• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Esimden soguyorum

Ötekileştiren sizsiniz. Dulluk mu kaldı sene 2020. Hangi toplum Ora bemim toplulummda kimse dul bekar ayırt etmiyor. Çevrenizi değiştirin bence
siz görmuyorsunz ama hala var.. Kalıplaşmış fikirler hala var. Çevrem de yok çok şükür. Her gun Tvlerde göruyoruz kadın cinayetlerini.. Ötekileştirmek için söylemedim aslaaa buna karşı oldugumu belirttim ben yazımda.. Siz kabul etmeseniz de hala var ve yazık ki durum böyle
 
12 yillik birliktelik, 5 yillik bir evlilik. Dunya tatlisi 2 yasina girmek uzere olan bir evlat...universiteden tanisan, hem cok iyi iki arkadas hem de hayat arkadasi olan bir cifttik aslinda. Bilenler bilir hikayemizi, defalarca konu acmisligim var burda. Cocugumuzun dogmasiyla aslinda evliligimizde var olan bazi problemler de su yuzune cikti. Esim ozunde cok iyi, efendi biri. Cocuguna sefkatli, iyi bir kalbi olan, eli acik, durust bir adam. Ama karakterlerimiz, hayattan beklentilerimiz farkli. Ben gezmeden yapamam, karantina onun onceden de yasam tarziydi. Ben enerjik o hep yorgun hep bahane bulan. Ben titiz o olumune tembel. Seks icin bile artk mecali yok. En son ne zmn seks yaptigimizi hatirlamiyorum. Artik sevildigimi,begenildigimi, kadin oldugumu hissetmiyorum. Sefkat de hissetmiyorum. Onemsendigimi hic hissetmiyorum. Sadece dirdirciyim onun icin artik. Bu konulari konusmak istesem ya sacmaliyor oluyorum ya da her kucuk cocuklu aile boyle, ne var ki diyor. Ona gore hicbir problem de yok aslinda. Bu sekilde seks olmadan, flortlesme olmadan gayet de yurur bi evlilik. Ama yok, bende olmuyor. Cocuktanndolayi uykusuz da olsam, is- ev arasi mekik dokusam, gunluk is yukum ne kdr agir da olsa birbirimize zaman ayirmak istiyorum en azindan h.sonu. ama en basitinden h.sonu gezmeye gitmek bile onun icinnbuyuk bir kulfet. 24 saat evde kalsak, o tv karsisibda pinekleyip cay icse ondan mutlusu yok.

Bu adam hep boyle de gil dii...cocukla surekli ilgilenen oymus gibi devamli yorgun olan ici gecmis 32 yasinda bir dede oluverdi kendisi adeta.. yavas yavas ona karsi duygularim koreliyor. Eskisi gibi icim kipir kipir degil. Dokunmasam da olur diyorum artik. O da nasilsa bi ara seks yapariz kafasinda. Ama o ara hic gelmiyor...dahasi eskisi kdr umrumda da degil..sizce duygusal yonden sizi tatmin etmeyen, bunun icin bir cabasi da olmayan birinden sirf bu sebeplerle bosanilir mi? Ben bu sekilde bir omur geciremem. Resmen mutsizum cunku bence anlasilmiyorum, arzulanmiyorum. Belki seviliyorum, ki o oyle oldugunu soyluyor , hatta benim bunlari yazdigimi bilse muhtemelen dehsete duser ama iki dk sonra dalga gecer...beni de en cok delirten bu belki de, ciddiye alinmamak...bu arada anneme bir iki citlattim artik esime eskisi gibi hissedemedigimi, bosanma lafini ima etmemle kizmasi bir oldu. Damadina tapan bir kvalide kendisi, ki o da bosanmis bir kadin...


