• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimin çocuğundan nefret ediyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Çocuklu adamla evlenenler de çocuk yokmuş gibi rahat edemeyecekler bi zahmet.
Diyorum ya ikisi de yanlış olur.Babaya görev düşüyor burada
Tecrübeli biri olarak bekar biriyle evlenince olacakları tahmin etmeliydi baştan konuşmalıydi
 
Diyorum ya ikisi de yanlış olur.Babaya görev düşüyor burada
Çok Sizle ilgili değil düzelttim. Ama baba sakladıysa olabilir de, çocuğu bilerek evlenen eşin adamın kırık kanadını onarmaya çalışması gerekmez mi? Ya da destek olması?
 
Kendinizi konu sahibi v seyran için yormayin kızlar. Anlatmak için çabalamaniz gerçekten boşuna. Onlar dünyanın merkezinde kadın olacak , Adam çocuğunu sevmeyecek az görecek az ilgilenecek lakin kendi çocuğu olursa ona dünyaları verecek kafasindalar. Değiştiremeyiz. Adam çocuğuna olan özlemini nasıl dizginlesin ,nasıl yeni bir hayata başlayıp öz evladını sanki akrabasıymış gibi nadir görecek bu hangi vicdana sığar hangi ama az görecektin kandırdın beni cümlesine sığar ben yabancı biri olarak kaldiramadim. Ama onların düşünceleri sabit boşverin herkes vicdaniyla sınanır nasılsa.
Ben yabancı ve anne olmayan biri olarak çok üzüldüm. Müge Anlı'da falan da izliyoruz böyle şeyleri. Yakınımızda da oldu. Annemin öğrencisi üstü başı pis,sürekli hasta,ödevlerini yapmamış halde sürekli geldiğinde özel olarak çağırıp konuşmuş. Çocuğun annesinin eşi istemiyor,annesi babaya yolluyor. Babanın da hanımı istemiyor. Çocuk en sonunda babasının dükkanında yatıyormuş. Annem ebeveynlerini çağırıp konuşmuş. Sonra ne oldu bilmiyorum ama bu da beni çok üzmüştü
 
Bir gün seninde çocuğun olur. Belki sen yanında olamazsın yaştmasın Allah ama olur ya dünya hali..
hakkında böyle düşünen birine emanet edebilir miydin çocuğunu? küçücük o daha yahu ne travmalar yaşamıştır anne babası ayrılınca kiyamam.
Adamı takdir ettim sonuna kadar çocuğuna sahip cıkmış.
 
Henüz çocuğunuz yok ondan böyle düşünüyorsunuz. Evlendiğiniz kişinin çocuğu var ve bilerek evlenmissiniz. Emin olun babası fırsat olsa hep yanında olsun ister. Ya da anneler de böyledir.
Fırsatı var ve annesi buna müdahele etmiyorsa lütfen idare edin..küçük yaş grubu anne ve babası yanında olsun . Madem değil kaliteli zaman geçirsinler bari.. kendini sevdirmeye çalış mecbur değilsin elbette ama ilerde anne olunca daha iyi anlayacaksıniz.
Eşın mutlu olur ,çocuk mutlu olur,Sendé mutlu olursun.
Yoksa ileride cocuk büyüdükçe daha da sorun olucak ve eşın arada kalicak. Her ne olursa olsun evlat başka olur.
Sevdiği oyuncaktan alabilirsiniz,birlikte doğum günü kutlayabilirsinjz değer verdikçe anlayacaktır. Birlikte filim izleyebilirsiniz ailecek.
Artık siz ailesiniz böyle düşünün . Güzel düşünün güzel olsun.
 
Merhabalar lutfen beni yargilamayin yargilayacaklar yazmasin sadece ayni seyi dusunenler yazsin benim ilk esimin 2.evliligi ve 1 cocugu var 7-8 yaslarinda biz 2 aylik evliyiz ve esim cocuga cok duskun normalde 2 haftada bir gorus izni varken esim her hafta sonu aliyor ve eski esi surekli butun cocukla ilgili masrafta ikiye boluyor ben bu duruma katlanamiyorum esim cocugu gostermez diye korkuyor ve cocuk cok simarik bende de nefret ediyor bunu surekli soyluyor ne yapacagimi bilmiyorum ve cocugu istemiyorum onerisi olan var mi
Baştan biliyordun cnm. Zor bir durum, adam çocuğundan vazgeçmez ki. Çok düşkün olduğunu da söylüyorsun.
Sevmeye çalış hediyeler al, mutlu et ufacık çocuk zamanla sever sizi bence. Başka yolu yok gibi. Ya ben ya çocuğun dersen şimdiden bavulunu topla
 
