Eşimden boşanmak istiyorum ve karnımdaki çocuğu sevemiyorum

Ne maddiyatına mı baktım dediniz siz🤦‍♀️
Adam yalıda düğün,Maldivlerde balayı diyor siz inanıyorsunuz.
Demek ki onu yapacak gücü varmış.
Olmasa nasıl yapacaksın ki bunları diye sorar normal olarak insan.
Orası bana geçmedi.
Çocuğunuz da sizin kanınız,canınız lütfen terapi görün ülkeye dönünce.
Lohusa halinizle daha da karanlık olabilir düşünceleriniz.
Lohusayım daha sonra giderim demeyin.
 
Maddi şeylerden bahsetmedim aslında sürekli olarak bana birşeylerin vaadedilip yapılmaması ve bunun birden fazla olması birde tanımadığım bir ülkede yapayalnız bir hamilelik geçirmiş olmam ailemden uzak kalmam hergün bunalıma girmem hepsi etkiledi. Bu dönemde destek göreceğim tek insanlar eşim ve ailesiydi. Hamilelik depresyonu geçirdim ve çocuğumu hissedemedim ama anlamak yerine linçliyorsunuz. Allah size benden daha fazla yardımcı olsun sizde pek sağlıklı görünmüyorsunuz.
Tek başıma hamilelik geçirdim hanımefendi . Kanamalarim olurdu korka korka hastaneye koşardim . Hamilelikte bin tane sağlık sıkıntısı geçirdim . Dogumum olayliydi herkesten ayrı şeyler yaşadım . Şimdi yazıp korkutmak istemiyorum yine düşüneyim seni hadi . Hadi herkesin bünyesi bir olmasın sen lohusayken ben deprosyandayim deyip yine iteceksin çocuğu neden babası kötü (!)
 
Yaşadıklarıniz kolay şeyler değil bı anda değilde iyice düşünüp tartman lazım
Haklısın bana göre ama ilerde çocuğuna ve sen nasıl bı hayat istiyorsun ona karar vermen lazım eşinle başbaşa yaşarsak yaparım diyosan eşinle çözüm bulmalısın eşine ders vermelisin
Yok eşimi de istemiyorum diyosan kesin kararli bı şekilde bitirmen lazım bence bu aşamada psikolojik destek almanda şart hem senin hem bebeğin için lohusalık döneminde rahat etmiste olursun
Online iyi bı psikolog bulursun çocugunda aklınds kalmaz
Evli kalsan da kalmasanda destek alman şart kendini toparlaman için
 
Ha bir de, bir üyenin konusuna yazdığınız mesajı aynen size iletiyorum. Bu aklı kendinizde de kullanırsınız:

“Boşan demeye ne meraklı bir milletiz.
Herkes aynı şeyi yazmış. Eşini seviyorsan neden boşanasınki ve anne babayla büyüyen çocuk daha sağlıklı oluyor kim ne derse desin o evde hergün şiddeti görmüyor o çocuk arada gülmeyide beraber sofraya oturmayıda görüyor.”
Alkış emojisi*
Herkes millete akıl vermesin ya
 
Çoğu kişi pskolojik yardım gör diyecek ama buradan da anlatıp rahatlamak istedim.

Eşimle tanıştığımda çok iyi huylu naif bir insandı ne maddiyatına ne başka bir şeyine baktım. Ailem iyi düşün demesine rağmen emin gibiydim ve evlendim.

Evlenmeden önce doktorlar bana çocuğun olmicak tedavi görmen lazım dediği için korunmadım birinci ayımda hamile kaldım.

Bundan sonraki süreç tam anlamıyla lanetli bir dönemdi.

