Benimki dert degil biliyorum ama bu duruma anlam veremiyorum.Esim gelmeden önce gayet iyiyim o yokken onu özlüyorum gelmeden hergün duşumu aliyor kirmizi rujumu süruyor çicekli elbiselerimi giyiyorum tamam ayaklarimda aptal ev terliklerim oluyor ama genel anlamda onun için kendimi hazirlamaya çalışıyorum taa ki kapidan girene kadar..ben olmuyorum adama surekli bir bahaneyle sataşiyorum farkindayim bu son iki üç yildir böyle ne yapacagimi kendimi nasil durduracagimi bilmiyorum..bana bir akil ben neden böyleyim..