Eşime nasıl yaklaşacağımı çözemediğim için, artık yaklaşmıyorum

Durumbu

Üye
Kayıtlı Üye
13 Mayıs 2023
709
303
27
Sorunlarim actigim diger konularda var. Benim derdim aslinda ne k.validemin ve k.pederimin patavatsizligi ne baska bisey. Benim sorunum eşim. Cunku bunlarin ustesinden gelebilecek kisi de eşim(di). Ben artık onca kavgadan sonra kendimde eşimle evliliğime devam etme isteği duymuyorum. Ama 5 aylik hamileyim. Bir yere gitmesini istemiyorum, mantikli aciklama sunuyorum mesela. Dogru degil diyorum. Aldigim tepki icler acisi. Sananeden başlıyor, ne bicim ailede yetismissinle bitiyor. Soyleyeyim, dirdirci biri degilim. Asla baskici degilim. Ben ona ne kadar alan actiysam o her zaman daha fazlasini istedi. 2 gunde bir arkadaslariyla. İs cikisinda eve gelmiyor. Gelir gelmez de uyuyor. Sitem ediyordum ama artik biraktim. Ben de evde olmamaya basladim. O gelmeden eve geliyorum. Sohbetimiz zaten evlendik evleneli yok. Sadece cinsellik. Onu da son zamanlarda ben sadece kendimi tatmin etmek icin ister oldum. Kisacasi artik cabalamiyorum. Onunla muhatap olmamak icin tum isleri kusursuz yapmaya basladim. Ya da is uretmeye. İcimde olan sevgisi bitti. Beni optugunde icim almamaya basladi. Kokusu hosuma gitmiyor artik. Bana dokunmasi bile bazen... Bu durum duzelir mi bilmiyorum. Terapiste gittim. Ama yalniz hicbir ise yaramadi. Onu benimle gelmeye ikna edemedim. Yani cabaladim. Sonuc alamadim. Cok denedim. Artik bekledigim sey bebegimin dogmasi sanirim. Sonrasina bakicam. Mutsuzum. Bunu yuzune soylemekten de cekinmiyorum. Onun da ben vezgectigim icin morali bozuluyor. Sanki kendi kendime bu hale gelmisim gibi davraniyor.
 
Madem bebeğin doğmasını bekliyorsunuz artık nedeni,nasılı bırakın.

Çok üzgünüm ama belli ki bu evlilik bitmiş. Birbirinizden soğumuşsunuz. Olabilir,normal. Her evlilik sonsuza kadar sürecek değil.

Bebeğiniz doğunca yolunuzu çizersiniz.
Evet oyle. İcimi doktum. Anlatacak kimsem yok cunku
 
Çocuk doğsun derken, çocuk biraz ele avuca gelsin diyeceksiniz. Sonra çocuğun sancıları, diş ağrısı, uykuzluklaei, huysuzluklari derken, başka bir düzene geçmeye cesaretiniz kalmayacak. Benim öyle.olurdu en azından. En doğrusu başından beri sizinle paylaşımı bu kadar kısıtlı adamdan çocuk yapmamakti. İşiniz zor gorunuyor. Düzeleceğini sanmıyorum eşinizin.
 
Siz ve eşiniz kaç yaşlarındasınız ? Eşinizin arkadaşları bekar mı ? Akşamları iş çıkışı kimlerle nereye gidiyor ? Size ilgisi sevgisi nasıl ? Sizinle de dışarı çımayı istiyor mu yoksa ben tek başıma arkadaşlarımla mı takıl cam diyor
 
Yahu bosver bebegine odaklan
Adamla birlikte oluyorsun enfeksiyon kapiyorsun yine sıkıntıyı sen cekiyorsun
Ustune bide laflarini cekiyorsun
yuruyus yap kitap oku kendine zaman ayir kafani ona yoracagina..
 
Çocuk doğmadan düzen kurmak cok daha kolay doğduktan sonra bebek için kurulan düzeni bozup başka yere aktarmak cok cok zor. Bence aklınızdaki doğumdan sonra acaba düzelir mi ihtimali. Belki düzelir ama 3 ay ama 5 ay sonradı yine aynı. Ciddiyetinizi kendisi olmadanda yaşayabileceğinizi göstermek istiyorsanız bebek doğmadan gösterin ki ikinci bir şans vereceksenizde adam sizin gidebildiğinizi görsün,bebekten sonra sizi üzmeye korksun.
 
