Eşime karşı bişey hissetmiyorum

Bu sebepten evlilik bitirince pişman olma ihtimaliniz de var aslında. O yüzden olabilecek tüm yolları deneyip ona göre düşünmeniz faydalı olacaktır. Belki sadece siz bir terapiste gidip biraz farklı bakış açısı kazanabilirsiniz. En azından bitirdiğiniz zaman elinizden gelen her şeyi yapmış olmanın rahatlığı olur. Bir de yoğunlaşacağınız başka bir şey bulup dikkatinizi biraz eşinizden uzaklaştırın. Evin içinde bu şekilde olmak da sinir bozucu , biraz beyniniz dinlensin. Sağlıklı kafa ile daha iyi durum değerlendirmesi yaparsınız
 
Merhaba ben 5 yolluk evliyim 1 çocuğum var eşimle severek uzun bi flört döneminden sonra evlendik hep baskın karakterlerdik hatta evlilikten bu yüzden korkuyorduk ama aşacağımızı düşünerek evlendik ne yazıkki aşamadık en ufak bişeyde tartışırdık hala öyleyiz pire deve olur hakaretlere bile varır öyle ki tartışmalar artık yıpratınca tamamen uzaklaştık çok konuşan karakterlerimize rağmen iletişimimiz tanemin koptu derin bi sessizlik aldı yerini ve sanırım bu duruma alıştık konuşmayı beceremediğimiz için bu durum evlilikte iyice yerleşti ve şahsen bende yerini öfkeye kırgınlığa bıraktı Birikti birikti kocaman bi dağ oldu bende.konulnca da şiddetli tartışmalar ..onda da öyledir eminim ve artık ben bişey hissetmemeye başladım dışarıda sevecen ilgili bilgili komik olan adam evde suspus. Bu durum yani benden esirgediklerini başkalarına dağıtması bana inanılmaz koydu en son ikimizin de girdiği çok önemli bi sınavda yanımda olmaması nerdeyse hiç konuşmaması bende noktayı koyan şey oldu sınav tecrübesi olan oydu Çünkü..çok zOruma gitti allahtan ikimiz kazandık ama hep yara kalacak bana destek olmaması beni yalnız bırakması iş yerindeki arkadaşları ile herşeyi paylaşması benden esirgemesi..Artık ikimiz de tamamen ayrı hayatlar kurduk kendimize ben ayrı o ayrı takılıyor ara sıra yaklaşıyor ama ben en son dayanamayıp bişey hissetmediğini söyledim iyi mi yaptım kötü mi bilmiyorum çok zoruna gitti..defalarca danışmana gidelim dedim istemedi sonuç bu .. ne yapmalıyım ben artık hiç bilmiyorum
Siz bile bile lades demişsiniz. Biliyordunuz ama seviyorum diye gözardı ettiğiniz sorunlar şimdi karşınızda. Siz ona o da size evi dar ediyorsunuz. Siz nasıl davranıyorsaniz onun karşılığıni alıyorsunuz. Sen adama birsey hissetmiyorum dersen o da uzaklaşır. O sana aynısıni deseydi evde kıyameti koparacaktin.
 
Kendisine karşı birşey hissetmeyen biriyle evli kalmayı, bırakın erkeği, hiç kimse istemez. Toparlamaya çalışmak için parmağını bile oynatmaz. Durum böyleyken, eşiniz neden bitirmek için bir adım atmıyor acaba? Düşüncesi ve niyeti ne? Susmak hiçbir sorunu çözmüyor ki.
Bu taraftan, sizinde niyetiniz sorunu çözmekse, çok yanlış bir dil ve tavır sergilemişsiniz. Hatalar tabiki karşılıklıdır.
Gerçekten mi birşey hissetmiyorsunuz, yoksa bunu eşinizin canını yakmak için mi böyle söylediniz? Eğer, gerçekten böyleyse, bence hiç daha fazla beklemeyip, yollarınızı ayırmalısınız.
Durup, sakin kafayla bir iyice düşünün.Kararınızı vermeden önce eşiniz gelmeyi reddetse bile, kendiniz bir aile terapistine gidip, durumunuzu anlatabilirsiniz.Doğru adımlar atabilmenizde size faydası dokunacaktır.
 
