• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşim öldü...

Acınız daha çok yeni.
Doğum ,lohusalık vs vs üzülmeye bile fırsatınız olmadığı için , özlem duygularınız yeni yeni açığa çıkıyor.
Evet özleminiz bitmicek ama acınız körelcek.
Acıya alışılmasaydı bunca insan nasıl yaşardı.
Sizi bebeğiniz iyileştirecek.
Kendinize zaman verin ,herşey için...
 
Başınız sagolsun,
Allah size oglunuza saglıklı hayırlı uzun ömürler versin yardımcınız olsun inşallah :dua:
 
Allah yardımcınız olsun. Evladınız size en büyük teselli. Elbette eşinizin yerini hiç kimse dolduramaz ama ondan size en güzel hediye bebeğiniz. Büyüdükçe, size arkadaşlık ettikçe ve zaman ilerledikçe ilk zamanlardaki gibi kalmayacaktır acınız. Size iyi gelen ne varsa öyle davranın. Terapilerinizi aksatmayın. Muhakkak içinizi dökün. Biz de elimizden geldiğince dinleriz. Rabbim sizi yavrunuza bağışlasın. Sakın öyle ömrüm bir an önce geçse bitse diye kötü düşünceler geçirmeyin aklınızdan.
 
Rabbim yar ve yardımcın olsun eşinin mekanını cennet eylesin oğluna sana hayrlı omur nasip etsin evladın icin daha guclu olacaksın insallah
 
Allah rahmet eylesin.
Biliyorsunuz her şey insanlar için. Imtihaniniz başlamış lütfen güçlü olun umudunuzu yitirmeyin hayata karşı.Tüm acılar gecicek elbet ozleyeceksiniz bol bol dua edin onun için ki size güzel günler yaşatmış. Daha gidecek uzun bir yolunuz var imtihaniniz zor ama karşılıği da çok güzel olucak hepimiz öleceğiz. Hayatın ne getireceğini bilemezsiniz çocugunuzun size yaşatacağı mutluluklari hiç ummadiginiz mutlulukları yaşayacağınızı henuz bilmiyorsunuz yıllar sonra bambaşka bir insan olacaksınız. Sadece umudunuzu yitirmeyin hepimiz öleceğiz güzel yaşayın esiniz ve çocuğunuz ve en önemlisi kendiniz için. Can taşıyorsunuz iyi davranın kendinize :KK200:
 
Ben de birkaç ay evvel kardeşimi kaybettim. Uzun uzun anlatıp acinizi tazelemek istemiyorum, ama kardeşimin eşi de çocuğu da geri de kalan bizler de çok acı yaşadık, yasiyoruz onun gidişiyle...

Ama bu süreçte benim ölüme bakış açım değişti, sizinle paylaşmak istedim ki belki iyi gelir size de diye...

Biz ölüme öcü gibi bakıyoruz, sanki bütün insanlar ölmeyecek de bu ölüm (bir hastalık gibi) sadece bazı kişilerin başına geliyor gibi vah vah ne talihsiz diyoruz ölene. Korkuyoruz da bir yandan, çünkü ölümden sonrasını tecrübe etmedik, insan da bilmediği şeyden korkar. Ama düşününce eninde sonunda hepimiz bunu yaşayacağız. Hastalık gibi belli başlı insanların başına gelmeyecek bu, hepimize olacak. Tolstoy da öldü, Dostoyevski de. 150 yıl öncesinde yaşayan kimse artık bizimle değil...

Ve her evli, bir gün eşini kaybedecek. Eşlerden aynı anda öleni çok azdır, herkes öyle ya da böyle bu acıyı yaşıyor... Bu kaçınılmaz bir gerçek... Er ya da geç... Evlenirken bile ölüme rağmen evleniyoruz, okurken ölüme rağmen okuyoruz, işe giderken ölüme rağmen. Ve hatta doğum yaparken bile ölüme rağmen doğum yapıyoruz. İşte bu noktada bence
önemli olan tek şey güzel anılar biriktirmek, hayattayken iyi işler yapmak.

Bir yavrunuz da varmış, ne mutlu ki ikinizden bir parça var bu dünyada. Ona güzel şeyler öğretecek, bu dünyada güzel izler bırakacaksınız inşallah.

Size tüm sevgimi gönderiyorum, ben kardeşimle buluşacağım bir gün siz de eşinizle. Anlatacak güzel şeylerimiz olmalı o güne dek.
 