Sorunlarim actigim diger konularda var. Benim derdim aslinda ne k.validemin ve k.pederimin patavatsizligi ne baska bisey. Benim sorunum eşim. Cunku bunlarin ustesinden gelebilecek kisi de eşim(di). Ben artık onca kavgadan sonra kendimde eşimle evliliğime devam etme isteği duymuyorum. Ama 5 aylik hamileyim. Bir yere gitmesini istemiyorum, mantikli aciklama sunuyorum mesela. Dogru degil diyorum. Aldigim tepki icler acisi. Sananeden başlıyor, ne bicim ailede yetismissinle bitiyor. Soyleyeyim, dirdirci biri degilim. Asla baskici degilim. Ben ona ne kadar alan actiysam o her zaman daha fazlasini istedi. 2 gunde bir arkadaslariyla. İs cikisinda eve gelmiyor. Gelir gelmez de uyuyor. Sitem ediyordum ama artik biraktim. Ben de evde olmamaya basladim. O gelmeden eve geliyorum. Sohbetimiz zaten evlendik evleneli yok. Sadece cinsellik. Onu da son zamanlarda ben sadece kendimi tatmin etmek icin ister oldum. Kisacasi artik cabalamiyorum. Onunla muhatap olmamak icin tum isleri kusursuz yapmaya basladim. Ya da is uretmeye. İcimde olan sevgisi bitti. Beni optugunde icim almamaya basladi. Kokusu hosuma gitmiyor artik. Bana dokunmasi bile bazen... Bu durum duzelir mi bilmiyorum. Terapiste gittim. Ama yalniz hicbir ise yaramadi. Onu benimle gelmeye ikna edemedim. Yani cabaladim. Sonuc alamadim. Cok denedim. Artik bekledigim sey bebegimin dogmasi sanirim. Sonrasina bakicam. Mutsuzum. Bunu yuzune soylemekten de cekinmiyorum. Onun da ben vezgectigim icin morali bozuluyor. Sanki kendi kendime bu hale gelmisim gibi davraniyor.
Ortada bı evlilik kalmamış mecburi devam eden bı ev arkadaşlığı gibi olmuş.. bebekten sonra net kararınızı verirsiniz. Eşiniz mutsuzlugunuzdan rahatsız olup uzulecegine terapiye gelip çözüm arasaydi keşke. İçiniz artık almıyorsa o duygu kolay kolay düzelmez diye dusunuyorum.. keşke bebek konusunu iyice düşünüp öyle yapsaydiniz çünkü bu süreçte sizi zor bı hamilelik ve zor bı lohusalık karşılayacak ve bu duygularımız bebekleride olumsuz etkiliyor ne yazık ki .. hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Eski konularınızı hatırladım. Eşiniz düzelmeyecek belli ki. Bu yüzden er ya da geç boşanacaksınız. Ama şuan bunları düşünüp daha fazla stres yaşamayın. Bebeğin doğumu ve bakımı, lohusalık vs derken hem maddi hem manevi en çok desteğe ihtiyacınız olan bir döneme gireceksiniz. Bütün yükü neden üstlenesiniz ki? Çocuğun bakımına destek olmayacaksa ailenizde kalırsınız. En azından maddi olarak destek olur eşiniz. Zor zamanları bir atlatın sonrasında boşanmayı düşünebilirsiniz tabiki karar sizin.
 
Siz ve eşiniz kaç yaşlarındasınız ? Eşinizin arkadaşları bekar mı ? Akşamları iş çıkışı kimlerle nereye gidiyor ? Size ilgisi sevgisi nasıl ? Sizinle de dışarı çımayı istiyor mu yoksa ben tek başıma arkadaşlarımla mı takıl cam diyor
Beni de istedigim zaman gezdirir. Kendi de soyler gidelim suraya buraya diye. Ama kendi basima da gezerim sohbet edemedikten iki laf konusamadiktan sonra anlami yok ki. Gidip yemek yiyip, cay icip telrfonla oynayip donuyoruz. Arkadaslari evli de var bekar da var. Ama oyle hovarda tipler degiller hepsini taniyorum az cok. Sevgi gostermeye gelince susup sadece sarilcaz ya da yatak muhabbeti. Baska biseyimiz yok
 
Yahu bosver bebegine odaklan
Adamla birlikte oluyorsun enfeksiyon kapiyorsun yine sıkıntıyı sen cekiyorsun
Ustune bide laflarini cekiyorsun
yuruyus yap kitap oku kendine zaman ayir kafani ona yoracagina..
Aynen oyle yapiyorum. Bu sefer de neden boylesin oluyo. Ben de seni ozgur birakiyorum diyorum
 
Eski konularınızı hatırladım. Eşiniz düzelmeyecek belli ki. Bu yüzden er ya da geç boşanacaksınız. Ama şuan bunları düşünüp daha fazla stres yaşamayın. Bebeğin doğumu ve bakımı, lohusalık vs derken hem maddi hem manevi en çok desteğe ihtiyacınız olan bir döneme gireceksiniz. Bütün yükü neden üstlenesiniz ki? Çocuğun bakımına destek olmayacaksa ailenizde kalırsınız. En azından maddi olarak destek olur eşiniz. Zor zamanları bir atlatın sonrasında boşanmayı düşünebilirsiniz tabiki karar sizin.
Ben de boyle dusundum. Hamileligim bittikten sonra ne yapacaksam yaparim dedim
 
X