Eşim beni ENAYİ Mİ zannediyor?

işte beklediğim yorum.... ben ailemde , çevremde, ne kumar ne içki gördüm, ne arkadaşlarından duydum.. insan yaşamadığı şeyi bilemiyor, bence sadece SEVGİ istedim evlenirken, karı koca sırt sırta verir her zorluğu aşarız , kimseye muhtaç olmaz güzel bir hayat kurarız mantığıyla yaklaştım hep, hırsım çabam bundandı.... bu tip erkeklerden sanırım bunu kullanıyor sorumluluk sahibi, kan içen kızılcık şurubu yuttum diyen kadın, belik saf kadın, sevgi eksikliği olan bilemiyorum genel yorumlar yapıyorum,,,kendimde de hatalar arıyorum o ayrı mesele , ama insanların hata yapacağına , eşlerin iyi ve kötü günde yanyan olması gerektiğini inandığım için ve 2 yıllık evliyken hamile kalmış olmam sonrasında son 3-4 yılımın çocuk bakıp borç ödemekten düşünmeye bile vaktimin olmaması nedeniyle öyle akıp gitti, 20-30 yıl kadar uzun değil belike ama neticede benim UYANMAM için gereken süre buymuş belkide ...

ÇOCUĞUMUN MUTLULUĞUNDAN bahsetmem yaşadığım durumun SORUN OLUP OLMADIĞINI BİLE ALGILAMAKTA ZORLANDIĞIM bir PSİKOLOJİ içinde bulunmam, çocuğun mutlu olduğu bir ortam yaratabiliyorsak eğer BELKİ DE İYİ BİR AİLEYİZ düşüncesinde olmam... BEN DE ESKİDEN ÇOK KATIYDIM , İNSANLARA HEMEN ÖYLE niye yaptın o zaman çocuğu, bıraksaydın boşansaydın gibi yorumları KOLAYLIKLA yapardım, ancak YAŞADIĞINIZ ZAMAN İNANIN ÖYLE DIŞIRIDAN GÖRÜNDÜĞÜ gibi olmuyor durum... KARAR VERME YETİNİ BİLE KAYBEDİYORSUN, KARŞNIZDAKİ İNSAN SİZİ TATLI DİLLE İKNA ETTİĞİNDE...MUTLULUK OYUNU MU OYNUYORUM , GERÇEKTEN DURUM BENİM ALGILADIĞIM GİBİ Mİ, KOCAM RİSK ALMAYI SEVEN BİR İNSAN BELKİ ATILIM (YAPMAYA ÇALIŞIYORDUR, (SÜREKLİ İŞ KURMA HAYALLERİ) ,,,BELKİ BEN KORKAĞIM, HALİME ŞÜKÜR MÜ ETMELİYİM V.S. V.S.

ilk önce şunu belirtmek isterim:çok tepkili ve hala katısınız hayata karşı. okadar katısınız ki bu hayatınızı başkaları ne der kaygısıyla sürekli birşeyleri sineye çekerek örtbas ederek yaşamanıza neden olmuş.çevrenizde bir kişi kavga etmiş bunu akrabalara yansıtmış ve bunu zamanında çok yanlış görmüşsünüz diye annenize çevrenize hiçbirşey söyleyemez hale gelmişsiniz.bu sadece yazdıklarınızdan çıkan bir örnek.

öyle zor bir hayatı seçmişsinizki.kiminle evlenseniz dizginleri eline alan derleyen toparlayan kurtaran kişi siz olurdunuz yine.çünkü çok baskın bir karakteriniz var.

size burda öneride bulunmakta çok yanlış olur.hep en doğruyu yapmaya çalışan birine birde şunu yapsan demek kendine büyük bir dikkat ve mükemmelliyetçilik duygusuyla adeta kafes ören birine yeni bir kat daha örmekten başka bir işe yaramaz.burda kafesle kastettiğimi açıklamak isterim.kendinize müthiş sınırlar koymuşsunuz.sınırlarınız her şeyi doğru yapmak üzerine ve yorulmuşsunuz tabi.isterseniz bu noktada biraz düşünün ve artık herşeyi düzeltmeye derlemeye toparlamaya çalışan kişi olmaktan vazgeçmeye çalışın.işte ozaman etrafınızdakiler ya evliliğinizin sorumluluğunu sizinle paylaşmaya karar verir yada bir zamanlar çok kınadığınız (ancak her insanın zaafları olabileceğine artık inandıysanız tabi) insani tepkiler vermeye başlarsınız.kızarsınız bağırırsınız hatta ailenize açılır rahatlarsınız vs. vs.

