• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimin bana karşı şeffaf olmamasi

buyuk miktarlardan mi bahsediyoruz burada,
kucuk miktarlari ben de esime soylemem, yani bilmesi gerektigini dusunmem veya direk unuturum zaten.
Ama buyuk miktarlarda elbette ayaginizi yorganiniza gore uzatmak icin sizin de bilmeniz sart.

boyle yapan adamin hesaplarini kontrol ederim saniyorum ki, normalde hic yapmadigim bir sey ama.

işte biz o miktar konusunda takılıp kaldık

çünkü 1 TL harcadıysa da haber versin diyen var annesinin 6 ay internetini ödedi diyen de

ne bileyim benim işyerime gelen sınırsız internet 77 TL

6 ay annesinin internetini ödemesi koymaz ki muhtemelen evlenmeden önce de o ödüyordur hatta muhtemelen interneti de evin oğlu bağlatmıştır

konu sahibine ailesine 100 TL ile bir şey aldırmayan adamın ona buna para dağıtması tabii ki olmaz

lakin her 50-100Tl harcamayı eğer bu son paramız değilse eşimize iletmek de yorar

şimdi geçen geldiğinde sen bana kahve ısmarladın

korona geçti sen geldin hadi yemeğe gidelim dedim hemen bunu eşime anlatacak mıyım

ya da ne bileyim işte çocuklar yurtdışıdan bilmez deyip değişik bir şey görüp hediye aldım bunu da mı söyleyeceğim

bence biraz da eş ailesine yapılan yardım konu oluyor yani parayı harcamak değil de nereye harcamak

şimdi çoğu kadın ama benim kişisel harcamam var çalışan kadın kuaförü ruju ojesi vs vs deniyor burada ama adam anasına 100 TL verince olmaz ailemizin rızkına bağlanıyor konu
 
Misal, benim eşimde elimizdeki altınların ne kadar tuttugunu hesaplar mısın seninkini ayrı benimkini ayrı dedi. Hesapladım. Ne için böyle bişey yaptırdığını sordum . Elindeki total paranın ne kadar olduğunu merak etmiş miş. O zaman benimkileri niye hesaplattırıyosun kendi parana bak dedim . Senin benimmi var dedi. Bana 3 senedir istediğim halde bi küpe almayana ben gram altınımı bile vermem dedim. Kafasında kim bilir neler var ev mi almak istiyo başka bişey mi bilmiyorum. Benimle paylaşmasını beklerdim. Hep kendi kafasında plan yapıp ben hariç herkesle paylaşır. Böyle adama birde altınlarımı verecekmişim... peh. Yani demem o ki kısasa kısas
 
Öncelikle ek kart olayından çıkacaksınız kendinize ayrı bir kart alacaksınız, kredinin yarısı ve faturaların yarısı dışında zırnık vermeyeceksiniz, o düşünecek borçları nasıl ödeyeceğini o zaman kime ne yardım ediyorsa etsin ne alıyorsa alsın tabi edebilirse. Eşler arasına sen ben olmaz ama ayrı gayrıda olmaz, eşiniz bunu öğrenmediyse böyle böyle öğreteceksiniz, işine gelmedi mi ya evin ve maaşların idaresini size verip şimdi sizin yaptığınız gibi harçlık alacak, ya da bütün ödeme şifre bilgileri sizede de olacak nereye ne vermiş, ne kadar vermiş bileceksiniz.
Size bir kadın olarak diğer bir tavsiyemde evlilikte kendinizden vermekten , ihtiyaçlarınızı ötelemekten vazgeçin. Zira hiçbir erkek amanda ne fedakar karım var demiyor, tamam savurgan olun demiyorum ama çalışan kadınsınız, kendinize bakın, giyiminize kuşamınıza makul ölçülerde önem verin. Hobileriniz olsun, kendizi şımartan ufak lüxleriniz olsun. Zira hayatta gördüğüm bir sürü örneğe dayanarak söylüyorum , erkekler böyle fedakar kadınların kıymetini bilmek yerine, onun tam tersi olan kadınların peşinden koşup, eşinin emeğini onlara yediyor, faturayıda hadiszce eşine kesiyorlar, kendine bakmıyorsun özenmiyorsun diye. Sürekli kendinizden kısıp ödün verdiğiniz bir evliliğin sonunda mutlaka hüsran yaşarsınız. Evlilikte fedakarlık yapılır ama iki taraflı olursa; evliliğin temeli empati ve karşılıklılıktır. Bu yoksa o gemi bir yerde mutlaka batar.
 