ilk defa aklima ilk gelenleri yazdim, tam toparlayamadim belki de ama sizce bu sekilde evlilik dvm eder mi? Bunlar bosanmaya yeterli sebep mi?
evliliğiniz manatonlanmış, zmanla heyecan ve ilk günkü istek kalmıyor hayatın karmaşası, çocuklu birer ebeveyn olmanız da bunda bir etken.
bizde aynı durumdayız ama ben takmıyorum çünkü sekse doydum ben olmasada olur benim için. duygusal anlamda benimki hep duygularını içinde yaşar öpeyim koklayım iki güzel söz söyleyim zaten yok yılda bir belki, evin işi çocuğun yükü iş stresi ayrı dert hepsi üstümde yorgunluk nedeni. valla bizde herkes ayrı takılıyor evde ama haftasonları 1 günü evin işlerine ayırdığım için kalan gün muhakkak bir yere gidiyoruz eşime kalsa gitmez ben planı yapıyorum ,kızım da benim gibi gezmeyi seviyor onun hatrına aslına bakarsan geziyoruz ama ben arada bak bana geliyorlar bunalıyorum diye söylenip uyarı yapıyorum yoksa o da evde otursun çay sigara tv kumandası yan gelip uyusun modunda her daim ...
ama bu durum boşanmak için yeterli mi dersen bence yeterli değil ama kabul edemem dersen ayrıl o senin tercihin ama unutmaki çocukla ayrıldığında hayat senin için daha kolay olmayacak, belki o zaman tabiri caizse evdeki öküzü özleyeceksin ;)
 
Boşanma için yeterli sebepler var ama bence saygı sevginin bitmediği her evlilik şansı hak ediyor. Romantizm erotizm terapi ile geri gelebilecek şeyler. Tabi sağlıklı bir erkek ve kadın için. Aynı zamanda iki tarafın da buna istekli olması gerekiyor. Dediğin şekilde eşin terapiyi kabul etmezse o zaman sonucunun boşanma olduğunu hatırlatırsın.
 
hemen boşanma önerilmiş.Konu sahibi yaş olarak genç boşanınca tekrar ilişki evlilik isteyecek yaşta yanii.Çevreme bakıyorum da erkekler çok değişti son yıllarda menfaatçi kadını ezen vurdumduymaz günübirlik yaşayan tipler çoğaldı.Boşanınca sanki filmler deki mükemmel erkekler konu sahibinin çevresini mi saracak sanıyorlar.Yağmurdan kaçarken doluya da tutulabilir pekalaa
İyi günde kötü günde hastalıkta sağlıkta sözünü verdiğini hatırlamak biraz çaba göstermek lazım
 
Değişti mi yada hep böyle miydi siz mi görmediniz
Aslinda hep boyleydi ama ben hep onu tesvik ederdim plan program yPmak icin. Simdi artik bnm de enerjim kalmadi biraz o dusunsun, ne bileyim esim cok yoruluyor onun hayatinda bit guzellik yapayim biraz nefes alsin demiyor. Cocukla beraber hayati zorlasan temelde benim ama sanki tum yuku omuzlayan o.
 
Ben size benzer bir profille bir evlilik yaşamış biri olarak yazayım. Senaryo hemen hemen aynı: üniversitede başlamış bir ilişki, yıllar sonra yapılan evlilik, evliliğin ilk gününden itibaren tüm hayat belirtilerini yitiren bir eş... Bir farkla ki bu denklemde çocuk yoktu.

Herkes aksine konuşacak tahminim ama boşanma kararı alırsanız ne olacağını söylemeye geldim ben. Boşanalı birkaç yıl oldu. Kararı ilk aldığımda "kızım salaksın sen", "aldatmıyor, dövmüyor, allahtan belanı mı istiyorsun", "o da böyle, ne var sen de ona uysan" dışında bir yorum duymadım. Ama benim ruhum çekilmişti, artık konuşmuyor, gülmüyor, dışarı çıkmıyor, sadece bir evde, insan olarak çok değer verdiğim biri ile bir noktada ölmeyi bekliyordum. Sizin örneğinizdeki gibi, eleştirileri savuşturur, dikkate ve ciddiye almaz, "romain nasılsa bana kötülük yapmaz" derdi hep.

Boşandım, yeniden doğdum. İstediğimi yapıyor, canım evde kalmak isterse kalıyor, gezmek isterse geziyor, eve 5'te geliyorum. Zaman geliyor 7 gün evden çıkmıyorum, kendi kararım bu olduğu için gocunmuyorum da. Kilo verdim, yeniden zevk aldığım şeyleri yapmaya başladım, okudum, yazdım. Gerçekten çok, çok mutluyum. Yıllardır varlığını unuttuğum kadar mutluyum.

