- 2 Ocak 2015
- 353
- 184
- 103
Merhaba bayanlar,bu konuyu açıp açmamak arasında o kadar kararsız kaldım ki..
Öncelikle babamı çok küçük yasta kaybettim,hiç tanimiyorum.Çocukluğumda,ergenliğimde yanımda baba konusu açılsa ya uzaklaştırdim oradan yada dinlememezlikten gelirdim. Anneme dahi hiç babamla ilgili birşey sormazdim,baba kelimesini ağzıma almazdim ki hala daha oyleyim malesef.. Bi dönem psikolojik destek almıştım doktorun babam ile ilgili birsey sormasıyla orada aglamam bir olurdu..
Her neyse bunları bu konuda ne kadar hassas oldugumu belirtmek için yazdım.
Asıl konu eşimin babası.Normalde güler yüzlü iyi bir insan.Öyle bir fesatlığı ,içten pazarlığı olmayan icinde ne varsa direkt söyleyen birisi.Daha öncelerde de anlatacağım tarzda şeyler oldu fakat hep ortamdan uzaklastim.Bu akşam oturuyoruz tamamen farkli birşey hakkında konuşurken eşimin
babası anlatmaya basladi tanıdık birisini gormus ay sen x'in babası misin falan diye sormuş ne alakaysa buda evet o benim askım,dünyam,bitanecik kızım,prensesim vs diye söylemiş. Kayınpederim bunları sayarken k.validem bir kahkahalar atıyor ki inanın nispet yaparcasına . Esimde yanımdaydı ben hiç kafami kaldirmadim telefonla ugrasiyormus gibi yaptım ama gözlerim doldu. Eşim eminim ki anladı hiç yorum yapmadı orada . İnanın ki içimdeki kıskançlık degil..Sadece özlem,yaşayamadiklarim,icimde birikenler,insanların bu kadar düşüncesizce davranmasi.
Belki kiskaniyorsun,yanlis dusunuyorsun diyenler olacaktir, tabikide ben yasayamdim diye kizina ilgisini sevgisini gizleyecek diye birsey yok ama daha anlayisli olunabir.
Kimseye bu konuyu anlatipta böyle böyle oldu diyemem anneme dahi eve geldiğimden beri ağlıyorum küçük bi çocuk gibi. Onca insanın derdi arasında bu dert değil biliyorum sadece yazmak istedim , yorumlarınz için şimdiden tesekkur ederim.
Öncelikle babamı çok küçük yasta kaybettim,hiç tanimiyorum.Çocukluğumda,ergenliğimde yanımda baba konusu açılsa ya uzaklaştırdim oradan yada dinlememezlikten gelirdim. Anneme dahi hiç babamla ilgili birşey sormazdim,baba kelimesini ağzıma almazdim ki hala daha oyleyim malesef.. Bi dönem psikolojik destek almıştım doktorun babam ile ilgili birsey sormasıyla orada aglamam bir olurdu..
Her neyse bunları bu konuda ne kadar hassas oldugumu belirtmek için yazdım.
Asıl konu eşimin babası.Normalde güler yüzlü iyi bir insan.Öyle bir fesatlığı ,içten pazarlığı olmayan icinde ne varsa direkt söyleyen birisi.Daha öncelerde de anlatacağım tarzda şeyler oldu fakat hep ortamdan uzaklastim.Bu akşam oturuyoruz tamamen farkli birşey hakkında konuşurken eşimin
babası anlatmaya basladi tanıdık birisini gormus ay sen x'in babası misin falan diye sormuş ne alakaysa buda evet o benim askım,dünyam,bitanecik kızım,prensesim vs diye söylemiş. Kayınpederim bunları sayarken k.validem bir kahkahalar atıyor ki inanın nispet yaparcasına . Esimde yanımdaydı ben hiç kafami kaldirmadim telefonla ugrasiyormus gibi yaptım ama gözlerim doldu. Eşim eminim ki anladı hiç yorum yapmadı orada . İnanın ki içimdeki kıskançlık degil..Sadece özlem,yaşayamadiklarim,icimde birikenler,insanların bu kadar düşüncesizce davranmasi.
Belki kiskaniyorsun,yanlis dusunuyorsun diyenler olacaktir, tabikide ben yasayamdim diye kizina ilgisini sevgisini gizleyecek diye birsey yok ama daha anlayisli olunabir.
Kimseye bu konuyu anlatipta böyle böyle oldu diyemem anneme dahi eve geldiğimden beri ağlıyorum küçük bi çocuk gibi. Onca insanın derdi arasında bu dert değil biliyorum sadece yazmak istedim , yorumlarınz için şimdiden tesekkur ederim.