çok yazmışım:kedi:
benden naçizane bu kadar
 
allah yardımcınız olsun. bence kendinize anlam yüklemek yerine çözüm arayışı içine girmelisiniz. eşiniz sırtını size yaslamış ama bu sizin enayi olduğunuz anlamına gelmez. sorumluluk sahibi evliliği ve kızınız için birşeyler yapmaya çalışan bir annesiniz siz.
 
Sizde eşine ve ailesine olan sinirini,hayır böyle değil bunu yapmalısınız diyenlerden çıkarma durumu var..
Olumlu bile söylense olumsuz anlıyorsunuz..
Buyrun ben gönüllü buradayım benden çıkarın.Eşinizin sizi saf yerine koyarak sömürmesini,evin erkeği durumunu sizin üstlenmenizi gözardı ettirebilecekse benden çıkarın..
Ama hayatta bazı gerçekler vardır,bu yapılan yorumlar asarım keserimli ifadeler değildir.
Ki ben aldatılmayı bile kabul ederim karşımdaki erkek pişmansa diyen bir kadınım.Hemen boşan diyemem düşün derim.Daha yumuşağım aile kavramına karşı.
Ama aile kavramına karşı..
Ben erkek ekmeğini taştan çıkarır mevhumunu öğrenmişim,kaldı ki eliniz ekmek tutuyor o da iyi bir işe girse parasını tutsa birikim yapsanız ev alsanız arabanız olsa,daha sağlıklı br evliliğiniz olsa,maddi olarak da yani daha yerinde olmaz mı?Sizin kendinizi konumlandırdığınız yer öyle bir yer değil mi yani.
Benim gözümde evlilikte her türlü sorun olabilir,aşılabilir.Yeterki eşler istesin sevgi olsun,saygı olsun..Ama erkek erkek olduğunu,kadın da kadın olduğunu unuttuğu an işte orada çözümsüzlük başlıyor..Ne yazık ki..
 
Güçlü kadın modeli olmak her zaman senin işini zorlaştıracak arkadaşım... Hayatı ortak yaşamak demek, kendi sorumluluklarını da senin üzerine yıkıp, dilediğini yapmak değil..Eşin kendi hayatını yanlız yaşayıp, senin hayatına ortak oluyor anladığım kadarı ile... Varsa benim, yoksa ikimizin mantığı en kolay sorumsuzluğun sonuçlarını paylaşma mantığıdır... Hayat senin yaşadığın gibi sorumluluklara dayanır.. Bir evladın var, ve onun geleceği var... Eğer ekonumik özgürlüğün var ise, onun açtığı hiç bir yaraya ortak olmamanı ve ailesine açık açık bu tavrını anlatmanı tavsiye ederim... Bu senin onursuzluğun değil, evladının geleceğine karşı duyduğun sorumluluğu ifade eder.. Herkes ile değil belki ama eşinin bu yaptıklarını temizleme çabasında olan diğer fertlere, onu yetiştiren sözüm ona eğiten insanlara tepkini göster ve artık destek olmayacağını sorunu çözmeleri gerektiğini söyle.. Oldukça fazla çaba göstermişsin bugüne kadar, bundan sonra büyütmen gereken çocuğun, eşin değil... Bol şanş dilerim sana.
 
