Eşim beni sevip sevmediğini bilmiyormuş… boşanma süreci

Hanımlar merhaba. Eşimle 2 aylık görücü usulü görüşmeden sonra evlendik. 1.5 yıldır evliyiz İkimiz de devlet memuruyuz. Ailelerden uzak yaşıyoruz. Fazla uzatmayacağım ara ara kavga ederdik ama 15 dakika sonra sarılırdık. Bu kavgalar zamanla azalmıştı. Eşim annesiyle benim yüzümden 5 ay küs kaldı. (hatam yoktu, hep arkamdaydı bu konuda) ben ara anneni diyordum o aramıyordu vs.
Cinsel sorunlar(aştık)
Para meseleleri(senin istediği gibi olsun dedim)
Aile meseleleri (hiçbir saygısız lafım sözüm olmadı)

Bunlar eşimin içinde birikmiş birikmiş. Bana birden parladı. 10 gün küs ve kavga şeklinde geçti. Ben hep alttan aldım, o çok öfkeliydi hep. 10 günün sonunda boşanma kararı ile geldi. Eşim bekar hayatı hiç yaşamadığı için (anne evinden direkt eş evine) içinde hep bir ukte kalmıştı farkındaydım. Neyse ben de artık durumu kabullendim ve tamam dedim bu kadar istiyorsan boşanalım. Dilekçeyi verdik evi terketti ama eşim çok gelgit yaşadı. Her gün farklı konuştu. Ben artık tamam ben de seni istemiyorum dediğimde niye böyle yapıyorsun ben seni seviyorum vs dedi. İyi davranıp evliliğimizi kurtarmak için çabaladığımda napacağımı bilmiyorum dedi. Aile etkisi çok çok var. Annesi eminim boşanması için baskı yapıyor. Bu konuyu gerilmesin diye açmamaya çalışıyorum. Ben yine gider gelirm kendimi sevdiririm diyorum vs.

Aile terapistine gittik ve eşim tüm kararı terapiste bağladı. Bakalım bize ne diyecek tarzında. Psikolog da duygular varsa bunlar gelip geçici sorunlar duygular yoksa evet bir boşanma sebebi dedi. Tekrar eve dönün dedi. Çıktığımızda napıcam ben bilmiyorum ki ya sevip sevmediğimi falan dedi. Sustum sadece.


Şimdi eşim mahkeme gününe kadar eve dönecek tekrar. Ailesi hakkında en ufak bir şey söylesem ben suçlu olacağım. Kimsenin lafına bakma desem bile olay çıkacak. Ben onu çok seviyorum ama onun beni sevmediği gerçeği ile yüzleşip sonsuza kadar gitmesinden korkuyorum. Aslında sevdiğini ve aile ile ilgili olan travmalarını atlatamadığını düşünüyorum. (Abisi yengesinden boşanamamış 20 yıldır görüşmüyorlar) bunların olmasından korkuyormuş falan. Ama ben çok ılımlı bir insanım bunu o da biliyor. Gerçekten bu olayların birden bu noktaya gelmesi beni çok etkiledi ve çok ümitsizliğe kapıldım. Çok üzgünüm ne hayallerle evlenmiştim…
Böyle gel git yaşayan biri sevmiyordur zaten insan birini severken hiç aklında soru işareti olur mu ya? Sizin oluyor mu öyle düşünün? Ya seviyorsundur ya sevmiyorsundur ortası akraba ilişkisine dönüyor resmen :) Ki aile etkisi altında kalan olgunlaşmamış bir erkektir bana göre buda bi boşanma sebebi çünkü ileri ki zamanlarda daha büyük zorluklar çıkaracaklardır size. Ben ailemin evliliğime ve eşime müdehale etmesine izin vermem şahsen çok şükür bunu da yapmaz aynı hassasiyeti ve saygıyı eşimin ailesinden de beklerim olmazsa olmaz bir durum bence.
 
Eskiden sizin gibi bakıyordum olaylara. Aman çocukluk travması, aman o bunu yaşamış bu şunu yaşamış ondan böyle...

