eşimin çocuğu yardımmmm:((

Herkes kendince haklı da... Şu çocukların düştüğü durum öldürüyo beni kendi baban istemez , annen istemez problem,huzur bozucu olarak görülürsün. O çocuğun evi yok şu an gitmen için gün sayılıyosa orası evin değildir. Herkes kendi başının çaresine bakar da Allah o çocuğun ve onun gibilerin yardımcısı olsun.
 
Sen istemiyorum deyince ne dedi ? :26:

Ben direk istemiyorum demediğim için bişey diyemedi ki. Ben boyle konusmamıstık ama hadi ilerde belki neysede evliliğimin ilk yıllarında istemiyorum, ayrıca yapamıyorum ne yapsam olmuyo, onun burayı kendi evi gibi görmesini sağlayamıyorum dedim. Oda doğru soyluyosun dedi.
 
Sen zaten eşinle evlenerek bunları göze almışsın.. Onun bir çocuğu olduğunun bilincindeydin evlendiğin zaman.. Öyleyse bunların olacağını tahmin etmişsindir.. En başında sen büyük bir sorumluluk almışsın. Ne yazık ki bu durumda sıkıntıdan başka bir şey düşmüyor insanın payına.. Allah yardım etsin.
 

Ben eşimle evlenirken bunları göze almadım. Cocugu vardı biliyodum cok tatlı bi cocuktu. Sadece tatillerde yanımda olacaktı. Buraya kadar sıkıntı yoktu. Ama sürekli yasayamam. Cunku cocuk bana gore problemli ve ben asla kimsenin cocugunun sorumlulugunu almam. Alamamda. Ve eşimde bana boyle bi sorumlulugu yuklemeyecek. Gelmeyeceğini söyledi bana cok sukur şimdilik sıkıntımız kalmadı. Ayrıca ben de hamile oldugum için cocugun artık bizimle kalmak isteyeceğinide sanmıyorum zaten..Umarım ilerde bu durum tekrardan sorun olmaz. iyi temmennilerininz için tesekkur ederim.
 

Aynı durumu yaşamayanların yorumlarını boşverin siz.Bende eşime evlenirken çocuğun devamlı bizde kalmayacağı,tatillerde geleceği şeklinde konuşmuştuk.Çocuk büyük bir sorumluluk ve öz babası da olsa babalar çocuklarıyla yakından ilgilenemiyor ve bütün yük üvey anneye biniyor.Yük binmesi bir yana yanlış anlamasın kırılmasın diye çaba sarfederken ister istemez şımarıklığa sebep olunuyor.Çünkü ses tonunu biraz yükseltsen bile üzülür diye aksi davranma ihtimaliniz yok.Baştan beraber kalacağımızı söyleselerdi durum farklı olurdu.Ayrıca siz zaten tam olarak çocuk psikolojisindende anlayamayabilirsiniz,henüz anne adayısınız.Şu durumda çocuğun ortada kalma durumu yok zaten,annesi hayatta.Çoğu zaman nafaka için evladını bırakmayan anne rollerinde olup,yeniden evlenmeye karar verince de çocuğu babaya göndermeye çalışan veya baba evlenince çocuğu baba ile yeni eşinin arasını açmak için kullanan tiplerde az değil.Sonuçta burada suçu olan anne ve baba(Baştan çocuk konusunda anlaşmaya vardıkları halde sonradan fikir değiştirdikleri için )ama kötü olan üvey anne oluyor!Sağlıkla ve Hayırlısıyla bebeğinize kavuşun İnşallah.
 


Doğru söyluyorsun canım.. Bide bi konuda yanlış anlaşılıyorum. Sanki tek derdim cocugun evimde kalmasıymış gibi. Ama benim en buyuk derdim onun sorumlulugunu alamamam. Ben en cok bu sorumluluktan korkuyorum. Ayrıca yasamayan bilemez o gweldiği zaman eve agır misafir gelmiş gibi oluyor surekli onunla ilgilenmek durumundasın ve bu insanı yoruyor. Kendi evi gibi görse falan misafir değil o evde g,b, düşünceler var tabi ama işin gerceği oyle değil. Bi kere cocuk o şekilde davranılmasını istiyor. Sürekli onunla ilgilenilsin, onun istediği yapılsın istiyor. Kendisi surekli pohpohlanmak istiyor bizde onu uzmemek ve yenıden gelmesini sağlamak için mecbur oyle davranıyoruz. Ama çalışan bayanlara soyluyorum her hafta evinizde misafir agırladıgınızı dusunun. Onu eğitmek gibi şansınız yok. Ona hiçbişey için kızamazsınız. Bunun ne kadar yıpratıcı oldugunu dusunun.
Ayrıca babası da bişey diyemez. Oda aynı durumda. Boşanmış ailelerin cocukları yalnızca anneleri eğitebiliyo. Çocuk baba figurunu oturtamıyor bir turlu. Ayrıca surekli bizimle olacagını bilseydim evlenmezdim kesinlikle.
 