Sizin bir de evladınız varmış, onun bu resimdeki yerini en iyi siz bilirsiniz. Evlilikte iletişim ve paylaşım olmazsa olmaz, kaderinize razı olmayın, boşanmıyorsanız da değişime zorlayın en azından sadece.

Çocuk yok galiba
 
Bu erkek tipi bekarken de aynı olur, çoğunluğu da ailesiyle yaşar..
Sadece tanışma ve evlenene kadar geçen sürede biraz enerji geliyor...
Evlenince yine bekarlıktaki moda dönüyorlar, eşini de annesi gibi görüp, annesi ondan nasıl bişi beklemediyse (annesi öyle yetiştirmiş) eşinin de kendisinden beklentisi olmayacağını, olmaması gerektiğini düşünüyor.. Aslında düşünmüyor bile sadece otomatik bir şekilde o psikolojide yaşıyor.
Sadece ev değişti, yanındaki kadın değişti...

Eşin istekleri, ona uzak ve çok fazla ve gereksiz...Annesi ona kadına karşı empati duygusunu aşılamamış, seni anlayamaz. Düzelmez...Kökten bir yetiştiriliş
 
Geçerli sebepler
Eşine al karşına konuş
Bunlar gülünecek sebepler değil
Neyine gülecek
Seks hayatınız bile yok
Adam toparlansın
Bir terapiste gidin
32 yaşında bir adamın bu kadar isteksiz olması normal değil
 
12 yillik birliktelik, 5 yillik bir evlilik. Dunya tatlisi 2 yasina girmek uzere olan bir evlat...universiteden tanisan, hem cok iyi iki arkadas hem de hayat arkadasi olan bir cifttik aslinda. Bilenler bilir hikayemizi, defalarca konu acmisligim var burda. Cocugumuzun dogmasiyla aslinda evliligimizde var olan bazi problemler de su yuzune cikti. Esim ozunde cok iyi, efendi biri. Cocuguna sefkatli, iyi bir kalbi olan, eli acik, durust bir adam. Ama karakterlerimiz, hayattan beklentilerimiz farkli. Ben gezmeden yapamam, karantina onun onceden de yasam tarziydi. Ben enerjik o hep yorgun hep bahane bulan. Ben titiz o olumune tembel. Seks icin bile artk mecali yok. En son ne zmn seks yaptigimizi hatirlamiyorum. Artik sevildigimi,begenildigimi, kadin oldugumu hissetmiyorum. Sefkat de hissetmiyorum. Onemsendigimi hic hissetmiyorum. Sadece dirdirciyim onun icin artik. Bu konulari konusmak istesem ya sacmaliyor oluyorum ya da her kucuk cocuklu aile boyle, ne var ki diyor. Ona gore hicbir problem de yok aslinda. Bu sekilde seks olmadan, flortlesme olmadan gayet de yurur bi evlilik. Ama yok, bende olmuyor. Cocuktanndolayi uykusuz da olsam, is- ev arasi mekik dokusam, gunluk is yukum ne kdr agir da olsa birbirimize zaman ayirmak istiyorum en azindan h.sonu. ama en basitinden h.sonu gezmeye gitmek bile onun icinnbuyuk bir kulfet. 24 saat evde kalsak, o tv karsisibda pinekleyip cay icse ondan mutlusu yok.

Bu adam hep boyle de gil dii...cocukla surekli ilgilenen oymus gibi devamli yorgun olan ici gecmis 32 yasinda bir dede oluverdi kendisi adeta.. yavas yavas ona karsi duygularim koreliyor. Eskisi gibi icim kipir kipir degil. Dokunmasam da olur diyorum artik. O da nasilsa bi ara seks yapariz kafasinda. Ama o ara hic gelmiyor...dahasi eskisi kdr umrumda da degil..sizce duygusal yonden sizi tatmin etmeyen, bunun icin bir cabasi da olmayan birinden sirf bu sebeplerle bosanilir mi? Ben bu sekilde bir omur geciremem. Resmen mutsizum cunku bence anlasilmiyorum, arzulanmiyorum. Belki seviliyorum, ki o oyle oldugunu soyluyor , hatta benim bunlari yazdigimi bilse muhtemelen dehsete duser ama iki dk sonra dalga gecer...beni de en cok delirten bu belki de, ciddiye alinmamak...bu arada anneme bir iki citlattim artik esime eskisi gibi hissedemedigimi, bosanma lafini ima etmemle kizmasi bir oldu. Damadina tapan bir kvalide kendisi, ki o da bosanmis bir kadin...