Daha 5 yıllık bir evlilik ama tepkiler çok ağır.
Peki sizce eşinizin sizi kaybetme korkusu var mı yok mu ?onu az çok anlarsınız.
Kaybetmek istemiyor bunu biliyorum biraz toplumcu yönü biraz değişime kapalılık ve alışkanlıklar sanırım engel buna yani kurulmuş bi düzeni bozmak istememesinden ve çocuğun ayrılmış bi ailenin üyesi olmasını istememesinden kaynaklı sanırım.. hepsinden biraz biraz işte yoksa çok şiddetli kavgalarda birbirimize aslında katlandığımızı söylediğimiz çok oldu..
 
Kaybetmek istemiyor bunu biliyorum biraz toplumcu yönü biraz değişime kapalılık ve alışkanlıklar sanırım engel buna yani kurulmuş bi düzeni bozmak istememesinden ve çocuğun ayrılmış bi ailenin üyesi olmasını istememesinden kaynaklı sanırım.. hepsinden biraz biraz işte yoksa çok şiddetli kavgalarda birbirimize aslında katlandığımızı söylediğimiz çok oldu..
Yav burcu ne bu adamın çok tanıdık geldi 🙄
 
Burada tek sizin gözünüzden yazılmış bi ilişki var. Mesela kocanızdaymış gibi tüm suçlar.

Bir de eşinizi dinlemek lazım? Sıradan şeyler de sırf sizin dediğiniz olmadığı için artık dayanılmaz hale getirmiş olabilir misiniz eşiniz için bazı şeyleri? Çünkü evde farklı davranmaya başlamış.

Ben bi ilişkinin tek taraflı olarak bu hale geleceğini düşünmüyorum. Kendinize “Benim bu ilişkide hatalarım oldu mu?” diye sordunuz mu mesela? Sorduğunuzda da “evet olmadı” diye yanıtlayabiliyor musunuz?

Sen dili değil, ben dili kullanarak rahatsızlıklarınızı dile getirmek daha yapıcı olurdu.
Özeleştiriyi fazlasıyla yapan biriyim evet çok çabaladım çok fedakarlık yaptım öyle ki bi kadının tahammül edemeyeceği sözleri duymama rağmen Duymazdan gelip devam ettim Yok sayılmaya katlandım elbette benim de hatalarım oldu ama haksızlığa fazlasıyla maruz kaldım fikrimce, hamileliğim bile berbat geçti en hassas olduğum dönemde bile anlayış göstermeyen üzmekten çekinmeyen birine karşı bu kadar öfkeli olmam normal diye düşünüyorum
 
Bu sebepten evlilik bitirince pişman olma ihtimaliniz de var aslında. O yüzden olabilecek tüm yolları deneyip ona göre düşünmeniz faydalı olacaktır. Belki sadece siz bir terapiste gidip biraz farklı bakış açısı kazanabilirsiniz. En azından bitirdiğiniz zaman elinizden gelen her şeyi yapmış olmanın rahatlığı olur. Bir de yoğunlaşacağınız başka bir şey bulup dikkatinizi biraz eşinizden uzaklaştırın. Evin içinde bu şekilde olmak da sinir bozucu , biraz beyniniz dinlensin. Sağlıklı kafa ile daha iyi durum değerlendirmesi yaparsınız
Profesyonel Spor yapan birisiyim yeterince sosyal meşguliyetlerim de var aslında ama aynı evin içine girince başa dönmüş oluyorsun pek de bi katlkısı olmuyor yani
 
2016 dan beri sürekli aynı sorunlari tekrar etmişsiniz,boşanin..
 
Kendisine karşı birşey hissetmeyen biriyle evli kalmayı, bırakın erkeği, hiç kimse istemez. Toparlamaya çalışmak için parmağını bile oynatmaz. Durum böyleyken, eşiniz neden bitirmek için bir adım atmıyor acaba? Düşüncesi ve niyeti ne? Susmak hiçbir sorunu çözmüyor ki.
Bu taraftan, sizinde niyetiniz sorunu çözmekse, çok yanlış bir dil ve tavır sergilemişsiniz. Hatalar tabiki karşılıklıdır.
Gerçekten mi birşey hissetmiyorsunuz, yoksa bunu eşinizin canını yakmak için mi böyle söylediniz? Eğer, gerçekten böyleyse, bence hiç daha fazla beklemeyip, yollarınızı ayırmalısınız.
Durup, sakin kafayla bir iyice düşünün.Kararınızı vermeden önce eşiniz gelmeyi reddetse bile, kendiniz bir aile terapistine gidip, durumunuzu anlatabilirsiniz.Doğru adımlar atabilmenizde size faydası dokunacaktır.
Gerçekten öyle hissettiğim için söyledim ve ona karşı dürüst olmak istedim belkide aramızda uzuuuun zamandır var olan mesafe birşeyleri bende çok ama çok derine gömdü tekrar gün yüzüne çıkaramayacak kadar belki de ,bilemiyorum ..ama böyle sürmeyeceğini hissetmesini durumun vahim olduğunu farkedebilmesi adına bunu söyledim çünkü eşimle ne yaşarsak yaşayalım bu durum yatak odamıza güdülerimize hiç yansımazdı ama son yıllarda bende yansıdı.. bunu da doğal buluyorum terapiste gitmeyi isterim ama inanın umut kalmayınca artık içinden de gelmiyor insanın.. eşimde bi kıpırtı çaba görsem belki olacak bilmiyorum ama onda hiçbirşey yokken anlamsız geliyor bana tek başına gitme fikri.. ona da söyledim belki elimi tutsa gel oturup konuşalım senle dese bu minimum çaba bile bende bi kıvılcım olacak ama yok
 