Allah rahmet eylesin Allah o yattikca size evladiniza uzun ömür versin cocugun için ayakta durmalisin o aci yurekte hep durur bir mum gibi yanar ama caresiz giden geri gelmiyo esinde senin güclü olup cocugunuza onun yoklunu aratmani istemezdi güclü ol
 
Kolsuzressam .!.:
Merhaba hanimlae nerden başlasam bilemiyorum yeni kayit oldum çünkü benim durumumda benzer insanlarla tanışmak iyi gelecek sanirim esimi kaybettim ocak ayinda ve eşim öldüğünde 8 aylik hamileydim simdi oğlum 7 aylik oldu ama ben toparlana madim eşimi ozluyorum severek evlenmistik ve 5 yillik evliydik onsuz hayat bos geliyor yalniz yaslanmak da cok korkutuyor ben onunla yaslaniriz sanmıştım ve bebegimiz olmamisti bizim cok heyecanliydik cok asiktik birbirimizi aksama kadar ozlerdir arardik birden kalp krizi ile oldu ise gitmisti ben ugurlamistim bundna snr hayatim nasil olur bilmiyorum ailemle yasiyorum ama ayri eve cikicam psikolojim duzelince psikologa da gidiyorum bu arada ama uzuntum ozlemim gecmiyor sanki gelebilecek gibi geliyor bazen onsuz yaşamak istemiyorun biran once omrum tukense bende olsem diyorum ogluma da kiyamiyorum ama zor gercekten esimin ailesi ile aram iyi gidip geliyorum kaliyorum onlarda gorusuyorum onlar geliyor ama eşim olunce kendimi yarim hissediyorum benim gibi esini kaybedenler varmi yada bana yon verecek bilgilendicek var mi
Genişletmek için tıkla...
Var canım var aynı yoldan geçtim. ..kızım üç yaşındaydı eşim öldüğünde. ..pıhtı attı ..benim eşim de dünya iyisi harika bir adamdı. ..çok da mutluyduk. ..kızımız dunyamizdi. ..11 yıl oldu...7 yıl yalnız yaşadım ...zor ama atlatiliyor merak etme ...Allah evlat acısı ile sinamasin. .hayata tutun ...evladına yogunlas. ..geçmiş yaşandı acısı çekilecek ve bitecek...elbet aklına gelecek sizlayacak için arada ama inan çok hafifleyecek acin. ..yaşadığım için söylüyorum inan....sevgiler kardeşim ....istediğinde yazabilirsin ....
 
kirmizi oje .!.:
Ben de birkaç ay evvel kardeşimi kaybettim. Uzun uzun anlatıp acinizi tazelemek istemiyorum, ama kardeşimin eşi de çocuğu da geri de kalan bizler de çok acı yaşadık, yasiyoruz onun gidişiyle...

Ama bu süreçte benim ölüme bakış açım değişti, sizinle paylaşmak istedim ki belki iyi gelir size de diye...

Biz ölüme öcü gibi bakıyoruz, sanki bütün insanlar ölmeyecek de bu ölüm (bir hastalık gibi) sadece bazı kişilerin başına geliyor gibi vah vah ne talihsiz diyoruz ölene. Korkuyoruz da bir yandan, çünkü ölümden sonrasını tecrübe etmedik, insan da bilmediği şeyden korkar. Ama düşününce eninde sonunda hepimiz bunu yaşayacağız. Hastalık gibi belli başlı insanların başına gelmeyecek bu, hepimize olacak. Tolstoy da öldü, Dostoyevski de. 150 yıl öncesinde yaşayan kimse artık bizimle değil...

Ve her evli, bir gün eşini kaybedecek. Eşlerden aynı anda öleni çok azdır, herkes öyle ya da böyle bu acıyı yaşıyor... Bu kaçınılmaz bir gerçek... Er ya da geç... Evlenirken bile ölüme rağmen evleniyoruz, okurken ölüme rağmen okuyoruz, işe giderken ölüme rağmen. Ve hatta doğum yaparken bile ölüme rağmen doğum yapıyoruz. İşte bu noktada bence
önemli olan tek şey güzel anılar biriktirmek, hayattayken iyi işler yapmak.

Bir yavrunuz da varmış, ne mutlu ki ikinizden bir parça var bu dünyada. Ona güzel şeyler öğretecek, bu dünyada güzel izler bırakacaksınız inşallah.