ilk defa aklima ilk gelenleri yazdim, tam toparlayamadim belki de ama sizce bu sekilde evlilik dvm eder mi? Bunlar bosanmaya yeterli sebep mi?
Evet zor durum ama bosaninca mutlu olmuycaksiniz. Sadece yaninizda televizyon izleyen biri olmuycak. Tabi biz kadinlar ilgi isteriz her dakika her saat sevilmek isteriz. Ama bunu gormedikde bunaliyoruz kendimize olan saygimiz bitiyor. Kendin çozmeye çalis. Kendjnde değisiklikler yaparak kendi kendine yeterek başla. Bir sure eşine hiçbir şikayetde bulunma. Ama boşanmayi dusunme. Pisman olursun. Çunki ayrildikda durumun daha iyiye gitmiycek. Odun gibi olsa da içinde sevgi barindjran birinin yaninda olmak yalniz olmakdan iyidir. Videolar izlet kadin istekleriyle iygili. Ona az ve öz sozler soyle. Arkadaşdan ne farkin var? Bir koca olarak benim baska kadinlari kiskanmama nasil göz yumarsin. Bu tip cumleler kur ama çok fazla degil. Sadece bikkin ve yorgun bir ses tonuyla de ve haftalarca aylarca birsey istemeyi birak. Onun dediği gibi 'dirdiri'. O değisikliyin farkina varicak.
 
Benim eşimde sende kansızlık var dedi bizde gittik zorla. Azıcık d vitamini eksikliği çıktı onu kullandım hala aynıyım. Kanepede uazanayim sadece. Yemegimde hazır olsa benden mutlusu olmaz. Temizlik, spor, dağ bayır gezmek falan hiç bana göre değil
Psikiyatriyle görüştüm ben kendi kendinizi teşvik edin dedi ilaç falan da vermedi gerek yok dedi. Gorusecekseniz özele gidin bence :)
Size bendeki üşengeçlik seviyesini soyle anlatayım

Dün akşam mesajınızı gordum cevap yazasım vardi ama parmağımı kimolmayacak halim yoktu telefonu usulca yastığının altına koyup uyudum

Bende gecen değerlerime baktirdim dahiliye doktoru bu değerlere gore birseyin yok dedi bi doktor arkadaşım değerlerin düşük dedi nedeni ne bilmiyorum ama bi süredir yemek yiyecek takati bile kendimde bulmuyorum abur çubuklarla geçiniyorum
 
Kabul ediyorsa çift terapisi size iyi gelebilir aslında hep böyle birisi değilse. Onun dışında bu yazdıklarınızı ona da sitem etmeden mantıklı bir şekilde anlatıp boşanmayı düşündüğünüzü söylemelisiniz bence
 
12 yillik birliktelik, 5 yillik bir evlilik. Dunya tatlisi 2 yasina girmek uzere olan bir evlat...universiteden tanisan, hem cok iyi iki arkadas hem de hayat arkadasi olan bir cifttik aslinda. Bilenler bilir hikayemizi, defalarca konu acmisligim var burda. Cocugumuzun dogmasiyla aslinda evliligimizde var olan bazi problemler de su yuzune cikti. Esim ozunde cok iyi, efendi biri. Cocuguna sefkatli, iyi bir kalbi olan, eli acik, durust bir adam. Ama karakterlerimiz, hayattan beklentilerimiz farkli. Ben gezmeden yapamam, karantina onun onceden de yasam tarziydi. Ben enerjik o hep yorgun hep bahane bulan. Ben titiz o olumune tembel. Seks icin bile artk mecali yok. En son ne zmn seks yaptigimizi hatirlamiyorum. Artik sevildigimi,begenildigimi, kadin oldugumu hissetmiyorum. Sefkat de hissetmiyorum. Onemsendigimi hic hissetmiyorum. Sadece dirdirciyim onun icin artik. Bu konulari konusmak istesem ya sacmaliyor oluyorum ya da her kucuk cocuklu aile boyle, ne var ki diyor. Ona gore hicbir problem de yok aslinda. Bu sekilde seks olmadan, flortlesme olmadan gayet de yurur bi evlilik. Ama yok, bende olmuyor. Cocuktanndolayi uykusuz da olsam, is- ev arasi mekik dokusam, gunluk is yukum ne kdr agir da olsa birbirimize zaman ayirmak istiyorum en azindan h.sonu. ama en basitinden h.sonu gezmeye gitmek bile onun icinnbuyuk bir kulfet. 24 saat evde kalsak, o tv karsisibda pinekleyip cay icse ondan mutlusu yok.