işte biz o miktar konusunda takılıp kaldık

çünkü 1 TL harcadıysa da haber versin diyen var annesinin 6 ay internetini ödedi diyen de

ne bileyim benim işyerime gelen sınırsız internet 77 TL

6 ay annesinin internetini ödemesi koymaz ki muhtemelen evlenmeden önce de o ödüyordur hatta muhtemelen interneti de evin oğlu bağlatmıştır

konu sahibine ailesine 100 TL ile bir şey aldırmayan adamın ona buna para dağıtması tabii ki olmaz

lakin her 50-100Tl harcamayı eğer bu son paramız değilse eşimize iletmek de yorar

şimdi geçen geldiğinde sen bana kahve ısmarladın

korona geçti sen geldin hadi yemeğe gidelim dedim hemen bunu eşime anlatacak mıyım

ya da ne bileyim işte çocuklar yurtdışıdan bilmez deyip değişik bir şey görüp hediye aldım bunu da mı söyleyeceğim

bence biraz da eş ailesine yapılan yardım konu oluyor yani parayı harcamak değil de nereye harcamak

şimdi çoğu kadın ama benim kişisel harcamam var çalışan kadın kuaförü ruju ojesi vs vs deniyor burada ama adam anasına 100 TL verince olmaz ailemizin rızkına bağlanıyor konu
En son kuaföre kendi dugunumde gittim desem. Kendi saçımı kendim keserim. Makyaj yapan bir bayan değilim. Kremim, parfumum, kiyafetim, ayakkabim yllık tüm özel giderlerimi toplasan 1000 lirayı ancak bulur. Ben aylık yaklaşık 7000 TL maaş alıyorum. 50-100 liranın hesabını yapan biri hiç olmadım. Ben eşime derim annelere bir şeyler alalim. Alışveriş yapalım evlerine annen şunları kullanır yemek yaparken şunu şunu alalım diye ben söylerim Ben verilen paranın miktarını çokluğunu geçtim. Hiç söylenmeye değer gorulmemeye takildim. Ama ben en büyük hatamı anladım. Ben eşim, çocuğum evim derken kendimi unutmuşum resmen. Benim bu huyumu degistirmem gerekiyor. Eşim şunu alalım der mesela ben önce borcumuzu odeyelim derim. O borç bir şekilde ödenecek işte sen niye kendini bu kadar sıkıryorsun değil mi?
 
Öncelikle ek kart olayından çıkacaksınız kendinize ayrı bir kart alacaksınız, kredinin yarısı ve faturaların yarısı dışında zırnık vermeyeceksiniz, o düşünecek borçları nasıl ödeyeceğini o zaman kime ne yardım ediyorsa etsin ne alıyorsa alsın tabi edebilirse. Eşler arasına sen ben olmaz ama ayrı gayrıda olmaz, eşiniz bunu öğrenmediyse böyle böyle öğreteceksiniz, işine gelmedi mi ya evin ve maaşların idaresini size verip şimdi sizin yaptığınız gibi harçlık alacak, ya da bütün ödeme şifre bilgileri sizede de olacak nereye ne vermiş, ne kadar vermiş bileceksiniz.
Size bir kadın olarak diğer bir tavsiyemde evlilikte kendinizden vermekten , ihtiyaçlarınızı ötelemekten vazgeçin. Zira hiçbir erkek amanda ne fedakar karım var demiyor, tamam savurgan olun demiyorum ama çalışan kadınsınız, kendinize bakın, giyiminize kuşamınıza makul ölçülerde önem verin. Hobileriniz olsun, kendizi şımartan ufak lüxleriniz olsun. Zira hayatta gördüğüm bir sürü örneğe dayanarak söylüyorum , erkekler böyle fedakar kadınların kıymetini bilmek yerine, onun tam tersi olan kadınların peşinden koşup, eşinin emeğini onlara yediyor, faturayıda hadiszce eşine kesiyorlar, kendine bakmıyorsun özenmiyorsun diye. Sürekli kendinizden kısıp ödün verdiğiniz bir evliliğin sonunda mutlaka hüsran yaşarsınız. Evlilikte fedakarlık yapılır ama iki taraflı olursa; evliliğin temeli empati ve karşılıklılıktır. Bu yoksa o gemi bir yerde mutlaka batar.
Bu sabah kendi kredi kartımı istedim verdi. Bana hep başkalarını örnek verirdi önceden. Ben giyimime önem veren biriyim mesleğim de bunu gerektiriyor zaten. Ama gidip marka almadım hic. Fedakarlığın da bir sınırı olmaliymis bu kadar kendimizi unutmak ciddi bir hastalikmis gerçekten.
 
