Eşime saygımı yitirdim.

lavinharper

dünya ne taraftan dönüyor?
Pro Üye
25 Mart 2022
359
825
delirmek üzereyim.

Merhaba,
Bunun öncesi de var daha anlaşılabilir olabilir diye bir önceki konumu üste editledim. Cinsellik mevzusunu aştık tamamen aştık.
Eşim işsiz toplam geçtiğimiz 5 ayda sadece 1 ay bir işe girip çıktı üstte ki konumda bahsettiğim gibi. Evin şuan maddi sorumluluğu üstümde benim maaşıma bakıyoruz. İş bakıyor ama piyasa çok kötü başvurularına geri dönüş olmasını geçtim pozisyon açıklığı bile yok dolayısıyla başvuru yapamıyor. Psikolojisi bitmiş durumda onun da benimde.Özgüvenini gitgide kaybediyor bana çok mahçup gözlerinin içinde öyle bir görüyorum ki o ezilişini çok üzülüyorum. Neşemizi kaybettik umudumuzu kaybettik artık ileriye dönük planlar yapamıyoruz,hayal kuramıyoruz hatta doğru düzgün konuşamıyoruz bile evimiz çok sessiz. İçimde bastıramadığım bir öfke var hep hazır ol da en ufak bir kıvılcıma dışarı çıkıyor.

Linçlenmeye hazırım, ona belki destek olmam gerekti motive etmem gerekti yaptım da ilk 3 ay.Güveniyordum da ona niyetim kendine olan saygısını kalan şu kadarcık özgüvenini de kaybetmemesiydi. Ama artık yapamıyorum birşeyler sürekli üst üste geldikçe çenemi kapatamaz,söylenmeden duramaz oldum. Halbuki eşimi çok seviyorum çok merhametli bir adam gözümün içine baktı senelerdir. Ben çok mutsuzum o çok mutsuz. Biz bu hayatta herşeyi bir başımıza yaptık kimseye yük olmadık kendi yükümüzü kendi sırtımıza aldık her zaman.
Ama şuan bu tükenmişlik bizi mahvediyor. Ne yapacağım ben?
 
Her insanın hayatında bir dönemeç olabilir. Açıkçası iyi günde kötü günde diye başladığımız evlilikte 3 ayda bu hale gelmeniz üzücü.
İnsanların eşi hasta oluyor da yıllarca bakıyor öyle bişi olsa ne yapacaktınız ?
Adam keyfe keder çalışmasa eyvallah ama iş bulamadığı için bunalıma girecek kadar önemsiyor daha ne yapsın ki
 
önceki konunuzu okudum. Açıkçası iş konusunda eşinizin tembel olduğunu düşünüyorum. Mevcut ülke şartlarında kimsenin iş beğenmemezlik gibi bir lüksü yok. biz bu hayatta her şeyi tek başımıza yaptık demişsiniz ama aslında SİZ tek başınıza yapmışsınız ve artık yorulmuşsunuz. Ben açımdan size boşanın demek kolay ama içimden biraz daha çabalayın sonra bu konuyu değerlendirin demek geliyor.
 
delirmek üzereyim.

Merhaba,
Bunun öncesi de var daha anlaşılabilir olabilir diye bir önceki konumu üste editledim. Cinsellik mevzusunu aştık tamamen aştık.
Eşim işsiz toplam geçtiğimiz 5 ayda sadece 1 ay bir işe girip çıktı üstte ki konumda bahsettiğim gibi. Evin şuan maddi sorumluluğu üstümde benim maaşıma bakıyoruz. İş bakıyor ama piyasa çok kötü başvurularına geri dönüş olmasını geçtim pozisyon açıklığı bile yok dolayısıyla başvuru yapamıyor. Psikolojisi bitmiş durumda onun da benimde.Özgüvenini gitgide kaybediyor bana çok mahçup gözlerinin içinde öyle bir görüyorum ki o ezilişini çok üzülüyorum. Neşemizi kaybettik umudumuzu kaybettik artık ileriye dönük planlar yapamıyoruz,hayal kuramıyoruz hatta doğru düzgün konuşamıyoruz bile evimiz çok sessiz. İçimde bastıramadığım bir öfke var hep hazır ol da en ufak bir kıvılcıma dışarı çıkıyor.

