- Konu Sahibi morpapatyam
-
- #21
arkadaşım.slm önce.benmde eşim öle aynı dertteyiz.ama benmkinin annesi burda olmadığı için bacısı kardeşi var onlarla yetiniyoz::)ama ilk evlendiğim sıralar kabus gibiydi.herzaman bizde biz onlarda.aynı senin durum yani aile birbirine çok bağlı olunca.şimdiiiiiiiiiiii sana çok iş düşüyo paylaşmamı istersen cvbını bekliyorum en ince ayrıntısıyla:)))))))
doğduğum büyüdüğüm yeri bıraktım neiçin onun için.işimi bıraktım ne için onu için.arkadaşlarımı bıraktım, gezdiğim tozduğum yerleri, alışveriş ettiğim yerleri herşeyi bıraktım.naptım daha küçük daha köhne monoton daha soğuk bi şehre taşındım.kımın için onun için.onun karıyeri için.en başta ağzından kaçırıpda sonra toparlamaya çalıştığı anne baba düşkünlüğü için.tüm sülalesi burda olduğu için.10 ay oldu evleneli.hala sindiremiyorum.okadar salakmışımkı.okadar saf kalplıymışımkı.kocamın karıyerı ıçın giderım dedım kendı anamada onun anasına babasınada.hiç ustunde durmadım.çünkü hep böle gıtcek zannedıyordum.noldu?ben herkezi arkamda bıraktım onun için o ise her fırsat bulduğunda benı yanlız bırakıp anasına koştu.hasta oldum yine bıraktı.bazne düşünüyorum benm abartıyorum kızlar.nolur bana akıl verın.benım gibi aynı şehirde olup tam gün çalıştığı halde haftada 3-4 kayınvaldeisne gitmek zorunda olan varmı.banamı anormal geliyo bu samımıyet.eşimin kaç günde bir gittiğini bile bilmiyom.çoğu zaman benı işe bırakıp uğruyo sabahtan.bide akşam gidiyoz beraber.ya sındıremıyorum kızlar. ben anamaı babamı öle boynu bükük bıraktım geldim.ama o yeni bi hayat kurduğunun farkında değil .hala kopmadı onlardan.kendimi salak enayi gibi hissediyorum.içim hiç bişi yapmak istemiyo.hep ağlıyorum.konuşmayı her denediğimde kavga ettik.ben seninle daha fazla zaman geöçirmedk istiyorum dedim cevabı zaten hep bırlıkteyiz oldu.daha neler neler konuştuk.anlamıyo anlamıyooo.benmı abartıyorum bilmiyorum.ama uzulmekten ağlamaktan çok yoruldumm.başkalarına endekslı yaşamaktan yoruldum.adam gibi haftalık planımı bile yapamıyorum.çünkü 2-3 gün geçtimi benım sınamaya yada salışverişe gidelim deme gibi lüksüm yok.anasına gidilcek cünkü.arkadaşlar buna benzer sorunlar varmı evliliklerinde?hepinizi öpüyorum
doğduğum büyüdüğüm yeri bıraktım neiçin onun için.işimi bıraktım ne için onu için.arkadaşlarımı bıraktım, gezdiğim tozduğum yerleri, alışveriş ettiğim yerleri herşeyi bıraktım.naptım daha küçük daha köhne monoton daha soğuk bi şehre taşındım.kımın için onun için.onun karıyeri için.en başta ağzından kaçırıpda sonra toparlamaya çalıştığı anne baba düşkünlüğü için.tüm sülalesi burda olduğu için.10 ay oldu evleneli.hala sindiremiyorum.okadar salakmışımkı.okadar saf kalplıymışımkı.kocamın karıyerı ıçın giderım dedım kendı anamada onun anasına babasınada.hiç ustunde durmadım.çünkü hep böle gıtcek zannedıyordum.noldu?ben herkezi arkamda bıraktım onun için o ise her fırsat bulduğunda benı yanlız bırakıp anasına koştu.hasta oldum yine bıraktı.bazne düşünüyorum benm abartıyorum kızlar.nolur bana akıl verın.benım gibi aynı şehirde olup tam gün çalıştığı halde haftada 3-4 kayınvaldeisne gitmek zorunda olan varmı.banamı anormal geliyo bu samımıyet.eşimin kaç günde bir gittiğini bile bilmiyom.