- 17 Mayıs 2011
- 1.158
- 4.194
- 333
Bazen o kadar bunalırız ki, bir kurtulayım da... der, gerisini gül bahçesi olacak zannederiz.
Şirketler genellikle ya küçülüyorlar ya da mevcut pozisyonlarını mevcut insan kaynağı ile korumaya gayret ediyorlar.
Çalışanlar ise, böyle bir dönemde, işlerine deli gibi tutunuyorlar. Tüm bunlara rağmen, velev ki bir şirkette bir yönetici pozisyonu açıldı, o pozisyon genellikle kendi kaynaklarından (terfi yoluyla), bu olmadıysa referansı tanıdık bilindik olan insanlarla doldurulmaya gayret ediliyor, bu da imkan dahilinde olmazsa, ancak o zaman dışarıdan insanlarla ilgileniliyor.
Tüm bunları, eşinizin yeniden iş bulması kolay olmayabilir demek için söyledim.
Yeni bir iş arayacaksa, sandığı/umduğu kadar kolaylıkla iş bulamayabilir, bunun stresi nedeniyle de ruhsal/bedensel sağlık sorunları oluşabilir, ki böyle bir durumda mali durum baskısı da olacak üzerinde. Kaldı ki, kendi tercihleri nedeniyle böyle şeyler yaşıyor olmak, ayrıca ağır gelecektir eşinize.
Ben üst düzey yöneticiyim. Geçmişte benzer durumlar yaşadım. Ben patronlarımla toplantı talep ettim, toplantıya da iyi hazırlandım, küçük değişikliklerle yeni bir sistemin inşası hususunda ikna ettim onları. Çünkü esas istediğim işimden ayrılmak değil, çalışma koşullarımın iyileşmesiydi.
Eşiniz, bence, önce aktif olarak bunun için savaş vermeli. 6 senelik emeği savaşmadan terk etmemeli. Bakın kastettiğim şey, şikayet etmek, söylemiş olmak vs.. değil, aktif somut bir iş akış planı. Eşinizin değerini biliyorlar ki 2 kez terfi ettirmişler. Eşiniz sağlam önerilerle gelirse, kulak arkası edeceklerini sanmıyorum. Onlar da yetişmiş iş gücünü kaçırmak istemeyeceklerdir.
Ha eğer bu olmadı, iş bulmadan işten ayrılmamalı bence.
Sizin durumunuz ise çok zor, yukarı tükürseniz bıyık, aşağı tükürseniz sakal... Allah yardımcınız olsun.
Şirketler genellikle ya küçülüyorlar ya da mevcut pozisyonlarını mevcut insan kaynağı ile korumaya gayret ediyorlar.
Çalışanlar ise, böyle bir dönemde, işlerine deli gibi tutunuyorlar. Tüm bunlara rağmen, velev ki bir şirkette bir yönetici pozisyonu açıldı, o pozisyon genellikle kendi kaynaklarından (terfi yoluyla), bu olmadıysa referansı tanıdık bilindik olan insanlarla doldurulmaya gayret ediliyor, bu da imkan dahilinde olmazsa, ancak o zaman dışarıdan insanlarla ilgileniliyor.
Tüm bunları, eşinizin yeniden iş bulması kolay olmayabilir demek için söyledim.
Yeni bir iş arayacaksa, sandığı/umduğu kadar kolaylıkla iş bulamayabilir, bunun stresi nedeniyle de ruhsal/bedensel sağlık sorunları oluşabilir, ki böyle bir durumda mali durum baskısı da olacak üzerinde. Kaldı ki, kendi tercihleri nedeniyle böyle şeyler yaşıyor olmak, ayrıca ağır gelecektir eşinize.
Ben üst düzey yöneticiyim. Geçmişte benzer durumlar yaşadım. Ben patronlarımla toplantı talep ettim, toplantıya da iyi hazırlandım, küçük değişikliklerle yeni bir sistemin inşası hususunda ikna ettim onları. Çünkü esas istediğim işimden ayrılmak değil, çalışma koşullarımın iyileşmesiydi.
Eşiniz, bence, önce aktif olarak bunun için savaş vermeli. 6 senelik emeği savaşmadan terk etmemeli. Bakın kastettiğim şey, şikayet etmek, söylemiş olmak vs.. değil, aktif somut bir iş akış planı. Eşinizin değerini biliyorlar ki 2 kez terfi ettirmişler. Eşiniz sağlam önerilerle gelirse, kulak arkası edeceklerini sanmıyorum. Onlar da yetişmiş iş gücünü kaçırmak istemeyeceklerdir.
Ha eğer bu olmadı, iş bulmadan işten ayrılmamalı bence.
Sizin durumunuz ise çok zor, yukarı tükürseniz bıyık, aşağı tükürseniz sakal... Allah yardımcınız olsun.
