Eşim nefret ettirdi.

Evet ama daha mı kötü olur bilemiyorum ki. Dediğiniz gibi ben sesimi çıkarmadım diye ya da bazen zamansız çıkardım diye daha çok üstüme bindi sanki
Evet bu kaçınılmazdır zaten ki. Maalesef bizim kültürümüzde nezaket, yerini bilmek, sakin kalmak zayıflık olarak algılanıyor, kimse maşallah ne asil insan o kadar lafa rağmen duruşunu bozmadı demiyor, kafasına vurur ekmeğini alırım ben bunun diyor. Bence konusacaksaniz tam konuşun, o bagiriyosa siz daha çok bağırın o daha cok bagiriyosa siz biseyler kırın. Cirkefi nezaketle yola getiremezsiniz. Ya da tutun kendinizi tamamen susun, aylarca yüzüne bakmayın mesela, bosanacaksaniz da ya bitti bu iş deyip başka hiçbisey demeden, onun bagirmalarina aldırış etmeden eşyalarınızı toplayıp gidin, ya da direkt önüne mahkeme celbini koyup onu evden gönderin. Eğer %100 kararlı davranmaz da ona kavga etmek fırsat verirseniz her zaman olduğu gibi sizi manipüle eder
 
Bilmiyorum ama ruh sağlığım hiç yerinde değil yoruldum artık
 
Evet benim iliğimi kemiğimi kuruttu inanın. Bişey mi yaptım evde hemen yorum yapıyor böyle güçlü bir insan olmamı istemiyor çünkü ancak o zaman beni ezebilir, sindirebilir. Dediklerinizi uygulayacağım görsün bakalım bu sefer
 
Böyle insanlar ne istiyor biliyor musunuz? Öyle bir eşleri olsun ki ne ederde etsinler kadın sussun. Her şeyi onaylasın. Hayatı boka da dönse kocasına tapsın. Aman beyimizin keyfi kaçmasın ama kadın delirirse delirisn. Babam böyledi. Annem boşandı da huzura erdi. Üzgünüm ama asla düzelmez
 
Muhtemel son öyle görünüyor güçlü bir insan olsam mücadele eder elimden geleni yaparım. Ama hassas bi insanım daha da kötü oldum evlendikten sonra. Bu adam ruhuma iyi gelmedi
 
Yok ama istiyor çok
Eşiniz onaylanmamis bir çocuk olarak mi büyüdü eksik bir yani var sanki çocukluktan kalma
Ailesinin hep eleştirdiği bi çocukluğu olmuş o da egosunu bende tatmin ediyor şimdi. Böyle düşünüp ona acıyıp haklı çıkarmak istemiyorum artık onu bunları yaşadı diye bana bunları yapmaya hakkı yok
 
Yaşınız kaç
Cocuk olunca bu adamdan kurtulmanız daha zor olacak biliyorsunuz degil mi
 
26 yaşındayım sağlıklı düşünemiyorum inanın bazen iyi oluyoruz diyırum pandemi vs ondan böyle oluyor normal. Ama düşününce hep sorunlarımız vardı bizim en başından beri
Psikolojik sorunları var belli tedavi olmaya ikna edin bakalım çabalıyor mu
Ona göre yol alin
Yaşınız çok genç çocuk sahibi olmak için
Hani 40ayaklassasiniz yeniden düzen kurmak çocuk sahibi olmak zor gelebilir
Siz süreci iyi değerlendirin ama uzmandan yardım alin sonra gerisi gelir
 
Benim de her tartışmada avaz avaz bağıran çirkefleşen bir eşim vardı şu an nazar değmesin kuzu gibi. Beni sürekli maniple etmeye çalışırdı. Çok fazla makale okudum manipülatif bir insanla nasıl başa çıkılacağına dair, özetle onu ikna etmeye, haklı olduğunuzu kanıtlamaya çalışmayın diyordu. Bağırdığı an ortamı terk edin falan diyordu. Israrla uyguladım. Çok kararlı olmak lazım. Ve evet gerekirse terk etmek lazım evi. Yaptım deliye döndü her yerde beni aradı. Sonra düzeldi. Şimdi sinirleri alınmış gibi. Küçük harflerle konuşmayı öğrendi. Çocukluktan gelen şeyler vardır illa ki. Hiç onaylanmamış aile tarafından. Herkes derdini kavga dövüş çözmüş evde. Bunu öğrenmiş. Kaybetme korkusu varsa düzelir. Ama kaybedeceğini kaybettiğini hissettirmeniz lazım. Sert bir kayaya çarparsa durulur. O sert kaya da sizin kararlı net duruşunuz olur ancak.
 
Başkalarının hasta ettikleri çocuklar yüzünden sizde hasta olabilirsiniz eşiniz tedavi olsun eğer ayrılmak istemiyorsa.
 

Tamamen haklisiniz. Onun bunu yasamis oldugu onu hakli cikartmiyor zaten. Ona acimayin. Ama onun asil sorunun onda olmasini anlamasi lazim. Ve kendine ceki düzen verene kadar kesinlikle cocuk yapmayin. Aslinda adama terapi de lazim, gider mi bilmiyorum. Benim ailemdede tartisma adabi yok. Bir konuyu acarsin is hemen kavgaya, küsmeye ve suclamaya dönüsür. Daha geçenlerde ablamla bu yüzden tartistim. Ama ben hep kisa kesiyorum artik: Dogrudürust konusup, bir olayi cözmek istemeyen hic benimle tartismaya girmesin. Bagrip cagirip suclamak cünkü karsi tarafin sorunu benim degil. Ben gecmisimle hesaplasmami yaptim. Iyilesmeye gayret ediyorum cünkü benimde cocuklarim var. Anne baba olmak tek fiziksel olarak evlat sahibi olmak asla degildir. Pat diye kendi cocuklugun aklina gelir ve en zayif noktalarda annenden babandan yetistirme tarzi olarak gördüğün gün yüzüne cikiyor. Esiniz bunu henüz bilmiyor. Su anda kendi ailesinin toksik davranislarini evliliginde sürdürüyor. Babaligindada sürdürse o cocuk hem mutsuz bir evde, hem sorunlu bir babayla büyüyecek. Ailelerimizde olan toksik davranislari durdurmadan bir yere varamayiz
 
Ya seni çok iyi anlıyorum benimde başımda var meselaaa dün hastaneye gittik bebeğimizin ilk ultrasonu için birax bekledik yüzüme sinirli sinirli bakınca neden öyle bakıyosun dedim bakmak yasakmı dedi bende evet dedim bir anda bağırmaya başladı hastanede seninle uğraşcam bir ömür seni çekemem diye... ama sorsan çok seviyor ölüyor bitiyor benim için bir dediğimi ikiletmez bir ihtiyacım olsa asla geri çevirmez ama hep bir şeyler eksik gibi çok seviyorum ama içinde hep bi buruk ne yapcam bilmiyorum Allah hepimizin yardımcısı olsun
 
Aynen öyle haklı çıkarınca yine alttan alıyorum alttan almak istemiyorum artık. Evet tartışma adapları, saygı ailesinde sıfır. Bizim aile de de tam tersi kendimizi savunmamıza dahi izin vermezdi annemgil sevmezdi çıkıntılığı herşeye boyun eğmemiz he dememiz beklenirdi. Aslında ilk yıllar böyle değildi özgüvensizdi ben daha güçlüydüm sonra beni sindirdi ezmeye başladı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…