- 5 Temmuz 2009
- 6.342
- 77
- 163
- 36
Merhabalar herkese;
Eşim büyük bir şirkette çok yoğun bir şekilde çalışıyor...
Normalde çıkış saatlerimiz birbirine yakındı ve ne güzel düzenimiz vardı.
Ara sıra olan toplantılar,uzayan görüşmeler harici eve geç gelmeleri olmazdı.
Fakat şu 2-3 aydır maalesef ki eşim akşam saat 9*dan 10*dan önce eve gelemiyor.
Bende çalışıyorum,eve gidiyorum yemek hazırlıyorum,sofrayı kuruyorum bekle ki gelsin.
zaman geçiyor arıyorum yine geçikicem hayatım şirketteyim diyor.
Artık çok sıkıldım bu durumdan,kendimi çok mutsuz hissediyorum.
Yemeği kendi başıma yiyorum,kendi başıma oturuyorum çoğu zaman ağlama krizlerim tutuyor...
çünkü evde düzenimiz kalmadı,paylaşımlarımız azaldı,eve geliyor yemek yiyip duş alıp
bir bardak çaydan sonra saat çok geç olmuş oluyor ve ikimizdede oturacak hal kalmıyor uyuyoruz
ve hergün bir önceki günün tekrarı...O saatten sonra ne misafirliğegidebiliyorum,
nede evime kimseyi davet edebiliyorum...
düzelecek diyor ama 3 oldu hala değişiklik yok.
ve ben kafayı yiycem...
Eşi eve geç gelen ya da benimkine benzer durumlar yaşayan arkadaslar varmı?
Kendimi motive edecek birşeyim kalmadı...kendimi çok yalnız hissediyorum (yeni evliyiz).
Eşim büyük bir şirkette çok yoğun bir şekilde çalışıyor...
Normalde çıkış saatlerimiz birbirine yakındı ve ne güzel düzenimiz vardı.
Ara sıra olan toplantılar,uzayan görüşmeler harici eve geç gelmeleri olmazdı.
Fakat şu 2-3 aydır maalesef ki eşim akşam saat 9*dan 10*dan önce eve gelemiyor.
Bende çalışıyorum,eve gidiyorum yemek hazırlıyorum,sofrayı kuruyorum bekle ki gelsin.
zaman geçiyor arıyorum yine geçikicem hayatım şirketteyim diyor.
Artık çok sıkıldım bu durumdan,kendimi çok mutsuz hissediyorum.
Yemeği kendi başıma yiyorum,kendi başıma oturuyorum çoğu zaman ağlama krizlerim tutuyor...
çünkü evde düzenimiz kalmadı,paylaşımlarımız azaldı,eve geliyor yemek yiyip duş alıp
bir bardak çaydan sonra saat çok geç olmuş oluyor ve ikimizdede oturacak hal kalmıyor uyuyoruz
ve hergün bir önceki günün tekrarı...O saatten sonra ne misafirliğegidebiliyorum,
nede evime kimseyi davet edebiliyorum...
düzelecek diyor ama 3 oldu hala değişiklik yok.
ve ben kafayı yiycem...
Eşi eve geç gelen ya da benimkine benzer durumlar yaşayan arkadaslar varmı?
Kendimi motive edecek birşeyim kalmadı...kendimi çok yalnız hissediyorum (yeni evliyiz).
Son düzenleyen: Moderatör:
vahvah babacınız demek hep işinin basındaydı,ah canım ya mükemmel aile hayatı...