Çok sabırlısın..
Elini vermişsin, kaptırılmadık yanın kalmamış.
"en ufak sıkıntıda ANNESİNİN EVİNE giden kadınlardan olmayayım KIZIM kavgalı bir ortamda büyümüsin" demişsin de,
bu sıkıntı bana hiç ufak gelmedi.
Eşinin babası da kumar oynuyormuş, armut uzağa düşmemiş yani..
Kızını riske atma..

AKLIMDAN GECENI ARKADAS AYAN BEYAN YAZMISSHHH. vereliniortak
 
Sizde eşine ve ailesine olan sinirini,hayır böyle değil bunu yapmalısınız diyenlerden çıkarma durumu var..
Olumlu bile söylense olumsuz anlıyorsunuz..
Buyrun ben gönüllü buradayım benden çıkarın.Eşinizin sizi saf yerine koyarak sömürmesini,evin erkeği durumunu sizin üstlenmenizi gözardı ettirebilecekse benden çıkarın..
Ama hayatta bazı gerçekler vardır,bu yapılan yorumlar asarım keserimli ifadeler değildir.
Ki ben aldatılmayı bile kabul ederim karşımdaki erkek pişmansa diyen bir kadınım.Hemen boşan diyemem düşün derim.Daha yumuşağım aile kavramına karşı.
Ama aile kavramına karşı..
Ben erkek ekmeğini taştan çıkarır mevhumunu öğrenmişim,kaldı ki eliniz ekmek tutuyor o da iyi bir işe girse parasını tutsa birikim yapsanız ev alsanız arabanız olsa,daha sağlıklı br evliliğiniz olsa,maddi olarak da yani daha yerinde olmaz mı?Sizin kendinizi konumlandırdığınız yer öyle bir yer değil mi yani.
Benim gözümde evlilikte her türlü sorun olabilir,aşılabilir.Yeterki eşler istesin sevgi olsun,saygı olsun..Ama erkek erkek olduğunu,kadın da kadın olduğunu unuttuğu an işte orada çözümsüzlük başlıyor..Ne yazık ki..

size katılıyorum.zaten dikkat ederseniz bazı hanımlar sırf onay görmek için dertleşiyor.mesela:

"tamda benim beklediğim yorum
işte demek istediğim buydu
beni bir tek siz anlamışsınız
işte bu çok doğru"

diyebildikleri yorumu beğeniyor diğerlerinde çok sinirleniyorlar. e buda dertleşmenin doğasına ters.amaç yardım almak değil onay almak oluyor çünkü.
 
bilginiz olsun diye yazayım, bir işiniz mesleğiniz varsa hiç bilmeseniz bile insanlarla ilketişim kurmak için düzgün bir üslubunuz olmalıdır...
sizin kendinizi koyduğunuz konumun onaylanmasına bu kadar bozulmanızı hala anlayamadım...
merak ettiğiniz için söyleyeyim bir kamu kuruluşunda başmühendisim...
ve sonuç olarak evinizin erkeği olarak mutluluklar...
 
bence evde sıkı yönetim ilan edin evin tüm ihtiyaçlarını karşılamayın hele eşinizin ihtiyaçlarını mesela net faturasını siz ödüyosanız ödemeyin adam bi kere ne oluyo ya desin paranın havadan gelmediğini anlasın belki aklı başına gelir
 
mükemmelliyetçilikle ilgili tespitleriniz çok doğru , bu benim nerde durmam gerektiğini engelleyen bir özelliğim herşeyi üzerime alıyorum sırtımda taşımaya çalışıyorum, taşımazsam bile sorumluluğunu yine de hissediyorum , yaşadıklarımda çok büyük etkisivar haklısınız....
 
mükemmelliyetçilikle ilgili tespitleriniz çok doğru , bu benim nerde durmam gerektiğini engelleyen bir özelliğim herşeyi üzerime alıyorum sırtımda taşımaya çalışıyorum, taşımazsam bile sorumluluğunu yine de hissediyorum , yaşadıklarımda çok büyük etkisivar haklısınız....

ben buna birde şunu eklemek isterim.insan çoğu zaman yaşadığı bir olay karşısında bu benim başıma nasıl gelebilir gelemez ben bu hatayı yapamam gibi bir kendini kandırmacanın içine düşüyor.eşiniz yaptığına ne isim bulursa bulsun ne mantıklı gerekçeler öne sürerse sürsün sizi bu huzursuz ediyorsa buna son vermelidir.
 