Ya bırde herkes çocuğunu çoluğunu dusunmelı
Sankı para gokten yagıyır
Ben suan hamıleyım mesela
Ve dogumıznını sonrasına nasıl aktarırım dıye hesap yapıyorum
Müdürüm aradı haftaya ders alacak mısınız yoksa doğum ıznıne ayrılacak mısınız dedi
Bende aktarma düşünüyorum dedim evde hamıle hamile yatmak varken dersle ugrascm
Bu halde esım kafasına gore harcarsa tabı kızarım
Herkes once cekırdek aılesını düşünecek
Annesının telı yeğenlerin tabletı bunlar bitmez
Kımse açlıktan ölmüyor
Herks asgarî ucretle de olsa gecınıyor
Ben bazı kadınların nıye çalışmadığını yada atanmak ıcın uğraşmadığını anlıyorum
Çünkü erkekler 2maası görünce hop aıleme aktarayım derdınde
Herksın aılesı zor sartlarda yetıstırıyor
Erkekler düşüncesız net
Ben de bu hatayı yaptım biliyor musunuz? 37. Haftaya kadar 30 saat derse girdim. Ve şuan belki koşanlar olacaktır. Ama kızımla birlikte pandemi sürecinde gidip kurs veriyorum. Kızım okulda büyüyor resmen. Bunu sadece maddiyat için yapmıyorum tabiki zaten ek ders ödeneceği bile kesin değil. Sadece aileme değil öğrencilerim için de bu fedakarlığı yapmalıyım diye düşünüyorum. Ama karşılığını görmek ve biraz onemsenmek istiyorum.
 
Aynı durum suan bizdede söz konusu.Artık bende şeffaf ve net olmıcam.Varsın hiç birşeyin sahibi olmayalım.Umrumda bile degil.Aptal yerine konmaktan iyidir.
Esinizde yaptığı harcamaları ya da borçlarını mi söylemiyor size.
 
Herkesin parayla ilişkisi aynı değil. Evet bizler bu durumu önemsenmemek olarak yorumluyoruz ama bazılarına göre bu durum çok normal. Benim eşim de böyleydi, cebinde 10 lira kalsa batardı, köyündeki çobana varana kadar düşünür para gönderirdi. Ben de ses etmezdim eğer borcumuz falan yoksa, ama baktım senelece çalışmışız ne altımızda araba var ne evimiz, ne kenarda köşede bin lira paramız. Evin mali idaresini üzerime aldım, maaşını aldığı gibi benim hesabıma gönderiyor şimdi. Hala ihtiyacı olan aile bireylerine yardım ediyoruz, edeceğiz de, ama ay sonu artan parayı fazlalık olarak görme lüksümüz olmadığını anladı. Dedim ya herkesin parayla ilişkisi bir değil. Para algısı da bir değil. Sizin asıl derdiniz para da değil zaten ben sizi de anlıyorum ama eşinizin sizi önemsemediğini düşünmüyorum, huyu bu, parayla ilişkisi bu. Ben derdimi eşime anlatabildim umarım siz de anlatabilirsiniz.
Umarım umarım. Bu sabah anlattım derdimi yine. Yemin etti bundan sonra böyle birşey yapmayacağına ama ben artık kendisinden söz istemiyorum sadece benden de eskisi gibi olmamı beklememesi gerektiğini söyledim.
 
