eşimle tanıştıgımda daha 17 yasındaydım.çok büyük umutlarla tam 7 sene bekledim onu.düğün olana kadar herşey çok güzeldi.eşimin ailesinin oturdugu evin üstüne kredi çekilerek ev yapıldı.tabi eşim ödüyordu kredileri.babası olmadıgı için güya abisi ona sahip çıkmıştı.neyse evlendik daha 3.ayda görümcem anamın parasını yiyorsunuz bu evde bizimde hakkımız var demeye basladı.her hafta sonu kaynım eltim 2 çocuk görümcem kaynanam bize çıkmaya basladı.sanki kendi evleri gibiydilertabi eşimde bende bu durumu kabullenmedik.bu durumdan rahatsızlıgımızı otorup koonustuk olmadı ima ettik olmadı onlarla dikleştik gene olmadı anlamadılar ve nihayetinde bizde kredinin bitmesine 6 ay kala ordan kavga gürültü tasındık.3 sene oldu ordan cıkalı.kaynanam hariç hiçbiriyle görüşmüyorum.onunlada konusmuyordum ama bebek olunca aradı beni mecbur kaldım eşimin hatrı için.biz tasındıgımızda abisi gecti o eve.annemin evinde oturup anamın parasını yiyorsunuz diyen görümcem şimdi sus pus.şuan orda benim istediğim gibi durabiliyorlar.bu çok zoruma gidiyo.bu devirde bi ev sahibi olmka bu kadar zorken ve suan benim istediğim gibi durabildiklerini gördüğümde onlara karsı nefretim bin kat daha artıyo.suan kaynanam bizde yaklasık1.5 aydır.öğrendikki abisi annesinin maaşından 2.kere kredi çekmiş.adamın evi var arabası var 2 tane dükkanı var fındık bahcesi ona calısıyo.hala anasının maasından kredi dileniyo.parası yarı yarıya düşmüş.kıt kanaat gecinen insanlarız.eşimin ticket kartıyla alışveriş yapıyoruz.annesi bizdeyken ondan 200 tl kadar para almış.gecende param yok aldıgın parayı geri ver demiş.o kadar sinirlendimki anlatamam.burdayken gördü bizim ne kadar zor sartlarda yasadıgımızı dediği lafa bak.krediyi verdiği adamdan istemiyo bizden istiyo.eşimde nakit veremicem alışveriş yap o zamn tickettan dedi.utanmadan kabul etti.ben çocugumun bez parasından kendi rızkımdan kestim o alışveriş yaptı.üstelik maaşını almaya 10 gün kaldı.şimdi yarın gidiyo evine.parası olmayan şeker hastası kadın taa uzak pazara ayva almaya gitti reçel yapmak için.onlar kaynanamı yedikçe ona bi faydası olmadıkca hala onları tutuyo bizi atıyo.eşimde hala annem diye sarılıyo ona kırılmasın diye bişe demiyo.bizde enayi durumuna düşüyoruz.böyle olunca kavga edip duruyoruz.olan oldu niye konusup canını sıkayım diyo.ben hep deli oluyorum.arada bikaç laf diyo ama kadın tınlamıyo.nefretim o kadar büyükki sırf onları görmemek için eşimden ayrılmak istiyorum ciddi ciddi.eşim annesini her aradıgında anneside hep onlara yardım ettiğinde günden güne soguyorum eşimden.eskisi gibi değilim ona karsı.günden günede uzaklastıgımı hissediyorum.ailesi aramıza girmese eşimle hiçbi sıkıntım yok ama artık dayanamıyorum.çocugum için biraz daha sabır diyorum ama çatlicam artık.uzun oldu biraz okunurmu bilmem ama en azından ben yazıp içimi biraz olsun rahatlattım...