eşim çok gamsız..

ece87 .!.:

eşimle 4 .yıllık evliyim.aşırı derece gamsız kafasına bişey takmayan birisi.günlerdir konuşmuyoruz hiç birşey yokmuş gibi davranıyor gayet neşeli.ben üzülürken ağlarken o üzgün değil.buda değersiz olduğumu histteriyor.bıktım artık tartışmalarda bu kadar gamsız olmasından.bide 5 aylık bebeğim var artık hiç çekemiyorum.bebeğim doğduktan sonra dahada kötüye gidiyor evliliğimiz.cinsel hayatımız azaldı,güzel söz söylemez olduk bide konuşmayınca küslüğümüz günlerce sürüyor kafasına hiç takmıyor etkilenmiyor.ayrılmayı bile düşünüyorum..

Genişletmek için tıkla...

ece87 .!.:

eşimle 4 .yıllık evliyim.aşırı derece gamsız kafasına bişey takmayan birisi.günlerdir konuşmuyoruz hiç birşey yokmuş gibi davranıyor gayet neşeli.ben üzülürken ağlarken o üzgün değil.buda değersiz olduğumu histteriyor.bıktım artık tartışmalarda bu kadar gamsız olmasından.bide 5 aylık bebeğim var artık hiç çekemiyorum.bebeğim doğduktan sonra dahada kötüye gidiyor evliliğimiz.cinsel hayatımız azaldı,güzel söz söylemez olduk bide konuşmayınca küslüğümüz günlerce sürüyor kafasına hiç takmıyor etkilenmiyor.ayrılmayı bile düşünüyorum..

Genişletmek için tıkla...

ece87 .!.:

eşimle 4 .yıllık evliyim.aşırı derece gamsız kafasına bişey takmayan birisi.günlerdir konuşmuyoruz hiç birşey yokmuş gibi davranıyor gayet neşeli.ben üzülürken ağlarken o üzgün değil.buda değersiz olduğumu histteriyor.bıktım artık tartışmalarda bu kadar gamsız olmasından.bide 5 aylık bebeğim var artık hiç çekemiyorum.bebeğim doğduktan sonra dahada kötüye gidiyor evliliğimiz.cinsel hayatımız azaldı,güzel söz söylemez olduk bide konuşmayınca küslüğümüz günlerce sürüyor kafasına hiç takmıyor etkilenmiyor.ayrılmayı bile düşünüyorum..

Genişletmek için tıkla...

cikom .!.:

canım bende aynılarını yaşadım. losa sendromuna sanki eşim girmişti çocuktan dolayı cinselik eskisi gibi olmuyo bide emzirince herşey çok değişiyo o buna adapte olamadı sinirli olmaya başladı bende buna karşılık iyice kendimi çektim adeta eşimden nefret etmiştim. yani bigün işten dönmese ölüm haberi gelse içim sızlamıycak herhalde diye düşünüyodum. boşanmayı falan düşündük evde sürekli boşanma lafı açılıyodu. yatıp kalkıp bunu düşünüyodum bende. ama diğer yandanda eşimin agresif yapısı ve gamsızlığı dışında boşanılıcak bi durumu yoktu. zamana bıraktım bende yeni yeni düzeliyo. şimdi ilişkimiz daha normale döndü. bide bebeğimizi kıskandığını keşfettim ve ona göre davranmaya başladım tabi o bunu kabullenmiyo ama ben kıskandığına kesinlikle eminim.

ama bebekten önce ben suçlu olsam dahi kenara çekilir konuşmaz trip atardım yine gelip o özür dilerdi dayanamazdı. yüzünü görmeden yapamıyorum falan derdi. bazen oda uzatırdı ama yine o gelirdi ilk adımı atardı. bebekten sonra okadar dengesizleştiki. mesela bigün dedikki karşılıklı artık bu evde ev arkadşıyız tek amaç çocuğumuzu büyütmek. saçma belki ama öle düşündük. sonra alış verişe çıkıyoruz aşkım alan diyo bende ne aşkımı biz arkaaşız falan diyorum. oda ne arkadaşı ben seni seviyorum diyo. neyse ben yine yelkenleri indiriyorum çünkü azıcık ilgi bile mutlu ediyo. sonra eve geliyoruz daire kapısının anahtarını kapıya takamadım diye başlıyo laf etmeye bağırmaya ine kavga ediyoruz. en son bigün onun ve benim annem bizdeydi patlak verdi olay dedim tamam boşanıcaz kesin. son olarak aldım karşıma boşanmak istiyosan söyle beni sevmiyosan bu evde işim yok çocuğunuda istediğin zaman istediğn kadar gösteririm tamam dersen şimdi çıkıp gidiyorum. ondan sonra birazcık düzeldi. sonra yine kavga falan bi iyi bi kötü. anlatması böyle ama çok zor bir süreçti. ama şimdi daha iyi en azından saçma sapan durduk yere bağırıp çağırmıyo eve güler yüzle giriyo tabi ilk evlilik zamanları gibi değil ama en azından evli kalınabilecek kadar iyi. bebeğimde 11 aylık ve biz düzeleli 1 ay alan olmuştur tahminen.