Güçlü kadın modeli olmak her zaman senin işini zorlaştıracak arkadaşım... Hayatı ortak yaşamak demek, kendi sorumluluklarını da senin üzerine yıkıp, dilediğini yapmak değil..Eşin kendi hayatını yanlız yaşayıp, senin hayatına ortak oluyor anladığım kadarı ile... Varsa benim, yoksa ikimizin mantığı en kolay sorumsuzluğun sonuçlarını paylaşma mantığıdır... Hayat senin yaşadığın gibi sorumluluklara dayanır.. Bir evladın var, ve onun geleceği var... Eğer ekonumik özgürlüğün var ise, onun açtığı hiç bir yaraya ortak olmamanı ve ailesine açık açık bu tavrını anlatmanı tavsiye ederim... Bu senin onursuzluğun değil, evladının geleceğine karşı duyduğun sorumluluğu ifade eder.. Herkes ile değil belki ama eşinin bu yaptıklarını temizleme çabasında olan diğer fertlere, onu yetiştiren sözüm ona eğiten insanlara tepkini göster ve artık destek olmayacağını sorunu çözmeleri gerektiğini söyle.. Oldukça fazla çaba göstermişsin bugüne kadar, bundan sonra büyütmen gereken çocuğun, eşin değil... Bol şanş dilerim sana.

çok güzel tespit etmişsiniz, eşim çocuk gibi hani liseli bir çocuğa neden okuldan kaçtın bir daha yapma dersiniz tamam, der, sonra yine yapar yine yapar... para konusu da çok güzel değinmişsiniz aynen öyle bana ne dedi biliyormusunuz borsada kaybettiğinde kavgalar ediyoruz ilk söylediği 3-4 aylık bebeğim var , benim bir senelik maaşım onu karşılar onla öderim ben dedi,sonraki tartışmalarda ailesi çoğunu ödemiş falan onu söylüyor bana annesi hep arkasında olmuşa getirdi lafı ... burada aslında söylenen bir çok şeyde haklı insanlar şimdi anlattığım, yazdığım zaman yaşadıklarımın ne kadar büyük önemli acı verici olduğunu anlıyorum evlilik adına... yaşayıp içime atmak kolay gibi geldi o dönemde, çünkü kurallarım vardı benim, onların arasına sıkışıp kalmışım işte ... bu foruma konuyu açmadan önce evde küçük bir sinir kirizi geçirdim hayatımda ilk defa bağıra bağıra ağladım ilk kez, komşular ne deri düşünmeden, camlar açıkken, saatlerce ağladım, eşim küçük bir kedi yavrusu gibi yanıma gelip, beni ilk kez öyle gördü evliliğimiz süresince, canım dur sakin ol seni bir doktora götürelim, sakinleşmen lazım, kendine gel falan diyor sürekli defol seni görmek istemiyorum dediğimi hatırlıyorum, 15 dakka sonra gelip tamam hadi nasıl boşanacağımızı konuşalım o zaman anladım beni görmek istemiyorsun falan dedi , sonra tamam canım söz veriyorum yarın hemen gidip ek iş bulacağım (iki günlük bir işi vardı zaten ondan hariç) hiç merak etme, anladım sen riski sevmiyorsun... bavulumu toplayıp gitmek geldi ama nereye gidiyorsun öyle annemleri evi işime çok uzak, tv lere reklamları çıkan büyük bir şirkette çalışıyorum, iki gün gözlerim ağlamaktan şişmiş , çocuğumu anneme bırakmam gerekti, kocamla boşanıyorum bu aralar ev bakıyorum vs. gibi insani unsurlarımı yöneticilerime yansıtsam 2 gün sonra EMİN OLUN yerime başka birine arayacaklar, nasıl belli ederim bu İNSANİ durumumu... KADININ İŞİ ÇOK ZOR ARKADAŞLAR , can ciğer dostlarım var iyi günde, boşanmak üzere olan bir kadın olarak kaç gün beni evlerinde barındırırlar ?????
 