İyi akşamlar arkadaşlar. Konum eşimle ilgili. 8 yıldır evliyim bir kızımız var ikimiz de çalışıyoruz çok şükür halimiz vaktimiz yerinde. Ancak eşimin bana karşı şeffaf ve net olmaması benim canımı sıkıyor. Benim yerime kendinizi koyarak düşünüp cevap yazabilir misiniz? Örneğin ailesine hediye alirken, aileden birilerine para gönderirken, borç verirken ya da benim hoşuma gitmeyecek başka davranışlarını ben hep sonradan öğreniyorum ve bu benim ona karşı olan saygimi ve güvenimi ciddi anlamda sarsıyor. Benim nereye ne harcadigimi ne biriktirdigimi, kimlerle nerelere gittiğimi bilir. Ama benim onunla ilgili bilmediğim o kadar çok şey çıkıyor ki. Ben her defasında karşıma alıp konuşmaktan ve sonra tekrar tekrar aynı şeyleri yaşamaktan çok yoruldum. Vurdumduymaz mi olayım, sinir krizi mi geçireyim, anlayışla mi karsilayim, görmezden mi geleyim inanın bilemiyorum. Siz ne düşünür ne yaparsınız?

Valla hanimlar cok acik net birsey var ; ismi para olan kagit parcalarini kazanmak icin hepimiz biryerlerimizi yirtiyoruz degil mi.Calisan hanimlar bunu cok iyi bilir.Hatta ustune anne olup calisan hanimlarimiz varya onlar daha ustune katmerli bilir bu kagit parcasini kazanmak icin nelerden fedakarlik yaptigini.Calis,didin,kazan,ev ekonomisi yap,evi cekip cevir,dogum yap,tasarruf yap ,yap allah yap.Ama evdeki adam karisina seffaf olmasin! Varsin olmasin ya ne olacakki.Paranin ne onemi var ki demi?Ne de olsa hayatimizi satiyoruz paraya demi?

Ben lise cagimdan beri iyi kotu is ayrimi yapmadan para kazanmis biriyim.Ailem varlikli degildi hatta tabiri caizse babam eli bombol elindeki 5 liraya kadar anne ,akraba,arkadas farki gozetmeden ona buna hibe eden biriydi.Varlikli olabilirdik eger babam biraz tutum sahibi olsaydi.Ha derdimiz varlik ta olmadi o da ayri evimiz barkimiz vs var ama ucu ucuna.Kuzenlerimin arabalarla fink attigi donemlerde ben orada burada calisiyordum.Babamin da bize bu konforu saglama durumu vardi ama tercihi oraya buraya savurmakti.Cunku kafasi gercekten basmiyordu para ile olan munasebeti kazanip ona buna dagitmaktan ibaretti.Cok zor zamanlar gecirdik o bol kese gittigi insanlarin hicbiri de yaninda olmadi babamin.Anladi simdi ama elden giden koca bir hayat.Annem de bi noktadan sonra ipin ucunu birakti ama bu konuda gercekten mutsuz oldu.Bunu hayattan ornek olarak yazdim buraya.Cunku bunlar hayata bakisimi sekillendirdi.Bu bircok kisiye gore belki uc bir ornek ama toplaminda bir bakis acisi koyuyor ortaya.

Evlendim ve bosaniyorum.Nerdeyse babamla birebir ayni olan insani hayatima cekmisim.Paraya sadece harcanacak sey olarak bakiyordu.Ama gece gunduz calisiyordu,haftasonlari eve gelmezdi, aylarca evden uzak kalirdi.O savurdugu paralari kazanmak icin kendi omrunu satiyordu anlatmak istedigim buydu ona.Ama deger vermezdi paraya para neydiki?Para onun zamaniydi,hayatiydi,omrunun karsiligiydi...

Konu sahibi esini buyuk ihtimalle degistiremezsin.O kendi egosunu ,para konusundaki davranis sekliyle tatmin etmeye calisiyor.Siz sadece kendi davranis seklinizi degistirin.Zaten sizdeki degisim onu rahatsiz ederse o da degisime girmeye calisir.Ha farketmezse uzgunum zaten deger vermiyordur bu konulara.
 