Linçlenmeye hazırım, ona belki destek olmam gerekti motive etmem gerekti yaptım da ilk 3 ay.Güveniyordum da ona niyetim kendine olan saygısını kalan şu kadarcık özgüvenini de kaybetmemesiydi. Ama artık yapamıyorum birşeyler sürekli üst üste geldikçe çenemi kapatamaz,söylenmeden duramaz oldum. Halbuki eşimi çok seviyorum çok merhametli bir adam gözümün içine baktı senelerdir. Ben çok mutsuzum o çok mutsuz. Biz bu hayatta herşeyi bir başımıza yaptık kimseye yük olmadık kendi yükümüzü kendi sırtımıza aldık her zaman.
Ama şuan bu tükenmişlik bizi mahvediyor. Ne yapacağım ben?
Aynı durumda sizde olabilirdiniz öyle düşünün işsizlik çok kötü bir durum suan ki enflasyon ortada asgari ücret yükseldikçe işsizlik artış gösteriyor ama sırf bunun için eşinize olan saygınızı yitirmeniz çok yanlış bir durum adı üstünde eş bir birbirinizi kaldırmalısınız destek olmalısınız sizi yıpratan başka konular varsa tabi onu bilemem
 
kaç senelik evlisiniz bilmiyorum ama 3 ayda böyle bi duruma tahammülünn bitmesi normal mi ?
evlilik zaman zaman eşini idare edebilme sanatıdır
sen geçici bi süre işsizlik gibi bu ülkede kanayan yara olmuş bi durumu idare edemeyeceksen niçin evlendin ?
anladığım kadarıyla iş beğenmeyen biri değil ama pozisyon bile açılmıyor diyorsun
genel bi kriz var belki eşinin sektörüne özel bi kriz daha vardır konuştunuz mu bunu hiç
 
delirmek üzereyim.

Merhaba,
Bunun öncesi de var daha anlaşılabilir olabilir diye bir önceki konumu üste editledim. Cinsellik mevzusunu aştık tamamen aştık.
Eşim işsiz toplam geçtiğimiz 5 ayda sadece 1 ay bir işe girip çıktı üstte ki konumda bahsettiğim gibi. Evin şuan maddi sorumluluğu üstümde benim maaşıma bakıyoruz. İş bakıyor ama piyasa çok kötü başvurularına geri dönüş olmasını geçtim pozisyon açıklığı bile yok dolayısıyla başvuru yapamıyor. Psikolojisi bitmiş durumda onun da benimde.Özgüvenini gitgide kaybediyor bana çok mahçup gözlerinin içinde öyle bir görüyorum ki o ezilişini çok üzülüyorum. Neşemizi kaybettik umudumuzu kaybettik artık ileriye dönük planlar yapamıyoruz,hayal kuramıyoruz hatta doğru düzgün konuşamıyoruz bile evimiz çok sessiz. İçimde bastıramadığım bir öfke var hep hazır ol da en ufak bir kıvılcıma dışarı çıkıyor.

