- 19 Şubat 2009
- 933
- 206
Benim canımı sıkan biraz daha farklı bir durum.
Eşimin ailesi ile ilişkileri çok iyi değil,evlenmeden önce de iyi değildi,şimdi de değil.
bizim evlilik sürecinde ne maddi ne de manevi anlamda büyüklük yapmadılar.Üstüne köstek oldular.eşim yanlışı kim yaparsa yapsın tepkisini koyar,o süreçte ben de yıprandım çok üzüldüm falan.Ama eşimin ben annemlere gitmicem demesini de doğru bulmadım.Onu ikna etmek için uğraştım.Ben de sinir olduğum ve davranışlarını yanlış bulduğum halde;eşimin öfkesini körüklememek için, annesi ile ilişkisi bozulmasın diye sanki annemi savunur gibi onu savundum.
Ben tam normale döndü diye düşünürken onlar yine bişeyler yapıp kızdırıyorlar eşimi, ben yine aynı şeyleri yapıyorum.Ama canım olaya öyle bak, şöyle bak...vs.
Ama sıkıldım,hem de çok.Artık savunmayacağım ne yaparsa yapsın,olumsuz bişey de söylemem ama olumlu da konuşmıcam.
Gerçi bu kararı veriyom,sonra da vicdan azabı duyuyorum,o annesi ile kötü olunca kendimi kötü hissediyorum, ne yapmalıyım sizce?
Eşimin ailesi ile ilişkileri çok iyi değil,evlenmeden önce de iyi değildi,şimdi de değil.
bizim evlilik sürecinde ne maddi ne de manevi anlamda büyüklük yapmadılar.Üstüne köstek oldular.eşim yanlışı kim yaparsa yapsın tepkisini koyar,o süreçte ben de yıprandım çok üzüldüm falan.Ama eşimin ben annemlere gitmicem demesini de doğru bulmadım.Onu ikna etmek için uğraştım.Ben de sinir olduğum ve davranışlarını yanlış bulduğum halde;eşimin öfkesini körüklememek için, annesi ile ilişkisi bozulmasın diye sanki annemi savunur gibi onu savundum.
Ben tam normale döndü diye düşünürken onlar yine bişeyler yapıp kızdırıyorlar eşimi, ben yine aynı şeyleri yapıyorum.Ama canım olaya öyle bak, şöyle bak...vs.
Ama sıkıldım,hem de çok.Artık savunmayacağım ne yaparsa yapsın,olumsuz bişey de söylemem ama olumlu da konuşmıcam.
Gerçi bu kararı veriyom,sonra da vicdan azabı duyuyorum,o annesi ile kötü olunca kendimi kötü hissediyorum, ne yapmalıyım sizce?
