Eşim ve annesi, üzgün ben

Schizophrenia .!.:

Eşimle annesi çoğu konuda ağız birliği yapıyor genelde. Eşime nadiren hosuma gitmeyen şeyleri söylerim annesiyle ilgili, söylediğimde de ben alınganım kötü düşünenim annesi hep iyi niyetli. Farkettim de eşimle annesi ne derlerse aynı. Eşim evdeki işlerime laf ediyosa annesi de yeri geliyo lafı açılıyo aynı şeyi söylüyo. Eşime soruyorum bak aynı şeyi söylediniz diye hep saklıyo onu doldurduğunu ama ben biliyorum. 30 yasında adam eşim ana kuzusu da değil ama benle paylaşmadığı şeyleri bile ona dediği oluyo biliyorum. Çok üzgün ve mutsuzum...

Ekleme: Annesi eşime hiç mi hiç kıyamaz genelde erkeğin sözü geçer kafa yapısında bi insan olduğu için eşim evde ben erkeğim havalarında niye dinlemiyosun beni diye esip gürlüyo

Genişletmek için tıkla...

17 senesi evlilik, 4 sene flört dönemi toplam 21 senelik gelinlik sıfatından edindiğim tecrübe şudur: Eşinize ne kadar annesini şikayet ederseniz (tatlı dille de olsa) , o kadar ters tepiyor. (ki benimki annesine düşkün de değildir, annesinin negatif yönlerini de çok iyi bilir)

Baktım ki böyle olmayacak son 5 senedir susup bildiğimi okuyorum (annesinin eleştirisinden hıhı haklısınız diyip kendi bildiğimi okumak babında). Şimdi oğlu rahatsız annesinden

Şöyle bakabiliriz olaya bence... Çocuğumuzun, anne-babamızın yanlışlarına biz kızarız da aynı yanlışları başkası söyleyince koruma amaçlı aslan-kaplan kesiliriz ya, bu da aynı hesap. "Hıhı" diyip geçin, psikolojinize iyi gelecektir.