Bana destek olup fikir veren herkese tesekkur ederim. cocugun annesi bize bi sene sonra evleneceğini soylediğinde meğer ayrılmıs sevgilisinden. Şimdi yeniden birlikte olmaya baslamışlar ve cocukla konusmus. Aralarında nişan yapmışlar. Cocuk annesine o adamla birlikte yasamak istemediğini soylemiş. evden ayrılırım demiş buna ragmen nişanlamış. Cocugada kimse sana bakmaz. Babanda atar iki gun sonra. Benim yanıma mecbursun demiş bide. Cocuğun morali acaip bozuk. Bİ gun arıyo sen gel yeter kimseyi istemiyorum diyo. Bİ gun arıyo sana kim bakar sanıyosun diyo. Su anda okul arayısı içindeyiz. Çocuk bizimle hiç konusmadan babaannesi ile konusmus. Orada yasayacakmıs ki bize de cok yakın evleri. Biz mutlu olduk artık yanımızda olacak diye. Aynı evde olmadıgı için yeni bebekle ilgili sıkıntısı olomaz. Ama cocuk için cok uzuluyorum. Bi anne nasıl yapar bunu. Neden cocugu rezil edecekti boyle madem velayetini aldı ki. Hafta sonu diye bısey yasayamasında şimdi görelim onu bakalım. Anladığımız kadarıyla adamın cocugu yok ve cocugumuzuda istemiyo. Aileside karsı bu evliliğe. Bu kadar istenmeyecek duruma dusmeye ve cocugundan olmaya gerek varmıydı. Cocuğun istememesindede mutlaka bi neden var. aNLATmıyo ama daha once tartısmıslar galiba. Ben yinede elimden geleni yapacagım. Bu sene onun ıcin krıtık. Ona ders calıştıracagım aksamları. Babaannesinin evinde onun için bi, oda yapacagım. Nevresim takımları uyku setleri falan alacagım. Rahat etsin diye. Kayınvalidem cok ıstıyo kalmasını yalnız kalmaktan şikayetçi zaten.Şu anda tum durtulerim onu bızım eve getirmekten yana ama annesi gibi onu yarı yolda bırakmak istemiyorum. Merhametim nedeniyle su anda boyle istiyorum biliyorum ama acaba eve geldiğinde boyle devam edebilir miyim bilmiyorum. Sabırlıyımdır, hiç kimseyi kolayına kırmam hep içime atarım ama kendi bebeğimide dusunmek zorundayım. Ona stres yasatamam.Eşimde herseyi tum bu rezilliği bizim canımızı sıkmak için yaptıgını soyluyo. Bizim evliliğimizin yolunda gıtmesini hazmedemedi dıyo. Dogru yolu bulur umarım. Annelik cocuguı atmakla olmaz. Onu yarı yolda bırakamaz.
 
iyi bir babaanneyse eğer babaaneyle olması iyi olmuş kendini daha rahat hisseder sizde olsa yük annesinde olsa yük gibi gelişr ona babaannede olup elinizi üstünden çekmediğiniz sürece mutluolur çocuk
 