Size tüm sevgimi gönderiyorum, ben kardeşimle buluşacağım bir gün siz de eşinizle. Anlatacak güzel şeylerimiz olmalı o güne dek.
Genişletmek için tıkla...
O kadar güzel yazmışsınız ki iki kere okudum içime islesin diye....kalbinize sağlık canım. ..sevgiler size
 
Uzun zamandir siteye giris yapmiyordum.
Bu konuyu gorunce tekrar giris yapmak istedim ve biseyler yazma istegi geldi.
Ne demem gerek onuda bilmiyorum dogrusu.
Ama galiba bi kac ornek size yardimci olur belki. Sahi olur mu onuda bilmiyorum.
Bizim komsu teyze 25 yasindayken kocasini silahla öldurmusler.
3 cocukla tek basina kalmis.
Simdi 3 cocuguda buyudu.
Cocuklar buyuyor, zaman geciyor, oylede boylede geciyor. Ama o cocuklarin saglikli bi birey olmasi oyle kolay degil.
Su an dikkatli secmek istiyorum her kelimeyi.
Demek istedgim, kocaniz icin yapabileceginiz guzel dualar, asil goreviniz oglunuz saglikli bi birey olmasi yolunca cabalariniz.
Siz onun annesisiniz, oda sevdginiz adamin size emaneti. Birbirinize tutunun guzel kardesim. Rabbim yar ve yardimciniz olsun. Aminn..
 
Abimde eşini kaybetti 4 yıl önce, nasıl bir acı olduğuna bizzat şahitlik ettim. İlk 1 yıl çok zorlandı. 34 yaşına kadar hiç ağladığını görmediğim abimin hıçkıra hıçkıra ağladığını gördüm defalarca, yengem yazın vefat etmişti, kış olunca acaba üşüyor mudur diye sormuştu birkaç kez. Psikolijik destek aldı, en çokta kızlarının varlığıyla teselli bulmaya çalıştı. Zamanla normale döndü, iç dünyasında yaşadıklarını, çektiği özlemi elbette bilemem ama normal hayata dönmesi 1 yılı buldu.

Yaşadığınız şey kolay değil, hamileyken yaşamanız bu durumu. Zamanla unutmasanız da acınız hafifleyecek, bu durumla yaşamayı öğreneceksiniz. Evladinizla güzel bir ömrünüz olur umarım. Açılarınız hafifler, yeniden yaşamaya başlarsınız.
 
Kolsuzressam .!.:
Merhaba hanimlae nerden başlasam bilemiyorum yeni kayit oldum çünkü benim durumumda benzer insanlarla tanışmak iyi gelecek sanirim esimi kaybettim ocak ayinda ve eşim öldüğünde 8 aylik hamileydim simdi oğlum 7 aylik oldu ama ben toparlana madim eşimi ozluyorum severek evlenmistik ve 5 yillik evliydik onsuz hayat bos geliyor yalniz yaslanmak da cok korkutuyor ben onunla yaslaniriz sanmıştım ve bebegimiz olmamisti bizim cok heyecanliydik cok asiktik birbirimizi aksama kadar ozlerdir arardik birden kalp krizi ile oldu ise gitmisti ben ugurlamistim bundna snr hayatim nasil olur bilmiyorum ailemle yasiyorum ama ayri eve cikicam psikolojim duzelince psikologa da gidiyorum bu arada ama uzuntum ozlemim gecmiyor sanki gelebilecek gibi geliyor bazen onsuz yaşamak istemiyorun biran once omrum tukense bende olsem diyorum ogluma da kiyamiyorum ama zor gercekten esimin ailesi ile aram iyi gidip geliyorum kaliyorum onlarda gorusuyorum onlar geliyor ama eşim olunce kendimi yarim hissediyorum benim gibi esini kaybedenler varmi yada bana yon verecek bilgilendicek var mi
Genişletmek için tıkla...
Çok zor allah sabır versin
 
Rabbim sabır versin demekten başka birşey gelmez elimizden ama yazın istediğiniz kadar yazınki rahatlayın
 
allah sabır versin, yaşamayan bilemez acısını sanırım.
şimdi düşünüyorum eşim ölse naparım diye, allahım sınamasın bu acıyla
 