Evim hazırdı eşyalarım işim herşeyim mükemmeldi çoğu şeyi ben ve ailem aldık eşimin ailesinin düğüne vs pek katkıları olmadı misafir gibi gelip gittiler.
Düğünüme bir gün kala eşimin ailesi sana altın falan takmicaz dedi (düğün gününe kadar alıcaz demişlerdi yani ortada bir söz vardı ) son bir gün kala alamayız dediler resmen oyuna geldim ama bu sebepten düğünü iptal edemedim. Sonuçta eşimle maddiyata göre evlenmemiştim Önemli değil dedim sorun bile çıkarmadım eşime sahte altın al ailem bilmesin bu durumu dedim idare ettim.

Düğünden önce eşim salon için boğazda yalıda yaparız dedi kaldıki benim hiç böyle bir talebim olmamıştı beni baya heveslendirdi bu duruma sonra normal mahalle arası salon tuttuk dedim hiç önemli değil onun içinde sorun çıkarmadım ( yalan söylemişti sonuçta )

Balayı konusunu hiç açmadım bile maldivlere gidelim dedi kendi kendine sonrasında istanbul dışı biryere bile gitmedik. ( sürekli yalan dolan beni baya şişirmeye başladı bu süreçte )

2,5 ay sonra 1 aylık yıllık iznim vardı düğün süreci ve yalanlar sorunlar beni baya yorduğu için yıllık iznimi iple çektim kendi kendime bir hafta şuraya gideriz kafamı toplarım vs diye hayal kuruyordum eşimede bu durumdan bahsettim
Ama benim eşim annemi hastaneye götürelim bahanesiyle kayınvalidemi çağırdı bir hafta kalır döner dedi hastane işleri bir hafta sürdü doğru ama kalan süreçte kayınvalidem gitmedi tüm yıllık iznim boyunca kaldı ona hizmet edip gezdirmek zorunda kaldım yeni evli olduğum için yüz göz olamadım git diyemedim sorun çıkaramadım vs esktra bunaldım. ( kaynanam aşırı konuşur her işe karışır ) Yani kısaca yıllık izniminde içine ettiler kaldım öylece

Yıllık iznimin bitmesine 3 gün kala kaynanam gitti. O dönem hamile olduğumu öğrendim ilk etapta aldırmak istedim ama sonra o kadar doktor çocuğun olmicak dedi ama oldu vardır bunda allahın bir bildiği dedim ve bir cana kıyamadım aldırmadım. ( şuan çocuğu aldırmamış olmanın pişmanlığı içimi yakıyor resmen)

Kayınvalidem baküde yaşıyor biz türkiyedeydik kayınvalidem dönünce eşim işler çok kötü şirketi devredicem baküye gitmemiz lazım karşıma çok iyi bir iş fırsatı çıktı dedi bende o dönem iş yerim el değiştirdiği için çıkışımı yapmıştım.

Eşim para kazanamıyorum burada sende çalışmıyorsun hamilesin ihtiyaçlarını nasıl karşılicam dediği için mecbur geldim ( tabi gelmeden önce birsürü ikna etme konuşmaları yalvarmalar ağlamalar hepsini denedim) evi dağıtmayalım daha herşeyimiz çok yeni evime alışamadım nolur başka bir çözüm bul vs ikna edemedim tabi neyse geldik. 2 ay kaynanamla oturdum.
Eşimin iş durumları kesin değilmiş meğersem ve kayınvalidem aşırı insan daraltan bir tip o evin içinde cehennemi yaşadım resmen. Eşim ilk etapta idare etti sonra saldı. Türkiyeye dönücem diye tehdit edince ayrı eve çıkardı beni.

Ayrı eve çıktım çıkmasına ama dört duvar arasına düştüm bu defa kimseyle görüşemedim aylarca ülkeyi tanımıyorum dışarı çıkamadım komşu yok aile yok arkadaş yok ( telefonda ailemle arkadaşlarımla konuşabildim sadece ) aşırı bunaldım birde hamilelik cehennem devam etti.

