- 21 Ağustos 2015
- 32.118
- 97.470
- 598
- 38
- Konu Sahibi tubtubtubi
-
- #81
Allah askina boyle omur mu gecer ya?Elin adaminin gelgitleriyle mi ugrasacaksiniz omur boyu?Hanımlar merhaba. Eşimle 2 aylık görücü usulü görüşmeden sonra evlendik. 1.5 yıldır evliyiz İkimiz de devlet memuruyuz. Ailelerden uzak yaşıyoruz. Fazla uzatmayacağım ara ara kavga ederdik ama 15 dakika sonra sarılırdık. Bu kavgalar zamanla azalmıştı. Eşim annesiyle benim yüzümden 5 ay küs kaldı. (hatam yoktu, hep arkamdaydı bu konuda) ben ara anneni diyordum o aramıyordu vs.
Cinsel sorunlar(aştık)
Para meseleleri(senin istediği gibi olsun dedim)
Aile meseleleri (hiçbir saygısız lafım sözüm olmadı)
Bunlar eşimin içinde birikmiş birikmiş. Bana birden parladı. 10 gün küs ve kavga şeklinde geçti. Ben hep alttan aldım, o çok öfkeliydi hep. 10 günün sonunda boşanma kararı ile geldi. Eşim bekar hayatı hiç yaşamadığı için (anne evinden direkt eş evine) içinde hep bir ukte kalmıştı farkındaydım. Neyse ben de artık durumu kabullendim ve tamam dedim bu kadar istiyorsan boşanalım. Dilekçeyi verdik evi terketti ama eşim çok gelgit yaşadı. Her gün farklı konuştu. Ben artık tamam ben de seni istemiyorum dediğimde niye böyle yapıyorsun ben seni seviyorum vs dedi. İyi davranıp evliliğimizi kurtarmak için çabaladığımda napacağımı bilmiyorum dedi. Aile etkisi çok çok var. Annesi eminim boşanması için baskı yapıyor. Bu konuyu gerilmesin diye açmamaya çalışıyorum. Ben yine gider gelirm kendimi sevdiririm diyorum vs.
Aile terapistine gittik ve eşim tüm kararı terapiste bağladı. Bakalım bize ne diyecek tarzında. Psikolog da duygular varsa bunlar gelip geçici sorunlar duygular yoksa evet bir boşanma sebebi dedi. Tekrar eve dönün dedi. Çıktığımızda napıcam ben bilmiyorum ki ya sevip sevmediğimi falan dedi. Sustum sadece.
Şimdi eşim mahkeme gününe kadar eve dönecek tekrar. Ailesi hakkında en ufak bir şey söylesem ben suçlu olacağım. Kimsenin lafına bakma desem bile olay çıkacak. Ben onu çok seviyorum ama onun beni sevmediği gerçeği ile yüzleşip sonsuza kadar gitmesinden korkuyorum. Aslında sevdiğini ve aile ile ilgili olan travmalarını atlatamadığını düşünüyorum. (Abisi yengesinden boşanamamış 20 yıldır görüşmüyorlar) bunların olmasından korkuyormuş falan. Ama ben çok ılımlı bir insanım bunu o da biliyor. Gerçekten bu olayların birden bu noktaya gelmesi beni çok etkiledi ve çok ümitsizliğe kapıldım. Çok üzgünüm ne hayallerle evlenmiştim…
Neden bu kadar ceptesiniz? Ve neden bunu bu kadar belli ettiniz? Yarin sabah adama “ben de bu sekilde yasamak isteyip istemedigime karar vermek istiyorum. Bosanma davasina kadar evden git, yalniz kalip dusunmem lazim. Zaten bosanma karari alan insanlarin birlikte yasamasi cok sacma” diyerek evden kovun sonra keyifle sovu izleyinHanımlar merhaba. Eşimle 2 aylık görücü usulü görüşmeden sonra evlendik. 1.5 yıldır evliyiz İkimiz de devlet memuruyuz. Ailelerden uzak yaşıyoruz. Fazla uzatmayacağım ara ara kavga ederdik ama 15 dakika sonra sarılırdık. Bu kavgalar zamanla azalmıştı. Eşim annesiyle benim yüzümden 5 ay küs kaldı. (hatam yoktu, hep arkamdaydı bu konuda) ben ara anneni diyordum o aramıyordu vs.