çok güzel tespit etmişsiniz, eşim çocuk gibi hani liseli bir çocuğa neden okuldan kaçtın bir daha yapma dersiniz tamam, der, sonra yine yapar yine yapar... para konusu da çok güzel değinmişsiniz aynen öyle bana ne dedi biliyormusunuz borsada kaybettiğinde kavgalar ediyoruz ilk söylediği 3-4 aylık bebeğim var , benim bir senelik maaşım onu karşılar onla öderim ben dedi,sonraki tartışmalarda ailesi çoğunu ödemiş falan onu söylüyor bana annesi hep arkasında olmuşa getirdi lafı ... burada aslında söylenen bir çok şeyde haklı insanlar şimdi anlattığım, yazdığım zaman yaşadıklarımın ne kadar büyük önemli acı verici olduğunu anlıyorum evlilik adına... yaşayıp içime atmak kolay gibi geldi o dönemde, çünkü kurallarım vardı benim, onların arasına sıkışıp kalmışım işte ... bu foruma konuyu açmadan önce evde küçük bir sinir kirizi geçirdim hayatımda ilk defa bağıra bağıra ağladım ilk kez, komşular ne deri düşünmeden, camlar açıkken, saatlerce ağladım, eşim küçük bir kedi yavrusu gibi yanıma gelip, beni ilk kez öyle gördü evliliğimiz süresince, canım dur sakin ol seni bir doktora götürelim, sakinleşmen lazım, kendine gel falan diyor sürekli defol seni görmek istemiyorum dediğimi hatırlıyorum, 15 dakka sonra gelip tamam hadi nasıl boşanacağımızı konuşalım o zaman anladım beni görmek istemiyorsun falan dedi , sonra tamam canım söz veriyorum yarın hemen gidip ek iş bulacağım (iki günlük bir işi vardı zaten ondan hariç) hiç merak etme, anladım sen riski sevmiyorsun... bavulumu toplayıp gitmek geldi ama nereye gidiyorsun öyle annemleri evi işime çok uzak, tv lere reklamları çıkan büyük bir şirkette çalışıyorum, iki gün gözlerim ağlamaktan şişmiş , çocuğumu anneme bırakmam gerekti, kocamla boşanıyorum bu aralar ev bakıyorum vs. gibi insani unsurlarımı yöneticilerime yansıtsam 2 gün sonra EMİN OLUN yerime başka birine arayacaklar, nasıl belli ederim bu İNSANİ durumumu... KADININ İŞİ ÇOK ZOR ARKADAŞLAR , can ciğer dostlarım var iyi günde, boşanmak üzere olan bir kadın olarak kaç gün beni evlerinde barındırırlar ?????

zaten öyle pat diye evden çıkılmaz.önce kendini ruhen hazır hissedip kararını vereceksin.eğer eminsen boşanmaya ozaman düşünerek ağır ağır atacaksın adımlarını.yoksa pişman olup geri döner busefer eşinin tüm yaptıklarına boyun eğmek zorunda kalırsın.
 
size katılıyorum.zaten dikkat ederseniz bazı hanımlar sırf onay görmek için dertleşiyor.mesela:

"tamda benim beklediğim yorum
işte demek istediğim buydu
beni bir tek siz anlamışsınız
işte bu çok doğru"

diyebildikleri yorumu beğeniyor diğerlerinde çok sinirleniyorlar. e buda dertleşmenin doğasına ters.amaç yardım almak değil onay almak oluyor çünkü.

evet haklısınız onay almamak beni daha da gerginleştirmiş olabilir, ancak o kadar çok yorum geliyor ki , bu benim alışık olduğum bir durum, önemli bir sıkıntıyı paylaşıp onlarca kişiden yorum almak...
 