Hiçbirşey almadılar evime zaten evide eşyalı tutmuştu eşim mutfak eşyası hariç herşey vardı evde. doğuma annem gelecek diye mutfak eşyası alalım dedim alırız alırız dediler almadılar (kaynanam evindeki eski tabağı çanağı falan verdi bana) çocuk doğacak eksikleri var dedim alırırz alırız dediler ( erken doğum riskim vardı ve çocuğun hiçbirşeyi yoktu ) almadılar herşeyi annemler aldı ( annem doğuma gelince getirecekti) eşim zaten bir halta yaramıyor en azından ailesi destek olur sandım onlarda olmadı. ( bu arada maddi durumları kötü değil soracak olanlar olursa )

Canıma tak etti eşyalarımı topladım terketmeye koyuldum doktor dedi erken doğum riskin var gidemezsin kaldım.

O kadar pskolojim bozulduki eşimden tamamen soğudum hamileliğimin 2. Ayından beri durmadan ağlıyorum Şuan 8. Ayıma giricem çocuktanda soğudum boşanıcam çocuk doğar doğmaz zerre tahammülüm yok ne onu ne ailesini görmeye. Sırf çocuk onların kanını taşıyor diye kendi çocuğumdan bile soğudum.

Doğuma kadar şu şu şu yapılacak denilen hiçbirşey yapılmadı. Beni çok yalnız bıraktılar eşim akşam eve gelince iki muhabbet bile etmedi benle aylarca.
Son bir haftadır hiç bağımız kalmadı evin içinde hiç konuşmayan iki yabancıyız.
Ayrı yemek yiyoruz ayrı yatıyoruz evin içinde tamamen yalnızlaştım daha beter pskolojim bozuldu.
2-3 gün önce doktor riskin azalmış dedi yarına bilet alıp dönmeyi düşünüyorum ama doğumda çocuğuma üzülüyorum babası yanında olmicak bunun vicdanını yaşamakta istemiyorum eşimi sevmiyorum sadece çocuğumla alakalı endişem var
O kadar araftayımki
Öyle içimi dökmek istedim işte…
Siz olsanız napardınız?
Kendi Hatalarinizin faturasini daha dogmamis bebeginize kesmeyin. Sogdum nedemek? Korunmadan iliskiye giren sen, her seye ragmen böyle piskopatin yaninda dursn sen, böyle bi adami baba yapan sen. Sonra"cocugumundan sogdum onlarin soyunu tasiyor" yok yaa?!
 
Esinizin meslegi nedir? Size yalida dugun, Maldivler’de balayi yaptiracagina inandiracak bir isi ve geliri olmali. Yoksa benim diyen bu ikisini baslibasina zaten yapamaz.

Maddiyat onemsiz diyorsunuz ama pespese siraladiginiz ilk dertlenmeleriniz maddiyata dayaniyor.

Karninizdaki bebege isinmamaniza hangi kelimelerim kafi gelir bilemedim. Lakin anne karnindayken ve emzirme surecinde yavrunuzun somatik rahatsizliklarini sekillendiriyorsunuz. Daha dogmadan hayata karsi hem babasiz hem de anneniz hissediyordur. Lutfen bir silkelenip kendinize gelin. Yarisi adamin kaniysa, diger yarisi da sizin kaniniz. Cok uzgunum bebeginiz adina. Acilen destek alin lutfen.
 
Ferhans hani cinsel birliktelik kuruyorsun , korunman lazım , yumurta , sperm birleşiyor ya sen bugün kendi deyiminle sevmesen de duyguları olan bir canlı meydana geliyor . O canlınin en çok ihtiyaç duyduğu şey annesi oluyor . Müthiş acılar çekerken en önde onun beslenmesi ve uyumasıni düşünmen gerekiyor . Bu içgüdüsül mucizevi falan yazmayacağım duygusal bakmıyorsun ya urettigin için var ettiğin için senin görevin oluyor . Yok babasini sevmiyorum çocuktan soğudum. Sevişirken ,orgazm olurken iyiydi . Bak açık açık yazıyorum her şeyin bir sonucu var . Biz büyüyünce bu sorumluluğu almak zorundayız . Yoksa olan çocuklar sevgisiz olurlar hayatları mahvolur. Çocuklar oyuncak değil
Farklı bir ülkede tek başına psikolojisi bozulmuştur üstüne hormonlar tavan. Kadın gelgit yaşıyor konunun sonunda çocuğuma üzülüyorum diyor. Ben de tepkileri abartılı buldum.
 