Bu adam hep boyle de gil dii...cocukla surekli ilgilenen oymus gibi devamli yorgun olan ici gecmis 32 yasinda bir dede oluverdi kendisi adeta.. yavas yavas ona karsi duygularim koreliyor. Eskisi gibi icim kipir kipir degil. Dokunmasam da olur diyorum artik. O da nasilsa bi ara seks yapariz kafasinda. Ama o ara hic gelmiyor...dahasi eskisi kdr umrumda da degil..sizce duygusal yonden sizi tatmin etmeyen, bunun icin bir cabasi da olmayan birinden sirf bu sebeplerle bosanilir mi? Ben bu sekilde bir omur geciremem. Resmen mutsizum cunku bence anlasilmiyorum, arzulanmiyorum. Belki seviliyorum, ki o oyle oldugunu soyluyor , hatta benim bunlari yazdigimi bilse muhtemelen dehsete duser ama iki dk sonra dalga gecer...beni de en cok delirten bu belki de, ciddiye alinmamak...bu arada anneme bir iki citlattim artik esime eskisi gibi hissedemedigimi, bosanma lafini ima etmemle kizmasi bir oldu. Damadina tapan bir kvalide kendisi, ki o da bosanmis bir kadin...


ilk defa aklima ilk gelenleri yazdim, tam toparlayamadim belki de ama sizce bu sekilde evlilik dvm eder mi? Bunlar bosanmaya yeterli sebep mi?
15 senelik ilişki 9 yıllık evlilik 2 yaşında bir bebek 30-35 yaşında olan biz ve yukarıdaki durumun neredeyse aynısı. Ben de eskisi kadar heyecanlı değilim valla dede ve nene gibi olduk. Hiç boşanma gibi bir düşüncem yok, çocuk büyüyünce düzeliriz gibime geliyor.
 
konuyla ilgili konuşmanızı yapın, sorunlarınızı dile getirin ve ben terapiye başlıyorum geliyor musun benimle diyin ve gelsin gelmesin önce siz gidin. bu terapi sürecinden çıkıp çıkamamak bizim elimizde, şayet ortak bir yol bulamazsak ben bu mutsuzluk içerisinde yaşayamam diye belirtin. tehditvari değil, çözüm aradığınızı ve ondan destek beklediğinizi anlatacak şekilde.

evli bir kadın olarak sizi anlıyorum ama bi yandan eşinizi de çoooookkk iyi anlıyorum. yoğun iş temposu, zihinsel yorgunluk gerçekten aşılması zor engeller oluşturuyor insanlarda.
sizin bu sınıra gelmenizde sanırım zaman ve çocuk yıpranmayı arttırmış. bebişi bi iki saat annelere vs bırakmalı birbirinize vakit ayırmayı deneyebilirsiniz. cinsellik konusunda da sizin isteğiniz var ve eşiniz bilmesine rağmen yaklaşmıyorsa ben olsam sanırım bir takım yetişkin oyuncaklarından alırdım ve gözünün önüne koymaktan çekinmezdim :KK54::KK54:

