Cok emek verilmis bir iliskiniz var yillardir suren, kaybederseniz cok uzulursunuz iyi dusunun bosanmayi.Son söylediğinizi ima ettim kendisine, bu sefer seni üzen kişi olmak istemem sen karar ver ne yapmamız gerektiğine diyor. Bu yanıtın da üzerine gitmek istemiyorum, çünkü bu tarz kavgalarda söylenen sözler sonra geri dönülemeyecek noktalara taşıyabiliyor insanları.
Bunu çok kez sordum, benle paylaş eğer öyle bir şey varsa benim için önemli değil vs. kesinlikle öyle bir problem yok diyor.
Bunu düşününce bile göğsüm daralıyor. Eğer gerçekten başıma gelirse zaten bir daha farklı biriyle sağlıklı bir ilişki kurmak çok zor olur benim için. Bunun farkındayım.
O istemıyor sız ıstıyorsunuz.Evlılıkte kardılıkta olur
Ben istiyorum diye böyle bir sorumluluğuma giremeyeceğini söylüyor. Kendisi istemeden yapmak istemiyor, buna da saygı gösteriyorum aslında.
İşte anlatmak istediğim durum tam da bu.
Kendini adayacağından adım gibi eminim, çünkü sorumluluk duygusu çok kuvvetli. Ama onun bu hislerine saygı gösterirken kendimden feragat etmek de bana haksızlık gibi geliyor.İşte anlatmak istediğim durum tam da bu.
Siz bunu yaparken, eşiniz de insanın ömrü boyunca hatta ölse bile ‘baba’ olacağı gerçeğini istemiyor ve o da elinden geleni yapacaktır.
Bu hayatta geri dönülemez tek karar, tek vazgeçemeyeceğin şeydir çocuk.
Biraz kendimden örnek vereyim, hayatım boyunca çocuk istemedim, bana zaten istemek tuhaf geliyor.
Ve iki çocuklu anneyim
Korunmama rağmen oldu, yapacak bir şey yok.
Ve evet, rahatıma düşkün, inanılmaz ruhu yüzergezer bir halde yaşayan, yarını düşünmeyen insandım taa ki çocuğa kadar.
Ve 4 senedir yaşamıyorum ben çünkü aynı zamanda mükemmeliyetçiyim.
Geldiyse başıma, bütün özverim ile bunu yapmak zorundayım.
Eski hayatımı aşırı aşırı özlüyorum, ben başka bir kadınım artık ve eski olduğum kişiye hayranlık duyuyorum, imreniyorum.
Ama çocuğumun tırnağına değil kendimi, dünyayı yakarım, orası ayrı.
Eşiniz de böyle bir karakter ise, kendini adayacağını bildiğinden, istememesi çok normal.
Sil baştan hayatını yıkmak ve yeniden inşaa etmek büyük delilik.
Sevmiyorum dememiş, realist bir şekilde gerekçeler sunmuş.
Bu önemli detay, sevmiyorsa yapacak bir şey yok ama gerekçeleri var ise baba olmasından endişe etmeyin derim.
İstemeyen bir adamı baba yapmak, o çocuğa çok büyük haksızlık çünkü.
Bir de madalyonun bu yüzü var...
Çocuklara karşı sevgisi var, sadece kendisi böyle bir sorumluluk edinmek istemiyor. Dediğiniz yöntemleri denedim bir işe yaramadı maalesef
Uzun zamandır içselleştirdiğim konu olmamıştı, sizinki zirve yaptırdı bana.
Sizi de üzmek istemezdim, burayı takip ederdim arada ama ilk defa yazıyorum. Karşı görüşler olması da beni çok sevindirdi. Buraya gelip eşimi kötülemek gibi bir amacım yok. O da ben de mantıklı makul insanlarız. Bu kadar yanıt alacağımı da düşünmemiştim. Hepinize cevaplarınız için çok teşekkür ederim. Şimdiden bir kaç yol belirdi kafamda. Terapiyi kesinlikle deneyeceğim, sonra da gelişmeleri buraya yazmaya çalışacağım. Benimle aynı sorunu yaşayan başka insanlara da yardımı olur belki.
Yok estf.
Posete bir toplu iğneyle küçük bir delik bütün sorunu çözer. Dogunca babacım diye kucağından indirmez bebeği gör bak:)Son söylediğinizi ima ettim kendisine, bu sefer seni üzen kişi olmak istemem sen karar ver ne yapmamız gerektiğine diyor. Bu yanıtın da üzerine gitmek istemiyorum, çünkü bu tarz kavgalarda söylenen sözler sonra geri dönülemeyecek noktalara taşıyabiliyor insanları.
Bunun tecavüzden farkı yok. Yetişkin ve kişisel sınırlara saygı duyan aklı başında insanlar bunlara başvurmazlar
Sanırım yanlış alıntılama
terapıst yardımı alan başka bir arkadaş canım