Şimdi durup düşünüyorum da ne benim kimsenin geçmiş travmlarini anlayacak vaktim ne de enerjim var.

Kendinizi yipratmayin, insan kendinden ödün verdikçe tek kaybettiği yine kendi oluyor. Hakkınızda hayırlısı olsun
 
Hanımlar merhaba. Eşimle 2 aylık görücü usulü görüşmeden sonra evlendik. 1.5 yıldır evliyiz İkimiz de devlet memuruyuz. Ailelerden uzak yaşıyoruz. Fazla uzatmayacağım ara ara kavga ederdik ama 15 dakika sonra sarılırdık. Bu kavgalar zamanla azalmıştı. Eşim annesiyle benim yüzümden 5 ay küs kaldı. (hatam yoktu, hep arkamdaydı bu konuda) ben ara anneni diyordum o aramıyordu vs.
Cinsel sorunlar(aştık)
Para meseleleri(senin istediği gibi olsun dedim)
Aile meseleleri (hiçbir saygısız lafım sözüm olmadı)

Bunlar eşimin içinde birikmiş birikmiş. Bana birden parladı. 10 gün küs ve kavga şeklinde geçti. Ben hep alttan aldım, o çok öfkeliydi hep. 10 günün sonunda boşanma kararı ile geldi. Eşim bekar hayatı hiç yaşamadığı için (anne evinden direkt eş evine) içinde hep bir ukte kalmıştı farkındaydım. Neyse ben de artık durumu kabullendim ve tamam dedim bu kadar istiyorsan boşanalım. Dilekçeyi verdik evi terketti ama eşim çok gelgit yaşadı. Her gün farklı konuştu. Ben artık tamam ben de seni istemiyorum dediğimde niye böyle yapıyorsun ben seni seviyorum vs dedi. İyi davranıp evliliğimizi kurtarmak için çabaladığımda napacağımı bilmiyorum dedi. Aile etkisi çok çok var. Annesi eminim boşanması için baskı yapıyor. Bu konuyu gerilmesin diye açmamaya çalışıyorum. Ben yine gider gelirm kendimi sevdiririm diyorum vs.

Aile terapistine gittik ve eşim tüm kararı terapiste bağladı. Bakalım bize ne diyecek tarzında. Psikolog da duygular varsa bunlar gelip geçici sorunlar duygular yoksa evet bir boşanma sebebi dedi. Tekrar eve dönün dedi. Çıktığımızda napıcam ben bilmiyorum ki ya sevip sevmediğimi falan dedi. Sustum sadece.


Şimdi eşim mahkeme gününe kadar eve dönecek tekrar. Ailesi hakkında en ufak bir şey söylesem ben suçlu olacağım. Kimsenin lafına bakma desem bile olay çıkacak. Ben onu çok seviyorum ama onun beni sevmediği gerçeği ile yüzleşip sonsuza kadar gitmesinden korkuyorum. Aslında sevdiğini ve aile ile ilgili olan travmalarını atlatamadığını düşünüyorum. (Abisi yengesinden boşanamamış 20 yıldır görüşmüyorlar) bunların olmasından korkuyormuş falan. Ama ben çok ılımlı bir insanım bunu o da biliyor. Gerçekten bu olayların birden bu noktaya gelmesi beni çok etkiledi ve çok ümitsizliğe kapıldım. Çok üzgünüm ne hayallerle evlenmiştim…
Böyle adamlar için gençliğinizi duygularınızı yıpratmayın değmez seninki sağlam bir tekmeyi hak ediyor aklı başına gelsin uzatmayın derim barışsan bile bir yıl iki yıl sonra aynı şeyleri daha kötü biçimde yaşarsın
 
Öff ne sorunlu adam be. Tam bir çıt kırıldım erkek. Yok ukde kalmış vay annesi öyle demiş. Bunların hiçbiri sizin sorununuz değil. Ukdesi varsa evlenmeyecekti, annesi sorun yapıyorsa konuşacak çözecek bu kadar basit. Siz alttan aldıkça da naz yapıyor sanki çok bulunmaz nimet havalarında. Evlilik bu değil. Önce bunun farkına varmanız lazım. Bu arada 2 ayda evlenmek kumarı geçtim Rus ruleti gibi. İyi cesaret hakikaten ama gereksiz bir cesaret. Bundan sonra böyle ciddi şeyler İcin zaman verin kendinize.
 