çoğu zaman benı işe bırakıp uğruyo sabahtan.bide akşam gidiyoz beraber.ya sındıremıyorum kızlar. ben anamaı babamı öle boynu bükük bıraktım geldim.ama o yeni bi hayat kurduğunun farkında değil .hala kopmadı onlardan.kendimi salak enayi gibi hissediyorum.içim hiç bişi yapmak istemiyo.hep ağlıyorum.konuşmayı her denediğimde kavga ettik.ben seninle daha fazla zaman geöçirmedk istiyorum dedim cevabı zaten hep bırlıkteyiz oldu.daha neler neler konuştuk.anlamıyo anlamıyooo.benmı abartıyorum bilmiyorum.ama uzulmekten ağlamaktan çok yoruldumm.başkalarına endekslı yaşamaktan yoruldum.adam gibi haftalık planımı bile yapamıyorum.çünkü 2-3 gün geçtimi benım sınamaya yada salışverişe gidelim deme gibi lüksüm yok.anasına gidilcek cünkü.arkadaşlar buna benzer sorunlar varmı evliliklerinde?hepinizi öpüyorum
öylemi dersin.ben çok ihtimal vermıyorum.ama denicem.eşim napar ne eder yine gider gider.eşim bu konularda bana göre biraz daah farklı zihniyete sahip.hep gidilsin gelinsin istiyo ailesi ve akrabalarıyla.yani hep eli ailesinde olsun akrabalarınada sanırım bunu göstermek istiyo.bende birazdaha kendı yağımızda kavrulmak taraftarıyım.gitmeyelim demiyorum.ama fırsat buldukca.yanı ben ziyaretlerden fırsat buldukca kendımıze evimize vakit ayırmak istemiyororum.bu konuda nasıl yaklaşmama lazım çözemedim artık.kendimi tanıyamaıyorum.çok kavgacı devamlı ağlıyan biri oldum.ki biz evleninceye kadar hiç tartışmamıştık nerdeyse.çevremde bu tarz sorunlar yaşıyanda yok akıl danışabileceğim.tek bildiğim psikolojimin yavaş yavaş bozulmaya başladığı
ya şuanki aklım olsa zaten farklı olurdu bişiler.neden bukadar fedakar davrandım bilmiyorum.gtimiyorum desem ipler daha da kopacak.arada benım aileme yakınlarımada gidiyoz.onlarla ilgili sorun çıkartmasından endişe ediyorum.şu erkeklerin evliliğin ilk yıllarında ailelerine düşkün olma durumu gereçekten varmı.yanı zamanla dengeyi kurarmı acaba?sizlerinde eşleri evliliklerinin ilk yıllarında bölemiydı?aslında asıl merak ettiğim aynı şehirde otuturpda görüşme sıklığınız ne?sevgiler hepinize
işte benim sorunum herşeyi direk söylemek.yani alttan alta bişi aşılayamıyorum.kızdığımda direk belli olur sevindiğimde.yani takdik olayı pek yok.bunları öğrenmem gerekiyo sanırım.peki eşime bunları yaparken kayınvalideme karşı nasıl davranmalıyım bu gitmeme hususunda.mesela bana telefon açıyo akşam yemeğe gelin diye sık sık.ona nasıl davranmama lazım?
NOODLES banada takdiklerinden tiyolar verirmisin.ben maalesef moral bozukluğumu hemen yüzüme yanısıtıyorum.surat bir karış asılıyo.yanı canım bişiye sıkkınsa hemen bellı edıyorum.sene neler yapıyosun.eşinde değişiklik varmmı?
canım sen sen ol kimse için eşinle tartışma..canım aynı senin durumundayım ne yapacağımı şaşırdım artık daha 2 ayda ne kavgalar yaşadık kaç kere gitmeye kalktım yok anlamıyo bizde adet diyo zırt pırt yemeğe çağırmalar kahvaltıya çağırmalar gitmeyince sitemler bıktım daha 2 ayda bıktım artık bi taktiğimde yok diğer kızlar gibi değilim bende senin gibi suratımı asıp tartışmaya sonra dayanamayıp ağlamaya başlıyorum tek umudum nişanlıyken bu kadar bağlı değildi sadece çok genç benim eşim 23 yaşında fazla dolduruyorlar iyilik adı altında kendi taraflarına çekiyorlar son bir kaç günüm iyice arttı tartışmalar sürekli ben haksızım dik başlıyım düşman olduk artık neredeyse birbirimize yeter ama artık yaa ne yapmalıyım nasıl kendime çekmeliyim bende
canım sen sen ol kimse için eşinle tartışma..
bu ilişkinizi yıpratmaktan başka bir işe yaramaz
bende yaklaşık 4 aylık evliyim
ne tartışmalar yaşadık eşimle
ama baktım ki karşılıklı olarak birbirimizi alttan alırsak hiç tartışmıyoruz..