çok güzel tespit etmişsiniz, eşim çocuk gibi hani liseli bir çocuğa neden okuldan kaçtın bir daha yapma dersiniz tamam, der, sonra yine yapar yine yapar... para konusu da çok güzel değinmişsiniz aynen öyle bana ne dedi biliyormusunuz borsada kaybettiğinde kavgalar ediyoruz ilk söylediği 3-4 aylık bebeğim var , benim bir senelik maaşım onu karşılar onla öderim ben dedi,sonraki tartışmalarda ailesi çoğunu ödemiş falan onu söylüyor bana annesi hep arkasında olmuşa getirdi lafı ... burada aslında söylenen bir çok şeyde haklı insanlar şimdi anlattığım, yazdığım zaman yaşadıklarımın ne kadar büyük önemli acı verici olduğunu anlıyorum evlilik adına... yaşayıp içime atmak kolay gibi geldi o dönemde, çünkü kurallarım vardı benim, onların arasına sıkışıp kalmışım işte ... bu foruma konuyu açmadan önce evde küçük bir sinir kirizi geçirdim hayatımda ilk defa bağıra bağıra ağladım ilk kez, komşular ne deri düşünmeden, camlar açıkken, saatlerce ağladım, eşim küçük bir kedi yavrusu gibi yanıma gelip, beni ilk kez öyle gördü evliliğimiz süresince, canım dur sakin ol seni bir doktora götürelim, sakinleşmen lazım, kendine gel falan diyor sürekli defol seni görmek istemiyorum dediğimi hatırlıyorum, 15 dakka sonra gelip tamam hadi nasıl boşanacağımızı konuşalım o zaman anladım beni görmek istemiyorsun falan dedi , sonra tamam canım söz veriyorum yarın hemen gidip ek iş bulacağım (iki günlük bir işi vardı zaten ondan hariç) hiç merak etme, anladım sen riski sevmiyorsun... bavulumu toplayıp gitmek geldi ama nereye gidiyorsun öyle annemleri evi işime çok uzak, tv lere reklamları çıkan büyük bir şirkette çalışıyorum, iki gün gözlerim ağlamaktan şişmiş , çocuğumu anneme bırakmam gerekti, kocamla boşanıyorum bu aralar ev bakıyorum vs. gibi insani unsurlarımı yöneticilerime yansıtsam 2 gün sonra EMİN OLUN yerime başka birine arayacaklar, nasıl belli ederim bu İNSANİ durumumu... KADININ İŞİ ÇOK ZOR ARKADAŞLAR , can ciğer dostlarım var iyi günde, boşanmak üzere olan bir kadın olarak kaç gün beni evlerinde barındırırlar ?????

Sevgili Jelarsin; boşanmak asla çözüm değil.. Bir önceki yorumumda tavrını belli et derken boşanma konusunu değil, eşinin sorumsuzluğuna ortak olma demek istemiştim... Bunu yapmanın bir çok yolu var.. arkadaşlar örnekler vermiş.. Öncelikle sen net olmalısın. Borç mu açtı, destek olma.. haa evi çekip çevirme konusunda tek başına kalabilrsin bu süreçte... Ama uzun da olsa başarabileceğine inanıyorum.... destek alın, ailesiyle çözüm bulmaya çalışın.. Ona extra ödemeler yükleyin.. Kazandığını oraya yatırsın.. Bilinçlenmesine katkı sağlamaya çalışın.. Eğitmen gereken çocuğun, eşin değil demiştim.. Şimdi bu yazdığım eğitimin biraz dışında, kazanım sağlamaktır... O tüm bunların farkında ama bir iradesizlik örneği veriyor...Basit bir örnek ile sonlandırayım: Bir ihtiyaç tespit et, ve onun gelirini oraya kanalize et... Her ay ödendikçe de övgü ile yaklaş... Ödemiyor mu??? O zaman restini çek ve sizi düşürdüğü durumu çarpıcı cümlelerle yüzüne vur... Yani SİNEYE ÇEKME... Birde tavsiyem; çok "ELALEM" odaklı olmayın... Ne derlerse desinler... Amaç tek: Bu sorunu çözmek, öyle değil mi...
 
Back
X