Elim ayağım titriyor böyle görücü usulü birkaç ayda evlenenleri görünce.

En filtresiz hallerimizi görüyoruz evlilikte.

Uyurken ağzından akan salyayı, horlamasını, tuvalet sesini, etrafa dökülen kılları ...

Baştan sevmeden bunlara nasıl tahammül edebilir insan?

Edemez ki, var olan tahammülü de alıp götürür.


Üzmek istemem ama ben sevildiğinizi düşünmüyorum.

Benim gibi memur demiş, ailem de uygun görmüş demiş ve evlenmiş.
 
Elbette hatalarım oldu. Mesela en büyük hatam evlenmeden önceki borçlarını ödüyorduk, senin borcunu ödüyoruz tarzı laflar etmiştim ama kötü niyetle değil, harcamalarına dikkat etmesi için. Bundan bu kadar rahatsız olacağını tahmin etmemiştim. Olayı büyütünce kendimi açıkladım ve bu şekilde düşünmediğimi bunu bilerek evlendiğimi vs anlattım ama anlamadı
Oha...Bı de bu ergenin bekarlık borçlarını mı ödediniz? Bacım ortada bir hata varsa, bu hata senin "borçlarını ödüyorum" demen değil , bizzat o borçları ödemiş olman, farkındasın değil mi ? Sana hem bekarlık borçlarını ödetip, hem de bunun lafı geçince minnoş kalbi mi kırılmış ... Seviyor muyum bilmiyorum diyor ya, külliyen yalan...sevmediğini adı gibi biliyor da altın yumurtlayan tavuğu keserken eli titriyor sadece...
 
şimdi şöyle ülkemizdeki erkeklerin çoğu sevgilisi olmadan evleniyor. hepsinin mi şimdi içinde ukte kaldı?

sorun sizi tanımadan etmeden 2 ay içinde evlenmeniz. nişanlımı 3 yıldır tanıyorum yani ev diziyoruz o kadar farklı şeyler çıkıyor ki adamın sürekli yeni huylarını tanıyorum.

zihin olarak büyümemiş bir erkek seçmişsiniz muhtemelen. genellikle baskıcı ve aşırı muhafazakar ailelerin çocukları bu sorunu yaşıyor
 
Bu devirde görücü usulü neden peki? İkiniz de devlet memuru olduğunuza göre okumuş insanlarsınız. Hayat boyu hiç mi birileriyle tanışmadınız,hiç mi okul sınıf arkadaşınız olmadı? Evden çıkmayan ev kızı-okumamış erkek çocuğu olsanız tamam diyeceğim de,bu nedir yani?
 
Elbette hatalarım oldu. Mesela en büyük hatam evlenmeden önceki borçlarını ödüyorduk, senin borcunu ödüyoruz tarzı laflar etmiştim ama kötü niyetle değil, harcamalarına dikkat etmesi için. Bundan bu kadar rahatsız olacağını tahmin etmemiştim. Olayı büyütünce kendimi açıkladım ve bu şekilde düşünmediğimi bunu bilerek evlendiğimi vs anlattım ama anlamadı
Borclar bittikten sonra mi kafasi karismis?
 
Hanımlar merhaba. Eşimle 2 aylık görücü usulü görüşmeden sonra evlendik. 1.5 yıldır evliyiz İkimiz de devlet memuruyuz. Ailelerden uzak yaşıyoruz. Fazla uzatmayacağım ara ara kavga ederdik ama 15 dakika sonra sarılırdık. Bu kavgalar zamanla azalmıştı. Eşim annesiyle benim yüzümden 5 ay küs kaldı. (hatam yoktu, hep arkamdaydı bu konuda) ben ara anneni diyordum o aramıyordu vs.
Cinsel sorunlar(aştık)
Para meseleleri(senin istediği gibi olsun dedim)
Aile meseleleri (hiçbir saygısız lafım sözüm olmadı)