En son kuaföre kendi dugunumde gittim desem. Kendi saçımı kendim keserim. Makyaj yapan bir bayan değilim. Kremim, parfumum, kiyafetim, ayakkabim yllık tüm özel giderlerimi toplasan 1000 lirayı ancak bulur. Ben aylık yaklaşık 7000 TL maaş alıyorum. 50-100 liranın hesabını yapan biri hiç olmadım. Ben eşime derim annelere bir şeyler alalim. Alışveriş yapalım evlerine annen şunları kullanır yemek yaparken şunu şunu alalım diye ben söylerim Ben verilen paranın miktarını çokluğunu geçtim. Hiç söylenmeye değer gorulmemeye takildim. Ama ben en büyük hatamı anladım. Ben eşim, çocuğum evim derken kendimi unutmuşum resmen. Benim bu huyumu degistirmem gerekiyor. Eşim şunu alalım der mesela ben önce borcumuzu odeyelim derim. O borç bir şekilde ödenecek işte sen niye kendini bu kadar sıkıryorsun değil mi?

işte zaten sıkıntı bizim yaşam şeklimizde

ben kendime birşeyler almayı gereksiz bulan bir yapıdayım

yani bir şeyler almayı demeyeyim de

aynı gömleğin 5 rengi beyaz gömleğin metal düğmeli altın düğmeli beyaz düğmeli versiyonu vs vs

ama bu benim ya da siizn tercihiniz

örneğin evde kedi var

kediye çat diye mama vs alıyorum en iyisinden modunda

ama kendime bir törpü alırken bile gerçekten ihtiyaç mı derim

bu psikolojide annesine size haber vermeden bir şeyler alması rahatsız ediyor ben sizi anlıyorum

ama bir de karşı taraf var belki o da bu kadar gıdım gıdım yaşama her attığı adımın hesabını vermek istemiyor

ya da ne bileyim bana göre gereksiz bir harcama ama o an içinde bulunulan ortama uymak gerekiyor

miktar şunun için önemli oluyor

adamda yarattığı hesap verme durumu her attığı adımın sorgulanması hissi

siz kendinize az harcama yaptığınız için onun harcadığı her kuruşun belki de size çok görüleceği endişesi

hiç birimiz birbirimizin hayatını bilemiyoruz hepimiz aslında kendi yaşam deneyimlerimiz ile değerlendiriyoruz

örneğin eşim bana söylemeden 2500 Tl herkese borç verebilir ama 25000 vermez

bu önemli neden önemli 2500 bizim hayatımızı değiştirmez ama 25000 TL giderse tüh gitti diye dövüneceğimiz bir miktardır

250 TL ise konuşmaya dahi konu olmaz lakin kendi parası olan acındırıp vs kullanıyorsa o zaman iş değişir

siz bazı şeylerin söylenmesini istiyorsunuz ama işte o bazı şeyleri netleştirmek lazım

örneğinizde var ya arkadaşına 50 TL borç verdiyse gelsin anlatsın bu olmaz ama daha büyük miktarlar için konuşun ama asla aileden değil genel

yani o parayı annesine vermesi değil sizden habersiz vermesinin sıkıntı olduğunu hissettirin zira aksi halde annesine vereceği parayı saklama ihtiyacı hisseder
 
Bence o boyle yaptiginda ne hissettiginizi ona acik acik anlatin. Kizsamda bana soyle bitlikte mantikli yolu bulalim deyin.
Benim esimde 1-2 boyle bisey yapmisti ben acik acik konusunca artik fikir almak icin aban soyluyor. Bende fikrimi soyluyorum ve oda kabul ediyor.
Iliskilerde bence bagris cagris olmadan cok seyi halledebilirsiniz.
“Tatli dil yilani deliginden cikarir” unutmayin 😉
 
Verilen paralar bin liradan fazla. Ben miktarında değilim ihtiyaç olursa verilir tabiki ama gizli kapaklı göndermek bir ağzını açıp da şuraya da şunu gönderdim ya da göndermeyi düşünüyorum demek gurur kırıcı birşey mi? Ben yapsam ne düşünürsün deyince habersiz olmaz deniliyor ama. Sen de gönderebilirsiniz tabiki diyen yok ki.
Oooooo ama sen zaten sorduğun sorunun cevabını kendin veriyorsun kusura bakma da hiç de senin eleştirinden veya lafından korktuğundan değil çok ataerkil fikirlerle kadına hesap verilmez ama kadın hesap verir fikriyle senden gizli iş yapıyor seni insan olarak değil kadın ! olarak görüyor sen de hala yok çocukluğunda birşey mi yaşadı bilmem ne de. Masaya yumruğunu vurmanın vakti gelmemiş mi sence de ? ( masaya yumruğu vurmadan işler yoluna girmiyor tecrübeyle sabit)
 