yuvanız için bol şans ve kolaylıklar diliyorum 🌸
 
12 yillik birliktelik, 5 yillik bir evlilik. Dunya tatlisi 2 yasina girmek uzere olan bir evlat...universiteden tanisan, hem cok iyi iki arkadas hem de hayat arkadasi olan bir cifttik aslinda. Bilenler bilir hikayemizi, defalarca konu acmisligim var burda. Cocugumuzun dogmasiyla aslinda evliligimizde var olan bazi problemler de su yuzune cikti. Esim ozunde cok iyi, efendi biri. Cocuguna sefkatli, iyi bir kalbi olan, eli acik, durust bir adam. Ama karakterlerimiz, hayattan beklentilerimiz farkli. Ben gezmeden yapamam, karantina onun onceden de yasam tarziydi. Ben enerjik o hep yorgun hep bahane bulan. Ben titiz o olumune tembel. Seks icin bile artk mecali yok. En son ne zmn seks yaptigimizi hatirlamiyorum. Artik sevildigimi,begenildigimi, kadin oldugumu hissetmiyorum. Sefkat de hissetmiyorum. Onemsendigimi hic hissetmiyorum. Sadece dirdirciyim onun icin artik. Bu konulari konusmak istesem ya sacmaliyor oluyorum ya da her kucuk cocuklu aile boyle, ne var ki diyor. Ona gore hicbir problem de yok aslinda. Bu sekilde seks olmadan, flortlesme olmadan gayet de yurur bi evlilik. Ama yok, bende olmuyor. Cocuktanndolayi uykusuz da olsam, is- ev arasi mekik dokusam, gunluk is yukum ne kdr agir da olsa birbirimize zaman ayirmak istiyorum en azindan h.sonu. ama en basitinden h.sonu gezmeye gitmek bile onun icinnbuyuk bir kulfet. 24 saat evde kalsak, o tv karsisibda pinekleyip cay icse ondan mutlusu yok.

Bu adam hep boyle de gil dii...cocukla surekli ilgilenen oymus gibi devamli yorgun olan ici gecmis 32 yasinda bir dede oluverdi kendisi adeta.. yavas yavas ona karsi duygularim koreliyor. Eskisi gibi icim kipir kipir degil. Dokunmasam da olur diyorum artik. O da nasilsa bi ara seks yapariz kafasinda. Ama o ara hic gelmiyor...dahasi eskisi kdr umrumda da degil..sizce duygusal yonden sizi tatmin etmeyen, bunun icin bir cabasi da olmayan birinden sirf bu sebeplerle bosanilir mi? Ben bu sekilde bir omur geciremem. Resmen mutsizum cunku bence anlasilmiyorum, arzulanmiyorum. Belki seviliyorum, ki o oyle oldugunu soyluyor , hatta benim bunlari yazdigimi bilse muhtemelen dehsete duser ama iki dk sonra dalga gecer...beni de en cok delirten bu belki de, ciddiye alinmamak...bu arada anneme bir iki citlattim artik esime eskisi gibi hissedemedigimi, bosanma lafini ima etmemle kizmasi bir oldu. Damadina tapan bir kvalide kendisi, ki o da bosanmis bir kadin...


ilk defa aklima ilk gelenleri yazdim, tam toparlayamadim belki de ama sizce bu sekilde evlilik dvm eder mi? Bunlar bosanmaya yeterli sebep mi?
Bence boşanmak için yeterli sebep değil. İyi bir insansa ve sizi seviyorsa, çift terapisi denenmeli diye düşünüyorum
 
Aynı şeyleri hissettiğim zamanlar oldu, genelde bizim evliliğimizi anlatmış gibisiniz.. uzun seks araları hariç..
yıkmak kolay, yapmak zor ama mümkün bence.. eşinize aşık olmayı deneyin.
açıkça anlatın, onu kırmadan böyle giderse soğukluk olacağını ve o zaman ona ihtiyacınız kalmayacağını hissettirin..
terapi önerilerine katılıyorum ama iyisini bulmak lazım bencre
 