seni cok iyi anliyorum canim benim esimin ilk evliliginden 2kizi var annelerinde kaliyolar tatillerde 2haftada bir hafta sonlari bizdeler biz almanyadayiz okullar 2ayda bir nerdeyse tatiller oluyor onlarda hep bizdeler ve simdi bizimde 2cocugumuz oldu benim kizim 2yasinda ve kardes olarak cok iyi anlasiyolar bizde cok iyi anlasiyoruz ama arkadasin tekinin dedigi gibi hic kizamiyorsun simardikca simariyolar bizimkiler daha kucukler biri 10 biri 6 yasinda annelerinde 9da uyuyolar bizde 12de uyutamyorum hadi neden Boyle yapiyosunuz deyincede esim birak otursunlar diyor burada rahat ediceklerki istediklerini yapicaklarki gelmek istiycekler diyo tabi onlarda kullaniyolar cunku her istedikleri oluyor burasi onlarin kullandiklari yerleri ben hic oterite kuramyorum Boyle durum oldugu icinde sonra senin dedigin gibi kucuk kiz felaket yemek secer o derecedeki ozel yemek yapmak zorundasin bigun ne yemek var dedi 3cesit yemek yaptim sonra esimde tepki peki pelin ne yiycek oldu bende dedim canim oda yesin artik benim kucuk kizim bile yiyorda oda alissin artik yemek yemege ama yine onlarin dedigi oldu ona yeniden yemek yapildi bunlar kisa sure icin olunca dayaniliyor ama uzun surede mumkun degil kendi cocugunla ugrasiyorsun egitiyosun yeri geliyor kiziyosun ama onlar kirilmasin diye hic bisey yapamiyosun ben onlara kizdigim icin kizima bagirdigimi bilirim sonra cok uzuldum ama kullanilmak cok kotu hele kucucuk cocuklarin bunu yapmasi ve babalarinin sirf gelmek istemezler diye her yaptiklarini hos gormesi hic hos degil bizde hic bab otoritsi yok ben kendinede dedim senin kizlar ustunde hic oteriten yok
vel hasil arkadasim seni cok iyi anliyorum bu vicdansizlik degil bir cocugu egitmek cok zor ve buisi anneler yapmali benim dedigim gibi 2tane cocugum var kizim 2 oglum 7aylik ve babalari sadec 1saat seviyodur gece gunduz sadece ben bakiyorum oyuzden cocuk icin anne cok onemli hicbir baska kadin annesi gibi bakamaz
 
Evliliğinde sorun istemiyorsan sizde kalmasın.Birde ilgilenme konusunda benim gibi aşırıya kaçarsan herkes herşeyi senden bekliyor.Sen nasıl olsa ilgileniyorsun diye hem anne hem baba zaman içinde bütün sorumluluğu sana yıkıyor ve en ufak bir hatanda kıyametler kopuyor.Çocukta büyüdükçe her başarısızlığın sebebi olarak boşanmayı ve ikinci evliliği öne sürüyor.Çocuğa kötü davranman için yazmıyorum ama sınırını iyi çiz,yoksa sonuç benim ki gibi hayal kırıklığı olur.Bir anlık annelik hisleriyle hareket edip sizde kalmasına izin verme yoksa evde koyduğun resimlerde bile çocuğunda resminin olmasına dikkat etmek zorundasın,aksi halde kavga sebebi olabiliyor.Çocuğun düzensiz yatış ve duş saatlerinden dolayı eşinle kardeş gibi olursan bunun suçlusu da sensin.Çocuğun saat düzensizliğini söyleyecek olursanda canın istemiyor çocuğu niye bahane ediyorsun diye eşinden fırça yiyebilirsin,bunun gibi bir çok yaşanmış örnek mevcut.
 

İkinizde cok haklısınız. Çocuğun babaannesi basımın uzerinde yerin var gel oğlum derken şimdi daha bi haftada annesine telefon acıp al oğlunu diyo. Anneside bizi rahatsız etmeye basladı. cocukla yeterince ilgilenmiyormusuz. Cocuk aannesinin telefonlarını acmıyo suclusu biz oluyoruz. Senin karın eve alırmı diye kocamla tartısıyo bide. Bazen tamam gelsin bizde kalsın demek istiyorum ama inanın dilimi ısırıyorum. Çok zor cunku biliyorumç. bide cocuga kendi anne babası bile soz<unu geciremiyo ki. İzin ister veririler. Vermezlerse surat yapar. Ben yapamam o kadar sabırlı değilim. Ama hala benden bekliyorlar biliyorum. bide cocuk cok ıyı ama bazen bana o kadar kotu bakıyo ki anlatamam. Benim varlığımı istemiyo aslında. Babasının bu kadar bana baglanmıs olmasını anneside cocukda kabullenemiyo. Şimdi annesiylede ugrasıyoruz yani.Cocuguda sadece bizim suzenimizi bozmak için kullanıyo ve nedense kotu olan beim şimdi.
 

velayet annedeyse babanın ne dediğinin ne istediğinin bir önemi olmaz ki kanunlar önünde.
 
ilk mesajları okuyup hemen yorum yapmışım kusura bakma olaylar ilerlemiş. ama gerçekten dediğin gibi sabırlı olabilecek misin derslerine falan da yardım edeceğim demişsin. çok iyi niyetli düşünmüşsün her şeyi ama insanın bazen dayanamadığı zamanlar olur. yemek seçer, etrafı dağıtır, sorumsuzluklar vs...
 