Gerçekten öyle hissettiğim için söyledim ve ona karşı dürüst olmak istedim belkide aramızda uzuuuun zamandır var olan mesafe birşeyleri bende çok ama çok derine gömdü tekrar gün yüzüne çıkaramayacak kadar belki de ,bilemiyorum ..ama böyle sürmeyeceğini hissetmesini durumun vahim olduğunu farkedebilmesi adına bunu söyledim çünkü eşimle ne yaşarsak yaşayalım bu durum yatak odamıza güdülerimize hiç yansımazdı ama son yıllarda bende yansıdı.. bunu da doğal buluyorum terapiste gitmeyi isterim ama inanın umut kalmayınca artık içinden de gelmiyor insanın.. eşimde bi kıpırtı çaba görsem belki olacak bilmiyorum ama onda hiçbirşey yokken anlamsız geliyor bana tek başına gitme fikri.. ona da söyledim belki elimi tutsa gel oturup konuşalım senle dese bu minimum çaba bile bende bi kıvılcım olacak ama yok işte
 
Defalarca söyledim evden gitmesini belki bunun bize iyi geleceğini ama onu da yapmıyor önemsemiyor yada yok sayıyor anlamış değilim bana saygısı yok sanırım ne yapacağımı bilmiyorum ama inanın öfkeden söylemiyorum gerçekten hayatımda olmaması sanırım daha iyi benim için.. çözüm üretilmeyince sorun önemsenmeyimce birbirimize baktığımızda öfkemiz artıyor mesafeler artıyor ..
Çok doğru yazmışsınız. Böyle iletişim problemleri olacagına hiç olmasın. Bi netlik kazansa siz de yolunuza bakarsınız. Siz açın madem boşanma davasını
 
Baskın karakterli demişsiniz. Her durumda kendisi mi haklı çıkmaya çakılışıyor. Nasıl bir karakter biraz açabilir misiniz.
Sizi bu noktaya getiren sorun ne onu anlamaya çalışın. En başından ne oldu. Neler oldu. Bugün bu kadar soğuk aranız.
 
Baskın karakterli demişsiniz. Her durumda kendisi mi haklı çıkmaya çakılışıyor. Nasıl bir karakter biraz açabilir misiniz.
Sizi bu noktaya getiren sorun ne onu anlamaya çalışın. En başından ne oldu. Neler oldu. Bugün bu kadar soğuk aranız.
Evet haklı olmak çok önemli eşim için öyle ki çocuğun yanında bile gözü görmez bişeyi sırf haklı çıkma adına duygularını ertelemez bile ..sanırım eşimden kopmama sebep olan esas konu bu oldu çünkü kendim bir şekilde alttam alırım etkilenmem duymam ama çocuklar öyle değil çok masumlar günahsızlar ona bunu yaşatmaya hakkımız yok..eşimle hep anlaşmazlık vardı en basit örnek karakterimi birtürlü kabullenmedi mesela bir türlü, ben biraz girişken konuşmayı seven biriyim eşim de öyle .kafaca çok çağdaş olmasına rağmen benim itaatkar olmamı kalabalık ortamlarda suspus olmamı ister ben de asla öyle biri değilim olmam gerekir mi bilmiyorum tabi biraz da kıskançlığı etken buna ama ben
ÇOk rahatsız oluyorum bu tür davranışlarından, beni bir birey olarak Kabul etmiyor göz teması bile kurarak konuşmaz eşim hep böyleydi ama artık bu duruma tahammül edememeye başladım
 
Back
X