kınamamak lazım tabii ama kucağına bebeğini alan bir annenin aklından bircok sey ucup gidiyor ben böyle hissettim yani, deli gibi asık olduğum esime bile duygularım hafifledi, daha rahat, daha az kıskanc bir kadın oldum. allaha sükür esimden baskasını da gözüm görmez bebeğimin babası cünkü. bu bile o adama tekrar tekrar asık olmaya yeter, yüzüne bakın anlarsınız....
siz evlenmisseniz, aynı yastığa bas koymussanız, bir yuvanız varsa -ki allah bozmasın insallah- herseyi paylasabilmelisiniz onunla. bana kalırsa acılın kocanıza sana guveniyorum deyin ki o da size güvensin. belki beraber atlatırsınız. HA ben kendime guvenmiyorum ya da kocama guvenmiyorum derseniz bir abla uyarısı olsun: ask sandığımız his ulasamadığımız seye hayranlığımızdan ibaret.... kocanı bıraktın cocuğunla kalktın gittin o adama, eee?? yarın bir gün evli olan sana bakan adam baskasına bakmaz mı?? seni sevse baskasının olmus olman onu cok rahatsız ederdi bunu bil.... kendine yediremezdi ve en önemlisi artık seninle olmayı düsünemezdi.... baska bir fikri vardır onun emin ol, yanlıs anlama ama daha önce birlikte olamadıysanız -cinsel birlesme olarak- aklına bu da gelmis olabilir, nasıl olsa artık evli diye.....
siz kendinize hakim olun, bebeginize, kocanıza daha dikkatli bakın ve artık bir aileniz oldugunu fark edin. en önemlisi yavrunuz, bu hayatta ondan değerlisi yok gerisi teferruat. kafanız karısmıs bence sadece. iyi düsünün, sizi sevenleri görün
sevgiler......