Cinsel sorunlar(aştık)
Para meseleleri(senin istediği gibi olsun dedim)
Aile meseleleri (hiçbir saygısız lafım sözüm olmadı)
Bunlar eşimin içinde birikmiş birikmiş. Bana birden parladı. 10 gün küs ve kavga şeklinde geçti. Ben hep alttan aldım, o çok öfkeliydi hep. 10 günün sonunda boşanma kararı ile geldi. Eşim bekar hayatı hiç yaşamadığı için (anne evinden direkt eş evine) içinde hep bir ukte kalmıştı farkındaydım. Neyse ben de artık durumu kabullendim ve tamam dedim bu kadar istiyorsan boşanalım. Dilekçeyi verdik evi terketti ama eşim çok gelgit yaşadı. Her gün farklı konuştu. Ben artık tamam ben de seni istemiyorum dediğimde niye böyle yapıyorsun ben seni seviyorum vs dedi. İyi davranıp evliliğimizi kurtarmak için çabaladığımda napacağımı bilmiyorum dedi. Aile etkisi çok çok var. Annesi eminim boşanması için baskı yapıyor. Bu konuyu gerilmesin diye açmamaya çalışıyorum. Ben yine gider gelirm kendimi sevdiririm diyorum vs.
Aile terapistine gittik ve eşim tüm kararı terapiste bağladı. Bakalım bize ne diyecek tarzında. Psikolog da duygular varsa bunlar gelip geçici sorunlar duygular yoksa evet bir boşanma sebebi dedi. Tekrar eve dönün dedi. Çıktığımızda napıcam ben bilmiyorum ki ya sevip sevmediğimi falan dedi. Sustum sadece.
Şimdi eşim mahkeme gününe kadar eve dönecek tekrar. Ailesi hakkında en ufak bir şey söylesem ben suçlu olacağım. Kimsenin lafına bakma desem bile olay çıkacak. Ben onu çok seviyorum ama onun beni sevmediği gerçeği ile yüzleşip sonsuza kadar gitmesinden korkuyorum. Aslında sevdiğini ve aile ile ilgili olan travmalarını atlatamadığını düşünüyorum. (Abisi yengesinden boşanamamış 20 yıldır görüşmüyorlar) bunların olmasından korkuyormuş falan. Ama ben çok ılımlı bir insanım bunu o da biliyor. Gerçekten bu olayların birden bu noktaya gelmesi beni çok etkiledi ve çok ümitsizliğe kapıldım. Çok üzgünüm ne hayallerle evlenmiştim…
Ayrılmayı ben istemiyorum sen istediğin için oluyor görüntüsü mü vermeye çalışıyor acaba. Dilekçeyi geri çekmemek için uydurduğu şeyler çok komik.Ben buna resti çektim. Evden gitti tekrar. Net ol bana yeter dedim. Dilekçeyi geri çekelim tamam bundan sonra her şey istediğin gibi olsun vs diyerek affettirdi kendini. Şimdi 3 gündür dilekçeyi geri çekmemek için sürekli bir bahane.. 9 gün kaldı mahkemeye avukat tutmayayım diye beni mi oyalıyor napiyor anlamadım. Gerçekten çok bunaldım rest çekince ağlıyor iyi adam imajı çiziyor bugün dilekçeyi geri çekmemek için bahanesi dizini çarpmış topallayarak yürüyormuş vs. Başka gün gidelim olmaz mı dedi. Olmaz dedim, bilmiyorum nolcak atacağı adımı çok merak ediyorum muhtemelen boşanacağız ama napmaya çalışıyor bu
Niye bu evliliği sürdürmek icin bu kadar zorluyorsunuz? Adamın size saygısı yok bi kereBen buna resti çektim. Evden gitti tekrar. Net ol bana yeter dedim. Dilekçeyi geri çekelim tamam bundan sonra her şey istediğin gibi olsun vs diyerek affettirdi kendini. Şimdi 3 gündür dilekçeyi geri çekmemek için sürekli bir bahane.. 9 gün kaldı mahkemeye avukat tutmayayım diye beni mi oyalıyor napiyor anlamadım. Gerçekten çok bunaldım rest çekince ağlıyor iyi adam imajı çiziyor bugün dilekçeyi geri çekmemek için bahanesi dizini çarpmış topallayarak yürüyormuş vs. Başka gün gidelim olmaz mı dedi. Olmaz dedim, bilmiyorum nolcak atacağı adımı çok merak ediyorum muhtemelen boşanacağız ama napmaya çalışıyor bu