Çok Sizle ilgili değil düzelttim. Ama baba sakladıysa olabilir de, çocuğu bilerek evlenen eşin adamın kırık kanadını onarmaya çalışması gerekmez mi? Ya da destek olması?
Adam en başından kanadım kırık benim bana yardımcı olmsni istiyorum desin.Cocuk kendinin,etkilenecek olan kişi kendi çocuğu ise cocugunu düşünerek en baştan çocuğunun önceliğini belirtecek çocuğuna şevkat gösterebileceğini düşünüyorsa evlenecek.kendimden örnek verecek olursam ben boşanma aşamasındayım bir bebeğim var.Ben bu bebekle yeniden evlenmeye korkarım,hele ki bekar çocuksuz biriyle.Basina gelmeden bilemez ki hissedeceklerini.. bebeğimi riske atmak olur bu.Bastan konuşup onayı alsam bile güvenemem söz verir tutamaz,severim der sevemezse..
Bir de başka eşten çocuğu olan adamla evli biri olarak diyorum ki,o çocukların bir suçu yok fakat çocuk ile yeni eşin bağını kuracak olan kişi baba.Ayrica kadın evliliğinde değer görüyorsa çocuk ona batmaz, eşin hatırı için sevgiyle yaklaşır,sevebilir de.. Ben çocukları genel olarak çok severim mesela, bizimki ile aramiz iyiydi fakat esimin oğlunun yanında bana iyi o gidince ilk saatler bana sevimsiz kaba davranışları yüzünden gıcık oluyordum ve bir daha gelince çocukla ilgilenmicem diyordum içimden.Yani baba cokkk cokkk önemli..
 
Epey tepki alacaksınız kk hazır olun
2. Evliliği yapan ve çocuğu olan adamla hiç kadınların mutlu olduğuna şahit olamadım
Maşallah diyeyim biz. 18 yıla yakın beraberliğimiz var. 14 yılık evliyiz. İlk eşinden 1 çocuğu bizim de 1 çocuğumuz var. Maşallah diyeyim yine.

Konu sahibine söyleyeceklerim ise şöyle: Sabırlı davranmalısın. O bir çocuk. Annesinin yerinde sen varsın. Bu o çocuk için tam bir hayal kırıklığı. Benim eşimin çocuğu bana neler yapmadı kızdırmak için. Ben çocukla çocuk olmadım. Çocuğuma nasıl davranmam gerekiyorsa öyle davrandım. Ama hep merkezine koymuştum o çocuğu. Çocuk yapmamı da istemedi i, tamam demiştim. 12 yaşında falan 'olsun' dedi 😅 oldu. Bebek anneye yani bana benzetilince kıyamet koptu. 'Hayır, bana benziyor' dedi. Şimdi beni çok sever, sayar. Ablasıyım ben onun. Şimdi 23 yaşlarında. Benim oğlum da 9 yaşında. Unutmuşum, annesindr kalıyordu, tatillerde, bayramlarda bizle kalırdı. Ben hiç nefret etmedim o masumdan. Onun ne günahı olabilirdi ki bu ayrılıktan. Ama kıskanması çok normal. Sabırla bu işi başarırsa bir arkadaş kazanırsın. ❤️
 
Son düzenleme:
8

Daha cok yeni evliyim ama cok pismanim esimi de seviyorum bu kadar duskun olmasina katlanamiyorum
Düşkün olacak tabi o onun evladı.Annesinden boşanmış o çocuktan değil. Eskiler üvey evladın diş arasına kaçan et parçası kadar rahatsız edici olduğunu söylerler hep çok da haklılarmış. Yani o çocuk yaramaz ve şımarık olmasaydı ve annesi masrafı ikiye bölmeseydi de siz ondan nefret edecektiniz. Ama bilerek isteyerek evlenmişsiniz bundan sonra da katlanın bir zahmet
 