Evet canım o yuzden ve annesi gibi davranıp onu yarı yolda bırakmamak için evime gelmesini istemiyorum.
 
Böyle durumlarda hep uvey anneler suçlanırya, cocuklarda uvey anneleride suclar ya.... Buyrun cocugun oz annesi cocugun velayetini bırakmak istiyo. Hiç tanımadıgı henuz genc ve deneyimsiz bi bayanın bakacagını bile bile. Sadece kendi hayatıns devam edebilmek adına hemde bu en onemli senesinde. Hep uvey olanlar suclanıyor ama asıl suclu anne ve babalar. Evleniyorlar, cocuk yapıyorlar ve sonrada onları yuk görmeye baslıyorlar. Kendi hayatları onundeki engel olarak goruyorlar. Benım ıcın o cocuk yuk cunki benım evladım değil. Ama annesi için olmamalı. Babasıda eğer cocuguna bakmak istiyorsa sevdiğiyle hiç evlenmemiş biriyle değil olgun kendi yaslarında ve mantık evliliği yapmalı... Sonucda bosyere biz suclanıyoruz.
 

durumun çok zor tatlım, Allah yardımcın olsun. öz anne muhtemelen dediğini yapıp velayeti bırakır, baba "sonuçta o benim çocuğum sokağa atamam ya" mantığını ileri sürer. çocuk eve gelse, sesini yükseltsen üvey anne sonuçta denir, çocuk muhtemelen bu durumun farkında olur ve hatta bunu kullanır. senin ilk hamileliğin zaten, onun nazını yapman, keyfini sürmen gerekirken "ne desem yanlış anlaşılmam" diye uğraşırsın....

toparlanmalısın tatlım. kendini germek üzmek, biliyosun bebiş için hiç de iyi değil, özellikle ilk üç ay aşırı derecede hassas davranmalısın kendine.

bununla birlikte tüm söylediklerine katılıyorum. olan en çok şu an oradan oraya sürüklenmek zorunda kalacak olan çocuğa olacak. tüm suçlu da öz anne ve babası olacak, ancak genel kanı itibariyle de üvey olanlar suçlanacak.
 

Doğru soyluyosun canım. Ben oyle bi anne olmayacagım ama. Sende olmayacaksın. tedavin nasıl geciyo bu arada. Takip ettiğim kadarıyla devam ediyosun.
 
Doğru soyluyosun canım. Ben oyle bi anne olmayacagım ama. Sende olmayacaksın. tedavin nasıl geciyo bu arada. Takip ettiğim kadarıyla devam ediyosun.

evet canım devam ediyorum. yarın yine doktor kontrolü, benim tahminim hafta başına kadar iğnelere devam ederim, bugün daha 8. gün oldu kalçadan vurulduğum iğneler. okuduğum kadarıyla 10-14 gün arası sürüyormuş. biraz dengesiz benim yumurtalar :) hepsi kendi kafasına göre takılıyor, aynı anda büyüyelim diyen yok. bazen geriliyor, umutsuzluğa düşüyorum, sonra toparlıyorum, sonra tekrar.... ya açıkcası işin ilginci genelde içim rahat, doktorların tüm olumsuz yorumlarına karşın.... olmazsa da doktorlar çok umut vermemişti zaten diyip avuturum kendimi artık. nasip kısmet.... doktor vesile, şifa Allah'tan mantığındayım. inşallah herşey çok güzel olacak :) hepimiz için.....
 

evet canım sen gönlünü ferah tut hersey guzel olacak. Şimdi olmasa bile mutlaka bigun olacak. Önemli olan yınede mutlu olabilmek. Herseye ragmen... Sevdiğimiz insanla birlikteyiz. Bu bile yeter belkide. Umutsuzlugada kapılma sakın. Neler duyuyoruz, okuyoruz. Bazen imkansız denilen durumlarda bebek geliyor bazende hiçbir problem yok denilen durumlarda hamile kalınamıyor. Allah sana bi bebek verecekse verir. Unutma hersey guzel olacak
 
Arkadaşım aynı şeyleri yaşadım anne evlendi bıraktı gitti.oğlan bizde kaldı herşey çok iyi olmuyor özellikle de istemiyorsan gün geçtikçe nefret etmeye başlıyorsun.Evlilikte sorunlar çıkmaya başlıyor.Kavgalar bağırışmalar.Ben hala çocuktan nefret ediyorum. Bize 2 günlüğüne gelecek dendiğinde bile depresyona giriyorum. Aradan zaman geçmiş neoldu bilmiyorum ama iyi bişeyler olmuyor söyliim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…