Merhabalar hanimlar.. Ben hayatim boyunca hep kendi ayaklarimin üzerinde durabilmeyi istedim kimseye muhtac olmadan (babama bile).. Bu düsünce neden bilmiyorum inanılmaz yoruyo beni 3 aylık evliyim ve evde bos durmayı kendime yediremiyorum muhendisim yüksek lisans yaptim hayallerim vardi hicbiri olmadi simdi kpss deniyorum.
Annem yıllarca babam tarafindan aldatildi tabiki bize acik acik söylemese de hep calisip kimseye muhtac olmayin maddi özgürlügünüz elinizde olsun diyerek buyuttu bizi.
Bundan dolayi galiba esime muhtac olmamaliyim dusuncesi var su an bende. İs bulana kadar cocuk istemiyorum bilmiyorum belki esime haksizlik yapiyorum. O da destek oluyo calismami istiyo is bulamiyorum. Sanki calismadiğim her dakika eşim beni aldaticak ve ben ona muhtac kalcam gibi geliyo maddi özgürlugum olmadigi icin. Belki saplantili bi dusunce ama boyle hissediyorum

esine mi güvenmiyosun diyebilirsiniz güveniyorum ama su da bi gercek ne erkekler var yillarca asik oldugu kadini aldatan erkekler cok meyilli oluyo benim dusuncem böyle yani bilemiyorum erkeklere karsi bi güvensizlik var..
Biliyorum bu duruma yapcak bişey yok. is bulana kadar kendimi bi işe yaramis emeklerimin karsiligini almis hissedene kadar düzelmicem. Sadece cok bunaldim birileriyle dertlesmek istedim.