öncedende düzeldiğimiz oluyodu ama ben yüzündn kendini zorlayarak iyi davrandığını anlıodum buda beni daha çok sinirlendiriyodu.

yani birazcık sabret. onada biraz zaman ver. 2 yıl emzirdiğin sürece cinselliğinizin eskisi gibi olamayacağını emzirdiğinden dolayı hormonlarının buna mğsade etmediğini bunun allah vergisi bi durum olduğunu ona iyice anlat.

ve biz annelerin en büyük hatası ki bunu bende yaptım çocuk doğunca eşlerimizi her anlamda ihmal ediyoruz ama onlar bizim gibi yaratılmamış o yüzden bunu anlamıyolar. busefer sinir lenip karısına kötü davranıyo karısını boşveriyo erkek. bizde mutsuz evliliğimizin acısını unutmak için çocuğumuza dört elle sarılıyoruz vebunu gören erkek kıskançlıktan kuduruyo.

öyleki eşim sürekli şikayet ederrdi. çocuğun kıyafetlerini niye daha güzel ütülüyosun. niye ona öze ekmek alıyosun. suyu niye özel. hiç beni böle içten öpmedin. hatta dünki mevzu bakkala gidiyorum bişi istermisin dedim çokoprens al dedi. bende her normal insan evladına alınacağğı gibi 1 tane aldım. oğlumada evde bulunsun biyere falan giderken çantaya atarım diye 2 tane kavanoz mama aldım. neyse vay eendim niye tek bitanıe çokoprens almışım. gitti poşete bakmaya. nedese beğenrsin. ''tabiiiiiiii oğluna 2 tane kavanoz mama al bana 1 tane çokoprens. sabahtan akşama ben çalışıyım 25 kuruşluk yiyim oğlun 3liralık.'' ama kavga çıkmadı buna karşılık bi güzel eşimi agucuk gugucuk şımarttım. yani benim 2 çocuğum var artık.

sende braz sabret düzelir inşallah.

Genişletmek için tıkla...

cikom .!.:

canım bende aynılarını yaşadım. losa sendromuna sanki eşim girmişti çocuktan dolayı cinselik eskisi gibi olmuyo bide emzirince herşey çok değişiyo o buna adapte olamadı sinirli olmaya başladı bende buna karşılık iyice kendimi çektim adeta eşimden nefret etmiştim. yani bigün işten dönmese ölüm haberi gelse içim sızlamıycak herhalde diye düşünüyodum. boşanmayı falan düşündük evde sürekli boşanma lafı açılıyodu. yatıp kalkıp bunu düşünüyodum bende. ama diğer yandanda eşimin agresif yapısı ve gamsızlığı dışında boşanılıcak bi durumu yoktu. zamana bıraktım bende yeni yeni düzeliyo. şimdi ilişkimiz daha normale döndü. bide bebeğimizi kıskandığını keşfettim ve ona göre davranmaya başladım tabi o bunu kabullenmiyo ama ben kıskandığına kesinlikle eminim.

