Bir insanın diğerine değer vermesi nedir?
Hislerimin söze vurabileceğim somut pek örneği yok.Nasıl anlatsam sizlerden nasıl fikir alsam bilemiyorum.
Konu eşim.
Bana değer vermediğini düşünüyorum ve kahroluyorum.
Her zaman bekletilen ben olurum.Gezmeye gideceğiz arabada çocuklar bağırırken beklerim o an silecek suyunu doldurası gelir.Gezmeye gideceğimizde arabanın lastiklerini şişiresi gelir.Söylediğim çoğu şeyi 10. Hatırlatmamda yapar güya unutuyormuş hatırlatsam ne varmış?
Çöpleri at derim,2. Gün yine derim.3. Gün yine...En son ben atarım.Arabamı yıka derim tamam der.Yine derim yine tamam der en son oto yıkamaya vereceğim der 1 ay geçer yine yıkatmaz.Ben yıkarım.Evde ne eksik çocuklar meyve yemişmi ben takip ederim.Bir yere gider telefonuna bakmaz.Arkadaşlarıyla gezmeye gider hiç bir zaman evde bekleyenim var artık geç oldu eve dönelim demez birilerinin bunu teklif etmesini bekler(saat 10 da başlayıp gece 23 lere kadar süren pikniklerden bahsediyorum).En yakın örneği bir kaç gün önce bir yere gideceğiz.Ben hazırlandım oğlana hava aldırayım dedim Aşağıdayım hemen giyinip gelecek güya.Bekle bekle gelmedi.telefonumda yok yanımda arayayım aşağıdan zili çalalım dedim çalıyorum çalıyorum açan yok.Bir baktım apartmanın arkasından çıkıyor komşularla laflamış.Tamamda bende seni bekliyorum haber vermek bu kadar mı zor?Kızlar benmi yanlış düşünüyorum bu konuları en az 100 kere konuştuk değersiz hissediyorum dedim söylediğim şeyleri geçiştirme dedim her defasında geri dönüş aynı -hatırlat yapayım- e hatırlatıyorum yine yok.
Tek taraflı anlatmak istemiyorum ev işlerinde benden çok şey yapar ama on kere söyleyince.Çocuklara karşı çok özverili ve ilgilidir.
Çalışmadığı halde tüm organizasyon bendedir çamaşırları ben düşünürüm.tuvaletleri yıka demezsem kirlendiğini fark etmez.Artık sinirlenmekten ziyade hiç birşey hissetmiyorum tükendim.Kızlar ben çok şeymi bekliyorum?
Hislerimin söze vurabileceğim somut pek örneği yok.Nasıl anlatsam sizlerden nasıl fikir alsam bilemiyorum.
Konu eşim.
Bana değer vermediğini düşünüyorum ve kahroluyorum.
Her zaman bekletilen ben olurum.Gezmeye gideceğiz arabada çocuklar bağırırken beklerim o an silecek suyunu doldurası gelir.Gezmeye gideceğimizde arabanın lastiklerini şişiresi gelir.Söylediğim çoğu şeyi 10. Hatırlatmamda yapar güya unutuyormuş hatırlatsam ne varmış?
Çöpleri at derim,2. Gün yine derim.3. Gün yine...En son ben atarım.Arabamı yıka derim tamam der.Yine derim yine tamam der en son oto yıkamaya vereceğim der 1 ay geçer yine yıkatmaz.Ben yıkarım.Evde ne eksik çocuklar meyve yemişmi ben takip ederim.Bir yere gider telefonuna bakmaz.Arkadaşlarıyla gezmeye gider hiç bir zaman evde bekleyenim var artık geç oldu eve dönelim demez birilerinin bunu teklif etmesini bekler(saat 10 da başlayıp gece 23 lere kadar süren pikniklerden bahsediyorum).En yakın örneği bir kaç gün önce bir yere gideceğiz.Ben hazırlandım oğlana hava aldırayım dedim Aşağıdayım hemen giyinip gelecek güya.Bekle bekle gelmedi.telefonumda yok yanımda arayayım aşağıdan zili çalalım dedim çalıyorum çalıyorum açan yok.Bir baktım apartmanın arkasından çıkıyor komşularla laflamış.Tamamda bende seni bekliyorum haber vermek bu kadar mı zor?Kızlar benmi yanlış düşünüyorum bu konuları en az 100 kere konuştuk değersiz hissediyorum dedim söylediğim şeyleri geçiştirme dedim her defasında geri dönüş aynı -hatırlat yapayım- e hatırlatıyorum yine yok.
Tek taraflı anlatmak istemiyorum ev işlerinde benden çok şey yapar ama on kere söyleyince.Çocuklara karşı çok özverili ve ilgilidir.
Çalışmadığı halde tüm organizasyon bendedir çamaşırları ben düşünürüm.tuvaletleri yıka demezsem kirlendiğini fark etmez.Artık sinirlenmekten ziyade hiç birşey hissetmiyorum tükendim.Kızlar ben çok şeymi bekliyorum?