Arkadaşlar merhaba,
Benim sorunum eşimin ailesi. Artık düşünmekten bıktım ve kafayı yemek üzereyim. Biz severek evledik. Yaklaşık 1 yıllık evliyiz. Eşimin ailesi düğün tarihini kararlaştırdıktan sonra bizim maddi durumumuz yok size yardım edemeyiz dediler. Ben farklı şehire evleneceğim için işten çıktım,şansımıza eşimde işten çıkarıldı. Biz yine moralimizi bozmadık. Eşimle her şeyi biz hallederiz dedik. Benim ailem de her şey hazırlandı bu saatten sonra düğün iptal olmaz dediler. Ki gelinliğe,damatlığa,kuaföre,düğün salonuna kadar kız tarafı olmasına rağmen benim ailem ödedi. Evin eşyalarını kayınpederin kredi kartından aldık. Zaten herşeyi taksitle aldık. Acil olanları küçük altınla ve parayla öderiz kalan taksitleri çalışır öderiz ama asla bileziklerimize dokunmayız dedik.
Düğün gecesi takıları kayınvalideye verdik. Balayından döndük el öpmeye gittik eşimin ailesine. Bize küçük altınlar ve para borcumuza yetmiyor bütün takıları bozdurucaz dediler. Ben şok oldum. O zamana kadar saygı duyduğum o insanların, daha bir haftalık gelinken ve oğulları da ben de işsizken bize bunu yapmaları,kendi borçları için elimizden bütün takıları, bütün paramızı almaları, bileziklerimden o kırmızı kurdeleleri zevkle çıkarmaları gözümün önünden gitmiyor. Bize sadece durumumuz kötü size yardım edemeyeceğiz dediler, sizin takılarınıza güvendik borçlarımızı ödeyeceğiz deselerdi evlenir miydim? Hangi gelin bunu kabul edebilir? Düğün takıları gelin ve damada yardım olarak takılır.Ki zaten kayınpedere olan borcumuzu ödeyecektik.Geri kalan her şeyi de benim ailem yaptı zaten. Gelinin takılarını bozdurup borç ödemek nedir? Beni daha bir haftalık gelinken kuyumcu kuyumcu gezdirip bütün takıları sattılar ve eşim ne yaptı biliyor musunuz? Ailesine biz nasıl geçineceğiz, kiramızı nasıl ödeyeceğiz, bizi neden düşünmüyorsunuz diyemedi,tek kelime edemedi. Üstüne kuyumcuda herkesin içinde surat asıyorum diye bana bağırdı. Peki parayı aldıktan sonra ne yaptılar dersiniz. Arabalarına atlayıp tatile gittiler. Şaka gibi gerçekten. Biz elimize para kalsın diye televizyon bile almadık oysaki.
Bu olaydan sonra eşim iş buldu zaten farklı şehirlerde yaşıyoruz diye ben konuyu kapattım. Kapattım ama her maddi sıkıntı yaşadığımızda içim içimi yiyor. Bunlar nasıl anne baba diyorum. Ben iş bulamadım. Aylık elimize 200-300 tl kalıyor kalmıyor.Eşimin öğrenim kredisi borcu falan var onları ödüyor bir taraftan. Benim kızdığım asıl nokta bizim maddi sıkıntımızdan ne zaman konu açılsa eşimin ailesi asla alttan almıyor. Yaptıklarında haklı olduklarını savunuyor gibi konuşuyorlar, küçük kız kardeşi bile borç sizin borcunuzdu zaten diyebiliyor.(Kınaya,nişana gelirken verdikleri yol parasından,nişan bohçasından falan bahsediyorlar inanabiliyor musunuz? Hayır neden istemeye geldiniz o zaman madem hiç masraf etmeyecektiniz anlamıyorum ben.) Ama benim eşim tek kelime edemiyor. Ve ben düşündükçe hepsinden soğuyorum. Konuşmak bile istemiyorum.
Evlenmeden önce çok zaman geçmeden çocuk yapmak istiyordum,evde boş oturuyorum, çocuk da istiyoruz eşimle aslında ama maddiyattan dolayı bırakın çocuğu hiçbir şey yapamıyoruz. Hayatım altüst oldu. Evde bütün gün bu olayı düşünüyorum. Sürekli eşimle kavga ediyorum. Evliliğimizin en güzel zamanlarında yaşadığımız bu olayları kabullenemiyorum. Eşim alttan alıyor konuşuyoruz barışıyoruz ama sonraki gün yine kavga. Çünkü ben artık iyi değilim,bütün sorunumuz maddiyat. Ve her şeyin ucu elimizden bütün paramızı almalarına çıkıyor.
4 yıllık üniversite mezunuyum. Okudum emek verdim. Eşim sırf elimizde para olsun diye bana sigortasız, asgari ücretin altında bir ücretle bir ofiste mesleğim olmayan bir işi yapmamı teklif ediyor. Ve ben bunu yine onların bizi düşürdüğü duruma bağlıyorum. Gururuma yediremiyorum. Düşünmiyim diyorum ama olmuyor, unutamıyorum,affedemiyorum. Bu durumdan nasıl kurtulucam bilmiyorum. Boşanmayı düşünüyorum bir taraftan sonra eşimin ne suçu var diyorum. Ama ailesinin bize bu yaşattıklarını asla ama asla unutamıyorum aksine nefretim ve kinim her gün daha da büyüyor.
Çok uzun oldu kusura bakmayın. Aslında daha anlatmadığım ne kadar çok düşüncesizlikleri var..