En son kuaföre kendi dugunumde gittim desem. Kendi saçımı kendim keserim. Makyaj yapan bir bayan değilim. Kremim, parfumum, kiyafetim, ayakkabim yllık tüm özel giderlerimi toplasan 1000 lirayı ancak bulur. Ben aylık yaklaşık 7000 TL maaş alıyorum. 50-100 liranın hesabını yapan biri hiç olmadım. Ben eşime derim annelere bir şeyler alalim. Alışveriş yapalım evlerine annen şunları kullanır yemek yaparken şunu şunu alalım diye ben söylerim Ben verilen paranın miktarını çokluğunu geçtim. Hiç söylenmeye değer gorulmemeye takildim. Ama ben en büyük hatamı anladım. Ben eşim, çocuğum evim derken kendimi unutmuşum resmen. Benim bu huyumu degistirmem gerekiyor. Eşim şunu alalım der mesela ben önce borcumuzu odeyelim derim. O borç bir şekilde ödenecek işte sen niye kendini bu kadar sıkıryorsun değil mi?
Miktarının çokluğuna da takılacaksın ya tabiki ! 7bin çok mu sankı ya aynı maaş alıyoruz ben limon alırken bile ucuzunu araştırırken ( eşim tarafından da araştırmaya yönlendirilirken) millete para saçamaz kimse kusura bakmasın! Biraz diş göster ay senin adına ben sinir oldum ! Bir kilo kıyma aldım der gibi binlerce lirayı gönderiyor senin haberin olunca kıyameti koparmıyorsun yani !
 
Valla hanimlar cok acik net birsey var ; ismi para olan kagit parcalarini kazanmak icin hepimiz biryerlerimizi yirtiyoruz degil mi.Calisan hanimlar bunu cok iyi bilir.Hatta ustune anne olup calisan hanimlarimiz varya onlar daha ustune katmerli bilir bu kagit parcasini kazanmak icin nelerden fedakarlik yaptigini.Calis,didin,kazan,ev ekonomisi yap,evi cekip cevir,dogum yap,tasarruf yap ,yap allah yap.Ama evdeki adam karisina seffaf olmasin! Varsin olmasin ya ne olacakki.Paranin ne onemi var ki demi?Ne de olsa hayatimizi satiyoruz paraya demi?

Ben lise cagimdan beri iyi kotu is ayrimi yapmadan para kazanmis biriyim.Ailem varlikli degildi hatta tabiri caizse babam eli bombol elindeki 5 liraya kadar anne ,akraba,arkadas farki gozetmeden ona buna hibe eden biriydi.Varlikli olabilirdik eger babam biraz tutum sahibi olsaydi.Ha derdimiz varlik ta olmadi o da ayri evimiz barkimiz vs var ama ucu ucuna.Kuzenlerimin arabalarla fink attigi donemlerde ben orada burada calisiyordum.Babamin da bize bu konforu saglama durumu vardi ama tercihi oraya buraya savurmakti.Cunku kafasi gercekten basmiyordu para ile olan munasebeti kazanip ona buna dagitmaktan ibaretti.Cok zor zamanlar gecirdik o bol kese gittigi insanlarin hicbiri de yaninda olmadi babamin.Anladi simdi ama elden giden koca bir hayat.Annem de bi noktadan sonra ipin ucunu birakti ama bu konuda gercekten mutsuz oldu.Bunu hayattan ornek olarak yazdim buraya.Cunku bunlar hayata bakisimi sekillendirdi.Bu bircok kisiye gore belki uc bir ornek ama toplaminda bir bakis acisi koyuyor ortaya.

Evlendim ve bosaniyorum.Nerdeyse babamla birebir ayni olan insani hayatima cekmisim.Paraya sadece harcanacak sey olarak bakiyordu.Ama gece gunduz calisiyordu,haftasonlari eve gelmezdi, aylarca evden uzak kalirdi.O savurdugu paralari kazanmak icin kendi omrunu satiyordu anlatmak istedigim buydu ona.Ama deger vermezdi paraya para neydiki?Para onun zamaniydi,hayatiydi,omrunun karsiligiydi...