12 yillik birliktelik, 5 yillik bir evlilik. Dunya tatlisi 2 yasina girmek uzere olan bir evlat...universiteden tanisan, hem cok iyi iki arkadas hem de hayat arkadasi olan bir cifttik aslinda. Bilenler bilir hikayemizi, defalarca konu acmisligim var burda. Cocugumuzun dogmasiyla aslinda evliligimizde var olan bazi problemler de su yuzune cikti. Esim ozunde cok iyi, efendi biri. Cocuguna sefkatli, iyi bir kalbi olan, eli acik, durust bir adam. Ama karakterlerimiz, hayattan beklentilerimiz farkli. Ben gezmeden yapamam, karantina onun onceden de yasam tarziydi. Ben enerjik o hep yorgun hep bahane bulan. Ben titiz o olumune tembel. Seks icin bile artk mecali yok. En son ne zmn seks yaptigimizi hatirlamiyorum. Artik sevildigimi,begenildigimi, kadin oldugumu hissetmiyorum. Sefkat de hissetmiyorum. Onemsendigimi hic hissetmiyorum. Sadece dirdirciyim onun icin artik. Bu konulari konusmak istesem ya sacmaliyor oluyorum ya da her kucuk cocuklu aile boyle, ne var ki diyor. Ona gore hicbir problem de yok aslinda. Bu sekilde seks olmadan, flortlesme olmadan gayet de yurur bi evlilik. Ama yok, bende olmuyor. Cocuktanndolayi uykusuz da olsam, is- ev arasi mekik dokusam, gunluk is yukum ne kdr agir da olsa birbirimize zaman ayirmak istiyorum en azindan h.sonu. ama en basitinden h.sonu gezmeye gitmek bile onun icinnbuyuk bir kulfet. 24 saat evde kalsak, o tv karsisibda pinekleyip cay icse ondan mutlusu yok.

Bu adam hep boyle de gil dii...cocukla surekli ilgilenen oymus gibi devamli yorgun olan ici gecmis 32 yasinda bir dede oluverdi kendisi adeta.. yavas yavas ona karsi duygularim koreliyor. Eskisi gibi icim kipir kipir degil. Dokunmasam da olur diyorum artik. O da nasilsa bi ara seks yapariz kafasinda. Ama o ara hic gelmiyor...dahasi eskisi kdr umrumda da degil..sizce duygusal yonden sizi tatmin etmeyen, bunun icin bir cabasi da olmayan birinden sirf bu sebeplerle bosanilir mi? Ben bu sekilde bir omur geciremem. Resmen mutsizum cunku bence anlasilmiyorum, arzulanmiyorum. Belki seviliyorum, ki o oyle oldugunu soyluyor , hatta benim bunlari yazdigimi bilse muhtemelen dehsete duser ama iki dk sonra dalga gecer...beni de en cok delirten bu belki de, ciddiye alinmamak...bu arada anneme bir iki citlattim artik esime eskisi gibi hissedemedigimi, bosanma lafini ima etmemle kizmasi bir oldu. Damadina tapan bir kvalide kendisi, ki o da bosanmis bir kadin...


ilk defa aklima ilk gelenleri yazdim, tam toparlayamadim belki de ama sizce bu sekilde evlilik dvm eder mi? Bunlar bosanmaya yeterli sebep mi?
Arada seks olmaması seni sevmedigi anlamina mi geliyorki sen bir adim atmayi dene kimin kocasi gelince konusup ilgi ilgi veriyor ki.. benim de esim oyle tv izler konsmaz ben konusup sohbet etmeye çalışırim.bence bosanilcak birsey yok ortada
 
Tum yorumlari tek tek okudum herkese fikirlerini paylastigi icin tesekkurler. Genel bir aciklama yapayim. Ben duygusal bir insanim, buyurken fazlasiyla sevgi acligi da cektigim icin sevmek sevilmek, deger gormek benim icin cok cok onemli. Esimle cok iyi anlasirdik aslinda. Temelde hayattan beklentilerimiz de deger yargilarimiz da benzer. Ama esim yapi olarak cok tembel biri. Hep boyleydi ancak cicuktan once bu aramuzda bariz bir sorun olusturmuyordu cunku ben bu acigi kapatiyordum. Bir yere gidilecekse ben plan prog yapar onu disari cikmak icinbtesvik ederdim. Ev islerinde is bolumumuz gene yoktu, bana onkonuda hic yardimci olmuyordu. Ama ben gun icinde su anki kdr yorulmadigim icin idare ediuordm bir sekilde Ama gun icinde artik ben o kdr yoruluyorum ki, eskiden yPtigim gibi tum yuku sirtlanamiyorum. Buna ne istegim ne de mecalim var...artik o beni biraz gorsun istiyorm ama yok...
 
Back
X