Neden bu kadar bıraktınız kendinizi rüzgârın akışına.
Lohusalığı kaldıracak psikolojide değilsiniz kesinlikle. Doğurur doğurmaz Türkiye’ye dönün ailenizin yanında kalın. Üzüldüm yaşadıklarınıza gerçekten.
Bir de Maldivler de balayı yalıda düğün yapamayacak durumda olmadığını anlayamadınız mı bu adamın ya? 2 günde mi evlendiniz?
 
Size bir de tavsiye mi vereceğiz? Sadece Allah tan dileğim karnınızdaki sabi doğar doğmaz kurtulsun sizden. Doğumdan sonra çocuğu verin babasına. Emin olun ailesi çiçek gibi bakar.

Ha bir de profilinizin altındaki doğum görselini kaldırın, sizin gibi birinin annelik görselleri falan kullanmaya hakkı yok.
Hanımefendi ben çok sakin bir insanımdır karıncayı incitmeyen tiplerden kendi evladıma depresyondayım diye birşey hissedememem kötü anne olacağım anlamına gelmez. ama sizin şu yazınız hamile bir kadınım anlamak yerine resmen elinizde olsa döveceksiniz. Sinir hastası falan mısınız? Asıl Allah size çocuk verecekse acısın bu ne sinir öfke bir sakin olun.
 
Farklı bir ülkede tek başına psikolojisi bozulmuştur üstüne hormonlar tavan. Kadın gelgit yaşıyor konunun sonunda çocuğuma üzülüyorum diyor. Ben de tepkileri abartılı buldum.
Sizin fikriniz . Hormonlar herkeste tavan oluyor. Babasını sectigin çocuktan soğumazsin aksine çocuğa üzülmesi lazım ben nasıl böyle bir adamı baba yaptım diye . Kendine gelsin bir ay sonra bu dünyada ona muhtaç bir canlı getirecek . Yaşadıkları kendi seçimi güçlü durup çocuğuma nasıl bakmaliyim diye düşüneceğine neden zamanında aldırmadım onun kanını taşıyor diyor .
 
B
Bu konudaki arkadaş neden bu kadar acımasız tepkiler toplamış şok oldum valla.kadıncağız birşey dememiş ki.zaten psikolojisi çok kötü.sevmediği adamdan çocuğu olacak.bu duruma isteksizliğini hayet seviyeli bir şekilde belirtmiş.kızlar iyi misiniz siz ya ? Bende mi soru var bu gece sizde mi anlamadım valla.şakır şakır kürta yaptırıyor insanlar ,bu sitede de ölümüne savunuluyor.bu kadıncağız soğudum deyince suç olmuş.
Ferhans iyi misin kürtajda nohut kadar bir şey aldırıyorsun, kadının doğumuna şurada 2 ay kalmış, dünyaya bir can meydana getirecek ve onu şimdiden annesiz bırakıyor sebep de “babasının kanını taşımasıymış”. Baştan kürtaj olabilirdi veya düzgün korunabilirdi, madem evliliği düzgün gitmiyor.

