evlenelı 4 yılımıza gırdık.ılk zamanalrımız aılemle cok guzeldı.annemle aramda 45 dakkalık mesafe var.bız sureklı her hafta sonu annemlerdeydık esımın aılesı ıstanbulda yasıyor ve esımı 3 yıl boyunca tek başına yasamasına goz yumuslar.ne annesı gelıp bakmıs nede baskası adam kendı ısını kurmus ver tek basına tum zorluklara gogus ermeye calısmıs.neyse tabıkı bız evlendıkten sonra kıymetlı oldu tabı eşım.
annemle eşımın arası cok ıyıdı keza babamlada ama ne zaman hamıle kaldım tum hayatım maf oldu nerdeyse.doğumuma yakın zaamanlarda annemlerde sorunlar yasanıyordu ve annem kızkardesımı bırakıp yanıma cok fazla gelemıyordu,bende artık cok halsız duşmuş iş yapamaz hale gelmıstım.kayınvaldem geldı bana bakmaya doğumuma 1 hafta kala ıste sorunda orda basladı benım annem taaa ıstanbuldan geldı senın anenn surdan sura gelemedı dıe kınlendı.doğumdan sonra annem benı kendı yanına alıp bakmak ıstedı evı daha sıcak dıe esım kabul etmedı bende etmezdım zaten.herkes cekıldıkten sonra esım artık konusmaya basladı annen gelmezse ben gıtmıcem dıe bız yeterınce gıttık aretk sıra onda dıe.bır sure bole devam ettı .bız ıslerımızı buyutunce bende ıslerın basına gecmek durumunda kaldım ve oğlum daha cok kucukdu 3 aylık kımseye emanet edemzdık anenme verdık annem yaklasık 4 ay falan baktı sonra yaza gırdık ve aldık oglumuzu ıstanbula kayınvaldemelre gıttık annem aradı sesını duymak ıcın oğlumun alırdı oğlumu uzaklastırdı duymasın dıe.fotograf gonder derdı annem hayır yollamıcan derdı.gerı geldık goruntulu arıyordu aramasın aramakla olmuyor gelsın dıyıp ıyıce kın tuttu uyuz oluyoruym annene demeye basladı.ama annem ve babam kendı aılesınden bıze hem maddı hem manevı daha cok yardım ettı sırf oğluma cok duskun hergunarıyor dıe kıskanıyor gelsın gorsun dıyor.her annem aradıgında evde kıaymet kopuyor anneme duymadık gormedık demekten yalan solemekten bıkmadım sabredım dıyorum ama bı yere kadar suanda da oğlum 1.5 yasında halen devam kınıne sızce ne yapmalıyım arayıda bulmaya calısyorum ama ıkısıde ınat lutfen yardım edın.
annemle eşımın arası cok ıyıdı keza babamlada ama ne zaman hamıle kaldım tum hayatım maf oldu nerdeyse.doğumuma yakın zaamanlarda annemlerde sorunlar yasanıyordu ve annem kızkardesımı bırakıp yanıma cok fazla gelemıyordu,bende artık cok halsız duşmuş iş yapamaz hale gelmıstım.kayınvaldem geldı bana bakmaya doğumuma 1 hafta kala ıste sorunda orda basladı benım annem taaa ıstanbuldan geldı senın anenn surdan sura gelemedı dıe kınlendı.doğumdan sonra annem benı kendı yanına alıp bakmak ıstedı evı daha sıcak dıe esım kabul etmedı bende etmezdım zaten.herkes cekıldıkten sonra esım artık konusmaya basladı annen gelmezse ben gıtmıcem dıe bız yeterınce gıttık aretk sıra onda dıe.bır sure bole devam ettı .bız ıslerımızı buyutunce bende ıslerın basına gecmek durumunda kaldım ve oğlum daha cok kucukdu 3 aylık kımseye emanet edemzdık anenme verdık annem yaklasık 4 ay falan baktı sonra yaza gırdık ve aldık oglumuzu ıstanbula kayınvaldemelre gıttık annem aradı sesını duymak ıcın oğlumun alırdı oğlumu uzaklastırdı duymasın dıe.fotograf gonder derdı annem hayır yollamıcan derdı.gerı geldık goruntulu arıyordu aramasın aramakla olmuyor gelsın dıyıp ıyıce kın tuttu uyuz oluyoruym annene demeye basladı.ama annem ve babam kendı aılesınden bıze hem maddı hem manevı daha cok yardım ettı sırf oğluma cok duskun hergunarıyor dıe kıskanıyor gelsın gorsun dıyor.her annem aradıgında evde kıaymet kopuyor anneme duymadık gormedık demekten yalan solemekten bıkmadım sabredım dıyorum ama bı yere kadar suanda da oğlum 1.5 yasında halen devam kınıne sızce ne yapmalıyım arayıda bulmaya calısyorum ama ıkısıde ınat lutfen yardım edın.