çok şükür ki öncesine nazaran çok daha iyiyiz.
bi ara bıktım eşimden,hatta nefret ettim ama şimdi işteyken bile çok özlüyorum..
birbirimizi anlamaya başlayınca sevgimizi tekrar kazandık
canım bizde öyle bağırışıp tartışıyoruz sonra sakinleşip sarılıyoruz ama ben kazanamıyorum o taraf kalabalık ve 23 yıllık ailesi şimdi yeni bi aile kurduğunun bırak kendisi ailesi bile farkında değil 5 kişilerdi 6 kişi olduk gözüyle bakıyorlar bana bizim evimiz bizim sadece yatak odamız onların evi ev bizim ev onlarında ayrıca ikinci evi bu gözle bakıyorlar ve bunu dile getiriyorlar benim kocamda olmaz öle şey demiyo çok bunaldım bu hafta işten çıkıyorum bakalım düzene oturttum oturttum yoksa bende kendi babamla konuşacağım bu konuyu birazda onla muhattap olsunlar beni tek gördüler böle
Biz eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşamıyoruz ama 1 saatlik mesafede oturuyoruz. Bende çalışıyorum ve sadece haftasonum var. Evimi temizlemem, alışveriş yapmam, kendime ayırmam gereken yalnızca 2 gün. Oysa 1 yıldır napıyoruz, neredeyse her hafta sonu eşimin ailesinin yanına gidiyoruz. Hemde öle böle deil, cuma günü işten çıkıp gidiyoruz pazar akşam yemeğimizi yiyip dönüyoruz. Benim durumum aslına bakarsanız bir çoğunuzdan daha kötü, çünkü aynı şehirde olduunuz için dönüp dolaşıp yine kendi evinizde yatıyorsunuz, evinizin işlerini bi şekilde yetiştiriyorsunuz veya 1 günde olsa eşinizle kahvaltı yapabiliyorsunuz. Ben bunların bir çoğunu 1 yıl içinde belki toplasan 10 kez yapamadım.
Çok kavgalar ettik eşimle, halada ettiğimiz oluyor ama ben gitmemekte inat ettiğim zaman benim inadıma gidiyor. ne zamanki ben gitmeme konusunda inadı bıraktım ozaman kendiside orada sıkılmaya başladı. bu bişiyi değiştirmedi ama yeri geldiğinde gitmeyelim diyebiliyorum.
yavaş yavaş alışıyor erkekler. Kendi aileme 2 saat uzaklıkta oturuyorum, nişanlıyken 1 hafta orası bi hafta burası diyordu. Onun ailesine okadar sık gitmesek bende aileme gitmeyi okadar çok istemezdim. Neyseki babamın işi dolayısıyla ailem bizim olduumuz şehire taşındı. Artık en azından haftaiçi ailemi görebiliyorum, ayrıca ailem buraya taşındıktan sonra bişileri farketmeye başladı. Mesela evde kaldığımız bir haftasonu ben kesinlikle ailemin yanına gitmek istemedim, saolsun ailemde anlayışlıdır, onun ailesi gibi niye gelmiyorsunuz diye aramadılar.
Sorun 2 taraftada var aslında, erkekler denge olayını çok beceremiyorlar. Kadın dişiliğini kullanırsa erkeği kendi tarafına çekmiş oluyor ve birnevi dengeyi kendi kendine sağlıyor. Bende bu taktiği uygulamaya çalışıyorum. Mesela ailesinin evinde, banyo, namaz bahanesiyle onunla birlikte olmuyorum, yada yeri geldiğinde evde olsak ben sana neler yapacaktım diyorum.
Surat asmak bişi kazandırmıyor. Taktik yapmak gerekiyor. Allahtan ailesi kötü niyetli değil, cahiller. Olay eşimde bitiyor ama o dengeyi sağlayamadığından, olay benim dişiliğimde bitiyor. 1 yıldır öğrenemedim ama şu son 1kaç aydır biraz daha yumuşak davranıyorum. Öğrenicem ve uygulicam.
evliliğin ilk yıllarında erkekler aile lerinden kopamıyorlar. evliliğede adapte olamıyorlar,çoğu çift senin yaşadığını yaşamıştır ve yaşamayada devam edecektir. hayatın acı gerçeği kız lar hemen olgunlaşıp evlenincede nasıl davranılması gerekiyorsa öyle davranıyorlar, yani az hata yapıyorlar. erkekler ise geç olgunlaşıyorlar anneleri erkek çocuklarını hep pohpohluyor aman oğlum canım oğlum diye büyütüyorlar. anlıyacağın canım az yada çok senin yaşadıklarına benzer şeyleri çoğu kadın yaşıyoruz.sen şimdi biraz sabredip sonunda rahata ereceksin eşin senin istediğin gibi davranacak ama tatlım sakın her fırsatta tartışma haklıyken haksız durumuna düşürme kendini. biraz sabır et bu zaman zarfı içinde kendini çok üzme
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?