Öfff tam nazlı gelin, istiyor ki nazını doyur. Sorumluluk ağır geldi, ondan mik mik mıyırdanıyor.Ben buna resti çektim. Evden gitti tekrar. Net ol bana yeter dedim. Dilekçeyi geri çekelim tamam bundan sonra her şey istediğin gibi olsun vs diyerek affettirdi kendini. Şimdi 3 gündür dilekçeyi geri çekmemek için sürekli bir bahane.. 9 gün kaldı mahkemeye avukat tutmayayım diye beni mi oyalıyor napiyor anlamadım. Gerçekten çok bunaldım rest çekince ağlıyor iyi adam imajı çiziyor bugün dilekçeyi geri çekmemek için bahanesi dizini çarpmış topallayarak yürüyormuş vs. Başka gün gidelim olmaz mı dedi. Olmaz dedim, bilmiyorum nolcak atacağı adımı çok merak ediyorum muhtemelen boşanacağız ama napmaya çalışıyor bu
dengesizBen buna resti çektim. Evden gitti tekrar. Net ol bana yeter dedim. Dilekçeyi geri çekelim tamam bundan sonra her şey istediğin gibi olsun vs diyerek affettirdi kendini. Şimdi 3 gündür dilekçeyi geri çekmemek için sürekli bir bahane.. 9 gün kaldı mahkemeye avukat tutmayayım diye beni mi oyalıyor napiyor anlamadım. Gerçekten çok bunaldım rest çekince ağlıyor iyi adam imajı çiziyor bugün dilekçeyi geri çekmemek için bahanesi dizini çarpmış topallayarak yürüyormuş vs. Başka gün gidelim olmaz mı dedi. Olmaz dedim, bilmiyorum nolcak atacağı adımı çok merak ediyorum muhtemelen boşanacağız ama napmaya çalışıyor bu
Bir kadın için çok onur kırıcı. İnsan hiç sevip sevmediğini bilmez mi. Sevmek çok yoğun bi duygu bilmemek imkansız. Bilmiyorum diyorsa sevmiyordur. Sizi sevmeyen biriyle de hayat geçmez zaten boşanın gitsin!Çıktığımızda napıcam ben bilmiyorum ki ya sevip sevmediğimi falan dedi. Sustum sadece.
Kış danaları olur ya, ahırda büyür, yaz gelince de çayıra salarsın, kıçı başı ayrı oynar, nereye kosşacağını bilmez o hesap diyorsunuz yani.o pek öyle olmuyor
ya okurken ya çalışırken insanlar genelde aileden ayrılıyor. hele erkekler %90 ayrılıyor benim etrafımda -çalışna okuyan erkek grubu içinde- ailesinin evinden hiç çıkmamış olan yok. (hatta düşündüm düşündüm belki 1000 kişide tek örnek buldum: o arkadaş da serebral palsili, tekerlekli sandalye kulanıyor, mecbur yani aile evinde kalmaya, boynunun üstünü ve kısmen 1 elini kullanabiliyor sadece çünkü).
Burası türkiye ülkemizde iç hareketlilik (yatay göç deniyor sanırım sosyolaojide) aşırı derecede fazla. aynı şehirde hep okuyan hem o şehre atanan/iş bulan ve çalışan askere bile gitmemiş birkaç sene olsun ayrı kalmamış olan çok çok azdır. Avrupa ya da ABD gibi değiliz biz.
ve bence çok da sakat bir durum. ne ev işi biliyorlarlar ne sorumluluk almayı biliyorlar. böyle erkekle evlenmek bu ülke için sıkıntı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?