Konu sahibi esini buyuk ihtimalle degistiremezsin.O kendi egosunu ,para konusundaki davranis sekliyle tatmin etmeye calisiyor.Siz sadece kendi davranis seklinizi degistirin.Zaten sizdeki degisim onu rahatsiz ederse o da degisime girmeye calisir.Ha farketmezse uzgunum zaten deger vermiyordur bu konulara.
İşte anlatmak istediğim tam da bu sadece ben değil kendisi de birçok şeyden fedakarlık ediyor. Ben yıllardır tatile bile gitmiyorum. Benim için tatil ailemin yaninda olmak demek artık. Esim hep birikim yapalım yatırım yapalım diyerek o kadar çok yuk yüklediki hem kendi omzuna hem de bizim omzumuza. Gelirimizi söylesem bu parayla nasıl bu kadar sıkıntı cekiyorsunuz dersiniz. Hadi kendi sıkıntımızı çekiyoruz sırt sırta verelim, herseyimizi paylaşalım değil mi? Hediye alacaksak da borç vereceksek de yardım yapacaksak da birlikte yapalım. Ayrı yaptığımız yardımlar da olacak da oluyor da tabiki. Ama benim kime ne verdiğimi eşim bilir ama ben onunkini genelde bilmem.
 
işte zaten sıkıntı bizim yaşam şeklimizde

ben kendime birşeyler almayı gereksiz bulan bir yapıdayım

yani bir şeyler almayı demeyeyim de

aynı gömleğin 5 rengi beyaz gömleğin metal düğmeli altın düğmeli beyaz düğmeli versiyonu vs vs

ama bu benim ya da siizn tercihiniz

örneğin evde kedi var

kediye çat diye mama vs alıyorum en iyisinden modunda

ama kendime bir törpü alırken bile gerçekten ihtiyaç mı derim

bu psikolojide annesine size haber vermeden bir şeyler alması rahatsız ediyor ben sizi anlıyorum

ama bir de karşı taraf var belki o da bu kadar gıdım gıdım yaşama her attığı adımın hesabını vermek istemiyor

ya da ne bileyim bana göre gereksiz bir harcama ama o an içinde bulunulan ortama uymak gerekiyor

miktar şunun için önemli oluyor

adamda yarattığı hesap verme durumu her attığı adımın sorgulanması hissi

siz kendinize az harcama yaptığınız için onun harcadığı her kuruşun belki de size çok görüleceği endişesi

hiç birimiz birbirimizin hayatını bilemiyoruz hepimiz aslında kendi yaşam deneyimlerimiz ile değerlendiriyoruz

örneğin eşim bana söylemeden 2500 Tl herkese borç verebilir ama 25000 vermez

bu önemli neden önemli 2500 bizim hayatımızı değiştirmez ama 25000 TL giderse tüh gitti diye dövüneceğimiz bir miktardır

250 TL ise konuşmaya dahi konu olmaz lakin kendi parası olan acındırıp vs kullanıyorsa o zaman iş değişir

siz bazı şeylerin söylenmesini istiyorsunuz ama işte o bazı şeyleri netleştirmek lazım

örneğinizde var ya arkadaşına 50 TL borç verdiyse gelsin anlatsın bu olmaz ama daha büyük miktarlar için konuşun ama asla aileden değil genel

yani o parayı annesine vermesi değil sizden habersiz vermesinin sıkıntı olduğunu hissettirin zira aksi halde annesine vereceği parayı saklama ihtiyacı hisseder
Ben her defasında bunu söylüyorum ona zaten. Verdiğin para değil dert ettiğim bana bunu soylememen diyorum. Genelde borç verdiğimiz annesi babası olmuyor ikinci üçüncü dereceden akrabaları oluyor. Eşim ilk evlendigimizde saklı yapılan harcamalardan hiç hoşlanmadığını muhakkak haberinin olması gerektiğini söylemişti. Şimdi benim yapmamı istemediğini kendisi yapıyor. Ben de bundan sonra senin yaptığın gibi yapayiml o zaman sıkıntı olmaz değil.mi diyorum. Yok haberli yapmak gerekiyor böyle şeyleri diyor. Bir daha olmuycak diyor ama oluyor.
 