Linçlenmeye hazırım, ona belki destek olmam gerekti motive etmem gerekti yaptım da ilk 3 ay.Güveniyordum da ona niyetim kendine olan saygısını kalan şu kadarcık özgüvenini de kaybetmemesiydi. Ama artık yapamıyorum birşeyler sürekli üst üste geldikçe çenemi kapatamaz,söylenmeden duramaz oldum. Halbuki eşimi çok seviyorum çok merhametli bir adam gözümün içine baktı senelerdir. Ben çok mutsuzum o çok mutsuz. Biz bu hayatta herşeyi bir başımıza yaptık kimseye yük olmadık kendi yükümüzü kendi sırtımıza aldık her zaman.
Ama şuan bu tükenmişlik bizi mahvediyor. Ne yapacağım ben?
Önceki konularınızı bilmiyorum. Ama tek sorun buysa eğer maddi sıkıntıdan dolayı böyle olmanız normal. Kendinizi daha çok bu kara deliğe sokmayın. Hayatta her şey mümkün. Evlilik böyle bir şey. Her zaman her şey güllük gülistanlık olmuyor. İşten çıktığınızda alın eşinizi hava almaya çıkın, birlikte vakit geçirin. Eşiniz farklı geçici işlere baksın hem kafası dağılır hem cep harçlığı çıkar. Bugünler gelip geçer ve böyle böyle güzel günlerin kıymeti oluyor. Hayat böyle bir şey. Evlilikte hayatın bir parçası. Evli olmasanız da böyle zor günleriniz olabilirdi. Şimdi destek zamanı.
 
kaç senelik evlisiniz bilmiyorum ama 3 ayda böyle bi duruma tahammülünn bitmesi normal mi ?
evlilik zaman zaman eşini idare edebilme sanatıdır
sen geçici bi süre işsizlik gibi bu ülkede kanayan yara olmuş bi durumu idare edemeyeceksen niçin evlendin ?
anladığım kadarıyla iş beğenmeyen biri değil ama pozisyon bile açılmıyor diyorsun
genel bi kriz var belki eşinin sektörüne özel bi kriz daha vardır konuştunuz mu bunu hiç
Devamlı olarak şuan 5 ay. Ama genelde eşimin memnuniyetsiz bir tavrı olduğu için çalıştığı işlerde 3 senede toplam 6 yer değiştirdi. Aralarında da yine 1-2 ay boşluklar oldu. Asıl istikrarsızlığından kaynaklı bir tahammülsüzlük benim ki.
 
Devamlı olarak şuan 5 ay. Ama genelde eşimin memnuniyetsiz bir tavrı olduğu için çalıştığı işlerde 3 senede toplam 6 yer değiştirdi. Aralarında da yine 1-2 ay boşluklar oldu. Asıl istikrarsızlığından kaynaklı bir tahammülsüzlük benim ki.

Peki gerçekten devam edilemeyecek yerler miydi? Hepsinin şartları kötü müydü?
 
Ne mühendisi bilmiyorum ama kpssde şansı yok mu? Boş boş oturacağına çalışsa. Sizin de gözünüze batmaz ozmn.
 
3 ayda iş bulamaması olağan. Yani iş dediğin hemen bulunmaz. Evliliklerde biri ıssız oldugunda diğeri destekler. Adam yıllardır sirtinizdan gecinse tamam da sizin durum farkli. O iş bulur yarın bir gun siz çıkarsınız o evi gecindirir. Başka sorunlar var bence
 
Devamlı olarak şuan 5 ay. Ama genelde eşimin memnuniyetsiz bir tavrı olduğu için çalıştığı işlerde 3 senede toplam 6 yer değiştirdi. Aralarında da yine 1-2 ay boşluklar oldu. Asıl istikrarsızlığından kaynaklı bir tahammülsüzlük benim ki.
tanımadan mı evlendin ? görücü usulü falan mıydı ?
bi insanın iş konusunda böyle olduğunu, memnuniyetsiz bi tip olduğunu anlamak için illa evlenip aynı eve girmek gerekmiyor çünkü o yüzden soruyorum
 
