Selam 7 yıllık evliyim bir kızım var ikibuçuk yaşında.evlendiğimden beri eşim ve ailesi beni her akrabalarına paket gibi taşırdılar aman gelinimiz falan falan.gittiğim yerde tonla iş yaptırdılar tatlı dille dediler hep o yüzden kırmadan yaptım hepsini ama tatlı dille ısrarcılıktı yaptıkları şey.yani allah günah yazmasın bayramların gelmesini istemezdim hiç çünkü bayram gelince erkenden bayram sabahı kapılarında ya bitmemiz gerekşrdi yada zaten arefe gününde yatıya kalmamız şarttı sanki bayramda illa illa onlarla olmamız özel bir plan yapmamız özel biryere gitmemiz çok acayipti eşimin ailesi açısından yani kısaca biz yeni evliydik ama hiç yeni evli gibi hissetmedim ben hayatım boyunca.iki güne bir kaynanamgile gitmem şarttı ararlardı yoksa gel ne işin var evde.pazarları sadece evde olurdu eşim ama mutlaka bir iş uydurup eşimi çağırırlardı ve bende gitmek zorunda kalırdım allahtan şu haftasını yasakları olduda kocamın yüzünü görmeye başladım .çevremi ailemi çağırırdım evime kaynanamgilde damlardı hep kendilerine gideyim ailemi hiç ziyaret etmemi istemezler gidip gelince aileme yüz düşürürler hemen.ki ben aileme ayda yılda bir ziyarete gidiyorum onların yüzünden(kaynanamgil) beni kukla gibi kullanmak istiyorlar anlayacağınız ama bıktım artık bu düzenden eşime gidelim herşeyi bırakıp buralardan diye yalvardım artık
İşte arkadaşlar hayatım sizler anladınız beni yaşayanlar çok iyi anlar beni bu sadece özeti hayatımın daha ayrıntılara girsem oooo
Lütfen bana birşeyler yazar mısınız çünkü sizlerden gelecek bir iki cümle bana moral veriyor inanın
okuduğunuz için beni teşekkürler