Oooooo ama sen zaten sorduğun sorunun cevabını kendin veriyorsun kusura bakma da hiç de senin eleştirinden veya lafından korktuğundan değil çok ataerkil fikirlerle kadına hesap verilmez ama kadın hesap verir fikriyle senden gizli iş yapıyor seni insan olarak değil kadın ! olarak görüyor sen de hala yok çocukluğunda birşey mi yaşadı bilmem ne de. Masaya yumruğunu vurmanın vakti gelmemiş mi sence de ? ( masaya yumruğu vurmadan işler yoluna girmiyor tecrübeyle sabit)
Masaya yumrugumu vurmuş kadar oldum bugün merak etmeyin.
 
İşte anlatmak istediğim tam da bu sadece ben değil kendisi de birçok şeyden fedakarlık ediyor. Ben yıllardır tatile bile gitmiyorum. Benim için tatil ailemin yaninda olmak demek artık. Esim hep birikim yapalım yatırım yapalım diyerek o kadar çok yuk yüklediki hem kendi omzuna hem de bizim omzumuza. Gelirimizi söylesem bu parayla nasıl bu kadar sıkıntı cekiyorsunuz dersiniz. Hadi kendi sıkıntımızı çekiyoruz sırt sırta verelim, herseyimizi paylaşalım değil mi? Hediye alacaksak da borç vereceksek de yardım yapacaksak da birlikte yapalım. Ayrı yaptığımız yardımlar da olacak da oluyor da tabiki. Ama benim kime ne verdiğimi eşim bilir ama ben onunkini genelde bilmem.
Sanirim esiniz biraz kontrolcu biri maddi konuda.Sizi bunaltmis gibi geldi.Bir de ustune seffaf olmamasi ustune tuz biber olmus ta sorun yaratmis gibi geldi.
 
Bu sabah kendi kredi kartımı istedim verdi. Bana hep başkalarını örnek verirdi önceden. Ben giyimime önem veren biriyim mesleğim de bunu gerektiriyor zaten. Ama gidip marka almadım hic. Fedakarlığın da bir sınırı olmaliymis bu kadar kendimizi unutmak ciddi bir hastalikmis gerçekten.

Siz yavaş yavaş kıvama geliyorsunuz ben sizden ümitliyim değiştireceksiniz birçok şeyi =) Ben kuş kadar maaşımla marka giyiyorum. Siz de giyin. En kalitelisinden alın, kuaförünüze gidin (pandemi bitince tabi) , ihtiyaçlarınızı önemseyin ve kendinizi şımartın. Atıyorum kadın arkadaşlarınızla birlikte yemeğe gidin, bir şeyler içmeye gidin. Hesap sorduğu taktirde de kısas yapıyormuş gibi konuşmayın. Siz de yaptıklarınızı onun gözünde normalleştirin. Ne için çalışıyoruz Allah aşkına ? Sadece borç ödemek için mi? Tamam eşiniz de sizin kadar fedakar olur amenna ama değil işte. Bırakın o zaman borçların tasasına o düşsün.
 
Muhtemelen beyan ettiğiniz gibi iki kişi çalışıp iyi kazandığınız icin çevreniz tarafından para ihtiyacı olduğunda akla gelen ilk isim oluyordur esiniz. Kredi ödediginizden bahsetmişsiniz. Eşinizle konuşup bu süreçte borç vermemeniz gerektiğinden bahsedin.
İlerde çocuğunuz okulu kursları derken zaten daha fazla birikime ihtiyaç duyacaksınız. Sizin verdiğiniz gibi ihtiyacınız olduğunda borç verdiği kişiler de size verecek mi? Ya da esiniz onlardan borç isteyebilecek mi? Herkes o yapıda olmayabiliyor. Bunlari eşinizle sakin sakin konuşun. Bu işin maddi kısmıydı.
Size söylemeden yapmasına gelirsek sonuçta ortada sizin de emeğiniz var ciddi miktardaki borçlarda size sormaması zaten sorumsuzluk. Ki siz çalışmasanız bile sormalı bence, evlilik budur çünkü.
Ufak tefek harcamalara gelirsek de siz de kendi ailenize varsa kardeşinize benzer yardımları/hediyeleşmeleri yapın. Esiniz haber vermeden yapıyorsa, siz de öncesinde haber vermeden bu ufak tefek harcamaları yapın ve sonra sohbet esnasında söyleyin. Sizle empati yaptıkça bu davranışından vazgeçeceğini düşünüyorum.En azından haberli bir şekilde ikiniz adına yapılır ne yapılırsa.
 
Back
X