Peki gerçekten devam edilemeyecek yerler miydi? Hepsinin şartları kötü müydü?
İlk ikisi evet ama sonrakiler hayır bana göre. Şuan bir önceki konumda bahsettiğim vizyonsuz geleceğim yok dediği işten çıktığına çok pişman mesela. Geçen kyk borcundan dolayı hesaplarına bloke geldi bütün kenarda kalan 3-5 kuruşumuza yani. Dolayısıyla ödeyemedi blokeli hesap olduğu için arkadaşından istemek durumunda kaldı fakülteden arkadaşı. Arkadaşları iyi kötü bir yol tutmuşken kendisi aynı yerde acı ama gerçek bu. Benimde zoruma gitti bu yaşta aman dilenmek açtım ağzımı yumdum gözümü. Geçen tanıdık vasıtasıyla bir iş görüşmesine gitmişti adam mühendise ihtiyacım yok ama şu işi yapacak bir -iş meslek kolundan çok bağımsız beden gücü gerektiren bir iş eşim mühendis- eleman arıyorum istiyorsan buyur demiş bunu bana bu insanlar delirmiş diye anlatmıştı tanıdıktı firma sahibi de. Geçen bana bu meseleden sonra afakanlar geldikten sonra kalktı bana dedi ki ben oraya gireceğim şu işi yapacağım benimde sinirlerim bozuldu bağırdım çağırdım montaj yapmak için mi bir önceki işinden çıktın diye. Sinirlerim çok bozuk artık
 
Önceki konuyu okumadan yorum yapilirsa 5 aydır işsiz eşine destek olmayan kadin gibi göruüneceksiniz ama işin aslı öyle değil. Eşiniz sürekli iş değiştiren,memnuniyetsiz biri.
Sizde işte sorunlar yaşıyormuşsunuz ama işi bırakan kim olmus tabi ki eşiniz. Siz neden bırakmıyorsunuz çünkü sorumluluk sahibisiniz.
Öyle içli içli bakacağına sizin yarınız kadar sorumluluk alsaymis. Yaptığı da duygu sömürüsü bir bakıma.
Evlilik merhamet üzerine kurulup, devam edecek bir kurum değil. Böyle kocaya saygınızın olmaması da gayet normal.
 
Son düzenleme:
Devamlı olarak şuan 5 ay. Ama genelde eşimin memnuniyetsiz bir tavrı olduğu için çalıştığı işlerde 3 senede toplam 6 yer değiştirdi. Aralarında da yine 1-2 ay boşluklar oldu. Asıl istikrarsızlığından kaynaklı bir tahammülsüzlük benim ki.
ek olarak diğer işleri bırakmak için sence sebepleri haklı mıydı ?
örnek veriyorum mobbing görmek, aşırı stres, aşırı yoğun çalışma saatleri, maaş gecikmesi/ödenmemesi falan iş bırakmak için gayet haklı sebeplerdir bana göre
ama atıyorum yol uzak, iş arkadaşlarımı sevmiyorum gibi çocuk çocuk sebepler iş bırakmak için şımarıklık gibi gelir bana
 
tanımadan mı evlendin ? görücü usulü falan mıydı ?
bi insanın iş konusunda böyle olduğunu, memnuniyetsiz bi tip olduğunu anlamak için illa evlenip aynı eve girmek gerekmiyor çünkü o yüzden soruyorum
Hayır biz totalde 8 senedir birlikteyiz üniversite de tanıdım eşimi hatta o zaman da beraber yaşadık ama öğrenciydik işte. Mezun oldu evlendik ve ben ilk defa eşimi gerçek bir hayatta gerçek sorumlulukların altında gördüm.
 
Önceki konuyu okumadan yorum yapilirsa 5 aydır işsiz eşine desrek olmayan kadin gibi göruneceksiniz ama işin adlı öyle değil. Eşiniz sürekli iş değiştiren,memnuniyetsiz biri.
Sizde işte sorunlar yaşıyormuşsunuz ama işi bırakan kim olmus tabi ki eşiniz. Siz neden bırakmıyorsunuz çünkü sorumluluk sahibisiniz.
Öyle içli içli bakacağına sizin yarınız kadar sorumluluk alsaymis. Yaptığı da duygu sömürüsü bir bakıma.
Evlilik merhamet üzerine kurulup, devam edecek bir kurum değil. Böyle kocaya saygınızın olmaması da gayet normal.
Durum bu evet.
 
X