Kaldı ki kendisi başka konulardaki üyelere “boşanma canım, evlat bir yuvada şiddeti de görsün aynı sofrada oturmayı da” diyen biri…
 
Yorumumu ikiye ayiracagim cunku kayinvalideniz ve esinile yasadiklarinizin cocugunuza karsi sevginizle alakasi yok.
Arkadaslar sakin beni linclemeyin ama cocuk annenindir, anneye zimmetlidir. Hamilelikten sonra vucudun mahvoluyor, yetmiyor uykusuz kaliyorsun, gece gunduz emzirmekten ruhun daraliyor. Bunlarin hepsi sevgiyle yapiliyor. Sevgi duymadiginiz bir cocuga kendiniz bakmayi denemeyin. Hic durmadan aglayacak, gogusleriniz yarali, dogum dikislerinizle cocuga bakmak zorunda kalacaksiniz. Bu psikolojiyle basa cikabileceginizi dusunmuyorum. Cocuga zarar verme ihtimaliniz var. Dogumdan sonra cocuga ya anneniz baksin ya kayinvalideniz. Bu ilk kısımdı.


Ikinci kısım ise kayinvalideniz ve eşiniz. Onlara karsi ofkelenmeniz normal. Birsey talep etmemissiniz ancak size hayal kurdurmuslar, vaatlerde bulunmuşlar. Sonra gerceklestirmemisler. Soz verip tutmamak karakter meselesidir. Daha evliligin basinda boyleyse devaminda da boyle olur. Duzeltebileceginizi dusunmuyorum, ayrilin.


Herseyden onemlisi psikolojik bir destek alin
 
8 aydır karnınızda taşıdığınız bir cana nasıl bu kadar nefret dolusunuz hayret ettim. Sanki tecavüz sonucu olmuş gibi soğudum keşke aldırsaydım gibi tepkiler vermeniz..Ayrıca maddi durumları orta diyorsunuz ama boğazda yalıda düğün ve maldivlerde balayı yapacaklarına inanmıssıniz. Sonrada kandirildim diyorsunuz.
Nefret??!₺&@
 
Hanımefendi ben çok sakin bir insanımdır karıncayı incitmeyen tiplerden kendi evladıma depresyondayım diye birşey hissedememem kötü anne olacağım anlamına gelmez. ama sizin şu yazınız hamile bir kadınım anlamak yerine resmen elinizde olsa döveceksiniz. Sinir hastası falan mısınız? Asıl Allah size çocuk verecekse acısın bu ne sinir öfke bir sakin olun.
Bak ne güzel mantıkli konuştun Hafsanur demek ki mantık yurutebiliyorsun . Yapacağın şey basit ya dogtuktan sonra ya da doktorun izin veriyorsa ailenin yanına gitmen çocuk bakımında annenin yardımını alman . Doktor gerekli görürse emzirmeyip ilaçlarını kullanman. Bir uzman desteğiyle devam edebilirsin . Yorum istersen seni anlayışla karşılayan yorumlar alamayacaksin çünkü sen bir yetişkinsin karnındaki savunmasız masum bir bebek ve dünyaya gelmeye hazırlanıyor . Onu kotuluklere karşı senin savunman lazım
 
Belli noktalarda haklı olabilirsiniz fakat çocuğu istemiyorum gibi bir düşüncenin aklınızdan geçmesine bile hakkınız yok.Siz belki onu istemiyorsunuz ama emin olun biz de anne babamizi secemiyoruz,bebeginizin de secme hakkı olsaydı sizi secmezdi belki de.Fakat belki biraz kader biraz da o yol ayrimlarindaki sizin secimleriniz sizi bebeğinizle bir araya getirdi.sizin ve doğacak çocuğunuzun ömrü yettiğince ona ilgiyi,sevgiyi ve şefkati borçlusunuz.Bunu ona yapmaya hakkınız yok.Sonradan kuvvetle muhtemel pişman olacağınız şeyler düşünmeyin.
 
Bebeğinizle ilgili duygularınızı anlayamasam da kötü bir evliliği bitirmek tek çözümdür. Bir an önce ayrılmaya bakın. Bebeğinizle ilgili ne karar vereceksiniz babaya mı bırakacaksınız bilemedim, dediğim gibi empati yapamıyorum.
 
X