Kolsuzressam .!.:
Merhaba hanimlae nerden başlasam bilemiyorum yeni kayit oldum çünkü benim durumumda benzer insanlarla tanışmak iyi gelecek sanirim esimi kaybettim ocak ayinda ve eşim öldüğünde 8 aylik hamileydim simdi oğlum 7 aylik oldu ama ben toparlana madim eşimi ozluyorum severek evlenmistik ve 5 yillik evliydik onsuz hayat bos geliyor yalniz yaslanmak da cok korkutuyor ben onunla yaslaniriz sanmıştım ve bebegimiz olmamisti bizim cok heyecanliydik cok asiktik birbirimizi aksama kadar ozlerdir arardik birden kalp krizi ile oldu ise gitmisti ben ugurlamistim bundna snr hayatim nasil olur bilmiyorum ailemle yasiyorum ama ayri eve cikicam psikolojim duzelince psikologa da gidiyorum bu arada ama uzuntum ozlemim gecmiyor sanki gelebilecek gibi geliyor bazen onsuz yaşamak istemiyorun biran once omrum tukense bende olsem diyorum ogluma da kiyamiyorum ama zor gercekten esimin ailesi ile aram iyi gidip geliyorum kaliyorum onlarda gorusuyorum onlar geliyor ama eşim olunce kendimi yarim hissediyorum benim gibi esini kaybedenler varmi yada bana yon verecek bilgilendicek var mi
Genişletmek için tıkla...
başın sagolsun Allah yardımcın olsun
 
Kolsuzressam .!.:
Merhaba hanimlae nerden başlasam bilemiyorum yeni kayit oldum çünkü benim durumumda benzer insanlarla tanışmak iyi gelecek sanirim esimi kaybettim ocak ayinda ve eşim öldüğünde 8 aylik hamileydim simdi oğlum 7 aylik oldu ama ben toparlana madim eşimi ozluyorum severek evlenmistik ve 5 yillik evliydik onsuz hayat bos geliyor yalniz yaslanmak da cok korkutuyor ben onunla yaslaniriz sanmıştım ve bebegimiz olmamisti bizim cok heyecanliydik cok asiktik birbirimizi aksama kadar ozlerdir arardik birden kalp krizi ile oldu ise gitmisti ben ugurlamistim bundna snr hayatim nasil olur bilmiyorum ailemle yasiyorum ama ayri eve cikicam psikolojim duzelince psikologa da gidiyorum bu arada ama uzuntum ozlemim gecmiyor sanki gelebilecek gibi geliyor bazen onsuz yaşamak istemiyorun biran once omrum tukense bende olsem diyorum ogluma da kiyamiyorum ama zor gercekten esimin ailesi ile aram iyi gidip geliyorum kaliyorum onlarda gorusuyorum onlar geliyor ama eşim olunce kendimi yarim hissediyorum benim gibi esini kaybedenler varmi yada bana yon verecek bilgilendicek var mi
Genişletmek için tıkla...
Allah yardım etsin sabır versin...siz burda üzüldükce oda o dünyada üzülüyor onu ve kendinizi rahatlatmak için bol bol dua...
 
Canim agir bir imtihan. Allah yardimcin olsun.Allah rahmet eylesin.Soyle dusun:Seni seven ve cok sevdigin bir esin vardi.Mutluydun.Ve en guzel duygulari tattin.Bunlarin hic birisi olmasaydi uzuntu duymayacaktin.Gecmisindeki guzelliklere tutun.Evet can yoldasini bu hauattan uğurladın. O bambaska bir yerde mesut bir sekilde insaallah yoluna devam ediyor. Birbirinizden razi olduktan sonra insallah mahserde kavusacaksiniz.Acin buyuk ama derman derdin icinde gizli.Ben yasamadim boyle bir duygu .ne yaoardim bilmiyorum.Ama esini kaybeden ve evladi olmayan bir tanidigim var.Esi vefat ettiginde hamile sanmisti kendini.o kadar cok istemisti ki ondan bir hatira olsun.Testten sonra hamile olmadığını ogrenmisti.Ama o hayata tutunmus ve mutlu.Tabiki esinin yeri baska.
Yine baska bir arkadasim esini kazada kaybetti.5 yasinda cocugi var.Samimi degilim ama fotilarda mutlu gorunuyor.Cocugu ve ailesiyle yasiyor.evi ayri aailesine yakin bir yerde oturuyor.
Sen dr bir seyler yap.uret.ruhuna iyi gelen seyler yap.Bu hayatta misyonun devam ediyir cunku. Ama esinin bitmis..Bu onun icin iyi demek ki Rabbim yanuna almis.Biz bilemeyiz de Allah bilir .
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Oksijensizsu
Bebegimi kaybettim :(
6 7 8
Yorumlar
153
Görüntüleme
21K
Oksijensizsu
Oksijensizsu
Back
X