Bunlar eşimin içinde birikmiş birikmiş. Bana birden parladı. 10 gün küs ve kavga şeklinde geçti. Ben hep alttan aldım, o çok öfkeliydi hep. 10 günün sonunda boşanma kararı ile geldi. Eşim bekar hayatı hiç yaşamadığı için (anne evinden direkt eş evine) içinde hep bir ukte kalmıştı farkındaydım. Neyse ben de artık durumu kabullendim ve tamam dedim bu kadar istiyorsan boşanalım. Dilekçeyi verdik evi terketti ama eşim çok gelgit yaşadı. Her gün farklı konuştu. Ben artık tamam ben de seni istemiyorum dediğimde niye böyle yapıyorsun ben seni seviyorum vs dedi. İyi davranıp evliliğimizi kurtarmak için çabaladığımda napacağımı bilmiyorum dedi. Aile etkisi çok çok var. Annesi eminim boşanması için baskı yapıyor. Bu konuyu gerilmesin diye açmamaya çalışıyorum. Ben yine gider gelirm kendimi sevdiririm diyorum vs.

Aile terapistine gittik ve eşim tüm kararı terapiste bağladı. Bakalım bize ne diyecek tarzında. Psikolog da duygular varsa bunlar gelip geçici sorunlar duygular yoksa evet bir boşanma sebebi dedi. Tekrar eve dönün dedi. Çıktığımızda napıcam ben bilmiyorum ki ya sevip sevmediğimi falan dedi. Sustum sadece.


Şimdi eşim mahkeme gününe kadar eve dönecek tekrar. Ailesi hakkında en ufak bir şey söylesem ben suçlu olacağım. Kimsenin lafına bakma desem bile olay çıkacak. Ben onu çok seviyorum ama onun beni sevmediği gerçeği ile yüzleşip sonsuza kadar gitmesinden korkuyorum. Aslında sevdiğini ve aile ile ilgili olan travmalarını atlatamadığını düşünüyorum. (Abisi yengesinden boşanamamış 20 yıldır görüşmüyorlar) bunların olmasından korkuyormuş falan. Ama ben çok ılımlı bir insanım bunu o da biliyor. Gerçekten bu olayların birden bu noktaya gelmesi beni çok etkiledi ve çok ümitsizliğe kapıldım. Çok üzgünüm ne hayallerle evlenmiştim…
Hiç kimse boşanma hayaliyle evlenmez tabiki mutlu olmak istemişsiniz elinizden gelen herşeyi yapmışsınız ama olmamış neden zorluyorsunuz bak her yoluda denemişsiniz. Devlet memurusun, bahane edecek bir çocugun yok hayatını kendine zehir etme bu adam başında neyse sonunda da o dur emin ol değişmez. Boşan kurtar kendini bu şekilde hayat geçmez gerçekten yazık etme kendine
 
Hanımlar merhaba. Eşimle 2 aylık görücü usulü görüşmeden sonra evlendik. 1.5 yıldır evliyiz İkimiz de devlet memuruyuz. Ailelerden uzak yaşıyoruz. Fazla uzatmayacağım ara ara kavga ederdik ama 15 dakika sonra sarılırdık. Bu kavgalar zamanla azalmıştı. Eşim annesiyle benim yüzümden 5 ay küs kaldı. (hatam yoktu, hep arkamdaydı bu konuda) ben ara anneni diyordum o aramıyordu vs.
Cinsel sorunlar(aştık)
Para meseleleri(senin istediği gibi olsun dedim)
Aile meseleleri (hiçbir saygısız lafım sözüm olmadı)

