- 12 Ocak 2011
- 1.533
- 395
- 123
- Konu Sahibi Schizophrenia
- #1
Hanımlar eşimle geçen konuşurken bana sen soguksun esin olarak söylüyorum dedi. Konu nerden açıldı onu da söyleyeyim benim pek arkadaşım yok. Ondan konusuyorduk. Görüştüklerimle de samimi olamıyorum. Anca onlar bana yakin davranırlarsa belli bi zaman sonra açıyorum kendimi. Yani kasılıyorum bir ortamda. Eşimin arkadaş çevresinde de genelde sessiz kalıyorum. Kendimden sıkıldım gerçekten. Aslında utangacım ama soğuk sanıyor görenler. Insanlar gülüp egleniyor kahkaha atıyor ben sadece tebessüm ediyorum falan.
Daha önce samimi olup mesafeyi ayarlayamadıgım ve haddini aşan laf sokup duran insanlar oldu hayatımda. Onlarla da ben ugrasamıyorum çabuk kırılıyorum. Biraz da bundan kapattım kendimi. En azından böyle üzülmüyorum diyorum ama mutsuzum da bir yandan. Yardım edim lütfen.
Daha önce samimi olup mesafeyi ayarlayamadıgım ve haddini aşan laf sokup duran insanlar oldu hayatımda. Onlarla da ben ugrasamıyorum çabuk kırılıyorum. Biraz da bundan kapattım kendimi. En azından böyle üzülmüyorum diyorum ama mutsuzum da bir yandan. Yardım edim lütfen.