoğunlaş. başkalarından fikirler al ama esas olan senin düşüncen olsun...
mutlu kal...:teselli:

Oğulları tabi ki de verecek yardımcı olacak, ama kendisi de sıkıntıdaysa yok demesini bilecek.
Bütün erkekler aynı galiba, ben yardım etmesine kızmıyordum hatta benim kazandığım parayı veriyordu hiç ses çıkarmadım.
Ama gördüm ki bunun hiç önemi yokmuş beni düşünen yokmuş, ben de o yüzden çektim kendimi.
Kesinlikle ben yardım ediyorum diye bana kul köle olsunlar demiyorum ama kim olursa olsun evine misafirliğe geldiğinde biraz saygı gösterirsin dimi.
O yüzden artık benim paramdan vermesin de ne yaparsa yapsın diyorum.
Bunun en kolay yolu siz de masraf çıkaracaksınız, bir şey demeye hakkı yok derse de cevap verirsiniz.
Bu arada elefera eşim çok basit bir nedenden dolayı ailesine kırgın kaç gündür gitmiyoruz, ben gidelim diyorum gitmiyor.
Bak demek ki kendi başına gelince tavır alabiliyor, ben çok daha büyüklerini yaşadım umrunda değildi.

labellevie .!.:

Oğulları tabi ki de verecek yardımcı olacak, ama kendisi de sıkıntıdaysa yok demesini bilecek.
Bütün erkekler aynı galiba, ben yardım etmesine kızmıyordum hatta benim kazandığım parayı veriyordu hiç ses çıkarmadım.
Ama gördüm ki bunun hiç önemi yokmuş beni düşünen yokmuş, ben de o yüzden çektim kendimi.
Kesinlikle ben yardım ediyorum diye bana kul köle olsunlar demiyorum ama kim olursa olsun evine misafirliğe geldiğinde biraz saygı gösterirsin dimi.
O yüzden artık benim paramdan vermesin de ne yaparsa yapsın diyorum.
Bunun en kolay yolu siz de masraf çıkaracaksınız, bir şey demeye hakkı yok derse de cevap verirsiniz.
Bu arada elefera eşim çok basit bir nedenden dolayı ailesine kırgın kaç gündür gitmiyoruz, ben gidelim diyorum gitmiyor.
Bak demek ki kendi başına gelince tavır alabiliyor, ben çok daha büyüklerini yaşadım umrunda değildi.

Genişletmek için tıkla...

Canım benım,
ınan senın kadar ıyı nıyetlı olamam.
Benım kazandıgım parayı, goturup aılesıne verecek he!
Vallahı cıngar cıkarırım kötükedihüso
Kaldıkı kendı parasını vermesıne bıle tahammulum yok benım.
Ihtıyacları olsa ayrı ama, onlar keyıf harcamaları yapacak.
bunun ıcın esımden para talep edecekler!
Haberım olmasın da barı, sınırlerım bozulmasın.

Demek esın darıldı aılesıne
Ya ıste boyle labelcıgım, bencıl bu erkekler.
Yerınde olsam sanırım benı anlamasını saglardım.

Bır cok evlı bayan yazıyor ya,
'zamanla anlıyorlar' dıye, sanırım senın esının zamanı yaklasıyor

Ooo benimki çok değişti, artık tavır alıyor ailesine ama beni üzen bunu kendisi için yapıyor zamanında benim için yapmamıştı.
Ama belki de bunda benim de payım vardır çünkü ben onun yanında söyleniyordum sürekli istiyorlar, biz ayrı bir aile olduk anlamıyorlar falan diye bundan etkilenmiş olabilir.
Ne olursa olsun iyi bir gelişme eşim için. Umarım herkesin eşi zamanla düzelir özellikle adigegokcen'nin eşi.
Zamanla işlemek gerekiyor tabi, siz işlemezseniz ailesi işliyor aklına giriyor.
Bence aynı şehirdeyseniz uzak bir şehre taşının işe yarayabilir, telefonda ne kadar da olsa müdahale edemezler.
Bu arada benim eşim dahil erkekler çok fazla dolduruşa geliyor, o yüzden kötülükle değil iyilikle bizim onlara anlatmamız gerek,