Benim sorunum eşimin ailesi. Artık düşünmekten bıktım ve kafayı yemek üzereyim. Biz severek evledik. Yaklaşık 1 yıllık evliyiz. Eşimin ailesi düğün tarihini kararlaştırdıktan sonra bizim maddi durumumuz yok size yardım edemeyiz dediler. Ben farklı şehire evleneceğim için işten çıktım,şansımıza eşimde işten çıkarıldı. Biz yine moralimizi bozmadık. Eşimle her şeyi biz hallederiz dedik. Benim ailem de her şey hazırlandı bu saatten sonra düğün iptal olmaz dediler. Ki gelinliğe,damatlığa,kuaföre,düğün salonuna kadar kız tarafı olmasına rağmen benim ailem ödedi. Evin eşyalarını kayınpederin kredi kartından aldık. Zaten herşeyi taksitle aldık. Acil olanları küçük altınla ve parayla öderiz kalan taksitleri çalışır öderiz ama asla bileziklerimize dokunmayız dedik.
Düğün gecesi takıları kayınvalideye verdik. Balayından döndük el öpmeye gittik eşimin ailesine. Bize küçük altınlar ve para borcumuza yetmiyor bütün takıları bozdurucaz dediler. Ben şok oldum. O zamana kadar saygı duyduğum o insanların, daha bir haftalık gelinken ve oğulları da ben de işsizken bize bunu yapmaları,kendi borçları için elimizden bütün takıları, bütün paramızı almaları, bileziklerimden o kırmızı kurdeleleri zevkle çıkarmaları gözümün önünden gitmiyor. Bize sadece durumumuz kötü size yardım edemeyeceğiz dediler, sizin takılarınıza güvendik borçlarımızı ödeyeceğiz deselerdi evlenir miydim? Hangi gelin bunu kabul edebilir? Düğün takıları gelin ve damada yardım olarak takılır.Ki zaten kayınpedere olan borcumuzu ödeyecektik.Geri kalan her şeyi de benim ailem yaptı zaten. Gelinin takılarını bozdurup borç ödemek nedir? Beni daha bir haftalık gelinken kuyumcu kuyumcu gezdirip bütün takıları sattılar ve eşim ne yaptı biliyor musunuz? Ailesine biz nasıl geçineceğiz, kiramızı nasıl ödeyeceğiz, bizi neden düşünmüyorsunuz diyemedi,tek kelime edemedi. Üstüne kuyumcuda herkesin içinde surat asıyorum diye bana bağırdı. Peki parayı aldıktan sonra ne yaptılar dersiniz. Arabalarına atlayıp tatile gittiler. Şaka gibi gerçekten. Biz elimize para kalsın diye televizyon bile almadık oysaki.
Bu olaydan sonra eşim iş buldu zaten farklı şehirlerde yaşıyoruz diye ben konuyu kapattım. Kapattım ama her maddi sıkıntı yaşadığımızda içim içimi yiyor. Bunlar nasıl anne baba diyorum. Ben iş bulamadım. Aylık elimize 200-300 tl kalıyor kalmıyor.Eşimin öğrenim kredisi borcu falan var onları ödüyor bir taraftan. Benim kızdığım asıl nokta bizim maddi sıkıntımızdan ne zaman konu açılsa eşimin ailesi asla alttan almıyor. Yaptıklarında haklı olduklarını savunuyor gibi konuşuyorlar, küçük kız kardeşi bile borç sizin borcunuzdu zaten diyebiliyor.(Kınaya,nişana gelirken verdikleri yol parasından,nişan bohçasından falan bahsediyorlar inanabiliyor musunuz? Hayır neden istemeye geldiniz o zaman madem hiç masraf etmeyecektiniz anlamıyorum ben.) Ama benim eşim tek kelime edemiyor. Ve ben düşündükçe hepsinden soğuyorum. Konuşmak bile istemiyorum.
Evlenmeden önce çok zaman geçmeden çocuk yapmak istiyordum,evde boş oturuyorum, çocuk da istiyoruz eşimle aslında ama maddiyattan dolayı bırakın çocuğu hiçbir şey yapamıyoruz. Hayatım altüst oldu. Evde bütün gün bu olayı düşünüyorum. Sürekli eşimle kavga ediyorum. Evliliğimizin en güzel zamanlarında yaşadığımız bu olayları kabullenemiyorum. Eşim alttan alıyor konuşuyoruz barışıyoruz ama sonraki gün yine kavga. Çünkü ben artık iyi değilim,bütün sorunumuz maddiyat. Ve her şeyin ucu elimizden bütün paramızı almalarına çıkıyor.
4 yıllık üniversite mezunuyum. Okudum emek verdim. Eşim sırf elimizde para olsun diye bana sigortasız, asgari ücretin altında bir ücretle bir ofiste mesleğim olmayan bir işi yapmamı teklif ediyor. Ve ben bunu yine onların bizi düşürdüğü duruma bağlıyorum. Gururuma yediremiyorum. Düşünmiyim diyorum ama olmuyor, unutamıyorum,affedemiyorum. Bu durumdan nasıl kurtulucam bilmiyorum. Boşanmayı düşünüyorum bir taraftan sonra eşimin ne suçu var diyorum. Ama ailesinin bize bu yaşattıklarını asla ama asla unutamıyorum aksine nefretim ve kinim her gün daha da büyüyor.
Çok uzun oldu kusura bakmayın. Aslında daha anlatmadığım ne kadar çok düşüncesizlikleri var..
