Arkadaşlar merhaba.. Çok canım sıkkın bu aralar.. Eşim yaklaşık 3 ay önce işinden kendi isteğiyle ayrıldı çünkü şartları zordu, tam anlamıyla emeğinin karşılığını alamıyordu ve doğal olarak da mutsuzdu.. Benimde desteğimle işten ayrıldı. Çok şükür maddi anlamda bir problemimiz yok, ben de çalışıyorum, borcumuz vs yok yani stres yaşayacak bir durum söz konusu değil. Eşimle bir buçuk yıllık evliyiz. İlk bir yıl çok tartışmalarımız oldu ama toparlamıştık. Eşim çabuk sinirlenip hemen pişman olanlardan. Beni kimseye ezdirmez, hiçbir şeyimi eksik etmez, gece uyanıp uyanıp üstümü örter, bensiz hiçbir yere gitmez (di). Ama işten çıktığından beri eşim bambaşka bir insana döndü.. Tabi işe gitmediği için uyku düzeni değişti. Geç yatıyor, geç kalkıyor.. Yemek düzeni hiç yok doğru düzgün beraber bir sofraya oturduğumuz çok azdır.. Önceden çok olmasa da bana ev işlerinde yardım eden adam şimdi kılını kıpırdatmaz oldu. Önceden beraber işten gelirdik çok yorgunsam beni oturtur kendi yemek hazırlardı bazen ama şimdi ben çalışıyorum ve birkaç haftada hasta hasta işe gittim geldiğimde bi sıcak çorba bulamadım, bi evi toparlamak falan olmadığı gibi bana misafir çağıralım diye tutturup akşam çayına misafirler çağırdı. Normalde ben yorgunsam kim olursa olsun yapılmış programı bile iptal eden, istemediğim yere gitmeyen adamdı bu.. Yani arkadaşlar bunları eşime söyledim ama hala aynı ve ben kendimi çok kötü hissediyorum. Ben bu adamı bu özellikleri için sevdim şimdi bambaşka biri oldu.. Şuan psikolojiside bozuk çünki eşim çok gururlu ve evde olmak onu çok bunalttı farkındayım.. Bense hiçbir zaman eşime işle ilgili moral bozacak bir ima,laf söz etmedim etmem zaten ama onun durumu bu.. Perşembe günü de doğum günü Allah biliyor içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor.. Neyapacağımı bilemiyorum çok mutsuzum.Bana bir şeyler söyleyin nolur