Senin durumun benimkiyle nerdeyse ayni hatta nerdeyse degil apayni.Ben 7 yil k.validemle yasadim kabus gibiydi esimle iste tartisir eve gelir bana surat asar, kizar, kuserdi.Hatta bir sure sonra esimle konusmaya baslar ama bana hala küs kalirdi

en sonki de iste ben hamileyken yasanandi iste tartismislar esim eve gelince ust kata cikti annesiyle konusmak icin daha kapiyi acar acmaz bagrinmaya basladi annesi ama nasil bagiriyo

bende korktum resmen esime beni dövücekmisin diyo

esim sen ne sacmaliyosun falan diyo derken dayanamadim sacma sapan bi muhabbet var yukarda ciktim esimin kolunu tutup niye bagriniyosunuz gel diyorum k.validem esine sesleniyo bunlar beni dövücek diye

resmen sok oldum aaa anne ne diyosun sen diyorum benim karnim burnumda kendimi zor tasiyorum yalanmi sen yollamadinmi oglumu buraya diye basladi aklindaki herseyi saydi bana.O halimle beni o Kadar aglatti o Kadar uzdu ki anlatamam ama suan bakiyorum iyide olmus benim butun iyi niyetim orda bitti 7 sene yapamadigimi yaptirdi ve yanlarindan ayrildik.Sana tek tavsiyem sakin ama sakin karisma birak birbirlerini yesinler,sen hic bisey yok gibi davran benim gibi ayni yerde yasamiyosaniz hiiiic dusunmeyin bile