Bunlar eşimin içinde birikmiş birikmiş. Bana birden parladı. 10 gün küs ve kavga şeklinde geçti. Ben hep alttan aldım, o çok öfkeliydi hep. 10 günün sonunda boşanma kararı ile geldi. Eşim bekar hayatı hiç yaşamadığı için (anne evinden direkt eş evine) içinde hep bir ukte kalmıştı farkındaydım. Neyse ben de artık durumu kabullendim ve tamam dedim bu kadar istiyorsan boşanalım. Dilekçeyi verdik evi terketti ama eşim çok gelgit yaşadı. Her gün farklı konuştu. Ben artık tamam ben de seni istemiyorum dediğimde niye böyle yapıyorsun ben seni seviyorum vs dedi. İyi davranıp evliliğimizi kurtarmak için çabaladığımda napacağımı bilmiyorum dedi. Aile etkisi çok çok var. Annesi eminim boşanması için baskı yapıyor. Bu konuyu gerilmesin diye açmamaya çalışıyorum. Ben yine gider gelirm kendimi sevdiririm diyorum vs.

Aile terapistine gittik ve eşim tüm kararı terapiste bağladı. Bakalım bize ne diyecek tarzında. Psikolog da duygular varsa bunlar gelip geçici sorunlar duygular yoksa evet bir boşanma sebebi dedi. Tekrar eve dönün dedi. Çıktığımızda napıcam ben bilmiyorum ki ya sevip sevmediğimi falan dedi. Sustum sadece.


Şimdi eşim mahkeme gününe kadar eve dönecek tekrar. Ailesi hakkında en ufak bir şey söylesem ben suçlu olacağım. Kimsenin lafına bakma desem bile olay çıkacak. Ben onu çok seviyorum ama onun beni sevmediği gerçeği ile yüzleşip sonsuza kadar gitmesinden korkuyorum. Aslında sevdiğini ve aile ile ilgili olan travmalarını atlatamadığını düşünüyorum. (Abisi yengesinden boşanamamış 20 yıldır görüşmüyorlar) bunların olmasından korkuyormuş falan. Ama ben çok ılımlı bir insanım bunu o da biliyor. Gerçekten bu olayların birden bu noktaya gelmesi beni çok etkiledi ve çok ümitsizliğe kapıldım. Çok üzgünüm ne hayallerle evlenmiştim…
Konudan bağımsız sırf bu nedenle hep derim kadın erkek fark etmeksizin okuyun, iş hayatına atılın, sevgilileriniz olsun, hayatı ıskalamada yaşayın,çılgınlıklar ve hatalar yapın ve doyum noktasına ulaştığınız anda doğru kişi ile evlilik yapın. Sevgi varsa herşey bir şekilde çözülür eğerki çok büyük sıkıntılar yoksa ama zaten 2 ay görüştüğün doğru düzgün vakit geçirmediğin kısacası tanımadığın birini sevmekte imkansız. Zamanla sevgi sandığınız şey alışkanlık oluyor aslında... Ayrıca aileleri evlilik birliği içine fazla dahil etmemek gerek ne maddi ne manevi anlamda yetişkin bireyler evlilik sorumluluğunu alıyorsa her anlamda sorumluluk kendilerinde olmalı,evde yaşananlar ailelere yansıtılmamalı ve kararlar alınırken eşler arasında karara bağlanmalı. Buna bence boşanmada dahil buna karar verildi ise herşey netleştikten sonra ailelere haber vermek en doğrusu bence.
 
Siz birbirinizi seviyor gibi değilsiniz.sadece olumlu yönlerinizi görmüş ve evlenmişsiniz. Kisilikleriniz hoşunuza gitmiş ama tutku yok
 
Yani kusura bakmayın ama bu devirde aşk evlilikleri bile zar zor gidebiliyorken görücü usulü evlenmek de hiç mantıklı değil. Madem tanıştınız biraz birbirinizi tanımaya çalışsaydınız ve sevgisinden emin olduktan sonra evlenseydiniz. Çünkü bir kaç ay sonra mutlaka sorun çıkıyor. Bir de borçlarını ödemişsiniz neden ? Kendi borcu varsa kendi halletmeliydi o zamanlar. Şimdiki durumunuza gelirsek kesinlikle karşısında dik durun ve boşanın. Sakın yapıcı olmaya çalışmayın bunu ömrü billah size karşı kullanır. Sevmiyorum dedim yine de kabul etti mantığıyla.
 
Back
X