ama bebekten önce ben suçlu olsam dahi kenara çekilir konuşmaz trip atardım yine gelip o özür dilerdi dayanamazdı. yüzünü görmeden yapamıyorum falan derdi. bazen oda uzatırdı ama yine o gelirdi ilk adımı atardı. bebekten sonra okadar dengesizleştiki. mesela bigün dedikki karşılıklı artık bu evde ev arkadşıyız tek amaç çocuğumuzu büyütmek. saçma belki ama öle düşündük. sonra alış verişe çıkıyoruz aşkım alan diyo bende ne aşkımı biz arkaaşız falan diyorum. oda ne arkadaşı ben seni seviyorum diyo. neyse ben yine yelkenleri indiriyorum çünkü azıcık ilgi bile mutlu ediyo. sonra eve geliyoruz daire kapısının anahtarını kapıya takamadım diye başlıyo laf etmeye bağırmaya ine kavga ediyoruz. en son bigün onun ve benim annem bizdeydi patlak verdi olay dedim tamam boşanıcaz kesin. son olarak aldım karşıma boşanmak istiyosan söyle beni sevmiyosan bu evde işim yok çocuğunuda istediğin zaman istediğn kadar gösteririm tamam dersen şimdi çıkıp gidiyorum. ondan sonra birazcık düzeldi. sonra yine kavga falan bi iyi bi kötü. anlatması böyle ama çok zor bir süreçti. ama şimdi daha iyi en azından saçma sapan durduk yere bağırıp çağırmıyo eve güler yüzle giriyo tabi ilk evlilik zamanları gibi değil ama en azından evli kalınabilecek kadar iyi. bebeğimde 11 aylık ve biz düzeleli 1 ay alan olmuştur tahminen.

öncedende düzeldiğimiz oluyodu ama ben yüzündn kendini zorlayarak iyi davrandığını anlıodum buda beni daha çok sinirlendiriyodu.

yani birazcık sabret. onada biraz zaman ver. 2 yıl emzirdiğin sürece cinselliğinizin eskisi gibi olamayacağını emzirdiğinden dolayı hormonlarının buna mğsade etmediğini bunun allah vergisi bi durum olduğunu ona iyice anlat.

ve biz annelerin en büyük hatası ki bunu bende yaptım çocuk doğunca eşlerimizi her anlamda ihmal ediyoruz ama onlar bizim gibi yaratılmamış o yüzden bunu anlamıyolar. busefer sinir lenip karısına kötü davranıyo karısını boşveriyo erkek. bizde mutsuz evliliğimizin acısını unutmak için çocuğumuza dört elle sarılıyoruz vebunu gören erkek kıskançlıktan kuduruyo.

öyleki eşim sürekli şikayet ederrdi. çocuğun kıyafetlerini niye daha güzel ütülüyosun. niye ona öze ekmek alıyosun. suyu niye özel. hiç beni böle içten öpmedin. hatta dünki mevzu bakkala gidiyorum bişi istermisin dedim çokoprens al dedi. bende her normal insan evladına alınacağğı gibi 1 tane aldım. oğlumada evde bulunsun biyere falan giderken çantaya atarım diye 2 tane kavanoz mama aldım. neyse vay eendim niye tek bitanıe çokoprens almışım. gitti poşete bakmaya. nedese beğenrsin. ''tabiiiiiiii oğluna 2 tane kavanoz mama al bana 1 tane çokoprens. sabahtan akşama ben çalışıyım 25 kuruşluk yiyim oğlun 3liralık.'' ama kavga çıkmadı buna karşılık bi güzel eşimi agucuk gugucuk şımarttım. yani benim 2 çocuğum var artık.

sende braz sabret düzelir inşallah.

Genişletmek için tıkla...

kucukpisi .!.:

benim henüz bebeğim yok ama benzer şeyleri annemden duydum. bebek istiyoruz ve annemde şimdiden bazı şeyleri anlatıyor bana. babamda bizi kıskanırmış. biz ağlarmışız annem bizle ilgilenmek için odadan çıkarmış babam başlarmış bağırmaya karnım aç. banada bak. hep onlarla ilgileniyorsun diye. konu sahibi arkadaşım belki senin eşin direk söyliyemiyordur ama içten içe kıskanıyordur...

Genişletmek için tıkla...

cikom .!.:

öyleki eşim sürekli şikayet ederrdi. çocuğun kıyafetlerini niye daha güzel ütülüyosun. niye ona öze ekmek alıyosun. suyu niye özel. hiç beni böle içten öpmedin. hatta dünki mevzu bakkala gidiyorum bişi istermisin dedim çokoprens al dedi. bende her normal insan evladına alınacağğı gibi 1 tane aldım. oğlumada evde bulunsun biyere falan giderken çantaya atarım diye 2 tane kavanoz mama aldım. neyse vay eendim niye tek bitanıe çokoprens almışım. gitti poşete bakmaya. nedese beğenrsin. ''tabiiiiiiii oğluna 2 tane kavanoz mama al bana 1 tane çokoprens. sabahtan akşama ben çalışıyım 25 kuruşluk yiyim oğlun 3liralık.'' ama kavga çıkmadı buna karşılık bi güzel eşimi agucuk gugucuk şımarttım. yani benim 2 çocuğum var artık.

sende braz sabret düzelir inşallah.

Genişletmek için tıkla...