Ben yabancı ve anne olmayan biri olarak çok üzüldüm. Müge Anlı'da falan da izliyoruz böyle şeyleri. Yakınımızda da oldu. Annemin öğrencisi üstü başı pis,sürekli hasta,ödevlerini yapmamış halde sürekli geldiğinde özel olarak çağırıp konuşmuş. Çocuğun annesinin eşi istemiyor,annesi babaya yolluyor. Babanın da hanımı istemiyor. Çocuk en sonunda babasının dükkanında yatıyormuş. Annem ebeveynlerini çağırıp konuşmuş. Sonra ne oldu bilmiyorum ama bu da beni çok üzmüştü
Nasıl yaa 😟 Allah'ım kalp yerine taş mı taşıyorlar 😭
 
Dün haberlerde okuduğum,8 yaşında ki çocuğu üvey annesi hortumla döverek,havaya kaldırıp yere atması üzerine ağzından kan gelerek,kalbinde oluşan yoğun kanama sonucu öldü. Evlenmeyin,masumların günahına girmeyin,bu nefret ahirette size pahalıya patlayacak yapmayın.
Çok çok üzüldüm. Nasıl kıydı bir masuma. İnan yazıp yazıp sildim. Cümle kuramıyorum şu anda ben.
 
17 yaşındaki genç sorunlu olur çünkü ergenlikte, siz yine de ona arkadaş gibi iyi niyetli davranın şu an anlamasa da ilerde sizi takdir edecektir bunun içindr epey sabırlı olmanız öemli ki bu çocuk başkasının çocuğu birde insan kendi çocuğunun ergenliğinden epey çekiyor en az 5-6 yıl asilik, inatçılık
Bol para harcama dönemleri, işiniz zor yani

annesi çok çenebaz bi konusursa susmak bilmeyen biri imiş.
bbende tam tersi sakinim konuşurken kavga dahi edeceksem bagirip cagirmam mantik cercevesinde laflarimi tabiri caizse sokarim..
o anne ile büyüdüğü için benim tarzıma şaşırmış evet..
bana söz düşürse sohbetlerine dahil oluyorum, babasini benden kiskaniyor biz konusurken baska bi laf ile araya giriyor..
oysa asilikleri karşısında babasini ben sakinlestiriyorum isteklerini ben makul gösterip onaylatiyorum bilmiyor :))
yinede bilmesin ben mesafeli kalarak beni uzaktan tanımasıni istiyorum.
ama kesinlikle zor işler konu sahibine kızamıyorum..
o avantajli kucuk bi çocuk fikirleri değişir..daha tam kişiliği bile oturmadi..bizimki oyle degil.
 
Maşallah diyeyim biz. 18 yıla yakın beraberliğimiz var. 14 yılık evliyiz. İlk eşinden 1 çocuğu bizim de 1 çocuğumuz var. Maşallah diyeyim yine.

Konu sahibine söyleyeceklerim ise şöyle: Sabırlı davranmalısın. O bir çocuk. Annesinin yerinde sen varsın. Bu o çocuk için tam bir hayal kırıklığı. Benim eşimin çocuğu bana neler yapmadı kızdırmak için. Ben çocukla çocuk olmadım. Çocuğuma nasıl davranmam gerekiyorsa öyle davrandım. Ama hep merkezine koymuştum o çocuğu. Çocuk yapmamı da istemedi i, tamam demiştim. 12 yaşında falan 'olsun' dedi 😅 oldu. Bebek anneye yani bana benzetilince kıyamet koptu. 'Hayır, bana benziyor' dedi. Şimdi beni çok sever, sayar. Ablasıyım ben onun. Şimdi 23 yaşlarında. Benim oğlum da 9 yaşında. Unutmuşum, annesindr kalıyordu, tatillerde, bayramlarda bizle kalırdı. Ben hiç nefret etmedim o masumdan. Onun ne günahı olabilirdi ki bu ayrılıktan. Ama kıskanması çok normal. Sabırla bu işi başarırsa bir arkadaş kazanırsın. ❤️
Nolur yazın sizin gibiler. Ümidimiz artsın. İyiler var diyelim.
 
Yani ilerde sizden çocugu olup sizinle de ayrıldığında evladınıza öyle mi davransın 3. Eşiyle beraberken. Kendi çocugunuza nasıl davranışın istiyorsanız siz de ona göre düşünün. Çocuklar masumdur. Yaşadıkları hayatı onlar seçiyorlar ama katlanmak zorunda bırakılıyorlar. Ama siz bilerek evleniyorsunuz, eşiniz bilerek evleniyor.
Etme bulma dünyası demişler.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X